طرفداری- ایتالیایی‌ها برای هنر خود ارزش قائل هستند. این چیزی است که در فرهنگ و بخشی از تاریخ آن برای قرن‌ها احترام زیادی داشته است. از میکل آنجلو تا بوسه یهودا تا مونالیزا. اینها جای خاصی در قلب ایتالیایی‌ها داشته است. البته باید گفته شود، ارزش گذاری این کار‌ها مربوط به دوره‌های قبل است. حالا، نسل جدید ایتالیا همین تکنیک، فن و ظرافت را در چیزی جستجو می‌‌کند که همانند هنر است. یا شاید قسمتی از هنر یا خود هنر: هنر دفاع کردن.
برای تقریبا یک قرن، ایتالیایی‌ها بهترین مدافعین دنیا را معرفی کرده ا‌ند و در این راه استاندار‌ها را تعریف می‌‌کنند. در حالی که هنر شاید حالا کمی کمتر در بین جوانان جای داشته باشد، با این حال در ذهن ایتالیایی ها، هنر فوق العاده دفاع کردن، طی سال‌ها نقش بسته است و ما ستایش بهترین مدافعین دنیا را در ایتالیا می‌‌بینیم.
شاید تنها چند مدافع بودند که به خوبی فابیو کاناوارو و آلساندرو نستا برای تیم باشگاهی و ملی دفاع کردند. دو پسری که همراه با هم بزرگ شدند، سخت‌ترین حریفان را شکست دادند و تبدیل به مردانی شدند که بزرگترین افتخار ممکن را برای کشور به ارمغان آوردند.
این دو هیچگاه در باشگاه خود هم بازی نبودند با اینکه ۲ دهه هم دوره بودند. آنها از ایتالیا به سواحل اسپانیا، کانادا، چین، هند، امارات و کشور‌های دیگر سفر کردند و هم از نظر شخصی و هم از نظر تیمی به افتخارات زیادی رسیدند. با این حال هر دو آنها در تیم ملی توپ می‌‌زدند که در زمان اوج بازی خود، ایتالیایی‌ها افتخار حضور این دو را در تیم داشتند.
در بازی‌های زیر ۲۱ ساله‌های ۱۹۹۶، اولین بار به چزاره مالدینی ثابت شد که این دو بازیکن می‌‌توانند گزینه اصلی باشند. در آن بازی ها، آنها سفت و محکم در دفاع ایستاده بودند. با اینکه کاناوارو دو سال قبل در این تورنمنت بازی کرده بود، این اولین تورنمنت نستا بود. نستا در آن تورنمنت به خوبی از فرصت خود استفاده کرد. در ۴ بازی، آنها تنها ۲ گل دریافت کردند که یکی از آنها در فینال بود. آتزوری برای دومین بار متوالی قهرمان ۲۱ ساله‌های دنیا شد و اسپانیا را در ضربت پنالتی شکست داد.
از آن تورنمنت به بعد، این دو برای باشگاه‌های خود، تبدیل به مردان اصلی شدند. نستا برای لاتزیو و کاناوارو برای پارما. تیم‌هایی که نفس تازه‌ای به فوتبال ایتالیا دمیده بودند. در یورو ۹۶، نستا دعوت شد اما بازی نکرد. کاناوارو هم ۷ ماه بعد اولین بازی ملی را انجام داد. کاناوارو در یکی از اولین بازی‌هایش برای ایتالیا در ورزشگاه ومبلی، توانست آلن شیرر را کنترل کند. این بازی‌ها نشان می‌‌داد که این زوج قرار است به افتخارات زیادی برساند. هر دو آنها برای جام جهانی ۱۹۹۸ به فرانسه رفتند.
در آن تورنمنت هم چزاره مالدینی سرمربی آنها بود و با اینکه هر دو ثابت بودند اما در قلب دفاع زوجی را تشکیل نداده بودند. در آن بازی ها، آلساندرو کاستاکورتا در کنار کاناوارو بازی کرد و پائولو، پسر چزاره مدافع چپ بود و نستا هم در سمت راست بازی کرد. پس از بازی دشوار برابر شیلی که ۲-۲ تمام شد، مقابل کامرون و اتریش، این زوج فوق العاده بودند و به ترتیب ۳-۰ و ۲-۱ بازی‌ها را بردند تا در گروه خود صدرنشین شوند. این پایانی تلخ به شروع خوب کاناوارو و نستا در تیم ملی بود.
