اختصاصی طرفداری - حسین طیبی، ملی پوش فوتسال کشورمان در برنامه ملاقات با چهره ها میهمان دوربین طرفداری بود. بازیکن سابق باشگاه غیرت قزاقستان در خصوص معضل اصلی فوتسال ایران، پاداش های پرداخت نشده ملی پوشان و رابطه اش با فوتبالیست ها صحبت کرد.
گفتگوی سامان خدائی و حسین طیبی را می خوانید:
تجربه زیادی در فوتسال چه بازی در رده باشگاهی ایرانی و خارجی و چه رده ملی دارید. با وجود این تجربه ها، به نظرتان بزرگترین مشکل و معضل فوتسال چیست؟
نبود امکانات خوب. من نمی توانم در خصوص مسائل فنی لیگ فوتسال ایران صحبت کنم زیرا بسیار غنی است و بازیکنان خوبی دارد و استعداد روز به روز وارد فوتسال می شود ولی از نظر امکانات با وجود اینکه اول آسیا و پنجم یا ششم دنیا هستیم، فوق العاده ضعیفیم. یعنی اصلا چیزی نداریم که بخواهیم روی آن مانور دهیم. یعنی اگر ما امکانات کشورهایی مانند ژاپن، تایلند، کویت یا حتی اندونزی را داشتیم، شرایط فوتسال مان خیلی متفاوت می شد. ما یکی از تیم های بزرگ فوتسال دنیا هستیم ولی با تیم های بزرگ اصلا بازی نمی کنیم. اگر بخواهیم مثلا با برزیل بازی کنیم، شاید با یک صحبت این مسابقه انجام شود ولی اگر تیمی دیگر بخواهد با برزیل بازی کند، باید هزینه زیادی کند.
به نظرتان از نظر امکانات، ایران تیم چندم آسیا است؟
از نظر فنی اولیم ولی در خصوص امکانات، روی رتبه 20 الی 25 حساب کنید.
از میان بچه های فوتسال، با کدام بازیکنان بیشتر در ارتباط هستید؟
با همه بازیکنان خوب هستم و رفیقم و صحبت می کنیم. البته با محمدرضا سنگ سفیدی خیلی صحبت می کنم و هر روز در ارتباطیم. محمد دوست بسیار خوب من بوده و یکی از بازیکنان پرافتخار فوتسال ایران است و برایش آرزوی موفقیت می کنم.
شاید این مسئله برای مخاطبین جالب باشد که در جمع های خودمانی بچه های فوتسال چه می گذرد؟ مثلا شوخ طبع ترین یا جدی ترین فرد کیست؟ خسیس ترین و دست و دل باز ترین ؟
سنگ سفیدی، شوخ طبع ترین است. مهدی جاوید نیز جدی ترین است. محمد طاهری خسیس ترین و خودم و حسن زاده نیز از جمله کسانی هستیم که راحت خرج می کنیم.
خاطره ای جالب از این جمع دارید که برایمان تعریف کنید؟
همه خاطرات منشوری هستند (با خنده). اصلا نمی توان تعریف کرد.
از میان بچه های فوتسال کسی است که با او قهر باشید؟
خیر اکنون نه. البته با یک نفر قبلا قهر بودم ولی اکنون آشتی کرده ایم.
در خصوص ارتباط تان با فوتبالیست ها بگویید.
البته نه اینکه هر روز با فوتبالیست ها در ارتباط باشم ولی دوستان زیادی چه در تیم ملی و چه استقلال، پرسپولیس، سپاهان، شهر خودرو و تراکتور دارم. دوست فوتبالی کلا زیاد دارم.
تاکنون برای تماشای دربی به استادیوم رفته اید؟ کلا بازی های لیگ برتر چطور؟
خیر برای دربی به استادیوم نرفته ام. فقط زمانی که سن کمی داشتم، برای بازی ابومسلم به استادیوم رفتم. در آن زمان برادرم در امیدهای ابومسلم بود.
دیدن بازی های ملی چطور؟
نه واقعیت این است که فرصت نشده که برای دیدن مسابقات ملی به استادیوم بروم.
مسابقات خارجی چطور؟ برای دیدن آن ها به استادیوم رفته اید؟
یک بار ال کلاسیکو را از نزدیک دیدم. باشگاه ما در بارسلون اردو داشت و به آن جا رفتیم. نمی دانم کدام بازی بود ولی کریستیانو رونالدو در نیوکمپ گلزنی کرد.
خودت طرفدار کدام تیم هستی؟
رئال مادرید. در آن مسابقه نیز رئالی بودم ولی میان هواداران بارسلونا نشسته بودم.
پس آن گلی که به بارسلونا زدی، یک کیف دیگر داشت؟
بله قطعا همین طور بود.
