مطلب ارسالی کاربران
دانکن فرگوسن: آرسن ونگر برای پدرم شرایط حضور در بازی آرسنال را فراهم می کند (به مناسبت بازی آرسنال در مقابل دانکستر روورز در لیگ کاپ)
در دفتر کارش در باشگاه دانکستر روورز، در کنار زمین تمرین برایم از صمیمیت بین آرسن ونگر و پدرش سر آلکس، می گوید. فرگوسن کوچک، در جام اتحادیه در مقابل آرسنال صف آرایی خواهد کرد که این اتفاق باعث قرار گرفتن دو نام آشنا بعد از چند سال در کنار هم در یک بازی رسمی خواهد شد: فرگوسن و ونگر!
فرگوسن بزرگ و ونگر در اواخر دهه 90 میلادی و اوایل دهه 2000 دشمنان قسم خورده یکدیگر بودند. در زمانی که دو تیم منچستر یونایتد و آرسنال در آن سال ها، دو قدرت بزرگ لیگ برتر بودند. اما این دشمنی ها کنار رفته و رابطه بین این دو بهبود یافته است، از آنجایی که ونگر در حال تدارک حضور فرگوسن در ورزشگاه برای تماشای بازی تیم فرزندش است.
دانکن فرگوسن می گوید:
«از مشاجره های این دو آگاه بودم اما این روزها در واقع با هم بسیار خوب هستند. آنها به شدت به یکدیگر احترام می گذارند. در واقع آرسن ونگر در حال تدارک حضور پدرم در ورزشگاه برای تماشای بازی تیمم است. این بازی برایم تجربه بزرگی در مقابل شخصی بزرگ است. او سرمربی فوق العاده ای است و حرفه کاری کم نظیری داشته است.»
دانکستر روورز، هم اکنون در رده 19 ام لیگ یک انگلستان قرار دارد. این تیم، سومین تیمی است که فرگوسن هدایت آن را بر عهده دارد. قبل از آن، او دو دوره در پیتربورو و یک سال هم در پرستون حضور داشته است. این نخستین باری است که او هدایت تیمی را در مقابل تیم آرسن ونگر بر عهده دارد.
این سرمربی 45 ساله می گوید: «من او را ندیده ام ولی پدرم او را به خوبی می شناسد و رابطه دوستانه خیلی خوبی بین آنها برقرار است. اما من در مقابل تیم قرار می گیرم و این چیزی است تا به حال تجربه نکرده ام.»
دانکن فرگوسن در ژانویه 2007 به عنوان سرمربی-بازیکن پیتربورو شروع به فعالیت کرد. در دو فصل بعد از آن (بعد از زمانی که از بازیگری فوتبال خداحافظی کرد)، موفق شد که تیمش را در دو فصل پیاپی موفق به صعود از لیگ دو به چمپیونشیپ کند. او پس از ترک پیتربورو در نوامبر 2009، در ژانویه 2010 هدایت پرستون را برعهده گرفت اما پس از یک سال اخراج شد. او پس از آن به پیتر بورو بازگشت و در آن فصل موفق به پیروزی در دیدار پلی آف لیگ یک شد که منجر به صعود مجدد آنها به چمپیونشیپ شد و دو فصل بعد از آن دوباره از چمپیونشیپ سقوط کرد که دوران حضور او در مجموع در این تیم در این دوره، چهار سال به طول انجامید.
در اولین فصل حضور فرگوسن در دانکستر بعد از انتخاب او در نوامبر 2015، آنها در پایان فصل سقوط کردند ولی در فصل پیش او موفق شد که تیمش را به دسته بالا بازگرداند که دهمین سال فعالیت او به عنوان سرمربی بود. یک دهه همراه با موفقیت های منحصر بفرد خودش که در مجموع چهار بار موفق به صعود تیم های خود به دسته های بالاتر در لیگ شد. اما با این حال او معتقد است که ناموفق ترین دوران خود را در تیم پرستون سپری کرده است.
