منچستریونایتد در نمایشی مفتضحانه و ضعیف چند تن از بازیکنانش که به نظر اشتباهی در تیم بزرگی چون منچستر حضور دارند قافیه را خیلی زود و تنها در بیست دقیقه به بارسلونا و مسی واگذار کرد
یونایتد فنز - بگذارید کمی تند بنویسیم و کمی هم تند نقد کنیم چرا که نقد تند گاهی اوقات آنقدرها هم که فکر میکنیم به ضررمان تمام نمی شود و میتواند سازنده باشد، پس از دوران طولانی و باشکوه سرالکس فرگوسن در منچستر و تئاتر رویاها حالا نزدیک به 6 سال است که یونایتد یک تیم معمولی از نظر کیفیت بوده است جالب اینجاست که بدانید این تیم نزدیک یک و نیم میلیارد یورو برای خرید بازیکنان و پرداخت دستمزدشان در این 6 سال هزینه کرده است اما توفیق آنچنانی به دست نیاورده است به راستی اشکال منچستر کجاست؟ در مدیریت است یا در بازیکنان ؟ شاید در نگاه اول اکثرا بگویید هر دو ولی نظر من متفاوت است مقصر صد در صدی و بی چون و چرای وضعیت فعلی تیم کسانی نیستند جز تیم هیئت مدیره و ادوارد وودوارد مدیر اجرایی تیم .
در روزهایی که سیتی و لیورپول دو رقیب منچستریونایتد پایشان روی پدال سرعت پیشرفت است و هر روز بیشتر از دیروز برنامه ریزی برای آینده می کنند، مدیران باشگاه با بدترین بازیکنان باشگاه در سالیان اخیر تمدیدهای طولانی مدت می کنند بازیکنانی که به قاطعیت می توان گفت در بهترین حالت در سطح تیم های درجه دو و سه لیگ برتر جزیره هستند سوال و چرایی اینجاست چرا با گذشت 6 سال و صرف این هزینه هنگفت منچستر باید در پنج تا شش پست ضعف اساسی داشته باشد؟ آیا یک میلیارد یورو هزینه ی نقل و انتقالات برای بستن یک ابر تیم و تیمی که در تمامی جام ها مدعی شماره یک باشد کم است ؟ به راستی چه چیزی باعث شده است که باشگاهی به ثروتمندی یونایتد نزدیک 5 سال است که مجبور است از والنسیا و یانگ که پست تخصصی شان حضور در وینگ چپ و راست تیم است به عنوان دفاع های کناری استفاده کند؟
آیا مدیریت در مدت این 6 سال نتوانسته است دو بازیکن موفق برای این پست ها خریداری کند؟ دارمیان، روخو و بلیند بازیکنانی هستند که برای این پست ها خریداری شده اند اما یا به فروش رفته اند یا به درهای خروج نزدیک می شوند، فلینی با چه منطق و استدلالی در زمان مویس خریداری می شود؟ آیا سبک بازی او با سبک بازی تیم اصلا همخوانی داشت؟ دیماریا یکی از بهترین های دنیا وارد تیم می شود و نزدیک به نیم فصل هم عملکرد پنجاه درصدی ندارد، دیپای فوق استعداد هلندی به یونایتد می آید و تبدیل به یکی از بی کیفیت ترین ها می شود، پوگبا با مبلغی بیش از صد میلیون یورو به منچستریونایتد می آید و عملکردی در حد یک هافبک 40 میلیون یورویی هم ندارد. اکثر اوقات در جریان بازی بی تاثیر است.
میخیتاریان در حالی که یک سال از قراردادش باقی است بیش از ارزشش برایش پرداخت میشود و یک فصل و نیم بیشتر دوام نمی آورد، الکسیس سانچز با حقوقی نجومی وارد منچستر می شود و در حد بازیکنان نونهالان تیم هم کارایی ندارد، اریک بایی به عنوان یک استعداد با قیمتی بالا می آید و حالا معلوم نیست اصلا در کجا به سر میبرد!؟، مارسیال به عنوان یک فوق استعداد به منچستریونایتد می آید و عملا به نظر می رسد در هواخوری به سر میبرد و در طول 90 دقیقه به ندرت میتوانید او را در حال تلاش برای باز پس گیری توپ ببینید پس همه ی این اتفاقات نشان از این است که فهم و مدیریت فوتبالی در هیئت مدیره ی تیم به سمت صفر میل میکند و شایدم منفی بی نهایت ! چرا که سبک هر بازیکن با دیگری متفاوت است.
اصولا وجه اشتراک خیلی کمی از نظر سبک فوتبالی بین آنهاست از سمتی افتضاح در انتخاب سرمربی های گذشته هم غیر قابل چشم پوشی است و در کل اوضاع کاملا وخیم است! شاید دانستن این موضوع خنده دار و مضحک و شایدم گریه دار به نظر برسد که منچستریونایتد در تاریخ فوتبال جهان از سه تیم صاحب سبک خاص خود بوده است ولی 6 سال است که سبک تیم به صورت افسار گسیخته ای مبهم است و هر سرمربی که در تیم می آید ساز خود را میزند و اصلا مشخص نیست در باشگاه چه میگذرد.
