طرفداری - ارنستو والورده، سرمربی بارسلونا به مناسبت پایان سال 2018، با تلویزیون باشگاه مصاحبه‌ای اختصاصی ترتیب داده است. سایت رسمی باشگاه ساعتی پیش ویدیوی این مصاحبه جذاب را منتشر کرد و در ادامه مشروح حرف‌های والورده را ملاحظه می‌کنید:
نمی‌دانم فصل آینده چه خواهم کرد. در این فوتبال، چه کسی از فردایش خبر دارد؟ همه می‌دانیم فوتبال امروزی چطور شما را مجازات می‌کند. هرگز به آینده بلندمدت فکر نکرده و نمی‌کنم. برای ما مربیان، دو ماه زمان بسیار زیاد و طولانی‌ای است. اگر یک بازی را ببرید، همه خوشحالند و وقتی شکست می‌خورید، همه به شما نگاه می‌کنند. خواسته من این است که همه در باشگاه از کار ما راضی باشند. با این حال قرار نیست خودمان را گول بزنیم؛ اگر قهرمان لیگ نشویم، اولین کسی که به او نگاه می‌کنند، مربی است چون همیشه همین طور بوده است. تلاش می‌کنم تیم را به اهدافش برسانم. هنوز وقت زیادی تا پایان فصل باقی مانده پس اجازه دهید ببینیم چه می‌شود.
کار کردن در بارسلونا یک آزمون همیشگی است. همیشه چیزهای جدیدی یاد می‌گیرید. هر روز اتفاقاتی رخ می‌دهد که باید به نحوی با آن کنار بیایید. وقتی تیم بزرگی چون بارسا را تمرین می‌دهید با همه جوانبش، زیر ذره بین هستید. در نهایت هدف همه اعضا این است که باشگاه مسیر درستی را طی کند و روز به روز بزرگ‌تر شود؛ اینکه تیم خوب بازی کند و مردم راضی باشند. گاهی به همه این اهداف می‌رسید و گاهی در همه آنها ناکام می‌مانید. کوچک ترین اتفاقی در این باشگاه به طور دقیق آنالیز می‌شود انگار هرگز پیش از این چنین اتفاقاتی نیفتاده است. با این حال این وضعیت را می‌پذیرم و با آن کنار می‌آیم و اگرچه فشار واقعا بالا است، سعی می‌کنم هر روز چیزهای جدیدی یاد بگیرم.
قبول دارم کمی در انتقال احساساتم بد کار کرده‌ام چون همه فکر می‌کنند من شخص آرامی هستم در حالی که اصلا نیستم! هرگز فرد آرامی نیستم و نبودم. همیشه مضطرب و نگران بودم و این روشی است که باید با همه اتفاقات رو به رو شوم. به شما تضمین می‌دهم بعد از 3 جامی که بردیم، واقعا خوشحال بودم.
اخراج لوپتگی پس از باخت سنگین در ال کلاسیکو؟ شنیدن خبر اخراج یکی از همکاران فعال ما هیچ وقت خبر خوبی نیست چون نشان می‌دهد جایگاه خود ما هم تضمین شده نیست و همه در خطر اخراج قرار داریم. از غافلگیری حرف نمی‌زنم چون می‌دانم امثال من و لوپتگی تحت چه فشاری هستند. همه مربیان تحت فشارند ولی این فشار در باشگاه‌هایی چون بارسا و مادرید بیشتر است.
سبک بازی؟ بارسلونا یک سبک بازی مشخص دارد که هدف ما همواره حفظ و پایبند بودن به آن است. سیستم برای این است که به بازی تیم تعادل بدهیم و هر بازیکن در پستی به کار گرفته شود که بتواند بهترین عملکرد را داشته باشد. فصل گذشته لئو بیشتر متمایل به مرکز بود و امسال بیشتر مایل به کناره‌ها است. به خصوص در حملات. ولی در فاز تدافعی وقتی لازم باشد کنار هم باشیم و متمرکز دفاع کنیم، مثل سال گذشته عمل می‌کنیم. به جز بازی با لوانته که البته ناگهانی بود و پیش بینی نشده. بدون دست زدن به سبک بازی تیم، می‌توانید خودتان را با وضعیت تیم و بازیکنان وفق بدهید. کوتینیو می‌تواند در دو سمت خط حمله و هافبک بازی کند؛ دمبله همین طور. مالکوم هم.