شنیده ایم که باشگاه های پرسپولیس و استقلال قصد دارند در حیطه فوتسال تیم داری کنند. به نظرتان این مسئله از نظر اسپانسرینگ و تماشاگر به فوتسال کمک می کند؟
این خبر خوب و خوشحال کننده ای برای فوتسال است. به هر حال هر دو باشگاه بسیار پرطرفدار هستند. البته باید قوی بیایند نه اینکه یک سال بیایند و سپس با تغییر مدیریت، همه چیز عوض شود. اگر قوی وارد شوند و سرمایه گذاری کنند، لیگ فوتسال جذاب خواهد شد. همچنین اسپانسرها نیز به سمت فوتسال متمایل می شوند.
اگر فوتسال کشورمان با ورود این دو باشگاه رونق یابد، حاضرید به لیگ فوتسال ایران بازگردید؟
من هدفی دارم و حس می کنم در اروپا به آن نزدیک تر هستم. بنابراین برایم فرق نمی کند چه تیمی در لیگ فوتسال کشورمان باشد یا نباشد. من زمانی که در لیگ خودمان بازی می کردم، در تیم های خوبی بودم و هدفم این بود روزی بتوانم وارد فوتسال اروپا شوم. بنابراین این مسیر را به آسانی به دست نیاورده ام که حالا به آسانی آن را از دست دهم و حس می کنم در فوتسال اروپا به هدفم نزدیک تر هستم.
مقابل فالکائو بازی کرده ای. بازی مقابل او چگونه بود؟ فالکائو از نظر اخلاقی چطور بود؟
فالکائو از نظر من اسطوره تمام ادوار فوتسال دنیا است و از نظر انسانیت بسیار بزرگ است. او بسیار جنتلمن و دوست داشتنی است و فکر نمی کنم نیازی به تعریف من داشته باشد. با او نیز رابطه بسیار خوبی دارم.
خاطره ای از فالکائو دارید؟
خاطره برمی گردد به بازی جام جهانی که ایران مقابل برزیل پیروز شد. پس از بازی فالکائو گریه کرد و ما به سراغ او رفتیم و فکر می کنم این برای خودش هم خاطره جالبی بود. فکر می کنم چندی پیش نیز در این خصوص در صفحه اینستاگرامش صحبت کرد. فکر می کنم این خاطره نیز در ذهن همه ایرانی ها و بچه های فوتسال نیز است.
برزیل را شکست دادید و فالکائو خداحافظی کرد ولی پس از آن برای زدن رکورد بازگشت.
حال نمی دانم خداحافظی کرد یا خیر ولی ما او را به بالا پرتاب کردیم.
آینده خودت را در فوتسال چگونه می بینی؟ مربیگری یا مدیریت؟
تاکنون راجع به این مسئله فکر نکرده ام زیرا در حال حاضر تمرکزم روی بازی و اهدافی است که دارم. شاید زمانی که به آخر فوتسالم نزدیک شدم، راجع به آن فکر کنم. به هر حال دوست دارم تجربیاتی که کسب کرده ام را در اختیار جوان ها بگذارم ولی در حال حاضر راجع به آن فکر نکرده ام.
کدام یک را بیشتر دوست دارید؟
اکنون نمی توانم قاطع بگویم زیرا ممکن است 2 سال بعد نظرم عوض شود. فکر می کنم هرکدام به نوبه خود جذاب است.
در حال حاضر مشکلی که در ورزش ها به خصوص فوتبال و فوتسال که داریم، این است که اکثرا پس از دوران حرفه ای خود وارد مربیگری می شوند و این انتقاد وارد می شود که چرا افراد غیرفوتبالی در مدیریت ورزش حضور دارند. این بهتر نیست که برخی نیز وارد مدیریت شوند؟
خوب طبق حرف شما، آیا بستر فراهم بوده که بازیکنی به سمت مدیریت برود؟
یعنی اجازه ورود نمی دهند؟
من فکر می کنم بستر مناسب برای ورود نبوده است. به هر حال در تمامی رشته ها ورزشکاران درجه یکی داریم که تجربیات شان را می توانند به آن ورزش انتقال دهند. من فکر می کنم بستر فراهم نبوده است. زمانی می توان گفت که ورزشکاران به سمت مدیریت نرفته اند که بستر فراهم باشد و ورزشکار به سمت آن نرود. ما ورزشکاران بزرگی داریم که حتی می توانند در رشته خود، مدیر فدراسیون شوند. شما در ورزش دنیا نیز می توانید ببیند که قهرمان های آن رشته، اکنون وارد مدیریت شده اند و خیلی موفق نیز هستند. به نظرم این اتفاق اگر در ورزش ما نیز رخ دهد، بسیار خوب خواهد بود.
اگر بخواهی یک نفر از فوتبال و یک نفر از فوتسال را برای ریاست فدراسیون نام ببرید که پتانسیل انجام این کار را دارند، چه کسانی را نام می برید؟
به نظرم در فوتبال، آقایان علی دایی و علی کریمی کاملا شایستگی این را دارند که مدیریت کنند. در فوتسال نیز می توانم آقایان حیدریان، شمسایی و کشاورز را انتخاب کنم.