در فرهنگ دفاعی ایتالیایی، جایگاه آنها از قبل هم بالاتر رفت. در شمال، کاناوارو با پارما به سمت سری آ دورخیز می‌‌کرد و هم زمان قهرمان جام یوفا می‌‌شد و در پایتخت، نستا کاپیتان لاتزیو شده بود و در سال ۱۹۹۹ نایب قهرمان سری آ شده و سال بعد هم با عقاب‌ها قهرمان ایتالیا بود. هچنین نستا، مدال جام برندگان اروپا و سوپر کاپ اروپا را هم به رزومه خود اضافه کرد. پس از دو سال، این دو در یورو ۲۰۰۰ به هم پیوستند و در جامی که هلند و بلژیک با هم آن را میزبانی می‌‌کردند، با مربی جدید خود دینو زوف قصد قهرمانی اروپا را داشتند..
زوف با سیستم ۵-۲-۱-۲ بازی می‌‌کرد که لولیانو در کنار نستا و کاناوارو بازی می‌‌کرد که مدافعین مرکزی تیم بودند. بازی‌های آتزوری در آن جام همزمان هم هیجان انگیز بود و هم منظم. گروه ترکیه، بلژیک و سوئد کمی پیچیده بود. با این وجود آنها تنها ۲ گل دریافت کردند و هر سه بازی را بردند. دفاع محکم زوف اجازه گل دیگری به حریفان نمی‌‌داد. آنها رومانی را در مرحله بعدی ۲-۰ بردند و نستا در آن بازی مرد برتر میدان شناخته شد. پس از آن در پنالتی‌ها هلند را شکست دادند. بازی که در وقت‌های معمول ۰-۰ شده بود. قهرمان جهان یعنی فرانسه باز هم آنها را شکست داد و این بار در فینال رویای آتزوری را تبدیل به خاکستر کرد.
در بازی فینال در روتردام، تیم همان تیم همیشگی بود. مارکو دلوکیو ایتالیا را در نیمه دوم جلو انداخت اما ویلتورد آن را جواب داد و دیوید ترزگه، در وقت‌های تلف شده، فرانسه را به قهرمانی یورو رساند تا آن تیم هم قهرمان جهان باشد و هم قهرمان اروپا.
در بازگشت به بازی‌های باشگاهی، این دو باشگاه خود را به فراز ابر‌ها بردند. در آسمیان آبی لاتزیو، نستا باز هم پرواز کرد و پس از قهرمانی لیگ با لاتزیو باز هم درخشید و کاناوارو هم به مرد ثابت پارما تبدیل شده بود. گرچه آنها نتوانستند در آن لیگ دشوار دوباره مدالی را کسب کنند اما از نظر فوتبالی، در حال پیشرفت بودند. از همه مهمتر آنها تبدیل به یک رهبر شده بودند. اینها چیز‌های بود که آتزوری در جام جهانی ۲۰۰۲ شدیدا به آن نیاز داشت.
جامی که کره جنوبی و ژاپن میزبان آن بود، برای هر دو آنها دشوار بود. هم از نظر شخصی و هم از نظر تیمی. زیر نظر تراپاتونی، این زوج، در مرحله مقدمتی جام جهانی در ۸ بازی ۳ گل دریافت کردند. اما در خود جام جهانی، نستا تقریبا مصدوم تنها در مرحله گروهی حضور داشت و در مرحله حذفی که به آن بازی جنجالی با کره جنوبی منجر شد، بازی نکرد. در بازگشت به باشگاه خود، این دو باز هم به مشکل خوردند.
هم پارما و هم لاتزیو با مشکلات مالی روبرو بودند و باید بازیکنان خود را میفروختند. نستا و کاناوارو هر دو به میلان رفتند اما با رنگ پیراهن‌های متفاوت.
نستا به میلان و کاناوارو به اینتر پیوست. این به آن معنا بود که نستا باید با مالدینی و کاستاکورتا هم تیمی شود. حالا میلان بهترین مدافعین کشور را در اختیار داشت. میلان باز هم قهرمان اروپا شد و پس از سری آ و کوپا ایتالیا را هم کسب کرد. کاناوارو در اینتر اما بدون جام ماند.
در مقدماتی یورو ۲۰۰۴، ایتالیا باز هم شکست ناپذیر بود. پس از یک شروع دشوار، آنها به یورو صعود کردند و تنها ۴ گل دریافت کردند که دو تا از آن گل‌ها در شگفتی بزرگ مقابل ولز رقم خورد. این بار هم مقدماتی همه را امیدوار کرد اما در خود تورنمنت ایتالیا به جایی نرسید.
