تراکتور و استقلال در بازی فینال جام حذفی به مصاف هم رفتند که این بازی با پیروزی قرمزهای تبریزی به پایان رسید. پس از پایان بازی اعضای تیم استقلال با پرواز شبانه به تهران بازگشتند و بامداد روز جمعه به فرودگاه مهرآباد رسیدند. پس از خروج اعضای تیم از فرودگاه، آن ها با چند هواداری که استقلالی بودن یا نبودنشان مشخص نیست برخورد کردند و در جواب اعتراض و صحبت های آن چند هوادار، به صورت گروهی شروع به کتک زدن یکی از هواداران کردند.
به گزارش طرفداری، "هر چه داریم از هواداران است" بارها و بارها این جمله را از زبان افراد مختلفی که در فوتبال ایران حضور داشته اند، شنیده ایم. افرادی که شاید هیچگاه معنی این جمله را هم درک نکردند و کلمات را فقط برای برخوردشان با سیبل محبوبیت در رسانه ها پرتاب کردند. بدون سرمایه ادامه حیات هیچ مجموعه ای ممکن نیست. سوال مهم این است سرمایه های فوتبال چه کسانی یا اصلا چه چیزهایی هستند؟ آن نقش و نگار های تبلیغاتی که روی صندلی های استادیوم امام رضا نقش بسته است، سرمایه است؟ یا هوادارای که به دنبال موفقیت تیمش است؟ اصلا اگر هواداری نباشد باز هم خبری از شرکت های تبلیغاتی می شود؟
بیاید تمام این ها را کنار بگذاریم، یک فوتبالیست حرفه ای باید چه فرقی با یک هوادار عادی که حتی ممکن است برای بر هم زدن جو تیم پا به فرودگاه گذاشته است، داشته باشد؟
هوادار واقعی استقلال به بازیکن و مربی تیمش حمله و فحاشی نمی کند
یکی از بازیکنان استقلال جمله بالا را به عنوان دلیل، برای کتک زدن یک انسان توسط 5 بازیکن دیگر مطرح کرده است.نمی توانیم نظری در مورد استقلالی بودن یا نبودن آن هوادار که به فرودگاه رفته بود، بدهیم اما حتی اگر ما فرض کنیم آن یک نفر هوادار استقلال نبوده یا اصلا آمده که جو را بر هم بزند. بازیکنی که یکی از کاپیتان های تیم است چرا خود و بازیکنان جوان دیگر را وارد حاشیه می کند؟ اصلا شاید یک نفر قصد داشته باشد با صحبت هایش تمرکز تیم را به هم بزند و آن ها را وارد درگیری فیزیکی کند تا باشگاه و سازمان های نظارتی بازیکن را محروم کنند و استقلال به مشکل بخورد. اصلا بیایید کلی تر به قضیه نگاه کنیم، یک بازیکن که دستمزد حرفه ای می گیرد باید حرفه ای هم باشد. بازیکن در برابر هوادار واقعی تیمش مسئول است که خود را از هر نوع حاشیه ای به دور نگه دارد.
حرفه ای بودن صرف حضور در مستطیل سبز نمی شود. حرفه ای بودن ابتدا باید از سبک زندگی و کنترل هیجاناتی که یک بازیکن را از یک هوادار در لحظات حساس متمایز می کند، آغاز شود. نمونه های خارجی بسیاری را هم دیده ایم که بازیکن خوبی بوده است اما به خاطر سبک زندگی اش از دنیای فوتبال پاک شده است.
اگر هم آن هوادار استقلالی بوده باشد، بازیکنان تیم اصلا حق ندارند که وارد درگیری فیزیکی با او شوند، هواداری که تیمش در فینال حساس با سه توپ که احتمال گل شدنشان خیلی پایین است شکست خورده است و دروازه بان تیمش حتی اصول ابتدایی دروازه بانی را هم رعایت نکرده است، عصبانیتش خیلی تعجب بر انگیز نیست. آن هوادار به دنبال موفقیت تیمش است و تا پایان عمرش غم تیمش را به دوش می کشد، بازیکنی که چند صباحی پیراهن آبی را به تن دارد، و شاید اصلا نگاهی ابزاری به باشگاه داشته باشد و استقلال را سکوی پرتاب خود می بیند، یا اصلا جوانیش را در تیم رقیب گذرانده است حق ندارد که چنین برخوردی را با یک هوادار داشته باشد. از قضیه فوتبال هم خارج شویم، کتک خوردن یک فرد عادی توسط چند ورزشکار به ظاهر حرفه ای که از حرفه ای بودن فقط زور بازویش را دارند اصلا انسانی نیست...، آن هم کسی که وارد درگیری فیزیکی با بازیکنان تیم نشد و وقتی که دلیلش را از او پرسیدند گفت:
چون پیراهن استقلال را به تن داشتند، آن ها را نزدم.
کاپیتان باشگاه دورتموند در حال آرام کردند هواداران خشمگین تیم
کافی است به برخورد بازیکنان دورتموند با هوادارانی که از قعرنشینی این تیم خشمگین هستند نگاه کنیم، بازیکنان دورتموند سمت هواداران رفتند و بدون هیچ درگیری باعث فروکش کردن خشم آن ها شدند.
متس هوملس در حال آرام کردن هواداران
صبح امروز هم باشگاه استقلال با انتشار بیانیه ای تلویحا از حرکت اعضای تیم حمایت کرد تا جای بدهکار و طلبکار عوض شود...
بیشتر بخوانید:
چشمی: هوادار واقعی استقلال به بازیکن و مربی تیمش حمله و فحاشی نمی کند
حمله شبانه به بازیکنان استقلال در مهرآباد/ هواداران فحش دادند، بازیکنان کتک کاری کردند
استقلال | واکنش رسمی باشگاه به حمله شبانه به بازیکنان در فرودگاه
