اوگاندا (به انگلیسی: Uganda) به صورت رسمی جمهوری اوگاندا، کشوری است در حاشیهٔ دریاچه ویکتوریا واقع در شرق میانه آفریقا. همسایههای آن عبارتاند از سودان جنوبی، کنگو، رواندا، بروندی، تانزانیا، کنیا. پایتخت آن کامپالا است. جمعیت این کشورحدود ۴۰ میلیون نفر است. زبان اول رسمی در اوگاندا انگلیسی و زبان رسمی دوم سواحلی است. واحد پول این کشور شیلینگ اوگاندا است. ۸۵ درصد مردم این کشور مسیحی و ۱۲ درصد مسلمان هستند. یووری موسونی، رئیسجمهوری اوگاندا، در ژانویه ۱۹۸۶ و در پی جنگهای چریکی ششساله بر سر کار آمد.
اوگاندا در ۱۸۹۴ به عنوان کشوری تحتالحمایه بریتانیا و در ابتدا به صورت یک پادشاهی مقتدر تشکیل گردید. اوگاندا در سال ۱۹۶۲ استقلال خود را از بریتانیای کبیر به دست آورد و به عنوان یک جمهوری اعلام موجودیت کرد. در سال ۱۹۷۱ حکومت میلتون اوبوته رئیسجمهور اوگاندا که در ۱۹۶۶ به قدرت رسیده بود، طی کودتایی به رهبری عیدی امین که در دوره ریاست جمهوری میلتون اوبوته فرماندهی ارتش و نیروی دریایی اوگاندا را در دست داشت سرنگون شد. در سال ۱۹۷۱، هنگامی که میلتون اوبوته در سفر خارج به سر میبرد، امین دست به کودتا زد و حکومت وی را سرنگون کرد. قذافی رهبر لیبی جزو اولین کسانی بود که حمایت خود را از امین اعلام نمود. رژیم عیدی امین در سال ۱۹۷۹ و پس از آن که نیروهای نظامی تانزانیا، همسایه اوگاندا، این کشور را اشغال کردند سرنگون شد. اشغال اوگاندا به هشت سال حکومت امین خاتمه داد در حالیکه گفته میشد در این دوره، هزاران نفر در اوگاندا کشته شده بودند. از آن زمان تا کنون یووری موسوینی رهبری کشور را در دست دارد. اوگاندا رشد اقتصادی حدود ۸ درصدی تولید ناخالص ملی در طول سه سال گذشته تجربه کردهاست. شورشهای مسلحانه در شمال و شرق اوگاندا یکی از بزرگترین جمعیتهای آواره آفریقا را به وجود آوردهاست. این شورش در مدتی نزدیک به دو دهه ۶/۱ میلیون نفر از مردم اوگاندا را مجبور به پناه گرفتن در اردوگاههای پناهندگان کردهاست. تعداد آوارگان داخل این کشور از سال ۲۰۰۲ تقریباً سه برابر شدهاست. سوء تغذیه کودکان در بعضی مناطق تا ۳۰ درصد برآورد شدهاست. وحشت از عوارض جنگ داخلی و شورش تأثیر شدیدی برای فصل کشاورزی سال ۲۰۰۴ داشتهاست. با تمام شدن ذخایر دارویی و فرار امدادگران بهداشتی موسسات بهداشتی با دشواری به کار ادامه میدهند.
نظام سیاسی اوگاندا جمهوری است و دارای پارلمان قانونگذاری است. یووری موسونی فرمانده ارتش مقاومت ملی، که در ۱۹۸۶ قدرت را در دست گرفت، رئیسجمهور است. او نخستوزیر و دیگر وزیران را انتصاب میکند. شورای مقاومت ملی با ۲۷۸ عضو نقش مشورتی دارد و متشکل است از ۲۱۰ عضو که بهطور غیر مستقیم انتخاب شدهاند و ۶۸ عضو منتصب از سوی رئیسجمهور است. درگیریهای سیاسی در پی تنش میان دولت و جناح مخالف در اوگاندا و پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۸ فوریه ۲۰۱۱ (۲۹ بهمن) در این کشور روی داد. «یووری موسوینی» نتیجه انتخابات ریاست جمهوری اوگاندا را از آن خود کرد. «کیزا بزیگیه» مهمترین رقیب موسوینی و رقبای دیگر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری را رد کرده و آن را فریبکارانه خواندهاند. بزیگیه که تاکنون ۴ بار در مقابل موسوینی شکست خوردهاست، در سالهای ۲۰۰۱ و ۲۰۰۶ میلادی نیز نتایج انتخابات را زیر سؤال برد. در هر دو پرونده دادگاه اعلام کرد که تخلفهایی صورت گرفته به قدری نیست که نتایج انتخابات باطل شود. نیروهای دمکراتیک کنگو یک نیروی شبه نظامی اوگاندایی است که در جمهوری دمکراتیک کنگو پایگاه دارد و گفته میشود که با القاعده در ارتباط است. نیروهای دمکراتیک کنگو در اواسط دهه ۹۰ میلادی علیه «یووری موسوینی» رئیسجمهوری اوگاندا شورش کردند و بعدها در طرف کنگویی مرز مشترک این کشور با جمهوری دمکراتیک کنگو پایگاه ایجاد کردند. این نیروی شبه نظامی به غارتگری، استفاده نظامی از کودکان و تجارت غیرقانونی چوب متهم است.