آیا مدیریت تیم نباید یک راه و سبک مشخص را برای تیم معین کند و بر اساس آن راه و سبک هزینه کند ؟ اما چیزی که در یونایتد در این سال ها دیده ایم به طور کامل با این صحبت در تناقض است. منچسترسیتی با صرف هزینه ای تقریبا هم طراز با منچستریونایتد در بازار نقل و انتقالات در این شش سال به مراتب از رقیب همشهری موفق تر بوده است و توانسته است سطح خود را به چند پله بالاتر از یونایتد ارتقا دهد و تمامی ضعف های خود را به بهترین شکل پوشش دهد برنامه ای تدوین کرده است بر اساس سبکی معین و توجه به آکادمی با صرف هزینه ی هنگفت سالیانه دویست میلیون پوند که در مقایسه با سرمایه گذاری تقریبا سی میلیون پوندی یونایتد خنده دار است و سرمربیان ماهری همچون پلگرینی و گواردیولا روی کار آورده است که دقیقا مطابق سبک مورد نظر مدیران فوتبالی تیم بوده اند و بر اساس همان سبک مجرب ترین و ماهرترین بازیکنان را استخدام کرده اند و نتیجه اش هم شکستن رکورد امتیاز تیم قهرمان در تاریخ لیگ برتر است.
مدیران لیورپول نیز پس اخراج برندان راجرز، سبک مشخصی را برای تیم تعیین کرده اند و سرمربی مناسب با همان سبک چون کلوپ را روی کار آورده اند و برا اساس همان سبک هزینه کرده اند و حالا به شدت موفق هستند و شانس این را دارند که به دو گانه ی تاریخی لیگ برتر و لیگ قهرمانان در تاریخ خود دست یابند و هم چنین سیتی میتواند تاریخ سازی کند و چهار گانه را به دست آورد. اما در این میان منچستریونایتد با نمایشی مفتضحانه برابر بارسلونا نابود می شود و کماکان بازیکنان بی کیفیتی چون اسمالینگ، یانگ، جونز و .... در تیم می مانند و جالبتر اینکه با دو تن از آنها طولانی مدت نیز تمدید می شود !
از تمام صحبتهای بالا این چنین برداشت می شود که یونایتد اگر می خواهد به مسیر موفقیت برگردد مدیران تیم در ابتدا باید سبک و مسیر مشخصی را برای تیم تعریف کنند، یک مدیر فنی مجرب همچون پل میچل یا ادوین ون در سار را استخدام کنند چرا که نمیتوان ریسک کرد و کسانی را به این پست منصوب کرد که سابقه ی چنین فعالیت هایی را نداشته اند، بر اساس همان سبک خرید و فروش انجام دهند و در طول دو سال هزینه های سنگینی انجام دهند تا بتوانند با غولهای فوتبال دنیا رقابت کنند در غیر اینصورت امیدی به موفقیت تیم تا سالیان زیادی نخواهد بود به این دلیل که فوتبال به شدت رقابتی تر از گذشته شده است و قهرمانی در لیگ برتر جزیره نیاز به امتیازی بیش از 93 دارد چیزی که در گذشته در لیگ برتر کمتر شاهدش بوده ایم و به نظر میرسد کسب سهمیه به امتیازی حدود 80 نیاز داشته باشد که نشان می دهد کسب سهمیه چیز کمی از قهرمانی در سالیان آتی نخواهد داشت.
در هر حال با هر ترازو و مقیاسی که بسنجیم مدیریت باشگاه در راس موفقیت تیم قرار دارد هر تصمیم مناسبی منجر به موفقیت تیم می شود و هر تصمیم نامناسبی به تبع منجر به شکست خواهد شد اما آنطور که از صحبت های سولشر پس از بازی با بارسلونا دریافتیم تابستان شلوغی در مقابل یونایتد قراردارد و بنابر گفته ی خبرگزاری ها 5 تا 6 بازیکن به ترکیب تیم اضافه خواهند شد و حدود 7 بازیکن نیز از تیم جدا خواهند شد هم چنین خبرگزاری ها از عزم جدی برای به خدمت گیری یک مدیر فنی خبر میدهند که به گفته برخی پل میچل مدیر ورزشی لایپزیش و ادوین وندر سار مدیر ورزشی آژاکس در صدر عناوین این لیست قرار دارند .
باخت دیشب مقابل بارسلونا می تواند شیرین تر از پیروزی باشد چرا که سولشر به خوبی متوجه شده است که عده ای دیگر در تیم جا نخواهند داشت و تیم برای رقابت سنگین قهرمانی نیاز به خرید چند بازیکن خوب دارد پس میتوان امیدوار بود، همین یک جمله از سولشر کافی است :
تیم ما نیاز به بازسازی دارد و در تابستان چند خرید خواهیم داشت ...
نظر شما چیست آیا می توان به فصل بعد امیدوار بود یا باز هم باید شاهد خرید های بی برنامه باشیم ؟
نگارش : سید احمدرضا محمدی