طرفداری - پپ گواردیولا، سرمربی منچسترسیتی و اسطوره بارسلونا اخیرا مصاحبه مفصلی با رادیو کاتالونیا داشته است. مصاحبه‌ای که اخیرا بخش کوچکی از آن منتشر شد اما در ادامه مشروح آن را به نقل از مارکا ملاحظه خواهید کرد:
وقتی هنوز مربی نشده بودم، بازی‌های بسیار بیشتری را تماشا می‌کردم. اکنون دیگر وقت ندارم به جز بازی تیم خودم، بازی بقیه را ببینم. دفاع کردن؟ واقعا از خوب دفاع کردن لذت می‌برم چرا که یک هنر است. مربیانی که در طول دوران بازیگری داشتم، به خوبی در زمینه دفاع کردن مرا آموزش ندادند. بنابراین وقتی شروع به یاد گرفتن نکاتی از دفاع کردن می‌کنید، از آن خوشتان می‌آید. هیچ کسی نیست که به دفاع کردن در فوتبال فکر نکند. هر بار در هنگام حمله هم به دفاع فکر می‌کنم. باید خودتان را با بازیکنانی که در اختیار دارید، وفق بدهید تا در دفاع لنگ نزنید.
استفاده از مسی در پست شماره 9 کاذب؟ بارسا زمانی که لادروپ در این پست بازی می‌کرد، نمایش بهتری داشت. من سعی کردم این ایده را در بایرن هم پیاده کنم ولی آنجا بازیکنی نداشتم که بتواند سه بازیکن حریف را دریبل کند و گل بزند (می‌خندد، اشاره به مسی) بنابراین باید تمرکزتان را روی استفاده از مهارت وینگرها بگذارید.
هرگز نگفتم فوتبال مالکیتی، تنها راه ممکن است. این را در هزاران کنفرانس مطبوعاتی گفته‌ام. من احمق نیستم و یا حداقل سعی می‌کنم نباشم! وقتی به یک سبک بازی کنم ولی نتیجه نگیرم، به سبک دیگری بازی خواهم کرد. برد می‌خواهم تا سال بعد هم شغلی داشته باشم!
بازیسازی از عقب و مشارکت دروازه‌بان‌ها اکنون بسیار رایج است اما خوب به یاد دارم وقتی بچه بودم، دروازه بان‌ها زیاد جلو نمی‌آمدند و مشارکت نمی‌کردند. اکنون آنها در بخش اعظمی از تمرینات، در کار با توپ مشارکت دارند. دروازه بان هر چه بیشتر در جریان بازی باشد، حتی عملکرد بهتری در مهار ضربات حریف پیدا می‌کند.
سرمربی‌گری ژاوی در بارسلونا؟ دیر یا زود این اتفاق رخ خواهد داد. او هنوز خیلی جوان است ولی این اتفاق می‌افتد. ژاوی فوتبال را خوب می‌بیند؛ خوب می‌فهمد؛ اشتیاق زیادی دارد و خودش را وقف بازی می‌کند. همزمان او بسیار شجاع و ریسک پذیر نیز هست. او اتفاقات زمین را خیلی شفاف می‌بیند.
لوئيز انریکه؟ بارسلونای او در کنار لیورپول، سرسخت‌ترین حریفان من بوده‌اند. آنها واقعا ترسناک بودند. انریکه یکی از بهترین افرادی است که در عمرم در رختکن، با او ملاقات کردم. او بسیار صمیمی، رک و آینده نگر است.
فوتبال، متعلق به بازیکنان است. مربیان بسیار خوب زیادی هستند که چون بازیکنانی چون مسی یا ژاوی نداشتند، هیچ چیز نبردند. من خوش شانس بودم که فرصت هدایت بارسا در اختیارم قرار گرفت؛ یک رئيس فوق العاده (لاپورتا) داشتم؛ تیمی با میانگین سنی خوب و البته ستاره‌ای چون لئو که دیگر بازیکنی شبیه او نخواهیم دید. باشگاه‌ها و بازیکنان بزرگی پشت سر و کنار من بودند.
بر عهده گرفتن هدایت یک تیم کوچک؟ من هیچ وقت احتمال هدایت یک تیم متوسط را رد نکرده‌ام.
تحقیر بارسلونا در رم و آنفیلد؟ به خاطر یک بازی بد، همه دستاوردهای تیم را زیر سوال می‌برید؟ در بارسلونا ما هر بیست سال یک بار قهرمان لالیگا می‌شدیم. من متقاعد شده‌ام که بارسا می‌خواهد با سیستم 433 بازی کند اما با مسی و سوارز؟ بارسا اکنون مالکیت کمتری روی توپ دارد. تیم انریکه ضد حملات محشری می‌زد و بابرنامه بود. والورده زمانی که رقیب من بود، گفت به دنبال پیدا کردن حلقه مفقوده تیم برای تمام کردن کار است. بارسا همیشه باید راهی برای قوی ماندن پیدا کند. کاری که مسی برای این باشگاه کرده و لذت‌های بی نهایتی که به ما بخشیده یعنی باشگاه باید کم کم فکر مجسمه او باشد.
سبک بازی آرتورو ویدال؟ از کار با او بسیار راضی و خوشحال بودم. او چیزهایی به تیم من داد که نداشتم. آرتورو هافبکی نیست که بین خطوط بازی کند ولی از بازی‌های او خاطرات بسیار خوبی دارم. اگر بنا باشد به جنگ بروم، بد نیست او را هم با خودم ببرم. اگر می‌خواهید او شبیه ژاوی یا اینیستا باشد، قیدش را بزنید!
