طرفداری- با نزدیک شدن به پایان سال 2019 میلادی، وبسایت فور فور تو اقدام به انتشار لیست 50 بازی برتر 10 سال گذشته کرده است. این 50 بازی را در پنج قسمت مرور میکنیم.
پنجاه بازی برتر دهه 10 از نگاه فورفورتو (بخش اول)
پنجاه بازی برتر دهه 10 از نگاه فورفورتو (بخش دوم)
پنجاه بازی برتر دهه 10 از نگاه فورفورتو (بخش سوم)
پنجاه بازی برتر دهه 10 از نگاه فورفورتو (بخش چهارم)
ادن هازارد همواره یک بازیکن محبوب در شهر لستر باقی میماند. گل دقایق پایانی هازارد مقابل تاتنهام به تساوی کشاندن بازی، قهرمانی را برای رانیری و تیمش در آن فصل خاطرهانگیز به ارمغان آورد. عکسالعمل جیمی واردی در خانه مقابل تلویزیون پس از گل ادن هازارد نیز همواره صحنهای ماندگار در ذهن فوتبال دوستان خواهد بود.
تاتنهام میدانست که تنها در صورت پیروزی میتواند امیدش را برای قهرمانی زنده نگه دارد. با پیروزی 2-0 نیمه اول، اسپرز فاصله زیادی با سه امتیاز نداشت.
چلسی در آن فصل دیگر چیزی برای جنگیدن نداشت، تنها دستاورد لندنیها، میتوانست جلوگیری از قهرمانی تیم همشهری باشد که با گلهای گری کیهیل و ادن هازارد محقق شد.
9- نیوکاسل 4-4 آرسنال (لیگ برتر 2010/11)
هفت بازی بدون شکست آرسنال که از ماه فوریه 2011 استارت خورد این تیم را به کورس قهرمانی بازگردانده بود. نیوکاسل هم با سه بازی بدون برد در خطر منطقه سقوط قرار داشت. این درحالی بود که تیم در ماههای گذشته بین پنج تیم بالای جدول جای گرفته بود.
با عملکرد فوقالعاده آرسنال در نیمه اول انتظار میرفت که فشار بیشتری به منچستر یونایتد در کورس قهرمانی وارد شود. منچستری که روز بعد بازی داشت، با پنج امتیاز اختلاف نسبت به آرسنال صدرنشین بود. توپچیها تنها در 10 دقیقه 3-0 جلو افتادند. گل دقیقه 26 رابین فن پرسی نیز برتری چهار بر صفر مردان ونگر در پایان نیمه اول را به دنبال داشت.
دقیقه 50 اخراج ابو دیابی همه چیز را تحت تاثیر قرار داد. جوی بارتون با پنالتی دقیقه 68 یکی از گلهای خورده را جبران کرد. دقیقه 75 لئون بست اختلاف را به دو گل رساند. 10 دقیقه پایانی مانند 10 دقیقه آغازین بازی هیجان انگیز بود. دقیقه 83 جوی بارتون پنالتی دومش را تبدیل به گل کرد و سه دقیقه مانده به پایان نیز، شیخ تیتوته پیروزی را از آرسنال گرفت.
آرسنال فصل را با رتبه چهارم به پایان رساند و منچستر یونایتد قهرمان شد.
8- بارسلونا 1-0 اینتر میلان (لیگ قهرمانان 2009/10)
پایان مشهورترین بازی ژوزه مورینیو در رسیدن به قهرمانی اروپا با اینتر، نتیجه باخت بود. شکست 1-0 در نیوکمپ، پیروزی بزرگ برای نراتزوری بود و همچنین یک برد برای سرمربیای که به بارسلونا آمده بود تا برتری تاکتیکی و شخصیتی خود را به همه نشان دهد.
پیروزی 3-1 بازی رفت باعث شده تا اینتر با ذخیره خوبی پای به این دیدار بگذارد. اخراج زودهنگام تیاگو موتا در دقیقه 28 اما معادلات را به هم ریخت.
