به طور خلاصه اگه میخواید از ضابطه مبهم این که چرا تیمای انگلیسی تو چند سال اخیر اصلا در اروپا موفق نیستن سر در بیارین و ارتباطش با ونگر و اوج گرفتن ونگر اوت چیه اینارو از دست ندین..
ارسن ونگر حدود 7 سال پیش انگار یک پیش بینی نوسراداموسی کرد توی یک مصاحبه تندی با یک روز نامه نگار شخصی گفت اتحادیه فوتبال انگلیس باید فشردگی بازی ها رو با کم کردن دو جام و برنامه های جانبی دیگه کمتر کنه تا بتونه مثل اسپانیا توی چمپینز لیگ موفق باشه وگرنه مثل جام جهانی باید مدت زیادی برای قهرمانی نماینده انگلیس تو چمپینز لیگ صبر کنه..
( از معدود دفعاتی که مورینیو هم با ونگر موافق بود و تا مدت زیادی کنار هم بحث رو پیش بردن ولی از یه جایی مورینیو متاسفانه به دلایلی پا پس کشید! )
که البته به خاطر به کار بردن جمله نبردن جام جهانی برای مدت طولانی از طرف ونگر که انسان متشخصی در لیگ انگلیس شناخته میشد زیادی توی چشم اومد به صورتی به فوتبال بریتانیا طعنه زد و با واکنش خوبی از طرف عموم مردم انگلیس مواجه نشد..
حتی این جنبش ونگر(من اسمشو میزارم جنبش چون خیلی به نفع فوتبال انگلیسه و بین بزرگای فوتبالشون مث یک عقده سر باز کرد) غیر از پیوستن مورینیو به ونگر عجایب دیگه ای هم داشت مثل حمایت رسمی باشگاه تاتنهام و چلسی از این حرف های ونگر ( وجود اختلاف دیرینه بین تاتنهام و ارسنال و این حمایت خودش داستان عظیمیه ) و البته چند بازیکن بزرگ دیگه انگلیسی مثل جرارد و رونی.. بودن کسای دیگه ای هم مث گزارشگر معروف انگلیسی شبکه اسپن ولی من حضور ذهن ندارم .. ثانیا گفتن همین اسامی برای پی بردن به بزرگی این درخواست کافی به نظر میرسه اسمای ساکت و منظبتی که تقریبا هیچوقت مصاحبه و حمایت عجیب و خارج از گودی ازشون ندیدیم نشون میده چقدر این خواسته مثل یک عقده توی گلوی بزرگای این فوتبال گیر کرده بوده ولی کسی ظاهرا جرعت گفتنش رو نداشته البته به جر پیر مرد فرانسوی که از فیلسوفای تاریخ فوتباله..
گفتم که مردم انگلیس بدون در نظر گرفتن حرف های دیگه ونگر در مورد پیشرفت فقط با یک چشم به او نگاه کردنو گفتن تو به ما بی احترامی کردی
از اون موقع تقریبا تیم ونگر با یک حاشی بزرگ مواجه بود که باعث اصلی ضعف اون در برابر دیگر تیما میشد و البته خود ونگر که با بالا بردن جام سفید که به خاطر قهرمانی دون باختش توی چند سال پیشش بود انگار دیگه روحیه و احساسات متشنج کنندشو نداشت(اگه بخوام یه مثال از فوتبال امروز به ونگر دهه ی 2000 بزنم فقط یه چیزی تو مایه های کلوپ و حتی بیشتر رو میشه پیدا کرد!! ) که البته این بحث خارج از این مقالست
روزنامه های زرد انگلیسی مثل سان و میرر هم با یک طرح برنامه ریزی شده به هیچ وجه حرف های ونگر رو به عموم توضیح ندادن( با وجود حرافی هایی که در همه موارد میکنن ) و فقط با یه سیاست کثیف که تیتر های بزرگ و جنجالی تر بیشتر توی چشم میان( دلیل زرد و تبلیغی بودنشون ) و گفتن مسایلی مثل ارسن فایر( لقب حرفای ونگر توی اون مصاحبه ) اصلا حوصله سر بر و کسل کنندس به جای اون به مسیله روز و هواپیمایی که ارسنالیا برای ونگر اوت معروفشون محیا کرده بودن پرداختن
اتحادیه که سود کلانی از وجود جام های بی مصرفی مثل جام اتحادیه میکنه به این موج رسانه ای دست نزد و بدون پاسخ ونگر رو با مردم عصبانی تنها گذاشت
تاثیر منفی مردم انگلیس روی تیم ونگر از اون جا شروع شد که مردم توی خیابون به بازیکنای ارسنال لقب خارجی های کثیف رو دادن..
