سیستم: 1-3-2-4
مربی: خوزه مورینیو
آنالیز:
خوزه مورینیو با یک 1-3-2-4 دفاع-محور، که مخصوص اوست، به استمفورد بریج بازگشت.
رافا بنیتز در اواخر دوران حضورش بازیهای زیبایی را توسط تیماش به نمایش میگذاشت – خوان ماتا، اسکار و هازارد تیمها را تکه تکه میکردند – اما "مو" ترجیح میدهد که به شیوهای با بازده بسیار خوب نتایج دلخواه خود را به دست آورد.
او همان سیستم سابق را حفظ کرده است اما فوتبالی که نشان داده میشود کاملاً نقطه مقابل است؛ استحکام دفاعی، دفاع منطقهای فشرده و ضدحملات سریع اسم این نوع فوتبال است.
ماتا فروخته شد؛ زیرا مناسب این سیستم نیست و اگر چه این حرف ممکن است در نظر بسیاری جنونآمیز باشد، اما درست است: چلسی با تولید چرخش (turnover) بازیکنان در فاز دفاعی و مجبور کردن حریف به سانتر کردن و سپس دادن توپ به هازارد برای نابود کردن حریف به تنهایی، حمله میکند.
بازیسازهای تهاجمی خریده شده توسط مورینیو تا به اینجا – ویلیان، آندره شورله و محمد صلاح – همگی سرعت فوق العاده، شم گلزنی و توانایی حمل توپ برای 50، 60 یا حتی 70 یارد از زمین خودی تا زمین حریف را دارند.
استاندارد این است، این چیزی است که برای بازی در ترکیب اصلی خوزه مورد نیاز است و ماتا از نظر فیزیکی نمیتواند چیزی که آن سه نفر (به اضافه هازارد و اسکار) انجام میدهند را به نمایش بگذارد.
هافبک میانی در آغاز فصل به دلیل "ضعف" نسبی آن در مقایسه با سایر قسمتهای تیم مایه نگرانی بود اما نمانیا ماتیچ یک خرید بسیار خوب است.
او حملات را به سرعت قطع میکند، پاسهای خوبی میدهد و میتواند یک نفوذ عمودی را از عمق به زمین حریف – مانند رامیرز – به نمایش بگذارد. او از نظر دفاعی تیم را مطمئنتر کرده و حتی یک عنصر تهاجمی دیگر به تیم اضافه میکند.
این تیم فقط یک گزینه دیگو کاستا-مانند تا تکامل مجدد فاصله دارد.
*قسمت بعدی یوونتوس.