چه چیز برای استیون جرارد در رنجرز درست پیش رفت؟ بسیار ساده است که فکر کنیم دیدن استیون جرارد که از پنجره رختکن ورزشگاه آیبروکس به شکلی فاتحانه در حال تکان دادن مشت هایش برای هواداران تیمش است، اتفاقی غیر قابل اجتناب بوده است. این که بازیکن و مربی در سطح و شخصیت او بالاخره رنجرز را به قله فوتبال اسکاتلند می رساند و به سلطه سلتیک پایان می دهد و به اولین عنوان قهرمانی خود می رسد. با این وجود، حقیقت چیز دیگری است.
نقطه عطف
در حقیقت تنها یک سال پیش بود که کاپیتان سابق لیورپول و تیم ملی انگلیس توانست ثابت کند که توانایی موفق شدن در آیبروکس را دارد. برای درک بهتر این که رنجرز چطور توانست بعد از 10 سال به سلطه سلتیک پایان دهد، باید بدانیم رنجرزی ها 12 ماه پیش چه مشکلی داشتند و جرارد چطور توانست این مشکلات را برطرف کند.
نقطه عطف استیون جرارد در گلاسکو، 29 فوریه 2020 بود که تیمش در یک چهارم نهایی جام حذفی اسکاتلند مقابل تیم هارتزی شکست خورد که در منطقه سقوط لیگ دست و پا می زد. آن شکست به این معنی بود که جرارد اولین مربی رنجرز است که در 68 سال اخیر نمی تواند در بیش از دو فصل به قهرمانی برسد. همین اتفاق باعث شد مربی انگلیسی به فکر بیافتد. جرارد بعد از این اتفاق گفت:
باید به شدت در مورد جایگاه مان به عنوان یک گروه فکر کنم. باید به شکلی جدی به این مساله فکر کنم.
در آن مقطع مشکل تیم استفاده صحیح از استعدادهای بازیکنان بود. یکی از بزرگترین استعدادهای این تیم آلفردو مورلوس مهاجم کلمبیایی بود. تا نیم فصل، این مهاجم در 35 بازی 28 گل زده بود اما در ادامه فصل و در 12 مسابقه باقی مانده تنها یک گل زد. برای بدتر شدن شرایط، مورلوس بعد از بازنگشتن به موقع از تیم ملی، از لیست رنجرز برای دیدار جام حذفی مقابل هارتز خط خورد. جرارد بعد از این اتفاق در یک دو راهی مهم قرار گرفت. مورلوس یکی از مهم ترین بازیکنانش بود و اگر جرارد او را از لیست خط می زد یا نیمکت نشین می کرد، از ارزش او در تیم کاسته می شد. ضمن این که در آن زمان در خط حمله رقابت زیادی وجود نداشت و تنها جایگزین مهاجم کلمبیایی جرمن دفو 37 ساله بود.
خریدهای هدفمند
این موضوع تبدیل به یکی از بزرگترین چالش های مربیگری جرارد شد و مربی انگلیسی رفع این مشکل را تبدیل به اولین اولویت تیمش کرد. به همین منظور او و کادر مربیگری ش تمام دوران قرنطینه کرونا را صرف بررسی گزینه های در دسترس برای نقل و انتقال تابستان کردند و به محض باز شدن پنجره دست به خرید اهداف خود کردند. کمار روفه در ازای 4.5 میلیون پوند از آندرلخت آمد و سدریک آیتن هم در ازای 2.5 میلیون پوند از سنت گالن به خدمت گرفته شد.
با خرید این دو بازیکن، رنجرز در هر خط یک بازیکن موثر داشت. آن مک گرگور در دروازه، کانر گلدسان در دفاع، استیون دیویس در هافبک از بازیکنان مهم جرارد بودند. مک گرگور و دیویس این مزیت را نیز داشتند که سه بار با والتر اسمیت مربی قبلی تیم به قهرمانی لیگ رسیده بودند و عطش عواداران برای قهرمانی و متوقف کردن سلتیک را به خوبی درک می کردند.
مک گرگور امسال مهارهای مهمی برای تیم انجام داد و نقشی اساسی در بی شکستی این فصل رنجرز ایفا کرد. در این میان گلدسان نیز یکی از بهترین فصول حرفه ای خود را سپری کرد و در این فصل 8 گل زد و در غیاب جیمز تاورنیر مصدوم، بازوبند کاپیتانی تیم را هم بر بازو بست. جرارد تعهد را به پرس شدید بازیکنانش اضافه کرد تا تمام بازیکنان دائما به دنبال پس گرفتن توپ باشند.
