مهدی هژبری، سردبیر رسانه طرفداری، میهمان برنامه رادیویی از فوتبال چه خبر بود و در خصوص پرونده مارک ویلموتس و حواشی پیرامون آن، به گفتگو با امیر طبسی پرداخت:
دوستان عزیز فکر می کنم که سایت طرفداری بود که به عنوان اولین مرجع خبری، خبر محکومیت ایران در پرونده ویلموتس را منتشر کرد اما این خبر از طرف فدراسیون فوتبال تکذیب شد. اما متاسفانه این خبر درست بود. ارتباط ما برقرار شده با مهدی هژبری، سردبیر سایت طرفداری، آقای هژبری سلام وقت شما بخیر.
به نام خدا منم عرض سلام و ادب دارم خدمت شما.
آقای هژبری در مورد موضوع همه می داننند که محکوم شدیم و فقط ما می ترسیم و کسی از فدراسیون نمی ترسد و الان با یکسری جملات تکراری مواجه هستیم که می گویندباید با این افراد برخورد شود اما آیا مثل گذشته پس از مدتی این افراد را در راس کار می بینیم؟
قبل از هر چیز ما الان نباید فرصت را از دست بدهیم، این صحبت ها درست است، باید با این افراد که مقصر هستند برخورد شود. ولی ما الان باید به دادگاه CAS شکایت کنیم و زمان را از دست ندهیم. چون فیفا با یک قاضی این حکم را صادر کرده است نه سه قاضی، قانون خود دادگاه تعیین وضعیت می گوید که پرونده باید با سه قاضی بررسی شود. یک قاضی به عنوان رییس کمیته تعیین وضعیت، یک قاضی به عنوان بازیکن یا مربی، یک قاضی به عنوان نماینده باشگاه.
این کوتاهی خود فدراسیون بوده است که درخواست نکرده آقای هژبری.
من هم خدمت شما همین را گفتم. وکلای ایرانی نامه ای را آماده می کنند که روز دوشنبه هفته گذشته آن را به فیفا ارسال کنند اما به دستور یک مقام با نفوذ که قبلا هم عضو فدراسیون بوده، جلوی انتشار این نامه گرفته می شود. آقایان گفتند که ما با اینفانتینو هماهنگ کردیم و احتمال باخت در این پرونده وجود ندارد و تصور کردند که این نامه باعث حساسیت می شود و معتقدند که یک قاضی برای این پرونده گذاشته شده چرا که پرونده ساده است و ما در این پرونده پیروز می شویم. ولی ببینید مسئله مهم تر همین تکذیب های الکی و دروغ هایی است که به مردم گفته می شود. هفته گذشته 5 شنبه ما گفتیم که این پرونده قرار است در فیفا برسی شود اما فدراسیون این اتفاق را تکذیب کرد. دوشنبه اعلام کردیم که امروز حکم فیفا صادر می شود، گفتند امروز اصلا حکمی نمی آید. بعد از ظهر دوشنبه گفتیم که حکم آمده و شما 6.2 میلیون یورو محکوم شده اید. گفتند که اصلا ما محکوم نشده ایم. وقتی متن انگلیسی حکم را منتشر کردیم گفتند که این حکم اولیه است. اگر شما وویس وکیل پرونده را گوش کنید او دوبار تاکید می کند که حکم اولیه است. بعد که متن ترجمه را منتشر کردیم و مشخص شد حکم قطعی است و هیچ تجدید نظری در کار نیست. گفتند نه منظور ما این بوده که حالا می توانیم برویم به دادگاه عالی ورزش شکایت کنیم. خب نگویید حکم اولیه است. الان هم به جای این کار ها، کارگروهی تشکیل بدهید و یک وکیل را استخدام کنید که با قوانین آشنایی داشته باشد و از روابطش استفاده کنید. البته ما که روابط بین المللی نداریم. از روابطی که می توانیم از وزارت امور خارجه کمک بگیریم.