اتفاق ها که پشت سر هم میفتاد از دست رهبر جنبش خارج شده بود و ونگر هم شخصیتی نبود که وایسه و با این محاکمه ای که براش درست کرده بودن مواجه بشه...
مردم عصبانیت خودشون رو با حق دادن به نسل جدید طرفدارای ارسنال که جام میخواستن نشون دادن و با کش و قوس های فراوان بالاخره ونگر از ارسنال رفت
جالبه بدونین اگه این اتفاق همون موقع میفتاد انگلیس از 6سال پیش میتونست با یک جام کمتر و حذف بازی های کریسمس که برای بازیکنا خیلی مهمه درخشش خیلی بیشتری از این که هست در چمپینز لیگ داشته باشه
..
اتحادیه فوتبال که به عده ی خیلی به دست خانواده سلتنتی اصلا دلش نمیخواد برای موفقیت تیمای لندنی و لیورپولی و منچستری سود کلان تیمای دیگه و البته خودش رو کم کنه
سود مالی نع به اون وسعت.. منظور سود ذهنی که این بازی ها دارن
فوتبال ورزش اول انگلیسه و با توجه به جمعیت هفتاد ملیونی این کشور و فشردگی شهر های اون فوتبال دیدن توپ و میدان یکی از تفریح های خونواده هاست اونجا..
یک دلیل دیگه هم که داره اتحادیه در صدد پروژه فوتبال برتر انگلیسی رو به اوج خودش برسونه پروژه ای که 2012 کلیک خورد و تقریبا نیمی از راه خودش رو رفته و اگه کامل بشه محبوبیت نسبی لیگ انگلیس حتی از چمپینز لیگ هم بالاتر میره و دیگه تیما نیازی به محک زدن خودشون در برابر تیمای کشورای دیگه مثل اسپانیا و المان و ایتالیا ندارند
که البته اسطوره های انگلیسی مثل نویل و جرارد و رونی با شنیدن این حرفا و پا پس کشیدن ارسن فایر رو تو همون جرقه بودنش کور و فراموش شده کردند.
به همین دلیل که میبینیم تیمای انگلیسی با وجود کیفیت بسیار بالا دیدنشون توی فینال چمپینز لیگ یه معجزس..
لیگی که 6بیگ اون به طور معمول تقریبا در تمام هفته ها دو بازی در هفته دارند و سیاست مربی های این تیم ها مبنی بر حذف خودخواسته در بعضی از جام ها برای موفقیت در لیگ و چمپینز لیگ این مهم رو بیشتر نشون میده و باعث نجات این سوپر تیم های انگلیسی از فاجعه هایی مثل باخت 6 به 0 و 4 به 1 چلسی میشه
فقط همین ریال کهکشانی رو در نظر بگیرین در تمام این سال ها که ریال در چمپینز لیگ درخشید شما یک فصل رو پیدا نمیکنید که ریال در کل فصل بیش از 5هفته دابل بازی کرده باشه وفقط به باختشون جلوی اژاکس نگاه کنید که چطور از نظر بدنی کم اوردن و به قولی بد باختن.. چون که تیم کهکشانی سه روز پیش هم فوتبال بازی کرده بود!.. چیزی که برای تمام تیمای انگلیسی هر هفته چمپینز لیگ به خصوص در مراحل بالاتر اتفاق میفته
البته جالبه کلوپ هم اشاره ای به این فشردگی بازی ها در دوره ای کرد ولی جالبتر که تنها بعد چند هفته ناکامی دوباره به اوج برگشتند و هیچوقت دیگه در پی ارسن فایر نرفت!