گروه «ارتش مقاومت پروردگار» طی دو دهه گذشته حداقل ۳۰ هزار غیرنظامی را در شمال اوگاندا، جنوب سودان و جمهوری دموکراتیک کنگو به قتل رساندهاست. جوزف کانی، بنیانگذار «ارتش مقاومت پروردگار» مبارزات خود را در سال ۱۹۸۷ میلادی با هدف تأسیس یک حکومت دینی در اوگاندا آغاز کرد. گروه او که در ابتدا تعداد آنها بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ نفر بود، توسل به خشونت را مجاز میداند و در موارد زیادی به قطع عضو مردم دست زدهاست. او به ویژه به تجاوز جنسی، شکنجه و قتل برای از بین بردن مخالفان یا ارعاب مردم و وادار کردن آنان به همکاری متوسل شدهاست. تلاشهای بینالمللی برای مذاکره و خلع سلاح این گروه بینتیجه بوده و دولت اوگاندا نیز قادر به شکست نظامی آن نبودهاست. ایالات متحده آمریکا بعد از رخداد تروریستی یازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ میلادی، شورشیان «ارتش مقاومت پروردگار» را در شمار سازمانهای تروریستی قرار داد و از همان زمان، تمام سعی ارتش اوگاندا مبارزه برای نابودی این شورشیان است. دولت این کشور با این اقدام، خواستار حمایت اقتصادی و سیاسی آمریکاست. جوزف کانی در سال ۲۰۰۸ میلادی از امضای یک معاهده صلح با دولت اوگاندا خودداری کرد. دولت اوگاندا گفته بود که نمیتواند تضمین کند دیوان کیفری بینالمللی پیگرد قضایی او را متوقف خواهد کرد. دومینیک آونگون، یکی از مخوفترین فرماندهان ارشد گروه شورشیان اوگاندا موسوم به «نیروی مقاومت الهی»، به اتهام ارتکاب جرایم جنگی و جرایم علیه بشریت در دیوان کیفری بینالمللی در لاهه محاکمه شد. دومینیک آونگون خود یکی از صدها کودک ربوده شده از سوی «ارتش مقاومت پروردگار» بودهاست که با ارتقا یافتن در سلسله مراتب سازمانی این گروه موفق شد به یکی از سران این گروه شورشی مبدل گردد.
اوگاندا تقریباً بهطور کامل در حوضه نیل قرار دارد. این کشور که دارای یک فلات مرکزی کمارتفاع با پوشش گیاهی گرمدشت (ساوانا) میباشد. در اطراف دریاچه ویکتوریا، استعداد خاک برای کشاورزی بیش از سایر نقاط است. همچنین این دریاچه از نظر ماهیگیری نیز اهمیت به سزایی دارد. در غرب این کشور رشته کوهی با حد اکثر ارتفاع ۵۱۱۸ متر وجود دارد. اوگاندا دارای آب و هوای معتدل با میانگین دمای ۲۴–۲۱ درجه سانتی گراد، و میزان بارش سالانه ۱۵۰–۷۵ سانتیمتر میباشد. رودهای مهم جاری در این کشور نیل و سملیکی است. اگرچه اوگاندا محصور به خشکی است و به دریاها راه ندارد اما دارای شمار زیادی دریاچه بزرگ است. از آن میان، علاوه بر دریاچههای ویکتوریا و کیوگا، میتوان دریاچه آلبرت، دریاچه ادوارد و دریاچه کوچکتر جرج را نام برد. بخش عمدهای از جنوب کشور به شدت تحت تأثیر یکی از بزرگترین دریاچههای جهان، یعنی دریاچه ویکتوریا، قرار دارد که دارای شمار زیادی جزیره نیز هست. مهمترین شهرهای کشور در جنوب، یعنی در نزدیکی این دریاچه واقع شدهاند، از جمله پایتخت کشور، کامپالا و شهر نزدیک به آن، انتبه. تمساحها در کرانه دریاچه ویکتوریا، با حملات برقآسا به کشاورزان و ماهیگیران حمله میکنند. دریاچه کیوگا در مرکز کشور قرار دارد و توسط مناطق وسیع مردابی احاطه شدهاست.