حتما می دانید که تیم های فوتسال و فوتبال بانوان هنوز پاداش هایشان را دریافت نکرده اند. آیا در این مسئله تبعیض بوده است؟
اصلا خیلی زشت است که من بخواهم راجع به 20 میلیون تومان پول صحبت کنم که دو سال و نیم پیش قرار بوده بدهند. ما هنوز پاداش های جام جهانی 2016 را دریافت نکرده ایم و اگر کرونا نبود، پا به جام جهانی 2020 می گذاشتیم در حالی که پاداش جام قبلی هنوز مانده بود. پاداش بازی های آسیایی 2018 را نیز دریافت نکرده ایم. بهمن ماه سال گذشته 9 میلیون تومان به ما دادند و گفتند بقیه را چند روز بعد به شما می دهیم تا با روحیه به جام ملت ها بروید. دیگر بحث کرونا پیش آمد و پرداختی به بچه ها انجام نشد. در مورد تیم بانوان نیز این پول حقشان است. 20 میلیون پولی نیست. آن هم با همه محدودیت ها شما قهرمان آسیا شوید و این یک افتخار فوق العاده است که بانوان کسب کردند. امیدوارم پاداش شان را بگیرند و فکر نمی کنم 20 میلیون برای فدراسیون پولی باشد. من همیشه گفته ام که فوتبال ورزش اول دنیاست و هرچه فوتبالیست ها می گیرند، نوش جانشان. دوستان درجه یکی در فوتبال دارم و می دانم سختی های زیادی می کشند و ... و در کل فوتبال ورزش اول دنیاست و ناراحت این نیستم که چرا مبالغ بالا می گیرند. من فقط می گویم شان بچه های تیم ملی فوتسال باید حفظ شده و به آن ها احترام گذاشته شود. خوب نیست که تیم ملی فوتسال قهرمان آسیا شود و هنوز پاداش نگیرد. در نهایت چه پاداشی؟ 20 میلیون تومان که اصلا پول زیادی نیست. شاید اگر پس از قهرمانی این پول داده شود، پول زیادی برای بازیکنان نباشد ولی حداقل شان و شخصیت آن ها حفظ می شود واگرنه هم بچه های تیم ملی فوتسال و هم بانوان فوتسالیست اصلا برای پاداش بازی نمی کنند. به هر حال پاداش از مردم گرفته می شود همین که آن ها به بازیکنان محبت می کنند و انرژی مثبت می دهند اصلا بچه ها دیگر به پاداش فکر نمی کنند. مهم ترین چیز، همین احترام و حفظ شان و شخصیت است. به هر حال اتفاقی در این خصوص رخ نداده و امیدوارم این نگاه عوض شود و احترام بیشتری به فوتسالیست ها چه آقایان چه بانوان و چه بچه های فوتبال ساحلی گذاشته شود. ما همه در حال زحمت کشیدن هستیم که پرچم ایران همیشه بالا باشد و این وظیفه مان است و اصلا منتی نیست. افتخار می کنیم که پیراهن تیم ملی را بر تن کنیم ولی خوب است که این احترام دو طرفه باشد.
پس در این مورد تبعیضی میان آقایان و بانوان نبوده است.
به هر حال ما 9 میلیون پیش از مسابقات گرفتیم و اگر بانوان نیز مسابقه داشتند، همین مبلغ را برای انگیزه به آن ها می دادند. این ها واقعا انگیزشی نیستند. بچه ها انگیزه دارند که از عنوان قهرمانی شان دفاع کنند و اصلا بحث 10-20 میلیون نیست. حتی اگر پول هم نمی دادند با تمام وجود برای قهرمانی می جنگیدیم ولی ویروس کرونا پیش آمد و دیگر به مسابقات نرفتیم. در نهایت امیدوارم دید مسئولین به فوتسال عوض شود. ما سال سختی پیش رو داریم. هم جام ملت ها و هم مقدماتی جام جهانی و خود بازی های جام جهانی پیش رو است. مردم نیز توقع بالایی از تیم دارند و امیدوارم نگاه مسئولین ویژه تر شود.
حسین طیبی، خیلی ممنون که مقابل دوربین طرفداری قرار گرفتید. من دیگر سوالی ندارم. اگر سوالی یا صحبتی مانده که مطرح نشده، به همراه خداحافظی را به شما می سپارم.
از شما و همکارانتان بابت دعوت تشکر می کنم. از رسانه خوب طرفداری نیز تشکر می کنم که رسالت خود را حفظ کرده و به فوتسالی که هیچکس توجه نمی کند، توجه کردید. از همین جا از همه کسانی که برایم زحمت کشیدند تشکر می کنم و امیدوارم برای همه مربیان و اساتیدم شاگرد خوبی باشم.
همچنین بخوانید:
حسین طیبی: در قرنطینه مجبور شدم آشپزی یاد بگیرم وگرنه می مردم / به دنبال ادامه بازی در اروپا هستم