دوستان الان کسی را قبول ندارند. می گویند که وزارت امور خارجه کیست وقتی رییس فدراسیون ما با دوستش می رود قرارداد می بندد. شما تا آخر قضیه را بخوانید.
در این که قرارداد بد بسته شده اصلا تردیدی وجود ندارد. آقای ویلموتس این قدر نمی ارزیده اما اتفاق جالب تر این است که امروز عکسی منتشر شده که آقای لوپتگی در کنار رییس سابق فدراسیون است و اعلام شده که فدراسیون قرار بوده با ایشان همکاری کند و اگر ایشان می آمد ما با ویلموتس قرارداد نمی بستیم اما سوال اینجاست اگر ایشان می آمدند ما اصلا پولی نداشتیم به ایشان پرداخت کنیم. قانون حمایتی فیفا می گوید شما اگر دو ماه حقوق مربی را ندهید، ایشان حق دارد قراردادش را فسخ کند. ما پولی نداشتیم در زمان بستن قرار داد. ما باید نحوه بستن قررداد را بلد باشیم و آن را مدیریت کنیم ولی آیا ما پولی داریم که این قرارداد را ببندیم.
فدراسیون که چنین قراردادی را می بندد، شاید اگر به جای ویلموتس، مربی سابق تیم ملی اسپانیا را می آورد، بدهی اش حول و حوش 15-20 میلیون دلار بود.
همکاران من در طرفداری، گزارش خود را در این خصوص منتشر کردند. 3.6 میلیون دلار خواسته آقای لوپتگی برای هر سال بوده و فدراسیون در حال چانه زنی برای کاهش مبلغ به 3 میلیون بوده است که لوپتگی بعدا اعلام کرد به دلیل بیماری سرطان پدرش، نمی تواند از اسپانیا خارج شود و همین 600 هزار دلار تخفیف، مذاکرات را به بن بست رساند. حتی اگر او می آمد، از ما شکایت می کرد. شاید امروز که 8.5 میلیون یورو باید به ویلموتس بدهیم با خود می گوییم کاش 3.6 میلیون را به لوپتگی می دادیم و او به ایران می آمد ولی چه تضمینی وجود داشت که این پول را به لوپتگی می دادیم؟ ما پول ویلموتس، یعنی 2 میلیون یوروی ابتدایی را پس از 4-5 ماه دادیم و همین باعث شد از ما شکایت کند. اصل قضیه چیز دیگری است. چرا ما با دست خالی، باید قرارداد مالی سنگین ببندیم؟ چه داستان و تفکری پشت این مسئله است؟ شما که از قدرت خرید خود آگاه هستید. ما می گوییم که اخلاق ویلموتس را نمی شناختیم در صورتی که کافی بود تحقیق کنیم این مربی در کشورهای دیگر چه کار کرده است. ایشان وقتی سیاستمدار بوده، دست به یک کار غیرمتعارف زده است. از گروه سیاسی خود بیرون آمده، تنها سناتور تاریخ بلژیک شده که کارش را تمام نکرده و از حزب بیرون آمده و جای خود را به نفر بعدی داده است. یعنی حزب را به خطر انداخته است.
من به عنوان یک خبرنگار ساده، تیتر آقای بد قلق را برای او زدم. در واقع 5 دقیقه جستجو در اینترنت برای شناخت ویلموتس کافی بود ولی دوستان حتی 5 دقیقه زمان نگذاشتند تا در اینترنت جستجو کنند. البته من به ویلموتس ایراد نمی گیرم زیرا این اشتباه از جانب ما و فدراسیون بوده و در فیفا نیز به هیچ وجه دور زدن قانون وجود ندارد. در کل به نظر می رسد حق با ویلموتس بوده است.