اوگاندا دارای منابع طبیعی ثابت، شامل خاک حاصلخیز، بارش باران دائمی، معادن غنی و قابل ملاحظه مس و کبالت است. اوگاندا دارای منابع بسیار بزرگ بکر و دست نخورده نفت خام و گاز است. عمده صادارات سالانه اوگاندا شامل:قهوه (۴۶۶٫۶ میلیون دلار)، چای (۷۲٫۱ میلیون دلار) و پرورش آبزی (۳۶٫۲ میلیون دلار) است. هرچند فقر در این کشور بواسطه استعمار انگلیس و حکومتهای پادشاهی وابسته ریشه تاریخی دارد، اما رشد اقتصادی اوگاندا علیرغم رقم نرخ تورم ۲۴۰٪ در سال ۱۹۸۷ تحت حکومت پیشین، در سال ۲۰۰۳ معادل ۵٫۱٪ برآورد گردیدهاست و این کشور شاهد رشد اقتصادی کمنظیری بودهاست. رشد اقتصادی در این کشور در سال ۲۰۰۹ معادل ۷٫۲٪ و در ۲۰۱۰ برابر ۵٫۹٪ و در ۲۰۱۱ به نرخ ۶٫۷٪ رسیدهاست. کشاورزی بیش از سه چهارم نیروی کار اوگاندا را دربردارد. قهوه معمولاً ۹۰٪ صادرات اوگاندا را تشکیل میدهد. چای و توتون محصول عمده صادراتی دیگر است و کشتهای معیشتی شامل سیب زمینی شیرین است. چای سومین محصول صادراتی پس از قهوه و ماهی است و صادرات ۴/۳۶ میلیون کیلوی آن در سال ۲۰۰۰ مبلغ ۴/۳۶ میلیون دلار عاید این کشور نمودهاست. این رقم در سال ۲۰۰۱ علیرغم افزایش حجم صادرات به جهت کاهش جهانی قیمت چای به ۲/۳۳ میلیون دلار رسیدهاست. میزان صادرات چای برای سال ۲۰۰۵ چهل میلیون کیلوگرم برآورد شدهاست. این کشور همچنین دارای معادن غنی آهن است. هرچند در اثر کمبود سرمایهگذاری در توسعه معادن، تولید و صادرات آهن و فولاد حجم بزرگی از صادرات آنرا تشکیل نمیدهد. گردشگری منبع دیگری از درآمدهای خارجی اوگاندا را تشکیل میدهد.
مردم اوگاندا از قبایل مختلفی تشکیل شدهاند و ۱۲ پادشاه رهبری قبایل را برعهده دارد. هریک از قبایل آداب و رسوم خاصی دارند. اسلام در سالهای ۱۸۰۰ توسط بلوچهای ایرانی و عمانی وارد دربار کاباکا شد. مسیحیت نیز در سالهای ۱۸۵۶ به دربار ارائه گردید. قوم کراموجونگ یا برهنهگرایان که همسایه قوم ماساها و تورکانهها در مرز کنیا هستند از دیدنیترین اقوام اوگاندا هستند. هر جوان کراموجونگ برای اینکه شایستگی ازدواج پیدا کند باید یک شیر یا پلنگ یا گرگ شکار کند و به خانه عروس بیاورد. در اوگاندا، قرنهاست که لباس سنتی مردم از الیافی ساخته میشود که پوست درختانی مثل درخت موز است. در سالهای اخیر استفاده از این جامهها کاهش پیدا کرده و بیشتر در مراسم ویژه پوشیده میشود. اما طراحان اوگاندایی دوباره به این سنت روی آوردهاند.