دمبله؟ همواره گفتیم او پتانسیل بسیار زیادی دارد که دوست داریم این پتانسیل را در زمین ببینیم. امسال چشمه‌هایی از استعدادش را نشان داده ولی هنوز توقعات بیشتری از او داریم. در هر تیمی به یک بازیکن دریبل زن نیاز است. بازیکنانی که با بازیکن حریف رو به رو می‌شوند و آنها نمی‌دانند او قصد دارد چه حرکتی بزند. بازیکن مقابل دمبله نمی‌داند او به راست می‌رود یا چپ البته عثمان در چیزهای دیگری هم شما را غافلگیر می‌کند! در پکیج دمبله، همه چیز یافت می‌شود! ولی فوتبال فقط پاس دادن نیست. بالاخره زمانی می‌رسد که بازیکن شما باید با حریف رو به رو شود و سعی در از پیش رو برداشتن او داشته باشد؛ لایی بزند؛ دریبل بزند؛ شوت بزند و ... به همین خاطر است که جوانان مستعد اینقدر گران قیمت و ارزشمند هستند. گاهی خودمان هم از بازی مبتنی بر پاس‌های متوالی سردرد می‌گیریم و همیشه باید بازیکنی باشد که تفاوت را رقم می‌زند. مزیت دمبله به این است که با هر دو پا کار می کند. عثمان واقعا شگفت انگیز است. ما هم نمی‌دانیم او در یک صحنه می‌خواهد چه کند و طبعا حریف هم نمی‌داند!
کوتینیو؟ حالا کمتر بازی می‌کند. مقابل اینتر فوق العاده بازی کرد و پس از آن برای مدتی دور از میادین بود و درخشش همیشگی را نداشت اما به فیلیپه اعتماد و باور داریم چون بازیکن بزرگی است و این را در بارسلونا هم ثابت کرده است. پیکه؟ او فصل فوق العاده‌ای داشته. امسال سه مدافع مرکزی چپ پا در تیم داشته‌ایم. جرارد تنها مدافع راست پای ما بود ولی خیلی خوب به انتظارات بسیار بالای هر بازی پاسخ داده است. پیکه وقت زیادی برای مسائل بیرون از زمین فوتبال و حرف زدن‌هایش می‌گذارد ولی برخلاف بقیه از جمله من، این مسائل کوچک ترین تاثیری روی عملکرد درون زمینش نمی‌گذارد. عملکرد و حرکات جرارد لایق ستایش است.
مسی؟ لئو عاشق بازی و رقابت کردن است. او یک رقابت طلب مادرزاد است. ویژگی‌ای که دوست دارم از لئو برجسته کنم، حس مسئولیت پذیری بالای او نسبت به تیم است. چیزی که در هر بازی آن را ثابت می‌کند. وقتی مصدوم است یا ضربه‌ای به او زده می‌شود، فورا می‌خواهد به بازی برگردد. وقتی تیم نیاز به درخشش او داشته باشد، خودش را نشان می‌دهد. در یک بازی دشوار، لئو اولین نفری است که خودش را نشان می‌دهد. انجام چنین کاری آن هم نه یک روز که هر روز و هر بازی، کار آسانی نیست و نیازمند یک ذهنیت بسیار قوی است. هرگز رقابت طلبی چون او ندیده‌ام.