مورینیو دست به کار شد و اینتر با ترکیب 0-5-4 ادامه بازی را ادامه داد. عملکرد عالی دفاعی فرصتهای بسیار کمی به بارسلونا داد. گل پیکه در دقیقه 84 باعث شد که فشار دقایق پایانی بارسلونا به حداکثر برسد. اما دیگر دیر شده بود، اینتر با یکی از بهترین عملکردهای دفاعی تاریخ لیگ قهرمانان به فینال این رقابتها رسید و در ادامه قهرمان شد.
7- بارسلونا 2-2 چلسی (لیگ قهرمانان اروپا 2011/12)
چلسی به پشتوانه پیروزی یک بر صفر در بازی رفت پا به نیوکمپ گذاشت. برد 1-0 در استمفورد بریج نتیجه فوقالعادهای محسوب میشد اما به نظر نمیآمد جلودار مدافع عنوان قهرمانی در نیوکمپ باشد.
تنها در سه دقیقه چلسی در آستانه حذف قرار گرفت. دقیقه 35 بوکستس بارسا را پیش انداخت و دقیقه 37 جان تری اخراج شد. دقیقه 43 اینیستا گل دوم را هم زد تا اوضاع برای چلسی بدتر از پیش شود. اما در اوقات تلف شده نیمه اول، رامیرز با یک چیپ تماشایی امید را برای تیمش زنده کرد.
با توجه به نتیجه بازی رفت، بارسلونا به یک گل تا رسیدن به فینال فاصله داشت. در نیمه دوم کالاتانها مطلقا سوار بر بازی بودند. لیونل مسی یک پنالتی را بیرون زد و دیگر بازیکنها نیز فرصتهای خوبی را از دست دادند.
بارسلونا تاوان فرصتسوزیها را داد. در وقتهای تلف شده نیمه دوم فرناندو تورس نیمی از زمین را طی کرد، والدز را از پیش رو برداشت و دروازه بارسلونا را باز کرد تا چلسی یک صعود رویایی به فینال را جشن بگیرد.
آبی پوشان در فینال بایرن را شکست دادند و با دی متئو قهرمان اروپا شدند.
دیدار اول کلوپ در قامت مربی لیورپول با تیم سابق با تساوی 1-1 در وستفالن به پایان رسید. دورتموند با گلهای هنریک مخیتاریان و اوبامیانگ در 10 دقیقه، دو بر صفر پیش افتاد. لیورپول حالا به سه گل نیاز داشت تا جواز حضور در نیمه نهایی لیگ قهرمانان را به دست آورد. آن هم مقابل دورتموندی که در ضدحمله مهار ناپذیر بود.
در دقایق آغازین نیمه دوم اوریگی اولین گل میزبان را به ثمر رساند. اما مارکو رویس به سرعت پاسخ این گل را داد.
کوتینیو با گل دقیقه 66 خود باز هم آنفیلد را امیدوار کرد. دقیقه 77 ساخو گل تساوی را به ثمر رساند تا آنفیلد به مرز انفجار برسد.
به نظر میرسید کار تمام شده اما یک کرنر در اوقات تلف شده ضربه سر پیروزی بخش لوورن را در پی داشت.
دورتموند فوقالعاده آن فصل دستش از لیگ اروپا هم کوتاه ماند. لیورپول به فینال رسید اما آنجا مغلوب سویا شد.
تمامی ال کلاسیکوهای این دهه فوقالعاده نبود، اما این یکی از دیدارهای کلاسیک و زیبای دو تیم بود.
آوریل 2017، رئال مادرید با یک بازی کمتر و سه امتیاز بیشتر و حضور در صدر جدول، میدانست که پیروزی در این بازی کمک زیادی به رقم زدن اولین قهرمانی آنها پس از سال 2012 میکند. با این وجود شکست رئال را به رتبه دوم میبرد.
دقیقه 28 راموس به تیر زد و در برگشت توپ مقابل کاسمیرو قرار گرفت تا او تیمش را پیش بیاندازد. دقیقه 33 مسی با ضربهای عالی کار را مساوی کرد. بازی تا 20 دقیقه پایانی بازی گلی را نداشت. اما 20 دقیقه پایانی فوقالعاده تماشایی دنبال شد.