بر طبق سرشماری سال ۲۰۰۲، ۸۴٪ از مردم کشور اوگاندا مسیحی هستند. در این آمار اکثراً پیرو کلیسای کاتولیک و کلیسا انگلیکن هستند.
اوگاندا کشوری است کوچک با قلبی بزرگ. با چشماندازهای طبیعی، با حیات وحش فراموش نشدنی و مردم بومی مهماننواز با چهرههای سیاه و روحهای سپید. جاذبه های دیدنی اوگاندا شگفتآور هستند. این کشور خانهی بلندترین رشته کوه آفریقا (روانزوری)، سرچشمهی بلندترین رودخانهی دنیا (رود نیل) و خانهی بزرگترین دریاچهی قارهی آفریقا است. با وجود سایهی تاریک تاریخ بر اوگاندا، در سالهای اخیر این کشور به یکی از امنترین مقاصد توریستی شرق آفریقا تبدیل شده است.
کشور اوگاندا در شرق آفریقا و در همسایگی سودان، کنگو، کنیا، تانزانیا و رواندا قرار گرفته است. پایتخت این کشور کامپالا نام دارد. این کشور تازه تاسیس در سال ۱۸۹۴ به عنوان مستعمرهی بریتانیا شکل گرفت و ۷۰ سال بعد استقلال خود را به دست آورد. اوگاندا از آن زمان تا به کنون، دچار جنگهای داخلی بسیاری بوده است؛ لیکن با آرامش نسبی کنونی و به کمک درآمدی که از توریسم به دست میآورد، میتوان آیندهی روشنی را برایش متصور شد. شهر انتبه یکی از زیباترین جاذبه های دیدنی اوگاندا است که در سواحل دریاچهی ویکتوریا قرار دارد. زمانی که اوگاندا مستعمرهی بریتانیا بود، انتبه پایتخت این کشور به حساب میآمد. در انتبهی امروزی اما، خبری از کشمکشهای سیاسی نیست و تاریخچهی استعماری شهر در اتمسفر آرامشبخش آن به فراموشی سپرده شده است. دریاچهی ویکتوریا بزرگترین دریاچهی آفریقا و دومین دریاچهی بزرگ آب شیرین جهان است. این دریاچه در بین کشورهای اوگاندا، تانزانیا و کنیا واقع شده و حدود ۳ هزار جزیره دارد که اکثراً مسکونیاند. سوار بر قایقهای کروز میتوانید به تجربهی فراموش نشدنی نظارهی غروب آفتاب از پس خط استوا بنشینید. اتفاقاً یکی از جاذبه های دیدنی اوگاندا این است که خط استوا از میان این کشور عبور میکند. یعنی نیمی از اوگاندا در نیمکرهی شمالی و نیمی از آن در نیمکرهی جنوبی قرار گرفته است. باغ ملی گیاهان استوایی اوگاندا یا باغ گیاهشناسی انتبه (Botanical Gardens Entebbe) در سال ۱۸۹۸ در سواحل شمالی دریاچهی ویکتوریا و دقیقاً روی خط استوا تاسیس شد. این باغ ۴۰ هکتاری از دو بخش کلی تشکیل شده که یکی از آنها بخش جنگلهای استوایی است. محلی که فیلمهای تارزان در دههی ۴۰ میلادی در آنجا فیلمبرداری شده است. علاوه بر گونههای گیاهی متنوع، میتوانید پرندههایی نظیر کاسکو و همچنین میمونها را نیز ببینید.
کامپالا پایتخت اوگاندا دو روی اوگاندا است. یک روی آن مرکز شهر شلوغ و پر هیاهو است. با ترافیکهای سنگین و دست فروشانی که در هر گوشه بساطی پهن کردهاند. روی دیگر آن وقتی نمایان میشود که به سمت تپهی ناکاسِرو پیش برویم. در مسیر هرج و مرج به آرامی محو شده و شهر تبدیل به یک باغ بزرگ با هتلهای شیک و جوی دلپذیر میشود. دیدار کوتاه از این شهر خالی از لطف نیست. برخی از جاذبه های دیدنی اوگاندا در شهر کامپالا موارد زیر هستند: مسجد قذافی که نامش در سال ۲۰۱۳ به مسجد ملی اوگاندا تغییر کرد، بر روی یکی از هفت تپهی شهر کامپالا واقع شده است. معماری مسجد ترکیبی از سبکهای عربی، اروپایی و آفریقایی است. مسجد ملی حدود ۱۵ هزار نفر ظرفیت دارد و تقریباً از هرجای شهر دیده میشود. جنگل بادونگو یا بودونگو خانهی درختهای غول آسای ماهونی آفریقای شرقی است. طول این درختان ۳۰ تا ۶۰ متر است. البته درختهای ماهون تنها جاذبهی این جنگل نیستند. جنگل بادونگو محل زندگی تعداد نسبتاً زیادی از شامپانزهها، بزرگترین جمعیت کروکودیلهای رود نیل، ۷۶ گونه از پستانداران و ۳۵۰ گونه از پرندگان است. ماهی خورک کوتولهی آفریقایی، حواصیل بزرگ، موزخوار آبی بزرگ و نوک شاخهای ران سفید (White-thighed hornbill) از جمله پرندگان بسیار خاص و محافظت شدهی این جنگل هستند.
