مطلب ارسالی کاربران

آخر هفته با تمرین گروهی طرفداری؛ دوست داشتی جای کدوم ستاره باشی؟ چرا؟

مهدی هژبری 06/11/2020 - 23:40 مشاهده پروفایل

1,694 مشاهده / 158 دیدگاه 33 21 28

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

سلام دوستان، باز هم یه آخر هفته دیگه و یه تمرین گروهی برای این که بیشتر با هم آشنا شیم و علایق و سلایق همدیگه رو بهتر بشناسیم / این بار قراره به هم اعتماد کنیم و خیلی راحت بگیم؛ دوست داشتیم جای کدوم ستاره یا چهره برتر فوتبال باشیم و البته دلیلش رو هم بگیم و مهم تر از همه بگیم اگر جای اون شخص بودیم چه کاری می کردیم و چه کاری نمی کردیم / مثلا اونی که دوست داشته جای رونالدو باشه، اگه این امکان براش وجود داشت، مثل رونالدو از منچستر می رفت رئال یا نه یا اونی که دوست داشته جای مسی باشه کدوم کاری که مسی تا به حال انجام داده رو انجام نمی داد؟ می دونم توی عالم واقعیت چنین چیزی امکان پذیر نیست ولی مگه غیر از اینه که ما تا به حال بارها با بال های فوتبال پرواز کردیم و از آسمان های خیال و خاطره رد شدیم. این بار هم چشمامون رو ببندیم و به ممکن شدن ناممکن فکر کنیم؛ من که دوست داشتم جای یک مربی محبوب خودم بودم، شما چطور؟ شما دوست داشتین جای کی باشین و چرا؟ راستی اگه جای اون بودین کدوم اشتباهش رو مرتکب نمی شدین؟

فقط یه توضیح کوچولو؛ ستاره فوتبال می تونه یه مربی هم باشه، می تونه ایرانی باشه، می تونه خارجی باشه

پی نوشت: دوستانی که فوتبالی نیستن، ستاره رشته مورد علاقه خودشون رو انتخاب کنن، مثلا بسکتبالی ها از یک ستاره بزرگ این ورزش بگن و سایرین هم همین طور

برای همه ی شما، آخر هفته ی خوبی آرزو می کنم

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

برچسب‌ها:

تمرین گروهی طرفداری

آخر هفته با طرفداری

تمرین گروهی آخر هفته طرفداری

آخر هفته با تمرین گروهی طرفداری

دیدگاه‌ها (158 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

علی. قروه (ایسکو)

