دومین دیدار پلی آف مسابقات جام جهانی هم، با بردی قاطع به پایان رسید. در این دیدار که با حضور 105 هزار نفری علاقه مندان به فوتبال مکزیک در آزتکا استادیوم برگزار می شد، دو تیم با ترکیب زیر به میدان آمدند:
مکزیک: مویسس مونز، فرانسیوسکو رودریگوئز، رافائل ماکز، خوان کارلوس والنزوئلا، میگوئل لایون، خوان کارلوس مدینا، رائول خیمنز، کارلوس پنا، اوریب پرالتا، ژینا، پاول اگیلار
نیوزلند: گلن موس، تونی لاکهد، تامی اسمیت، لئو برتوس، مایکل مک گلینکی، ایوان ویکلیچ، مارکو رویاس، کوستا بارباروسس، کریس وود، کریس جیمز، اندرو دورانته
بازی در حالی آغاز شد که مکزیکی با 7 تغییر نسبت به آخرین بازی خود در مرحله مقدماتی جام جهانی، پا به میدان گذاشتند. هررا، سرمربی جدید این تیم، با دعوت از بازیکنانی که در داخل مکزیک بازی می کنند و عدم دعوت از لژیونر ها، سیاست جدیدی را در تیم اعمال کرد و از آن هم به خوبی جواب گرفت.
مکزیک که از حمایت هوادارانش بهره می برد، از همان اول بازی، حملات زیادی بر روی دروازه نیوزلند ترتیب داد، بطوریکه آنها در همان 30 دقیقه اول، شش موقعیت گل را هدر دادند تا اینکه در دقیقه 30، توسط پاول اگیلار به گل رسیدند. پس از این گل، فشار از روی آزتک ها برداشته شد و آنها توانستند هشت دقیقه بعد، یعنی در دقیقه 40ام، گل دوم بازی را هم به ثمر برسانند.
با شروع نیمه دوم، مکزیک در همان دقیقه 48 توسط پرالتا گل سوم را هم زد تا تمام برنامه های نیوزلند برای بازگشت، خراب شود. در حالی که انتظار می رفت نیوزلند حداقل برای زدن یک گل تلاش کند، این مکزیک بود که عقب نکشید و با گل های دیگری توسط پرالتا در دقیقه 80 و رافا مارکز در دقیقه 84، عملا برگه صعود خود به جام جهانی را امضا کرد. پس از گل پنجم، نیوزلندی ها یک دقیقه بعد، توسط کریس جیمز، یکی از گل ها را جبران کردند اما در ادامه راهی از پیش نبردند.
با پایان این بازی، به نظر می رسد مکزیک هم به مانند اروگوئه، راه سختی برای صعود به برزیل نداشته باشد و احتمالا هر دو تیم در جام جهانی سال آینده، حضور خواهند داشت.