مقبرههای کاسوبی در سال ۲۰۰۱ در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار گرفت. این مقبرهها محل دفن شدن ۴ پادشاه بوگاندا (که کاباکا نامیده میشدند) و دیگر اعضای خاندان سلطنتی است. بوگاندا منطقهای از اوگاندا به حساب میآید که در سالهای قبل از استعمار، پادشاهی مستقلی داشته است. این مقبرهها از نظر تاریخی و همچنین معماری سنتی آفریقایی اهمیت زیادی دارند. سرچشمهی تاریخی و معروف رود نیل، اکنون بهشتی برای دوستداران سفرهای ماجراجویانه و پر هیجان تبدیل شده است. در جینجا میتوان از تفریحاتی مانند رفتینگ، قایقسواری، دوچرخهسواری کوهستانی و اسب سواری در فضای طبیعی جینجا و در کنار بقایای بناهای به جا مانده از دوران استعمار، لذت برد. اما شاید دیدنیترین جاذبهی جینجا، سرچشمهی رود نیل باشد. جهانگردان بریتانیایی برای اولین بار رود نیل را در سواحل شهر جینجا کشف کردند. مبدأ نیل (Source of the nile) نام محلی است که جان هنینگ اسپک، کاشف رود نیل، برای اولین بار با این رودخانه برخورد کرد. محلی که اکنون به یکی از جاذبه های دیدنی اوگاندا تبدیل شده است.
کشور اوگاندا با دارا بودن منابع طبیعی فراوان منجمله معادن مس و کبالت ، انرژي برق آبي، سنگ آهك ، سنگ آهن ، نمك ، منابع استخراج نشده نفت خام و گاز و خاک بسیار حاصلخیز کشوری بالقوه ثروتمند می باشد با این حال سیاست های غلط و نامناسب اقتصادی ، مشکلات بزرگ کشور در دهه 1970 ( در دوره حاکمیت عیدی امین ) و جنگ با تانزانیا در سال 1979 که منجر به اشغال این کشور بمدت چند سال توسط ارتش تانزانیا گشت این کشور را به یکی از فقیرترین کشورهای جهان با اقتصادی متزلزل و شکننده مبدل ساخت . علیرغم این امر پس از بازگشت ثبات سیاسی به این کشور در سال 1986 ، اتخاذ سیاست اقتصادی درهای باز و جلب سرمایه گذاران خارجی ؛ اوگاندا بتدریج در مسیر بهبود وضعیت اقتصادی گام برداشته است . به موازات این امر تدوین سیاست هایی همچون تقویت واحد پول ملی ، اصلاحات اقتصادی و تلاش برای افزایش صادرات در دهه های 1990 و 2000 میلادی نیز موجب کاهش نرخ تورم از 240 ٪ در سال 1987 به 9/5 % در سال 2015 شده است . در حال حاضر بخش عمده درآمد ارزی کشور از طریق صادرات قهوه تامین می گردد و به موازات آن کشاورزی یکی از ستون های اصلی اقتصاد اوگاندا بشمار می رود به گونه ای که 80 درصد نیروی کار این کشور در بخش کشاورزی اشتغال دارند . صنعت گردشگري و دریافت کمک های مالی از کشورهای کمک کننده ( Donor Countries ) از دیگر منابع مهم درآمد دولت محسوب می شوند . منابع معدنی :کشور اوگاندا از منابع و معادن زیرزمینی غنی برخوردار است . مهم ترین منابع معدنی این کشور عبارتند از : مس ، کبالت ، سنگ آهن و طلا . علاوه بر آن اوگاندا دارای ذخائر عظیمی از نفت و گاز طبیعی است که هنوز اقدامی برای استخراج این منابع صورت نگرفته است .