در یورو ۲۰۰۴، هر دو آنها آماده بودند اما تراپاتونی در مرحله گروهی حذف شد و این پایان کار وی در آتزوری بود. سوئد و دانمارک به خاطر اختلاف گل بهتر به مرحله بعد رفتند. با حضور در ۴ تورنمنت، همکاری این زوج حالا تبدیل به نگرانی بزرگ شده بود و همه از این نا امیدی بزرگ، تعجب کرده بودند.
کاناوارو پس از این تورنمنت رهسپار یوونتس شد. باز هم مجموعه‌ای از حاشیه‌ها در باشگاه به وجود آمد که هم نستا و هم کاناوارو را درگیر کرد. رسوایی کالچوپولی فوتبال ایتالیا را در ۲۰۰۶ تکان داد. ۲ قهرمانی یوونتوس از آنها گرفته شد. در آن تابستان، آنها با هم به آلمان رفتند و ایتالیا در پایین سطح خود بزرگترین افتخار را کسب کرد.
یوونتس در کالچوپولی از همه بیشتر متضرر شد و مجبور شد به لیگ پایین تر برود.
شانس تیم لیپی اندک بود و رسیدن به مرحله حذفی هم شاید برای آنها کافی به نظر می‌‌رسید. استعداد تیم بسیار بالا بود اما ضربه روحی که به بازیکنان خورده بود شدید به نظر می‌‌رسید. ایتالیا نیاز داشت از خود دفاع کند. ۲-۰ برابر غنا شروع خوبی برای فابیو و آلساندرو بود و آنها از گروه دشوار خود با حضور چک به مرحله بعد صعود کردند. خبر بد برای نستا رسید. مصدومیت ران نستا برابر چک حضور او در مراحل حذفی را تحت الشأ قرار داد.
ایتالیا با کاناوارو در یک بازی دشوار استرالیا را برد اما در برابر اکراین به راحتی با نتیجه ۳-۰ به پیروزی رسید. در نیمه نهایی آلمان از راه رسید. با وجود میزبانی آلمان، ایتالیا از اعتماد به نفس فوق العاده‌ای برخوردار بود. در یک بازی درگیرانه، نقش کاناوارو بسیار بزرگ بود، او توپ را در گل دوم ایتالیا برابر آلمان حمل کرد و آن را به نیمه آلمان رساند تا آلساندرو دل پیرو با آن گل زیبا ایتالیا را با نتیجه ۲-۰ به فینال برساند.
در ورزشگاه المپیک برلین، تاریخ برای این زوج نوشته شد. آنها گرچه ابتدا با پنالتی زیدان عقب افتادند اما ماتراتزی بازی را مساوی کرد. هر دو گلزن در دقایق آخر بازی درگیر یکی از به یاد ماندنی‌ترین صحنه‌های جام جهانی شدند. با این حال، آن صحنه قهرمانی ایتالیا را به تاخیر نینداخت و آتزوری با کاناوارو و نستا بر بام جهان ایستاد. نستا با اینکه در مرحله گروهی مصدوم بود اما کاناوارو در آن جام جهانی بیش از بقیه از نظر شخصی به جایگاه خود کمک کرد. کاناوارو که از کوچه‌های ناپل شروع کرده بود حالا بزیرگترین جام ممکن را بالا سر می‌‌برد.
اگر دفاع کردن هنر است، این دو، بهترین نقاشان عصر جدید هستند. پس از جام جهانی این راه های متفاوتی انتخاب کردند. کاناوارو به رئال مادرید رفت و دو بار قهرمان للیگا شد و سپس به یوونتس بازگشت و سپس به امارات و چین و نستا نیاز به کانادا، هند رفت و سپس به ایتالیا بازگشت تا مربیگری کند.
نستا و کاناوارو وقتی کشورشان بیش از قبل به آنها نیاز داشت خود را نشان دادند. مصدومیت‌های نستا کارنامه او را خط خطی نکرد اما موفقیت در جام جهانی کاناوارو را به توپ طلا رساند. جایزه‌ای که به ندرت به یک مدافع می‌‌رسد. این دو هم در تیم ملی و هم در باشگاه خود بار‌ها خود را ثابت کردند و وقتی با هم بازی می‌‌کردند همواره ایتالیا رکورد‌های کلین شیت زیادی را جابجا می‌‌کرد.
