اکثر مردم از این موضوع آگاهی ندارند اما رنجرز و چلسی، یا به عبارتی "برادران آبی"، رابطه ای طولانی مدت و داستانی دارند که ریشه در پایه های دو تیم دارد.
تا آنجا که به یاد می آورم داشتم با هواداران رنجرز برخورد می کردم که در جنوب بودند و از چلسی حمایت می کردند. در دهه 60 دوستی ها آغاز شد و در دهه 70 رشد کرد. حتی در آتن، جایی که فینال جام برندگان اروپا 1971 برگذار می شد نیز حضور داشتند.
برخی ها ارتباط این دو باشگاه را به ریشه های این دو باشگاه و سرمربی آنها برمی گردانند. ماجرا از جایی آغاز می شود که سرمربی باشگاه چلسی، که قبل حضورش در چلسی، در رنجرز کار می کرد، چند پیراهن قدیمی رنجرز را که اتفاقا رنگ و نماد مشابهی نسبت به پیراهن چلسی داشت را، به چلسی آورد.
برخی دلیل این ارتباطات را به رنگ و نماد های مشابه دو باشگاه نسبت می دهند. برخی دیگر، بازیکنان دو تیم را دلیل ارتباط قوی بین هوادارن دو باشگاه می دانند. به عنوان مثال چارلی کوک که همانند یک خرس، تنومند بود و یا جان اسپنسر که "هرگز در روز مسابقه سبزی نمی خورد"!
در دهه شصت، در بازی های تیم های انگلیسی مد شده بود که هواداران در بین دو نیمه، اسم های "رنجرز" یا "سلتیک" را فریاد می زدند! در آن زمان چلسی به شدت توسط هواداران رنجرز تشویق می شد. این امر علاوه بر دلایل قبلی، ریشه زیادی در اعتقادات میهنی هواداران دو تیم نیز داشت. سلتیک که از حامیان ارتش ایرلند دانسته می شد، از نفرت فراوانی در میان عده ای از هواداران برخوردار بود که باعث عمیق تر شدن رابطه هواداران چلسی و رنجرز شد. رنگ سبز و سفيد پيراهن باشگاه سلتيک نمادى از رابطه اين تيم با ايرلند جنوبى و مخالفت اين تيم بت پيوستن اسكاتلند به بريتانيا است و از رنگ قرمز، سفيد و آبى باشگاه رنجرز نمادى به تعلق اين تيم به بريتانيا قلمداد مى شود.
![](https://i.pinimg.com/originals/26/e8/09/26e809ecbf5d4f2e68944a8eca73fe7f.jpg)
بازنشستگان
حتما می دانید که نام مستعار قدیمی چلسی، "بازنشستگان" بود که به مجاورت خانه های خدمه های سالمند در نزدیکی استمفورد بریج اشاره داشت. آنها امروزه حتی تعدادی بلیط رایگان برای حضور در استمفورد بریج دریافت می کنند.
در دهه هفتاد، هواداران رنجرز به یاری هواداران چلسی شتافتند. این اتفاق به دلیل بمبگذاری ارتش جمهوری خواه ایرلند در لندن و شمال سورِی بود، جایی که منطقه گیلفورد تلفات زیادی داد و طی آن تعداد زیادی از هواداران چلسی کشته و یا مجروح شدند.
بسیاری از ما می دانستیم کسی در آن شب زخمی یا کشته شده است، از جمله خوده من. هواداران سلتیک با اهداف جمهوری خواهانه ارتش ایرلند ابراز همدردی و موافقت می کردند. از آن شب به بعد، دیگر کسی اسم "سلتیک" را در استادیوم های انگلستان نشنید.
حتما می دانید که نام مستعار قدیمی چلسی، "بازنشستگان" بود که به مجاورت خانه های خدمه های سالمند در نزدیکی استمفورد بریج اشاره داشت. آنها امروزه حتی تعدادی بلیط رایگان برای حضور در استمفورد بریج دریافت می کنند.
در دهه هفتاد، هواداران رنجرز به یاری هواداران چلسی شتافتند. این اتفاق به دلیل بمبگذاری ارتش جمهوری خواه ایرلند در لندن و شمال سورِی بود، جایی که منطقه گیلفورد تلفات زیادی داد و طی آن تعداد زیادی از هواداران چلسی کشته و یا مجروح شدند.
![](https://d.newsweek.com/en/full/573627/city-london-ira.jpg?w=1600&h=900&q=88&f=a84d36f0b68124b11d93c706eaf7fccc)
بعضی ها به آن روز های تاریک نیز می گویند
دهه 70 و 80 میلادی به عنوان روزهای تاریک چلسی توصیف می شد که نام "هولیگان" بر عناوین خبری جاخوش کرده بود.
