دفعه گذشته که لستر به مصاف منچسترسیتی رفت همه نگاه ها به شاگردان کلودیو رانیری بود. همه منتظر بودند تا درخشش روباه ها بالاخره تمام شود. همه سوالات در این باره بود که لستر می تواند قهرمان شود؟ همه موافق بودند که داستان آن ها فوق العاده است، اما هیچ کس باور نمی کرد آن ها تا انتهای راه بروند.
من نمی فهمیدم چرا آن ها این طور رفتار می کنند و در تاریخ 6 فوریه، روزی که آن ها به اتحاد سفر کردند، من در ستون هفتگی ام نوشتم و از همه پرسیدم که چرا به آن ها بیشتر احترام نمی گذارید. آن ها همه لازمه های یک تیم برای قهرمان شدن را داشتند، مهاجمی با فرم ایده آل، بهترین بازیکن فصل، دفاعی مستحکم و تیمی تشنه موفقیت. رانیری هم به بهترین شکل کارش را می کرد و هرگز حتی یک قدم هم اشتباه برنداشتند.
حالا 10 ماه از آن زمان گذشته و همه چیز تغییر کرده است. در این فصل لستر هرگز آن طور که یک قهرمان در فصل بعد از قهرمانی اش قضاوت می شود مورد قضاوت قرار نمی گیرد. من فقط از آن ها انتظار داشتم که جزو 10 تیم بالای جدول باشند. اما همین اتفاق هم به نظر نمی افتد.
این بار آن ها همه لازمه های یک تیم برای سقوط به دسته پایین تر را دارند. مهاجم اصلی شان گل نمی زند، خریدهای تابستانی در حد و اندازه های خودشان نبوده اند، دفاع استحکامش را از دست داده و از 2 اکتبر در لیگ برتر خبری از کلین شیت نیست و همه چیز آن طور که نباید باشد است. و همان طور که از دنیای مدرن انتظار می رود همه فشارها روی رانیری است. شنیده ام بعضی از هواداران خواسته اند که او اخراج شود، اما فراموش نکنید این اصلا منطقی نیست.
فوتبال بی رحم است. بله این درست است، اما اخراج معمار یکی از زیباترین داستان های فوتبال؟ این واقعا مرگبار است. به خاطر همه کارهای فوق العاده ای که رانیری انجام داد، البته که سخت است شرایط فعلی آن ها را نادیده بگیریم، اما باز هم نباید درباره او این طور صحبت شود. همه تقصیرها با او نیست و ببینید 3 بازیکن اصلی تیم او در فصل گذشته در این فصل چطور هستند. یکی از آن ها کانته بود که از این تیم جدا شده و محرز و واردی هم اصلا درخشش سابق را ندارند. جدایی کانته از لستر همانقدر روی افت این تیم تاثیر گذاشته که جدایی سوارس از لیورپول در سال 2014 باعث افت آن تیم شد.
مهم نیست چقدر پول خرج شده، هرگز نمی توان برای این ترکیب 3 نفره جایگزین پیدا کرد. مندی جانشین کانته شد، اما فقط در ترکیب نه در زمین بازی. نمی توان این موضوع را نادیده گرفت. وقتی می فهمم می گویند فروش او بهانه است تعجب می کنم. اما رفتنش خیلی هم تاثیرگذار نبوده است. طوری می گویند انگار او روی هر گلی که در لستر زده شده نقش داشته است، یا هر تکلی را او زده و هر مهاری را هم او انجام داده است. او بازیکنی بی نظیر است، اما 10 بازیکن دیگر هم در اطرافش بوده اند. شاید در ادامه راه حتی واردی و محرز هم مانند کانته از این تیم جدا شوند.
لستر فصلگذشته قهرمانی ای به دست آورد که هر هواداری از آن لذت برد. زمانی که آن ها جام را بالای سر بردند من در کینگ پاور بودم. واقعا صحنه های ویژه ای بود، کاری نمی شد کرد جز این که در احساسات آن ها غرق شوی و آن ها را به خاطر دستاوردشان تمجید کنی. این تیم در لیگ قهرمانان هم به جمع 16 تیم پایانی رسیده و از این بابت هم باید دوباره آن ها را تمجید کرد. اما آن ها در این فصل شرایط خوبی ندارند و حتی شاید سقوط کنند. باید مقابل این اتفاق ایستادگی کنند. آن ها نباید قهرمانی باشند که فصل بعدش سقوط می کنند. نباید پایان این داستان باشکوه این طور باشد.
