در جام باشگاههای تهران استقلال ۱۵ بار قهرمان شده اما پرسپولیس ۶ ار
در جام حذفی تهران استقلال ۴ بار قهرمان شده اما پرسپولیس ۲ بار
جالب اینجاست هر ۶ قهرمانی پرسپولیس باشگاههای تهران و ۲ قهرمانی پرسپولیس جام حذفی تهران در دهه ۶۰ بوده است.
اما دلیل قهرمانی های پیاپی پرسپولیس در دهه ۶۰ چه بود؟
استقلال یا همون تاج سابق دومین تیم ثروتمند جهان محسوب میشد. اما با پیروزی انقلاب تمام اموال استقلال مصادره شد.
حسین فکری، سرپرست موقت سازمان تربیت بدنی به ۲۲ تن از ستارگان استقلال رضایتنامه داده و به آنان اعلام کرده بود که به هر جا دوست دارند میتوانند بروند.
با تلاش های منصور پورحیدری باشگاه استقلال از خطر انحلال نجات پیدا کرد اما اکثر بازیکنان اصلی رو از دست داد تا پرسپولیس با خیالی راحت بدون رقیب سال ۶۱ هم قهرمان باشگاههای تهران و هم قهرمان جام حذفی تهران بشه.
در سالهای ابتدایی دهه ۱۳۶۰ پست مربیگری در استقلال بارها دست به دست شد به گونهای که در ۱۳۶۳ فریدون عسگرزاده به مدت پانزده روز و در ۱۳۶۴ حسن حبیبی به مدت ۴۵ روز این سمت را بر عهده داشتند.
پورحیدری در فصل ۱۳۶۲ به استقلال برگشت و ای بار توانست برای نخستین بار یک فصل کامل مربی گری استقلال را بر عهده بگیرد. حاصل این تداوم کار پورحیدری قهرمانی استقلال در مسابقات جام باشگاههای تهران ۱۳۶۲ بود.این نخستین عنوان قهرمانی استقلال بعد از انقلاب بود.
فصل ۱۳۶۳ مسابقات جام باشگاههای تهران بعد از شش هفته نیمهکاره ماند و پورحیدری نیز از مربیگری استقلال کنار رفت.
پورحیدری مدتی از استقلال و مربیگری دور بود تا آنکه در فصل ۱۳۶۴ مجدداً سمت مربیگری استقلال را بر عهده گرفت و باز هم توانست استقلال را قهرمان جام باشگاههای تهران بکند.
بعد از این دو قهرمانی مسئولان سازمان تربیت بدنی در تصمیمی عجیب منصور پورحیدری مربی قهرمان را برکنار کرد و استقلال از هم پاشیده شد عباس رضوی به جای منصورخان مربی قهرمان اومد که نتایج خوبی نگرفت.
با تضعیف عمدی استقلال توسط مسئولان سازمان تربیت بدنی پرسپولیس به قدرت اول فوتبال ایران تبدیل شد و پرسپولیس پنج سال پیاپی ( ۶۵ ، ۶۶ ، ۶۷ ، ۶۸ ، ۶۹ ) قهرمان باشگاههای تهران شد.
در سال ۶۶ پرسپولیس هم قهرمان باشگاههای تهران و هم قهرمان جام حذفی تهران و هم قهرمان جام حذفی ایران شد.
البته در اواخر دهه ۶۰ با بازگشت منصور پورحیدری استقلال دوباره به قدرت اول فوتبال ایران و آسیا تبدیل شد.
استقلال در ابتدا در نخستین مسابقات سراسری باشگاهی در ایران پس از انقلاب بود قهرمان شدند ، استقلال در دیدار فینال این مسابقات پرسپولیس را شکست داد.
سال ۷۰ استقلال قهرمان باشگاههای تهران شد.
سپس به عنوان نماینده ایران راهی جام باشگاههای آسیا ۹۱–۱۹۹۰ شدند استقلال در دیدار فینال با پیروزی برابر لیائونینگ از چین موفق شد برای دومین بار قهرمان جام باشگاههای آسیا شود.
در ۱۹۹۲ استقلال یک بار دیگر حضور در فینال جام باشگاههای آسیا را تجربه کرد که در گام آخر در ضربات پنالتی مغلوب تیم الهلال عربستان سعودی شد و از دستیابی به سومین قهرمانی قارهای بازماند.
با قدرت گرفتن استقلال دوباره مسئولان فدراسیون فوتبال با تصمیمی عجیب استقلال را در جام آزادگان ۱۳۷۱ در حالی که استقلال در گروه خود سوم و در جدول کلی مسابقات پنجم شده بود با قانون کم کردن تیم های تهرانی به دسته سوم فرستاده شد.
استقلال به جای یک بار ، دو بار مربی قهرمان رو از دست داده است چون باید تضعیف میشد تا تیم سوگلی رسانه ها نفس بکشد.
سال ۶۴ باشگاههای تهران منصور پورحیدری مربی قهرمان خود رو از دست داد تا پرسپولیس پنج سال پیاپی قهرمان باشگاههای تهران بشه.
سال ۸۸ هم واعظ آشتیانی مدیر عامل استقلال ، امیر قلعه نویی مربی قهرمان لیگ برتر را اخراج کرد و مرفاوی را جانشین قلعه نویی بکند و قلعه نویی به سپاهان رفت تا سپاهان سه سال پیاپی قهرمان لیگ بشود ، با بازگشت قلعه نویی به استقلال فصل ۹۱-۹۲ استقلال باز هم قهرمان لیگ شود.
اگر قلعه نویی به سپاهان نمی رفت اون ۳ قهرمانی سپاهان هم مال استقلال میشد.
البته فتحی هم مثل واعظ آشتیانی هر سال ستون فقرات استقلال رو جدا میکند. دو بار تیم قدرتمند شفر رو سلاخی کرد تا سال گذشته برانکو مربی دوست داشتنی خبرناهاران با پرسپولیس برای سومین بار قهرمان لیگ شود.
به لحاظ فنی وینفرد شفر از برانکو خیلی سرتر بود.
اگه این اتفاقات عجیب نمی افتاد قهرمانی های استقلال در لیگ سراسری هم مثل باشگاههای تهران ، جام حذفی تهران ، جام حذفی ایران ، باشگاههای آسیا بیشتر از پرسپولیس میشد.
اگه منصورخان پورحیدری نبود اصلا باشگاهی به نام استقلال الان وجود نداشت.