سیاست خارجی : سیاست خارجی اوگاندا از سال 1986 و تصدی قدرت توسط آقای یوری موسوینی بر روابط مسالمت آمیز با همسایگان ، اتحادیه آفریقا ، سازمان های منطقه ای ، نهضت عدم تعهد و کشورهای مختلف جهان طراحی و تدوین شده است . حفظ مناسبات خوب و حسنه با کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی نیز یکی از مهم ترین اولویت های سیاست خارجی اوگاندا بشمار رفته و آقای موسوینی طی دو دهه گذشته با انجام اقداماتی همچون اعزام حدود 5000 سرباز به سومالي، استخدام مربيان غربی براي آموزش نظامیان پايگاه هاي شمال كشور، تلاش برای حفظ ثبات شرق جمهوري دموكراتيك كنگو، مبارزه جدی با باقيمانده هاي ارتش مقاومت پروردگار و حمایت از استقلال جنوب سودان روابط خود را با غرب هرچه بیشتر تحکیم و تثبیت نموده است . دولت فعلي اوگاندا همچنين از روابط خوبي با كشورهاي اسلامي از جمله جمهوري اسلامي ايران، عربستان، كويت، امارات متحده عربي ، مالزي و... برخوردار است و دولتمردان اين كشور هوشمندانه تلاش كردهاند از وجود اقليت مسلمان اوگاندا به عنوان عاملي براي توسعه مناسبات خود با كشورهاي ثروتمند و ترغيب آنها به سرمايهگذاري در مناطق مختلف كشور (از جمله مناطق استقرار مسلمانان) بهرهبرداري مناسبي بعمل آورند.دولت فعلي اوگاندا همچنين از روابط خوبي با كشورهاي اسلامي برخوردار است و دولتمردان اين كشور هوشمندانه تلاش كردهاند از وجود اقليت مسلمان اوگاندا به عنوان عاملي براي توسعه مناسبات خود با كشورهاي ثروتمند و ترغيب آنها به سرمايهگذاري در مناطق مختلف كشور (از جمله مناطق استقرار مسلمانان) بهره برداري مناسبي به عمل آورند.
آشپزی و طبخ غذا در اوگاندا ترکیبی از سنت و مدرنیته است. شیوههای آشپزی قدیمی و مدرن همراه با غذاهایی که از فرهنگ عربی، انگلیسی و بویژه هندی نشأت گرفته، اساس فرهنگ غذایی اوگاندا را تشکیل میدهد. بیشتر قبایل در اوگاندا شیوه خاص خود برای طبخ غذا را حفظ کردهاند. بسیاری از غذاها از مواد اولیهای چون سبزیجات مختلف مانند سیبزمینی، سیبزمینی شیرین، موز و دیگر میوههای گرمسیری تهیه میشود. مرغ، گوشت گوسفند، گاو، بز، ماهی (هم تازه و هم خشک شده) از دیگر مواد مورد استفاده در غذاهای اوگاندایی است. البته در میان مردم فقیر روستایی، گوشت کمتر از دیگر مناطق مورد مصرف قرار میگیرند. شاید برای همین است که «اوگالی» در میان مردم این مناطق از محبوبیت بالایی برخوردار است. اوگالی نام غذایی است که از پختن آرد ذرت با آب تهیه میشود. به خاطر ارزان بودن و طبخ ساده این غذا، اوگالی از جمله غذاهای اصلی مردم اوگاندا به حساب میآید.
فکت های اوگاندا
1- مردم اوگاندا به خارجی ها mzungu می گویند.
2- روزنامه های معروف کشور اوگاندا The New Vision و The Daily Monitor نام دارند.
3- هرگز در اوگاندا "سلام" نگویید ، همیشه بگویید "چطور هستید"(how are you).
4- سیب زمینی در این کشور irish نامیده می شود که به معنای ایرلندی می باشد.
5- اوگاندایی ها از دعوا متنفرند هرگز بر سر یک اوگاندایی فریاد نباید کشید.
6- زنان و دختران اوگاندا هنگام سلام کردن ، زانو می زنند.
................................
آشنایی با کشورها (118) : آنتیگوا و باربودا
آشنایی با کشورها (117) : قبرس
آرشیو مطالب