دوس داشتم جای ژابی الونسو و باستین شواین اشنایگر باشم

مهدی هژبری

از آرکونادا تا کاپلو؛ تمام راه را دویدم
تا همان شب لعنتی در فینال یورو 84 که توپ میشل پلاتینی از زیر بغل لوییس آرکونادا سر خورد، دوست داشتم جای این دروازه بان خوش چهره باشم اما اولین بت زندگی ام چنان ترک خورد که بعدها دوست داشتن آرکونادا که اسمش شبیه نوشابه کانادا بود، جایش را به دلسوزی برای این دروازه بان اسپانیایی داد. خیلی زود تصمیمم عوض شد، دوست داشتم جای ناصر حجازی باشم، به خصوص همان روز که در فینال جام باشگاه های تهران پنالتی شاهینی ها را گرفت و استقلال را قهرمان کرد. نفر بعدی عابدزاده بود، وقتی عابدزاده را شناختم، تصمیم قطعی گرفتم جای او باشم و دیگر حتی هیگوییتا کلمبیایی و خورخه کامپوس مکزیکی که به فاصله چهار سال عکس شان به دیوار اتاقم خورد هم این تصمیم را تغییر نداند. عابدزاده تیمش را عوض کرد اما من عابدزاده ام را عوض نکردم تا این که کم کم دروازه بانی از سرم افتاد و مربیگری به سرم زد و کاپلو تنها کسی بود که دوست داشتم جایش باشم. او کرویف محبوب من را برده بود، برده که چه عرض کنم، تحقیر کرده بود اما من هنوز هم دوست داشتم جای او باشم. حتی وقتی درباره آرسن ونگر و فلسفه فوتبالش خواندم باز هم دوست داشتم جای دن فابیو باشم و هر سال یک شیوه جدید یاد بدهم و سال بعد همان شیوه را با شیوه ای دیگر زیر سوال ببرم. عاشق کاپلوی رم بودم، آن روزها دوست داشتم جای کاپلو باشم و شب هایی که رم بازی داشت چنان در جلد این نقش فرو می رفتم که به جای فابیو حرص می خوردم و شاید به اندازه او هیجان و استرس داشتم. وقتی مونتلا با آن شادی گل معروفش از کنار فابیو گذشت و حاضر نشد سرمربی را در شادی گلزنی اش سهیم کند، می توانستم خرخره او را بجوم و روز بعد وقتی شنیدم کاپلو در کنفرانس خبری بعد از بازی در واکنش به این رفتار مونتلا گفته؛ «او بعد از گل برای شادی به آغوش من نیامد؟ می شود بگویید او گلش را برای کدام مربی زد؟ من گلش را می خواهم، مشتاق شادی اش نیستم» به حدی هیجان زده بودم که فکر می کردم این حرف ها را خودم زده ام. این سرگردانی من و عطش و اشتیاقم برای جای کاپلو بودن چهارده سال پیش به پایان رسید، روزی که دن فابیو را در حاشیه جام جهانی 2006 در آلمان دیدم. وقتی با کسی که سال ها دوست داشتی به جایش باشی روبرو می شوی، همه چیز خراب می شود. این اتفاق را زمان اولین دیدارم با عابدزاده هم تجربه کرده بودم. اوایل دوران روزنامه نگاری ام، وقتی برای اولین بار احمدرضا را از نزدیک دیدم و بی واسطه با او حرف زدم، دیگر دلم نمی خواست جای او باشم. با دیدن کاپلو هم این اتفاق تکرار شد. تمام راه را به عشق کاپلو بودن دویده بودم اما وقتی به نقطه ملاقات رسیدم، دیدم حق با زنده یاد فرهاد مهراد بود که می گفت؛ آدم ها از دور قشنگند... بعضی ها وقتی نزدیک شان می شوی بوی گند می دهند و بعضی ها هم وقتی از نزدیک تماشای شان می کنی دیگر آن ابهت را ندارند. اسطوره ها را باید از دور دوست داشت... نزدیک شان که می شوی معمولی بودن شان به چشم می آید و آن غولی که ساخته بودی آب می شود... سالهاست دیگر بزرگ تر از آن شده ام که بخواهم جای کسی باشم اما اگر در تمام روزهایی که کاپلو بودم(!) فقط یک انتخاب داشتم، وقتی رئال مادرید را قهرمان کردم، دیگر به میلان برنمی گشتم. ما اشتباه زیاد کرده ایم، اشتباه پشت اشتباه اما قرار نیست یک اشتباه را دو بار مرتکب شویم. آن آدم ها در آن میلان نه قدرشناس بودند و نه قابل اعتماد. کاپلو از سرشان هم زیاد بود.

مشاهده پاسخ‌ها (1)

S F

تخیل یا واقعیت!

برای کودکان دهه پنجاه شصت تماشا فوتبال فرای یک تفریح امروزی بود فوتبال نمونه بارز زندگی بود همذات پنداری و تخیلات کودکانه جزء لاینفک کودکان و نوجوانان دهه 50-60 بود کودکانی که با ستاره ها زندگی میکردن با ستاره ها بزرگ میشدند می خندیدن و گاهی می گریستن!
ستاره هایب چون مارادونا، کانی جیا، داسایوف، روژه میلا، مالدینی، باجو، کلینزمن، ماتیوس، گولیت، فان باستن،والدراما،هیگوییتا،... بیشتر روی بورس بودند اما در این بین تنها کسی که قلب ها تسخیر کرد نه مارادونا بود و نه آراکوندا!
عادل بود!
عادل فردوسی پور ...!

در دهه ای که شاهد گزارشگران سنتی و کم اطلاعات با گزارش های عامیانه و منسوخ شده بودیم عادل چون نگینی درخشان در آسمان صدا و سیما می درخشید.
عادل نمونه بارز روح تشنه تیفوسی های فوتبالی بود که با رنسانس رسانه های نوشتاری همچون ابرار ورزشی و خبر ورزشی در جامعه تبلور پیدا کرده بود و در این بین گزارشگران و مجریان سنتی همچون وصله ناجور بودن!
شخصیت کاریزماتیک، جنتلمن ، متشخص ،تحصیلکرده در کنار صدای خوب و ایده های بکر که در صدا و سیما تازگی داشت از عادل یک سمبل ساخت با صدای عادل و تیکه کلام های منحصر به فردش از فوتبال لذت بردیم و گاها با فوتبال زندگی کردیم شاید بارزترین خصوصیات اخلاقی عادل عادل بودنش بود که قلب ها تسخیر کرد!
عادل یک بت بود که عاشقان مستطیل سبز دیوانه وار می پرستیدنش و این محبوبیت برای خیلی ها ناراحت کننده و گاها مشمیز کننده بود!