دقیقه 73 راکیتیچ بارسا را به تیم برنده بازی تبدیل کرد. این برتری تا دقیقه 85 که هامس رودریگز بار دیگر بازی را به تساوی بکشاند ادامه داشت.
همه چیز برای رئال عالی پیش میرفت ولی این مسی بود که جادوی خود را بار دیگر به رخ کشید.
نبوغ آرژانتینی در دقیقه دوم وقتهای تلف شده گل کرد و مسی با یک بغل پای نرم زیبا روی خط محوطه جریمه، حکمرانی بر سانتیاگو برنابئو را اعلام کرد.
با این حال رئال در ادامه فصل بهتر کار کرد و در پایان این کهکشانیها بودند که قهرمانی لیگ را جشن گرفتند.
باز هم فصل 2016/17 و یک بازی دهه برای بارسلونا. آبی و اناریها در آن فصل نه در لالیگا موفق شدند و نه در لیگ قهرمانان اروپا، اما در هر کدام بازیای ثبت کردند که جز 10 بازی برتر دهه باشد.
پاری سن ژرمن بعد از مدتها ناکامی، بالاخره آمده بود که سلطه خود را به داخل فرانسه محدود نکند. پاریسیها به افتخار آفرینی در اروپا فکر میکردند. با برتری 4-0 در بازی رفت مرحله یک هشتم نهایی مقابل بارسلونا، پاری سن ژرمن برای رقبا خط و نشان کشید. با این نتیجه بارسا حذف شده به نظر میآمد.
نیوکمپ اما ایمانش را به بارسا از دست نمیداد. کاتالانها با امید به معجزه سکوها را پر کردند. برتری دو بر صفر در نیمه اول، نوید بازگشت میداد. دقیقه 50 مسی از روی نقطه پنالتی گلزنی کرد.
پاریس در پاسخ یک بار به تیر زد، اما گل دقیقه 62 کاوانی به نظر تیر خلاص بود. بارسلونا در باید سه گل در 30 دقیقه میزد و گلی نمیخورد تا به مرحله بعد صعود کند.
گل دقیقه 88 نیمار، آغازگر لحظات رویایی نیوکمپ بود. کار تمام نشد. دقیقه 91 نیمار پنالتی گل کرد. 5+90 سر رسید، نیمار توپ را روی دروازه ارسال کرد تا سرجی روبرتو گل ششم را وارد دروازه پاریس کند.
غیرممکن ممکن شده بود. اونای امری بابت این شکست تلخ و باورنکردنی اشک میریخت و نیوکمپ اشک شوق برای کامبکی فراموش نشدنی و تاریخی!
3- بارسلونا 5-0 رئال مادرید (لالیگا 2010/11)
اوج دوران چهار ساله پپ گواردیولا در بارسلونا. در آن شب از ماه نوامبر، بلوگرانا گویی پرواز کرد و از جهان خارج شد.
بارسلونا با این پیروزی، به سمت یک قهرمانی دیگر در لالیگا پیش رفت و اجازه قهرمانی را از رئال مادریدِ ژوزه مورینیو گرفت.
دقایق 10 و 18 با گلزنی ژاوی و پدرو بارسا پیش افتاد. عملکرد خوب بارسا تا پایان نیمه و پایان بازی ادامه داشت.
داوید ویا طی دقایق 55 تا 58 دو گل زد تا کار رئال همانجا تمام شود. جفرن سوارز نیز با گلزنی در وقتهای تلف شده تحقیر لوس بلانکوس را تکمیل کرد.
عملکرد بارسا در آن بازی رویایی و بینقص بود.
رقیبی که در خطر سقوط قرار داشت، تنها مانع میان مردان روبرتو مانچینی و قهرمانی لیگ برتر انگلیس بود.
آن روز در استادیوم، هواداران سیتی راههای زیادی را برای قهرمانی متصور میشدند، اما چنین هیجانی را شاید کمتر کسی تصور میکرد. سیتیزنها با تک گل زابلتا در نیمه اول پیش افتادند. به نظر میرسید که تا سوت پایان و قهرمانی بازی اداره شود. نیمه دوم اما فوقالعاده پر فراز و نشیب بود. دقیقه 48 بازی مساوی شد و هفت دقیقه بعد بارتون از کوئینز پارک رنجرز با کارت قرمز داور از زمین بیرون رفت.