هدف قهرمانی اروپا است؟ سال گذشته هم بود ولی بله امسال هدف قهرمانی اروپا است. از انتظارات هواداران باخبریم و خودمان هم می‌خواهیم قهرمانی اروپا را بار دیگر کسب کنیم. این هدف همیشه در سر ما است و مدام به آن فکر می‌کنیم. با همه این اوصاف باید دانست که در این تورنمنت نمی‌توانید اشتباهی مرتکب شوید. درست مثل زمانی که نمی‌دانید چطور یک بازی را برده‌اید، به همان راحتی و ابهام هم احتمال دارد ببازید و حذف شوید. نسبت به فصل پیش حساب تسویه نشده‌ای ندارم. قهرمانی اروپا مثل همیشه هدف بارسلونا است و این انگیزه هر سال تجدید می‌شود. ولی اتفاقی که افتاده، افتاده و فکر کردن به آن فایده‌ای به حال شما ندارد و پیروزی شما در آینده را هم تضمین نمی‌کند. همیشه می‌خواهیم رقابت کنیم. مطمئنا تجربه بازی با رم به ما درسی می‌دهد که در آینده به دردمان خواهد خورد ولی فایده دیگری ندارد. درست مثل قهرمانی در اروپا، می‌خواهیم لالیگا را هم ببریم که امسال کارمان سخت‌تر است. زیاد به فصل گذشته فکر نمی‌کنم و اعتقاد ندارم امسال باید واکنشی به سال گذشته باشد. بله اتفاقات فصل پیش حکم یک نقطه مرجع را دارد. فراموش نمی‌کنم که فقط یک باخت در لیگ داشتیم و البته اشتباهاتمان را فراموش نمی‌کنم. با این حال نگاه شما باید به آینده باشد نه گذشته.
مصدومیت زانوی سوارز؟ زیاد درباره این موضوع نگران نیستم. لوییس بازیکن باشخصیت و بالغی است. وقتی به میادین برمی‌گردد، بهتر از قبل است. باید مراقب باشیم ولی بر این باوریم که او می‌تواند بدون مشکل در ادامه فصل هم بازی کند. حرکت بروزوویچ در مقابل کاشته سوارز؟ اگر ببینیم خوابیدن یکی از بازیکنان حریف در مقابل ضربات ایستگاهی، مدام تکرار می‌شود باید آن را بررسی کنیم. انجام چنین کاری یعنی حریف یک بازیکن کمتر در ناحیه دیگری دارد. اگر بازیکنانی را از دیوار دفاعی حذف کنند تا دروازه بان ببیند توپ به کدام سمت می‌رود، ما یک بازیکن در آن منطقه می‌گذاریم تا دروازه بان چنین دیدی نداشته باشد. ولی شما می‌توانید مطمئن باشید که لئو هر بار چیز جدیدی اختراع می‌کند!
تمامی جام‌ها اهمیت فوق العاده زیادی دارند. به عنوان مثال بارسا بارها قهرمان سوپرکاپ اسپانیا شده و قهرمانی امسال ما به نظر تکراری می‌رسید ولی کافی بود به سویا ببازیم تا اهمیتش برای هواداران روشن شود. درست مثل کوپا دل ری. در آن بازی کار بزرگی کردیم چون به لحاظ روحی پس از اتفاقی که در رم افتاد، وضعیت پیچیده‌ای داشتیم ولی از طرفی در یک فینال بازی می‌کردیم و باید بدون اشتباه کار می‌کردیم و دوباره خودمان را ثابت می‌کردیم. اکنون در فرمی هستیم که ابتدای فصل می‌خواستیم در این مقطع فصل، باشیم. گاهی بهتر و گاهی بدتر ولی همان چیزی هستیم که می‌خواستیم. بدتر منظورم بازی با لگانس و بتیس است. مقابل لگانس همه چیز تحت کنترل بود ولی کار را تمام نکردیم تا در یک دقیقه همه چیز عوض شود. مقابل بتیس در هیچ چیزی خوب نبودیم. اصلا خوب نبودیم.