Sinmaaa

اگه میشد دوست داشتم یه فوتبالیست شبیه ده روسی میشدم

Fᴀɪʀ Pʟᴀʏ

جای هیچ کدوم :)))
همیشه دوست داشتم خودم باشم و موفق تر
نمیتونم جای کسی باشم چون اصلا نمیتونم نحوه رسیدنشون به اون شرایط رو درک کنم
بیشتر علاقه داشتم خودم میتونستم به اون قله های بزرگ ورزشی سعود کنم که نتونستم اصلا نمیتونم ارزو داشته باشم جای اون ها باشم

کائن معبد آنفیلد

دوست داشتم جای دنیل اگر بودم
عشق دوم همه لیورپولیها (بعد اقا جرارد)

یک تموم شده

رونالدو نازاریو چون‌بهترین تاریخه 💪😍😍

anti ubibag

جای گیب نوویل بودم با سونی و مایکرو رقابت بکردم

Nedved Goldenboy

پوگبا
از یووه نمیرفتم

حامی کهکشانی ها

ناچو :)
۱۸ سال تو رئال باشی
با بهترین ها هم تیمی باشی
نمک درون داشته باشی
هر هفته برنابئو بازی کنی
و محبوب باشی
چی بهتر از این؟:)

Neuer Bayern

دوست داشتم جای دیبالا بودم 😂😂😂

سروش لشکری

دوستاشم جای هیچکس باشم یه دیس مشتی به زد بازی بدم که دیگه شاخ نشن

mahin hosseini

آقای هژبری واقعا قلم شما خیلی دلنشینه و شخصیت فوق العاده ای دارید یه سوالی داشتم اگه میشه توضیح بدین که از خبرورزشی جدا شدین یا هنوز همکاری دارید با این روزنامه؟

مشاهده پاسخ‌ها (1)

mahin hosseini

خیلی دوست داشتم جای فرهاد مجیدی باشم به همین شکل حرفه ای با شخصیت و مصمم و مهم تر از اون بی حاشیه! دوست داشتم فقط به هدفم فکر کنم و به بقیه کاری نداشته باشم و حرف کسی برام مهم نباشه...و در کل یک شخصیت حرفه ای که می‌تونه گاهی اشتباه کنه ولی از راهش منحرف نشه...💙👑

کاربر مهمان

جای کینگ تیری هانری و هیچ وقت از آرسنال نمی رفتم

عقاب مادرید(تعلیق)

اکثرن فقط جنبه ظاهری فوتبالیستا رو نیگاه میکنن یکی از استادا تعریف میکرد اقای علی دایی هرروز صبح تو دمای زیر صفر درجه با دوتا کاپشن میومد فقط یک ساعت دور زمین چمن دانشگاه میدوید
قطعا تلاش مسی و رونالدو خیلی خیلی بیشتر بوده و چون نمیتونم همچین تلاشی بکنم پس جای ستاره های معروف اصلا دوست ندارم باشم
جای اماتورهاهم همینطور شاید تو دوران اوجشون یکم معروف بشن ولی وقتی خداحافظی میکنن سریع از چشم میفتن و بدترین ضربه زندگیشونو میخورن

😐MrZ BsT😐

ساشا سبحانی

آریا پارسادیدگاه از حالت انتشار خارج شده است و قابل نمایش نیست.

Mohammad Kjr⚜️

جاي نيمار بودم هيچوقت از بارسا نميرفتم نيمار سال ٢٠١٧ بهترين نسخه نيمار تا به امروز بوده كاملا در خدمت تيم بدون دريبل هاي الكي و نگه داشتن جريان بازي هركاري فوق العاده با مسي و سوارز نيمار اون سوال داشت يواش يواش ميشد عين مسي تازه هر از گاهي پاس تو عمق محشر هم ميفرستاد اما حيف كه قدر ندونست با ي انتخاب اشتباه هم خودشو هم بارسا رو هم پاريس رو هم برزيل رو هم بازار نقل و انتقالاتي رو خراب كرد 😞💔