کار برای سیتی دیگر ساده شده بود. اما سیتیزنها باز هم غافلگیر شدند. جمی مکی دقیقه 66 گل دوم تیمش را به ثمر رساند. با توجه به پیش بودن منچستر یونایتد در بازی همزمان، منچستر سیتی برای قهرمانی نیاز به دو گل داشت. دقیقه 90 هم از راه رسید، انگار کار تمام شده بود. در آن سمت منچستر یونایتد آماده برگزاری جشن قهرمانی بود. ژکو و آگوئرو اما این اجازه را ندادند.
دقایق دوم و چهارم وقت تلف شده، ژکو و آگوئرو گلزنی کردند تا به قهرمانی بین سیتیزنها تبدیل شوند.
منچستر سیتیِ با مربیگری روبرتو مانچینی، به دراماتیکترین شکل ممکن، اولین قهرمانی خود بعد از 44 سال را جشن گرفت. آن هم با ناکام کردن رقیب دیرینه تحت رهبری الکس فرگوسن، در فصلی که هر دو تیم با 89 امتیاز کار را به پایان بردند.
آن طور که بازیکنان برزیل سرود ملی خود را پیش از سوت آغاز بازی فریاد میزدند، تصور آن پایان غیرممکن بود. برزیل تیاگو سیلوا و نیمار را به همراه نداشت. پیراهن نیمار در مراسم پیش از شروع بازی در دستان داوید لوئیز و ژولیو سزار بود، مرور دوباره این صحنهها بعد از رقم خوردن آن نتیجه، شبیه تماشای عزاداری است.
بازی متعادل شروع شد، برزیلیها با شور و شوق عجیبی تیمشان را در خاک خود و برای رسیدن به فینال تشویق میکردند. با گل دقیقه 11 توماس مولر، پایه های سلسائو سست شد. میروسلاو کلوزه گل دوم را در دقیقه 23 به ثمر رساند. پشت سر گذاشتن رکورد رونالدو نازاریو در کشور رونالدو! ماشین گلزنی آلمان در خاک برزیل تبدیل به بهترین گلزن تاریخ جام جهانی شد. مصیبت در 23 دقیقه برای برزیل تکمیل شده بود، مردمان سرزمین قهوه طاقت زجری بیش از این را نداشتند، اما خنجرهای بعدی در راه سینه برزیل بود.
دقایق 24 و 26 تونی کروس گل زد تا سریعترین بریس تاریخ جام جهانی را ثبت کند. شب، شبِ رکورد زنی و ترینها بود.
دقیقه 29 گل پنجم با خدیرا از راه رسید.
برزیلیها چنین تحقیر و رنجی را باور نمیکردند. دریافت چهار گل در شش دقیقه آن هم در نیمه نهایی جام جهانی. آلمان باقی نیمه را مراعات کرد. تا پایان بازی هم تقریبا مراعات کرد. نیمه دوم شورله دو گل زد و اسکار لحظات پایانی یکی از گلها را جبران کرد. پیش از گل اول شورله، پاسکاری های پیاپی ژرمنها با تشویق هواداران برزیل مواجه شد. گل دوم شورله هم به زیبایی هرچه تمامتر به ثمر رسید تا برزیلیها در بلوهوریزنته از جای خود بلند شوند و هفتمین گل دریافتی را تشویق کنند.
سوت پایان بازی مانند یک سیلی بود که به بازیکنان برزیل و حاضران در بلوهوریزنته زده شد.
فاجعه واقعا رقم خورده بود، برزیل سنگینترین شکست تاریخ خود در جام جهانی را در خانه تجربه کرد.
آلمان نیز بیرحمانه این دیدار تاریخی را به پایان برد. آنها رقم زننده یکی از عجیبترین و افسانهای ترین نتایج تاریخ جام جهانی بودند. آن هم در مسیری که به قهرمانی چهارم منجر شد.