از ونگر حمایت کنید تا تیم بزرگ دیگری بسازد
صحبت های گری نویل در مورد وضعیت آرسنال و حواشی اطراف آن...
پایگاه خبری GunnersTrust: زمانی که کارم را به عنوان یک تحلیل گر شروع کردم، از کسی که اعتماد شدید به او دارم مشاوره ای دریافت کردم. او به من گفت" کلید موفقیت در رسانه این است که خود با نظرات و عقاید دیگران آشفته نکنی، روزت را با شندن صحبت های دیگران نگذرانی. هر روزنامه ای را نخوانی و عقاید خود را تازه نگه داری"
البته، اکنون باید بر خلاف گذشته از تمام اخبار آگاه باشم اما شما می توانید از حواشی فوتبال پریشان شوید و این می تواند شروع تفکرات منحرف شما باشد.
روبرو شدن با دنیای پر هیاهویی رسانه ها تغییر بزرگی برایم بود. من در رختکنی بودم که مانند یک پناهگاه بود که مرا از طوفان و رعد و برق جهان خارج محافظت می کرد.
و هفته گذشته پر از آن طوفان ها بود. یکشنبه بار دیگر در مورد شیرجه رفتن بازیکنان صحبت کردیم، بعد از اینکه کازورلا مقابل وست بروم یک پنالتی گرفت. دوشنبه تیتر اول تمام روزنامه ها در مورد ماریو بالوتلی و عملکرد او در دیدار یک روز قبل مقابل منچستر یونایتد بود، زمانی که دیگر بازیکنان به مراتب بدتر از او بودند. بعد ماجرای سکه پرتاب شده به سوی ریو فردیناند در دربی شمال لندن مطرح شد. سپس ذهن ما به شکست آرسنال توسط بردفورد معطوف شد و این حقیقت که آرسن ونگر باید برود...دوباره. پنجشنبه، با حکم فدراسیون فوتبال صربستان، پدیده نژادپرسی بار دیگر خود را نمایان کرد.
و سپس در روز جمعه به پست های توئیتر خود نگاه کردم و یک سوال از طرف یکی از هواداران آرسنال وجود داشت" در مورد نظر جورج گراهام که گفت آرسنال دیگر هرگز فاتح لیگ نمی شود چه فکر می کنید؟" و من فکر کردم " این نمی تواند درست باشد؟" بنابراین به اینترنت سری زدم و یک روزنامه به روشنی روز وجود داشت که نقل قولی از جورج گراهام مطرح کرده بود " آیا آرسنال بار دیگر فاتح لیگ می شود؟ نمی توانم چنین چیزی را ببینم."
سرعت عمل در رسانه هاب امروزی مانند یک مخلوط کن است که مدارم مواد غذایی را به هزاران تکه تبدیل می کند اما هرگز محصولی نهایی را پدید نمی آورد. هیچ ماده خاصی در پایان این روند وجود ندارد و یا تنها به مانند یک دستگاه سوسیس درست کن است که تنها گوشت های فشرده شده را بیرون میدهد و نه سوسیس.
به عنوان کمک مربی در تیم ملی انگلستان تا حدودی در فوتبال بوده ام و در رسانه نیز مشغول کار هستم، می توانم از هر دو جنبه این موضوع را ببینم. و فکر می کنم فوتبال و رسانه باید نزدیک تر به هم کار کنند. می خواهم فوتبالیست ها راحت تر باشند.
اما واقعیت درون رختکن اغلب کاملا با هیجان خارج متفاوت است. مطمئن نیستم که همه تنها آشفتگی رسانه ها بخواهند و یا تنها بازتاب آرامش موجود در رختکن را بخواهند و یا کمی از هر دوی آنها. اما اکنون به جایی رسیده ایم که به دو رسانه مجزا نیاز داریم، یکی که با بازی واقعی خود را درگیر کند و دیگری حواشی آن را نشانه گیرد.
فوتبال تبدیل به یک نمایش اپرا شده است که البته تا حدودی دلیل محبوبیت لیگ برتر همین است و یکی از دلایلی که چرا تمام جهان پراکنده شده. اما در فوتبال واقعی می توانید یک نمایش درام را از دست بدهید، برای افرادی که مسائل فرعی اصلی ترین موضوع برای انهاست.