اخراج لنون و صعود در اروپا
در ادامه باید به این نکته نیز اشاره کرد که اگر چه نیل لنون توانست با شکست دادن هارتز در دسامبر 2020 سلتیک را به قهرمانی در جام حذفی برساند اما به خاطر ناتوانی برای رقابت با رنجرز جرارد و رسیدن به دهمین قهرمانی سلتیک، مورد خشم هواداران قرار گرفت و همین اتفاق در نهایت به قیمت شغل او تمام شد که این اتفاق شادی هواداران رنجرز را بیشتر نیز کرد چرا که سلطه تیمشان به رهبری جرارد به قیمت اخراج مربی حریف تمام شده بود.
جرارد در اروپا هم روند خوبی داشت و پیروزی مقابل آنتورپ و صعود به مرحله بعد باعث شد تا کار این مربی در بیرون از اسکاتلند هم به چشم بیاید. موفقیت های جرارد حتی صحبت هایی در مورد بازگشت این مربی به آنفیلد و گرفتن جای یورگن کلوپ را هم مطرح کرده است اما این اتفاق تنها زمانی می افتد که کلوپ در آستانه ترک لیورپول باشد و یا جرارد بخواهد رنجرز را ترک کند. هواداران رنجرز امیدوارند ریشه کن شدن کرونا و فریاد زدن نام مربی محبوبشان در ورزشگاه آیبروکس و استقبال از بازیکنان قهرمان جرارد به قدری باشد که این مربی را برای ماندن قانع کند.
این قهرمانی برای هواداران است
اگر چه صحنه خوشحالی جرارد از پنجره ورزشگاه برای هواداران بسیار شیرین بود اما تجمع هواداران در این روزهای کرونا انتقاد دولت اسکاتلند را به دنبال داشت و نخست وزیر اسکاتلند نادیده گرفتن پروتکل های بهداشتی توسط هواداران رنجرز را بی انصافی در حق تمام مردم کشور نامید. جرارد بعد قطعی شدن قهرمانی تیمش در گفتگو با شبکه تلویزیونی باشگاه گفت:
سخت است که بخواهم احساساتم را در قالب کلمات بیان کنم. واقعا خوشحال هستم و باید بگویم ماجراجویی های ما هنوز تمام نشده است. همیشه بعد از قهرمانی این موضوع در ذهن من است که دستاورد بعدی من چه می تواند باشد. به بازیکنانم افتخار می کنم اما آنها به اندازه هوادارانمان اهمیت ندارند. هواداران هستند که به این باشگاه معنی می بخشند و این قهرمانی برای آنهاست.
جرارد و بازیکنانش زمان کمی دارند تا در باد قهرمانی بخوابند چرا که باید به زودی به چک بروند و در مرحله یک هشتم لیگ اروپا مقابل اسلاویا پراگ قرار بگیرند.
در این میان داگلاس پارک، مدیرعامل رنجرز نیز با تمجید از جرارد گفت:
او استانداردهای بالای باشگاه را برگرداند. قهرمان لیگ شدیم و بیش از این نمی توانم برای باشگاه و هواداران خوشحال باشم. رسیدن به این قهرمانی واقعا سخت بود اما بالاخره موفق شدیم و می خواهیم این اولین قهرمانی از بی شمار قهرمانی هایمان باشد.
بی توجهی به کرونا و جشن گرفتن در خیابان ها
بعد از این قهرمانی هواداران زیادی به خیابان های گلاسکو ریختند و این در حالی بود که هیچ یک ماسک نداشتند یا فاصله اجتماعی را رعایت نمی کردند. همین اتفاق هم انتقاد مقامات دولتی را به دنبال داشت. نخست وزیر اسکاتلند که پیش از این قهرمانی رنجرز را تبریک گفته بود، در این باره گفت:
همه ما در سالی که گذشت فداکاری های زیادی کردیم و به خطر انداختن تلاش هایمان کاری بی شرمانه است. این بی انصافی در حق مردم تمام کشور و پلیس است که همین جوری هم کار سختی دارد. از مقامات باشگاه رنجرز تقاضا می کنم از هوادارانشان بخواهد به خانه هایشان برگردند.
هر چه که باشد استیون جرارد، مردی است که رنجرز را یک بار دیگر به اوج فوتبال اسکاتلند برگردانده و هواداران خوشحالی خود را مدیون کاپیتان فوق العاده آنفیلد هستند. کسی که این روزها هواداران تیم سابقش هم خواستار برگشتن او به آنفیلد هستند. باید منتظر ماند و دید در آینده چه اتفاقی می افتد و آیا استیون جرارد جایگزین یورگن کلوپ خواهد شد یا به موفقیت هایش با رنجرز ادامه خواهد داد.