بسیاری از خدمه های سابق ارتش روابط شخصی خود را با وفاداران اولستر (استانی در ایرلند) و همچنین طرفداران رنجرز در آن زمان حفظ کرده بودند. گروهی از هواداران چلسی از راهپیمایی 12 ژوئیه بلفاست (پایتخت ایرلند شمالی) دیدن کردند. یکی از هواداران چلسی به نام چوبی اچ در زمان رای گیری ایرلند شمالی، راهپیمایی اعتراضی به سمت وستمنیستر (لندن مرکزی) ترتیب داد. حدود 300 نفر از جمله برخی از طرفداران رنجرز و لینفیلد نیز او را همراهی کردند.
در همین حین، دوستی بین خدمه های سابق ارتش که طرفدار چلسی و رنجرز بودند باعث شد که به دیدن بازی های چلسی و رنجرز بروند. گاهی اوقات به دلایل مثبت همچون آواز خواندن، خندیدن و... و گاهی اوقات به دلایل منفی نظیر حادثه آبردین (سومین شهر بزرگ اسکاتلند) در اواخر دهه 80 میلادی سفر می کردند.
در اواخر دهه 80، زمانی که تیم های انگلیسی از حضور در مسابقات اروپایی منع شده بودند (در تاریخ 2 ژوئن 1985 یوفا تصمیم به منع تیم های انگلیسی از حضور در رقابت های اروپایی شد. این تصمیم به دلیل مرگ 39 هوادار بلژیکی و ایتالیایی یوونتوس در فینال جام باشگاه های جهان بین لیورپول و یوونتوس در ورزشگاه هیسل بروکسل بود. عامل مرگ 39 نفر، شورش و دعوا هواداران انگلیسی بود. این اتفاق به فاجعه ورزشگاه هیسل معروف است) ، اکثر هواداران چلسی به تماشای بازی های رنجرز در اروپا می رفتند و آن ها را تشویق می کردند. حتی در آن سال ها رستورانی در خیابان فولهام، برای پذیرایی از رنجرزی ها افتتاح شده بود. این رستوران بعد ها به جایی برای ملاقات هواداران چلسی و رنجرز تبدیل شد. وقتی چلسی در آگوست 2006 در یک بازی دوستانه پیش فصل به مصاف سلتیک رفت، 50 الی 60 هوادار رنجرز به آن مکان آمدند.
فاجعه
در دهه 80، دو بازی بین رنجرز و چلسی انجام شد. اولین بازی در استمفورد بریج و برای کمک رسانی به آسیب دیدگان فاجعه بردفورد بود. نکته بسیار جالب ماجرا این است که با هر گل چلسی، هواداران رنجرز و با هر گل رنجرز، هواداران چلسی خوشحالی می کردند !
دومین بازی، سال بعد و در استادیوم ایبروکس (استادیوم خانگی رنجرز) انجام شد. هواداران رنجرز نمی گذاشند مهمانانشان پولی پرداخت کنند و پرداختن پول در میخانه های نزدیک محل بازی تقریبا غیرممکن بود !
فاجعه بردفورد باعث نزدیکتر شدن روابط هواداران چلسی و رنجرز پیش از پیش شد و البته حضور بیشتر در بازی های دو تیم. وجود کلاه ها و شال گردن هایی با لوگو و نام رنجرز و چلسی در استمفوردبریج به امری عادی بدل شد. در این زمان لینفیلد به "برادران آبی" پیوست.
ارتباط هواداران رنجرز و لینفیلد از سال ها قبل برقرار بود. روابط هواداران چلسی و لینفیلد نیز از حضور برخی هواداران چلسی در راهپیمایی های 12 ژوئیه شروع شد
.
جان تری و گرمکن لینفیلد
شبات زیاد لباس رنجرز و لینفیلد
رویدادی مهم
مجموعه مهم دیگری از خاطرات برادران آبی، آمدن تعداد زیادی از هواداران رنجرز به بازی های لیگ دهه 80 و اوایل دهه 90 انگلیس بود. در آن زمان تهیه بلیط برای هواداران تیم مهمان کاری دشوار بود. در دیدار چلسی و لیورپول در سال 1985، تخمین زده شد که حدود 2 هزار هوادار رنجرز صبح روز یکشنبه به لیورپول سفر خواهند کرد. بعد از اینکه پلیس محلی لیورپول از این ماجرا با خبر شد، خواست جلوی این کار را بگیرد اما هواداران چلسی به یاری رنجرزی ها رفته و رنجرزی ها موفق شدند تا به همراه هواداران چلسی، به آنفیلد بروند. بعد بازی، هواداران چلسی آن ها را تا راه بازگشت به گلاسگو همراهی می کردند و هواداران دو تیم نوشیدنی هایشان را در اتوبوس با هم تقسیم کردند و با شعار هایشان همدیگر را تشویق می کردند.
امروزه
زنده باد برادران آبی !هنوز یک جایگاه در خارج از استمفوردبریج وجود دارد که کالاهایی با آرم و نام چلسی-رنجرز-لینفیلد یا به اصطلاح کالاهای "برادران آبی" را می فروشد و طیف وسیعی از نشان های فلزی برادران آبی در چندین میخانه اطراف استمفورد بریج به فروش می رسند.
![](https://ts7.tarafdari.com/users/user700354/status/gettyimages-120483564-2048x2048.jpg)