و بنابراین بیانیه حیرت انگیزی منتشر می شود که " آرسنال هرگز بار دیگر فاتح لیگ نمی شود" اکنون من اینجا نمی شینم و بگویم" همه چیز در ارسنال خوب است و آنها نباید از حذف مقابل بردفورد نگران باشند." اینگونه نیست. آنها در 3 سال گذشته کیفیت بسیاری را از دست داده اند و آن را جایگزین نکرده اند. در تمدید قرارداد بازیکنانی که یک سال تا پایان قرارداشان زمان داشتند مشکلاتی وجود داشت اما شک دارم که آرسن ونگر مقصر باشد. و انها قطعا به کمی نگرش تیمی که در فینال جام حذفی 2005 به میدان رفت نیاز دارند، آخرین جامی که بدست آوردند. آنها در ان روز بدون تیری هانری به تقلا افتادند اما بخش انعطاف پذیری در آن بازیکنان وجود داشت که خود را برای یک پیروزی کثیف و شکست منچستر یونایتد در ضربات پنالتی آماده کردند.
اما در مورد جورج گراهام، کسی که شناخت به مراتب بیشتری نسبت به من از ارسنال دارد و از او نقل قول شده که آنها بار دیگر هرگز فاتح لیگ نمی شوند که مرا آزار می دهد. متعجب خواهم شد اگر باشگاه فوتبال آرسنال دیگر هرگز فاتح لیگ نشود. به همان اندازه که متعجب می شوم اگر فردا دوشنبه نباشد! این به مانند این است که بگویید لیورپول دیگر هرگز فاتح لیگ نمی شود. البته انها هم این کار را انجام می دهند. این یک واقعیت است. پانزده سال قبل چه کسی می گفت که چلسی و منچستر سیتی فاتح لیگ می شوند؟ اوضاع تغییر می کند. آنها به جلو حرکت می کنند.
وقتی به تاریخچه آرسنال نگاه می کنم، باشگاه 45 سال طول کشید تا نخستین لیگ را بدست اورد. و بعد از ان سلطه و بعد از جنگ، بین سال های 1953 تا 1971 آرسنال 18 سال را بدون فتح لیگ سپری کرد. و سپس 18 سال دیگر طول کشید تا جام بعدی بدست اید که زیر نظر خود جورج گراهام بود، 1989. آرسنال باشگاهی مانند رئال مادرید، بنفیکا و یا سلتیک نیست که انتظار برود هر سال باید فاتج لیگ شود. آنها هرگز اینگونه نیستند.
وقتی سه هفته قبل روبرتو دی متئو اخراج شد، افرادی که مخالف حرکت دیوانه وار چلسی بودند اکنون می گویند آرسنال نیاز به تغییر مربی دارد. ما به دنبال چه هستیم؟ ما تنها داستان های جدید می خواهیم. تنها غذای بیشتری در مخلوط کن خود می خواهیم.
هیچ چیز قطعی وجود ندارد که بگویید اگر شما ارسن ونگر را تغییر دهید، موفق تر خواهید شد. هیچ چیزی وجود ندارد که بگویید اگر 100 میلیون پوند هزینه کنید، مانند کاری که لیورپول انجام داد، فاتح لیگ می شوید.
منچستر سیتی و چلسی در سال های اخیر فوق العاده این کار را انجام داده اند اما در 8 فصل گذشته مجموعا 4 لیگ را از ان خود کرده اند. اما آنها در مجموع 2 میلیاد پوند هزینه کرده اند. آیا ما می گوینم آرسنال باید این کار را انجام دهد؟
آرسنال در مسیر درستی قرار دارد. آنها باشگاه را در مسیر معقولی پیش می برند. وقتی به انجا می روم بازیکنان خوبی را می بینم، فوتبال خوبی را می بینم و شما تاریخچه ان مکان را احساس می کنید. کیفیت آنها کمی افت کرده است، خصوصا در بخش هجومی. آنها هجومی ترین تیمی بودند که مقابلشان بازی کردم. در این لحظه آنها آن جدیت و قدرت ویران کنندگی را ندارند.
اما ما باید این حقیقت را تحسین کنیم که باشگاه برای 16 سال یک مربی را در جهانی در اختیار دارد که میزان اخراج مربیان بیشتر از هر زمان دیگری است، در جهانی که وفاداری ارزش محسوب نمی شود و در جهانی که همه فورا خواستار همه چیز هستند.
افراد عاقل در فوتبال باید از آرسن ونگر دفاع کنند و برای او مبارزه کنند تا تیم بزرگ دیگری را بسازد. و قطعا نباید اینجا بنشینیم و بگوییم" آرسنال دیگر هرگز فاتح لیگ نمی شود" از نظر من، چنین گفته ای کاملا احساسی است.
