دو آمار بسیار شبیه به هم و عجیب در روز یکشنبه در آنفیلد رخ داد. از زمانی که لیورپول در اولد ترافورد به یونایتد باخت، آنها با تغییر سیستم به ۳-۴-۲-۱ به طور میانگین ۲.۳۶ امتیاز در هر بازی کسب کرده اند که قابل مقایسه با ۱.۶ امتیاز پیش از آن بازی نیست. آمار عجیب دیگر این است که هر گاه مایکل کریک یک ساعت یا بیش از یک ساعت در زمین بوده است، یونایتد به صورت میانگین ۲.۳۱ امتیاز در هر بازی گرفته است که قابل مقایسه با ۱.۶۳ امتیاز در هر بازی بدون وی نیست. پس، این کریک بود که برد را رقم زد حتی اگر در بهترین فرمش نباشد.
حالا چرا کریک اینقدر برای یونایتد مهم است و مشخصا چرا پس از بازگشت به لیست هاجسون برای تیم ملی انگلستان مهم است؟
به خاطر مسائل تاکتیکی یا محرومیت این بازیکن از اینکه یک ریتم متوالی در این فصل داشته باشد، محروم شده است.
با این حال او مخصوصاً برای لوئیس فن خال بسیار مفید بوده است تا جایی که این مربی هلندی از کریک به عنوان "مربی درون زمین" یاد می‌‌کند. فن خال همواره یک بازیساز دفاعی را در تیم‌هایش دارد. حالا این فرد چه مثل فرانک ریکارد یک مدافع مرکزی باشد که یک خط جلو آمده است و یا بازیکنی که جلو مدافعان بازی می‌‌کند مثل اشارز در آلکمار. اگر دنی بلیند که هنوز با فوتبال انگلستان وفق پیدا نکرده است را فاکتور بگیریم، کریک تنها بازیکن یونایتد است که هم درک درستی از موقعیت خود در زمین دارد و هم آمار پاس‌های او میزان قابل توجهی است.
از بین بازیکنانی که می‌‌توانند مدافع مرکزی یا هافبک دفاعی باشند، کریک با ۸۹% پاس سالم بیشترین میزان پاس سالم را در این فصل داده است. گرچه اسمالینگ که زیر نظر فن خال جان دوباره‌ای گرفته است، پس از اخراج در دربی منچستر با ۸۸.۵% پاس سالم در رده دوم قرار دارد.
با این حال او فراتر از این حرف‌ها عمل می‌‌کند. بازیکنان زیادی هستند که هم می‌‌تواند جلو مدافعان بازی کنند و هم می‌‌توانند پاس‌های ۱۰ یاردی به مدافعان پشت سر خود بدهند که در آخر هم به دردسر می‌افتند. کریک اما، ۵.۶ پاس بلند در هر بازی می‌‌دهد که بیش از هر بازیکن دیگری در یونایتد است.(از ۱۱۴ پاس بلند کریک، ۹۱ آنها به مقصد رسیده است).
اکثر آن پاس ها، زمانی که یکی از هم تیمی‌های او با سرعت وارد محوطه جریمه می‌‌شود، به شکل وحشتناکی خطرناک هستند. به عنوان مثال در بازی با تاتنهام پاس او به خوان ماتا رسید که یک موقعیت شوت خوب ایجاد کرد. آن ارسال به شکلی بود که تمرینات زیادی را می‌‌طلبد مخصوصاً که بازیکن دیگر در حال حرکت است. کریک با وجود دادن پاس‌های خطرناک، آمار پاس سالم خوبی دارد.
البته کمی تعجب آور است که کریک آنچنان در ربایش توپ آمار بالایی ندارد. او تنها ۱.۴ تکل در هر بازی می‌‌زند که در یونایتد ۱۲ مین فرد از این نظر است و ۱.۴ بار توپ‌ها را در هر بازی به طور میانگین قطع می‌‌کند که باز هم در یونایتد ۱۲ام است. در جنگ‌های هوایی هم او با ۰.۸ برد در هر بازی، در باشگاه یونایتد ۱۷ام است. این آمار شاید ثابت کند که او به عنوان یکی از هافبک‌های مرکزی یا یکی از هافبک‌های دفاعی بهتر کار می‌‌کند تا یکی از زوج‌های خط دفاعی. نکته دیگری که باید گفته شود این است که کریک با تصمیمات درست خود، باعث می‌‌شود حریفان مجبور به تغییر روش بازی شوند و این عرصه را برای رقیب تنگ تر و تنگ تر می‌‌کند.
کمی شگفت انگیز بود که فن خال برای تمدید قرارداد کریک بسیار مشتاق بود. او بازیکنی است که همواره برای حضور در ترکیب سه شیر‌ها جنگیده است و این حقیقت هم وجود دارد که پس از شکست به بارسلونا در فینال ۲۰۰۹، چیز‌های بدی در مورد او گفته شد. در کنار این، یک حقیقت دیگر هم وجود دارد که آن نباختن یونایتد در زمان‌های است که کریک بیشتر از یک ساعت بازی کرده است. یونایتد تنها یک بار در چنین شرایطی باخته است. در حال حاضر، او یک بازیکن کلیدی برای پروژه فن خال است. با این حال احتمال حضور او در مرکز خط میانی انگلستان در یورو ۲۰۱۶ هم وجود دارد.
