فرزانه تأییدی، بازیگر باسابقه سینما و تئاتر ایران، امروز پس از مدتی بیماری در سن ۷۵ سالگی در شهر لندن درگذشت. او با شرکت در نخستین نمایش زنده تلویزیونی در سال چهل و یک کار تئاتر، فعالیت خود را آغاز کرد.
دو فیلم «خاک» و «سفر سنگ» به کارگردانی مسعودکیمیایی و «فریاد زیر آب» ساخته سیروس الوند از مهمترین نقش‌آفرینی‌های تاییدی در سینما بودند.
فرزانه تائیدی، بازیگر توانمند ایرانی، زاده ۱۳۲۴ در تهران است.
کودکی:
فرزانه دوران کودکی و تحصیل را در مراکز استان‌های اصفهان، کرمان، کرمانشاه، خوزستان و... گذراند. او از کودکی به رقص باله علاقه‌مند بود اگرچه بعدتر تئاتر به علاقهٔ اصلی او تبدیل شد.
تئاتر و ازدواج:
با شرکت در نخستین نمایش زنده تلویزیونی در سال ۱۳۴۱ او کار در تئاتر را به طور رسمی در اداره هنرهای دراماتیک آغاز کرد. سپس با پرویز کاردان هنرپیشه و نویسنده و کارگردان تئاتر اداره هنرهای دراماتیک ازدواج کرد و حاصل این ازدواج پسرش کیوان بود. او در بیش از ۳۰ نمایشنامهٔ تلویزیونی و صحنه، در طول پنج سال و نیم فعالیتش در ادارهٔ هنرهای دراماتیک شرکت کرد.
سفر به آمریکا:
در سال ۱۳۴۶ با پدرش به آمریکا رفت. او در این مدت دوره کوتاه آموزشی چند ساله در پیرامون تاریخ غرب و بازیگری در صحنه را آموخت. به عقیدهٔ او بیش‌ترین تجربه‌هایش را از تماشای نمایش‌نامه‌های گوناگون بدست آورده‌است. او در زمان اقامتش در ایالت کالیفرنیا در شهر لوس آنجلس با حسین رجائیان (کارگردان) آشنا شد. او فرزانه را برای نقش اول فیلم خود به ایران دعوت کرد.
بازگشت به ایران:
او در اوائل سال ۱۹۷۲ میلادی با بازگشت به ایران با ادامهٔ کارش در تئاتر کار در سینمای ایران را شروع نمود. او با بهروز به‌نژاد در بیش‌تر کارهای تلویزیونی و سینمائی بعنوان زوج هنری فعال بود و این همراهی همچنان نیز ادامه دارد. او در این مدت فیلم‌های فریاد زیر آب و... را ساخت. او که بعد از انقلاب ایران (۱۳۵۷)، در استخدام رسمی ادارهٔ برنامه‌های تئاتر وزارت فرهنگ و هنر بود مدعی است که با صدور حکمی از سوی وزارت ارشاد اسلامی در سال ۱۳۵۹ از کار برکنار شد.
در این مورد فرزانه تائیدی می‌گوید:
«تا امروز که بیش از بیست و شش سال از انفلاب اسلامی می‌گذرد، این را می‌دانم که من اولین و تنها کارمند رسمی اداره برنامه‌های تئاتر بودم که بدین گونه از کار برکنار شدم. بهر حال بر اساس قانون رسمی استخدام کشوری من هم می‌بایست یا بازنشسته می‌شدم و یا بازخرید. تمام سالهایی که کارمند رسمی وزارتخانه بودم حق بازنشستگی و حق بیمه می‌پرداختم و می‌بایست همه این مزایا در نظر گرفته می‌شد که نشد! من تا امروز هم نمی‌دانم که جرمم چه بوده‌است.»
فرزانه به مدت هفت سال و چند ماه در ایران زندگی کرد و تا سال ۱۳۶۰ کار در تئاترهای لاله زار را ادامه داد و آخرین فیلم سینمائی‌اش «میراث من جنون» را بدون حجاب اسلامی کار کرد که فیلم مذکور در اکران عمومی با استقبال تماشگران روبرو شد. اما به بهانه همزمانی با تعطیلات مذهبی از اکران برداشته شد.
خروج از ایران:
بالاخره در اوایل سال ۱۳۶۵ به انگلستان رفت و تا کنون به همراه بهروز به نژاد در لندن کار و زندگی می‌کنند.
نمایش ها:
آقای آریان فر و خانواده اش
آگهی ازدواج
استحاله
امیر ارسلان نامدار
بختک
بنگاه تآترال
بیگانه ای در خانه
پرده برداری
جعفرخان از فرنگ آمده
خوشا به حال بردباران
دایی وانیا
دوست ناشناس
دیار خاموشان
روز سن والنتین
رومئو و ژولیت
زیبای بی اعتنا
سرباز لاف زن
فاسق
فناشدگان
گربه سیاه
گلدان
مرگ همسایه
مطبخ
نیویورک نیویورک
وعده ملاقات با خودم
فیلمشناخت:
سینمایی:
۱ بدون دخترم هرگز
۲ ميراث من جنون ۱۳۶۰
۳ سفر سنگ ۱۳۵۶
۴ فرياد زير آب ۱۳۵۶
۵ واسطه ها ۱۳۵۶
۶ صلات ظهر ۱۳۵۳
۷ خاك ۱۳۵۲
۸ هشتمين روز هفته ۱۳۵۲
۹ جهنم + من ۱۳۵۱
تلویزیونی:
طلاق - (۱۳۵۴)