او می گوید:
«این دوره احتمالا بهترین سال برای من از لحاظ یادگیری بود. این چالش متفاوتی نسبت به دوران حضورم در پیتربورو بود، جایی که در آنجا جز موفقیت چیزی ندیده بودم. پرستون بازیکنانی مناسب چمپیونشیپ داشت و من سعی می کردم تغییراتی را خیلی سریع اعمال کنم. اشتباه می کردم ولی از آن بسیار فراگرفتم. پدرم به من می گوید "هرگز به دنبال کشمکش های بیشتر نباش چون در نهایت آنها تو را مقصر می دانند." حق با او بود و من به این موضوع توجهی نکردم. اما زمانی که شما جوان باشید و تجربه ای که اکنون دارید را نداشته باشید، می خواهید که بر آن چیزی که شخصیتتان را تحت الشعاع قرار می دهد، غلبه کنید. بازیکنان بعضی مواقع حرف شنوی ندارند و این مشکل بزرگی بود که در پرستون داشتم. به علاوه آمدن یک رییس جدید به باشگاه و منابع مالی ای که قولش داده شده بود، فراهم نشد. اما بازی های زیادی را با پیروزی پشت سر نگذاشتم و برای یک سرمربی نتایج مهم است. با این حال تجربه فوق العاده ای بود. من تلاش خود را انجام دادم و برای تغییرات شما نیاز به مبارزه برای اعمال آن دارید. کاملاً یاد گرفتم. بعد از آن در شغلم این کار را انجام دادم: "مسائل به شیوه خود حل خواهد شد." حتی وقتی به تیم آمدم، تعدادی بازیکن با تجربه در تیم حضور داشتند و من فقط به جای اینکه به این مسائل ورود پیدا کنم، گذاشتم بین خودشان آن را حل کنند.»
اشتیاق فرگوسن در پذیرش اشتباه خود نشان دهنده هوش و انگیزه سرشار اوست که می تواند در آینده باعث زمینه فعالیت او حتی در لیگ برتر شود.
او می گوید:
«این چالشی واقعی است. نصیحتی که من همیشه می شنیدم این بود: "یک مدیر نباش" کاری که همیشه پدرم انجام می داد. اما من اینگونه به آن نمی نگرم. هرگز به خوبی پدرم نخواهم شد، این مشخص است. هیچ کدام از ما. موفقیتی که او به دست آورد، خوب است، چون جای هیچ مقایسه ای برای آن وجود ندارد. پس من خودم هستم. گاهی دوران خوبی را سپری می کنید، گاهی نه. اخراج می شوید. آیا این کافی است که شما دیگر دست از مربی گری بردارید؟ نه. اینگونه باید باشد: "خب، شغل بعدی در کجاست؟" این حسی است که من همیشه دارم. تاکنون بیش از 500 بازی را مربی گری کرده ام. حس می کنم باید در چمپیونشیپ بیشتر فعالیت می کردم.»
رزومه فرگوسن نشان می دهد که او هم اکنون نیز فرصت این را دارد تا در لیگ برتر مربی گری کند. او می گوید: «شاید در این باره جای بحث باشد. سابقه من نشان دهنده این است که بازیکنان را پرورش می دهم. پولی که تیم از فروش بازیکنان به دست آورده نزدیک به 30 میلیون پوند است. البته صعود در هر سطحی از لیگ کاری دشوار است.»
او افزود: «برای مربیان بریتانیایی مسیر این است که بتوانید یک باشگاه را از چمپیونشیپ به لیگ برتر برسانید، همانند کاری که شان دایچ با برنلی انجام داد. این کاری بسیار سخت است. اشتباه برداشت نکنید، پنج یا شش تیم بزرگ لیگ برتر توسط شش مربی برتر اروپا هدایت می شوند. با این نمی توان مقابله کرد. [اما] شما می خواهید که مربی بزرگ تری باشید و لیگ برتر جایی است که شما می خواهید در آن حضور داشته باشید.»
فرگوسن معتقد است که توانایی آوردن دانکستر به چمپیونشیپ را دارد. او می گوید:
«تلاش ما این است که در این فصل به تثبیت برسیم. اما در فصل بعد ما فکر می کنیم که می توانیم کمی به سمت صعود به چمپیونشیپ قدم برداریم.»
درباره بازی با آرسنال او معتقد است:
«در بازی های حذفی، همیشه شانسی وجود دارد. این چیزی است که به بازیکنانم می گویم. اگر بتوانیم به نتیجه برسیم، می تواند این موضوع فوق العاده باشد تا با اعتماد به نفس، قدم به بازی بعدی برداریم. این بازی برای من یک بازی حذفی است که می تواند بهترین نتیجه ام باشد. اینکه برویم و یک تیم لیگ برتری را در زمین خود شکست دهیم. آنها شاید به بازیکنان قدرتمندشان مانند الکسیس سانچز، تئو ولکات، اولیویه ژیرو و جک ویلشر بازی دهند. ترجیح می دهم که این اتفاق رخ دهد. به عنوان یک بازیکن و سرمربی شما می خواهید در مقابل بهترین ها بازی کنید. 100% این را می خواهیم.»
منبع: گاردین - به قلم جیمی جکسون
پ.ن: آرسنال با تک گل تئو ولکات، توانست دانکستر روورز را یک بر صفر شکست دهد.
