Drama Queenپست ماروتا چیزی که عموما تصور میشه نبوده، در اصل ماروتا نیرو و تمرکزش رو در قسمت مدیریت کلان باشگاه صرف کرد تا باشگاه ضرر نده و انیلی ریاست مجموعه رو بر عهده داشت، یعنی ماروتا عضو هیات مدیره باشگاه با تعریف مدیریت تیم ورزشی و انیلی ریاست هیئت مدیره و نماینده سهام دار اصلی باشگاه بوده ، ماروتا در عین حال که فعالیت هاش بشدت محدود به قدرت مالی و درامد سالانه باشگاه بود نگاهش به هیات مدیره بود تا بتونن از فیات و اکسور اسپانسرهای مالی خوب جذب کنن که انیلی نمیخواست و دوست داشت اسپانسر های باشگاه اعداد و ارقام بزرگتری رو پرداخت کنن و خارج از دایره شرکتهای هیئت مدیره و بینالمللی باشند، برای مثال قرارداد نایک که خیلی ناچیز بود رو لغو کرد و با ادیداس قرارداد ده ساله بست، اسپانسر روی پیراهن یکی از شرکتهای خانوادگی الکان بحساب میاد و پول کمی به نسبت بقیه تیمهای مطرح به باشگاه داده همیشه و اینا انیلی رو مجاب کرده که ماروتا توانش رو صرف حفظ روند موجود کرده و تلاشی برای ارتقاء سطح تیم انجام نداده ، ماروتا با توجه به وضعیتی که باشگاه رو تحویل گرفت فراتر از تصور بوده کارهاش و باید همیشه تقدیر کرد ازش ولی در بحث رقابت با بزرگان اروپا اصلا در تصورش هم نمیگنجید که یووه در یک فصل بیش از تراز مالیش که همیشه صفر یا مثبت بود خرج کنه،خط هافبک یووه در فصل ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ رو برای تقویت تیم نتونست حفظ کنه مجبور به فروش شدیم در حالی که انیلی همیشه دستور خرید با کیفیت میداد ولی از ترس هیئت مدیره و ضرر دهی بیشتر بدنبال رقابتهای کم اهمیت تر مثل جذب بازیکنان قرضی یا ازاد بود که نتیجش از دست دادن موراتا و پوگبا و ویدال و جذب خدیرا و یورنته و امره جان میشد
دوره ماروتا با موفقیت به اتمام رسید و دوره بعد از ماروتا با تجربه تمام این موفقیتها امیدوار کننده تر هست