در اینجا بحثی وجود دارد. اگر بخواهیم دو وکیل ایرانی که روی این پرونده کار می کردند را خراب کنیم، کار قشنگی نیست زیرا همه می دانیم در فیفا مربی و بازیکن همیشه برنده اند زیرا قانون، حمایت از مربی و بازیکن است. در فیفا هروقت بحثی میان بازیکن و باشگاه یا مربی و فدراسیون پیش می آید، همیشه 90 به 10، مربی و بازیکن برنده اند. اما در دادگاه CAS دیگر این بحث وجود ندارد و از بحث حمایت فیفا خارج می شود. البته مهم است ما چگونه در آنجا از خود دفاع کنیم. آقای ویلموتس 44 صفحه لایحه نوشته که دوستان از 12 صفحه آن دفاع کرده اند. خوب معلوم است این گونه شما بازنده می شوید. در این وضعیت، مهم این است که ما چگونه دفاع کنیم. دفاع اصلی ما برای بی اعتبار کردن رای فیفا باید این باشد که چرا کمیته تعیین وضعیت به جای 3 قاضی، با 1 قاضی حکم داده است؟ دفاع مهم تر نیز این باید باشد که آقای ویلموتس پس از فسخ قراردادش با ما، پول گرفته است. در واقع آقای ویلموتس باید برای حقوقش 1 میلیون و 320 هزار یورو دریافت می کرد که 2 میلیون یورو گرفت و با این 600-700 هزار یوروی اضافه، راضی شد روی نیمکت تیم ملی در بازی با عراق بنشیند. اکنون استناد ما باید روی این موضوع باشد که ویلموتس روی نیمکت ایران نشست و به همین دلیل نمی تواند درخواست کل غرامتش را کند. یعنی ایشان در نهایت همان سه ماه قرارداد را باید بخواهد. این موضوع باید دفاع ما باشد. اگر غیر از این باشد، همان چیزی که شما گفتید و فیفا نیز گفت که قرارداد داشتید و باید پول مربی را بدهید، همان را نیز در دادگاه CAS به ما می گویند. تنها مسئله ای که می تواند برگ برنده ما باشد، بازی عراق است. از روز اول نیز در تهران این مسئله گفته شد که ویلموتس بدون قرارداد روی نیمکت تیم ملی در بازی با عراق نشسته و این برگ برنده تان است ولی متاسفانه نفهمیدیم که چه شد یک وکیل خارجی وارد پرونده شد و اصلا نفهمیدیم چرا این شخص وارد شد. سپس متوجه نشدیم که وقتی وکلا به این نتیجه رسیدند که این حکم حتما باید شکسته شود و ایران شکایت کند که چرا با 3 قاضی حکم صادر نشده است، چرا فدراسیون جلوی این مسئله را گرفت و اجازه نداد این اعتراض جلو برود. اتفاقاتی می افتد که آدم فقط تعجب می کند. امیدوارم در دادگاه CAS دیگر این اتفاقات نیفتند و هرچه سریعتر اقدامی به نفع فوتبال ایران انجام دهیم و این غرامت سنگین را به مربی ای که این پول حقش نیست، ندهیم.
امیدواریم که در دادگاه CAS حداقل رای به سمت ما بازگردد. نکته جالب اینجاست که فدراسیون همچنان تکذیب می کند. یعنی اخبار درست را رسانه ها و خبرنگارانی که عاشق ایران هستند، مطرح می کنند و فدراسیون به دروغ فقط تکذیب کرده است.
متاسفانه همان گونه که شما گفتید، این به یک ابزار تبدیل شده است. حتی دیشب دوستان می گفتند که این کار غلط بوده و رسانه ها نباید آن را منتشر می کردند. خوب چرا؟ مگر مردم نباید بدانند چه اتفاقی می افتد؟
دوستان فکر می کنند مردم نباید بدانند و امیدوارم که تغییر رویه بدهند. از شما آقای هژبری، سردبیر رسانه طرفداری متشکرم.
از شما ممنونم، خدانگهدار.
همچنین بخوانید:
