آیا لیونل مسی دوباره می‌تواند در بارسلونا بدرخشد؟
از لحاظ آماری مسی فصلی خوب را پشت سر گذاشت و موفق شد در 41 بازی 46 گل به ثمر برساند. در واقع در رقابت برای کفش طلا فقط سوارز و رونالدو از وی عملکرد بهتری داشتند و با توجه به مصدومیت های مسی وی عملکردی قابل قبول از خود ارائه داده است.
اما، در فوتبال، آمار تنها بخشی از داستان را بیان می‌کند و نمی تواند افت مسی را در طی دو فصل اخیر، انکار کرد. با وجود هتریک خود در سانتیاگو برنابئو مقابل رئال مادرید در پیروزی 4-3 بارسلونا، مسی بازی های بزرگ زیادی را از دست داده و اگر هم در آن‌ها حضور داشته نتوانسته مثل همیشه با درخشش خود بارسلونا را به پیروزی برساند. در شش مسابقه اخیر بارسا مقابل اتلتیکومادرید مسی نتوانسته گلزنی کند که اتفاقا بازی های مقابل اتلتیکو بازی های بسیار حساسی نیز بوده اند.
وقتی که بارسلونا او را نیاز داشت (مثلاً در بازی آخر لیگ مقابل اتلتیکو و در فینال جام جذفی مقابل رئال مادرید) او در زمین عملکرد خوبی نداشت. دوندگی و سرعت او نسبت به قبل بسیار کمتر شده (هنگامی که در محوطه حریف است کاملا این نکته به چشم می‌آید) و قبلا هنگامی که مسی به طرف گل حرکت می‌کرد تقریبا مهار او غیر ممکن بود. این را به یاد بیاورید که در شکست بارسلونا مقابل اتلتیکومادرید در ویسنته کالدرون لیونل تنها 6.8 کیلومتر دوندگی داشت.
جام جهانی برزیل شاید پاسخ این پرسش را به ما بدهد که آیا مسی دوباره به اوج بازگشته یا خیر؛ اما به طور حتم حضور مسی به همراه بارسلونا در فصل آینده لیگ قهرمانان بسیار به چشم می‌آید و همه منتظر این هستند تا دوباره لیونل مسی واقعی را در ترکیب بارسلونا ببینند.
گواردیولا دیگر حق شکست ندارد
درست مانند لیونل مسی، برخلاف آمار خوبی که پپ به جای گذاشت، حقیقت این است که گواردیولا نیز در این فصل به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. سرمربی بایرن مونیخ، به همراه باواریایی ها در فصل 14-2013 چهار جام مختلف کسب کرد و توانست با رکوردشکنی فاتح بوندس لیگا شود. برای فصل اول آمار خوبی است، درست است؟
خیر آمار خوبی نیست.
با در نظر گرفتن قدرت سایر تیم های بوندس لیگا نسب به بایرن مونیخ و رقابت نستا آسانی که بایرنی ها برای فتح این جام داشتند، همچنین رسیدن میراث یوپ هاینکس به پپ، به علاوه اضافه شدن تیاگو و گوتزه به یکی از قدرتمندترین ترکیب‌های اروپا، همیشه گواردیولا به خاطر عملکردش در لیگ قهرمانان سنجیده شده است.
شکست تحقیر آمیز 5-0 مقابل رئال مادرید، در مقیاس های میکروسکوپی بررسی می‌شد و هرکس اشتباهی را از ترکیب چینی، یکی از موفق ترین مربیان چند سال اخیر فوتبال، یاد آوری می‌کرد. با وجود ترکیبی بسیار قوی از بازیکنان با کیفیت، گواردیولا نتواسنت فلسفه خود را در این تیم به طور کامل پیاده کند. پپ سعی داشت تیکی تاکا بارسلونا را به تیمی تزریق کند که سبک بازی بسیار متفاوت داشت و نتوانست در طی یک سال آن‌ها را به هماهنگی لازم برساند. نبود به اصطلاح " PLAN B " یکی دیگر از ایرادهایی است که به سیستم گواردویلا گرفته می‌شود.
حتی بزرگان بایرن نیز به انتقاد از عملکرد بایرن پرداختند، لوتار ماتئوس در مورد بازی بایرن گفت: "نمی‌توانید اینجا آن‌ها را مجبور کنید کاتالانی بازی کنند. تغییرات بسیاری زیادی مورد نیاز است. این کشتی از مسیر خود خارج شده است."
همگان می‌دانند که طرفداران و سران بایرن، لیگ قهرمانان را به لیگ و جام حذفی ترجیح می‌دهند و شاید گواردیولا تنها فصل آینده را فرصت داشته باشد تا به همراه بایرن را در لیگ قهرمانان موفق شود. اگر وی نتواند فصل آینده نیز کاری از پیش ببرد، به احتمال زیاد باید با باواریایی ها وداع کند.
یوونتوس ورژن 2.0
یوونتوس در فصلی که به پایان رسید، عملکردی فوق العاده داشت. آن‌ها توانستند به رکورد 102 امتیاز از 38 بازی برسند و رکوردی جدید در اروپا به ثبت برسانند. آن ها همچنین تبدیل به پنجمین تیمی شدند که توانستند سه بار پشت سر هم اسکودتو را فتح کنند.
اما در اروپا داستان متفاوت است. یوونتوس نتوانست از مرحله گروهی بالا بیاید و با سوم شدن در گروه با وجود صعود به لیگ اروپا عملکردی ضعیف از خود به جای گذاشت. در حالی که طرفداران یوونتوس انتظار داشتند در لیگ اروپا یوونتوس بتواتد به فینال برسد تا شانس این را داشته باشند در ورزشگاه خانگی، جشن قهرمانی بگیرند، بانوی پیر در مرحله نیمه نهایی مقابل بنفیکا حذف شد و از دور رقابت ها کنار رفت.
یکی از مشکلات یوونتوس استفاده از سیستم 2-5-3 است. این ترکیب اگرچه در ایتالیا خوب جواب می‌دهد ولی در اروپا قابل استفاده نیست. حال کونته به این فکر افتاده است تا ترکیب یوونتوس را به 3-3-4 تبدیل کند.
با خریدهای درست در تابستان، این تغییر سیستم می‌تواند یوونتوس را به سمت موفقیت های اروپایی هدایت کند. بانوی پیر در مرکز دفاع و میانه زمین ترکیبی بسیار قدرتمند دارد. حضور پیرلو و پوگبا قدرت خط میانی یوونتوس را بسیار بالا برده است و اگر آن‌ها بتوانند پوگبا را حفظ کنند، فصل بعد از این بابت نگرانی نخواهند داشت.
یوونتوس به دنبال الکسیس سانچز و خوان خواردادو است و اگر بتوانند آن ها را به خدمت بگیرند باید منتظر دیدن یک ورژن جدید از یوونتوس بود. نسخه شماره 2 بانوی پیر فصل آینده می‌تواند همه را غافلگیر کند ولی هنوز مشکلات تاکتیکی زیادی دارد و باید آنتونیو کنته از اشتباهات اروپایی خود درس بگیرد تا بتواند فصل آینده آن ها را برطرف کند.
بازگشت بزرگان
در فصل آینده چند تیم بزرگ و با اصالت به لیگ قهرمانان باز می‌گردند. لیورپول و رم در کنار موناکو می‌توانند تنور مسابقات را در غیاب یونایتد و میلان داغ کنند.
لیورپول به همراه برندن راجرز فصلی رویایی را سپری کرد و در هفته های پایانی با بدشانسی قهرمانی لیگ جزیره را از دست داد. قرمزها یک فوتبال بسیار هجومی را انجام می‌دهند و تقابل آن‌ها با تیم های بزرگ می‌تواند جذابیت های فراوانی داشته باشد.
لیورپول با وجود خط حمله ای قوی، خط دفاعی فاجعه دارد و راجرز باید به ترمیم خط دفاعی خود بپردازد. همچنین آن‌ها باید در کنار جرارد یک هافبک با کیفیت جذب کنند. دغدغه‌های لیورپول زیاد است و راجرز اگر می‌خواهد در فصل بعد موفق باشد باید به فکر تقویت تیم خود باشد.
موناکو که به تازگی به روزهای خود برگشته است، به لطف مالک میلیاردر خود و با خریدهایی که انجام داده یکی از تیم های خوب فصل بعد خواهد بود. آن ها با داشتن بازیکنانی نظیر فالکائو، رودریگز و مونتینیو تیم دست و پا بسته ای نخواهند بود و می‌توانند برای تیم های بزرگ دردسرساز شوند.
اما به رم برسیم، تیم خوب و با انگیزه رودی گارسیا پیش از اینکه به فکر تقویت خود باشد باید به این فکر باشد تا ستاره های خود را نگه دارد. استروتمن از طرف یونایتد پیشنهاد دارد، بن عطیه ساز جدایی زده و هنوز قرارداد پیانیچ تمدید نشده است. رودی گارسیا سرمربی خوش فکر رم می‌تواند با حفظ ستاره های خود و جذب چند بازیکن می‌تواند در اروپا موفق شود.
باید منتظر ماند و دید تیم هایی که سال ها غیبت آن‌ها در لیگ قهرمانان محسوس بوده است، چه عملکردی از خود به جای خواهند گذاشت.
زمان آن رسیده است تا ستاره ای جدید ظهور کند
دوره های مختلف فوتبالی همیشه شاهد چندین ستاره بوده که در تیم های مختلف با همدیگر رقابت می‌کنند. در دهه 80 زیکو، رومنیگه و پلاتینی رقابت داشتند. در نیمه دوم دهه 80 دیگو مارادونا، رود گولیت و مارکو فان باستن ظهور کردند. در اوایل دهه 90 روبرتو باجیو و روماریو سوپراستارهای فوتبال بودند و بعد از آن زیدان و رونالدو پدید آمدند. پس از آن ها نیز کاکا و رونالدینیو ظهور کردند.
از سال 2008 به مدت شش سال است که جایزه بهترین بازیکن دنیا بین رونالدو و مسی تقسیم می‌شود. این واقعیت شاید تا حدودی نشان دهنده افت کیفیت بازیکنان جوان در سال های اخیر است و در طی این چند سال هیچ بازیکنی به اندازه رونالدو و مسی موفقیت کسب کند. البته باید در نظر داشت که دیدن این دو بازیکن آن هم در دو تیم مختلف برای ما ال‌کلاسیکو بسیاری جذابی را در پی داشته است ولی باید اقرار کنیم که اکنون زمان آن رسیده که ستاره جدیدی ظهور کند.
این تورنمنت، یکی از بهترین مسابقات اروپا است که بهترین ها در آن ظهور کرده اند، شاید در فصل آینده شاهد درخشش ستاره ای جدید باشیم.
