مطلب ارسالی کاربران
یادداشت: برزیل – کلمبیا؛ جنگی که تکرار خواهد شد
دونگا یازدهمین پیروزیِ پیاپیاش با برزیل را کسب کرد و این پیروزی را مدیونِ پاسِ فوقالعادهیِ نیمار است. در سویِ دیگر فالکائو و رودریگز چهرهای خسته برایِ کلمبیا داشتند
پاسی که نیمار به داگلاس کاستا برایِ گلِ دوم برزیل داد، ترکیبی از خلاقیت و سادگی بود، ضربهای تعیین کننده در فضایی تنگ. بلوغی که در این پاس بود آدم را یادِ پله میانداخت. البته نیمار در 23 سالگی هنوز راهِ زیادی برایِ رسیدنِ به بلوغِ کامل دارد. در نیمهیِ اول او سرِ پاک کردنِ اسپری از رویِ چمن کارت زرد گرفت و داشت کار را به جایی میکشاند که بعید نبود اخراج هم بشود. اما خوشبختانه، از منظر برزیل و از منظرِ هوادرانِ بی طرف این اتفاق نیفتاد.
اما جدا از درخششِ نیمار، غیبتِ لوییز گوستاوو در این بازی بسیار حس شد. در نبودِ گوستاوو که تنها هافبکِ دفاعیِ تخصصیِ برزیل است فرناندینیو باید به این پست عادت بکند و فرد باید بیش از قبل فعالیت کند. پستِ هافبکِ دفاعی مناسبِ فرناندینیو نیست، چرا که قدرتِ او در دوندگیِ مدام و سریعش است. این پستِ کیفیاتِ دیگری میخواهد، مثلِ زمانبندیِ درستِ تکلها و بازیخوانی و آگاهیِ محیطیِ بالا. فرناندینیو در تمامِ این موارد مقابلِ پرو مشکل داشت و قرار گرفتنِ او مقابلِ کلمبیایی که چهارشنبه باید برایِ حذف نشدن بجنگد جالب خواهد بود.
نمایشِ کلمبیا مقابلِ ونزوئلا از جهتی شباهت به برزیل داشت، البته شباهتی از نوعِ عکس. رادامل فالکائو، قهرمانِ کلمبیا که اولین بازیِ رسمیاش را برایِ تیمش بعد از مصدومیتِ قبل از جامِ جهانی انجام میداد، نمایشی مثلِ کلِ فصلِ قبل داشت: ناامیدوارکننده و خسته. البته پکرمن به این نتیجه رسیده بود که بهتر است از فالکائو به عنوانِ مهاجمِ تک استفاده نکند و برایِ همین کارلوس باکا را کنارش قرار داده بود. اما باکا در این نقش باید کمی عقبتر میآمد و در بازیسازی شرکت میکرد، مسئولیتی که چندان برایِ او آشنا نیست. نتیجهیِ این تصمیم خطِ هافبکی چهار نفره بود که به وضوح از غیبتِ آبل آگوییلار ضربه خورده بود. شاید خیلیها نقشِ او را در کلمبیا نبینند، اما این بازی دلیل و مدرکِ خوبی برایِ اهمیتِ آگوییلار بود. کلمبیا بدونِ او 90 دقیقه برایِ بازیسازی دست و پا زد و ادوین والنسیا و کارلوس سانچز که اتفاقا هر دو هافبکهایِ دفاعیهایِ خوبی هستند، نتوانستند جایِ خالیش را پر کنند. بدونِ آگوئیلار و به خصوص با توجه به ناآمادگی دو مدافعِ کناری، زونیگا و آرمرو، خامس رودریگز مدام مجبور میشد عقبتر از آنچه پستش بود بازی کند و این زهرِ خطِ حملهیِ کلمبیا را میگرفت.
یک سالِ پیش برزیل و کلمبیا در حالی در جامِ جهانی مقابلِ هم قرار گرفتند که لوییز گوستاوو محروم بود. در آن بازی جنگِ اصلی در میانهیِ زمین بینِ فرناندینیو و خامس رودریگز بود، جنگی که فرناندینیو با خطاهایِ زیادش رویِ رودریگز، نهایتا به سودِ خودش به پایان برد. این جنگ چهارشنبه ادامه پیدا خواهد کرد.
تیم ویکری