سوکراتس کورینتیانسمن تاجی ام. ولی اینکه بعضیا بازی در تیم ملی رو یک حق مسلم برای بازیکنای خوب میدونن رو درک نمیکنم. مسئولیت تیم ملی با مربیه. اسکوچیچ دوست داره فلان بازیکن رو دعوت نکنه یا نیمکت نشین کنه. خب امکان نداره که اون دوست نداشته باشه تیمش نتیجه بگیره. اگه میتونه تیم رو ببره جام جهانی با هر بازیکنی بره مهم نیست. تو پست قائدی و کاوه هم ما بازیکنای خوب دیگه ای داریم. بله منم ترجیح میدم بازیکن تثبیت شده ای مثل حسینی رو فیکس ببینم تا شجاع رو. ولی شجاع هم بازیکن ضعیفی نیست. اشتباهی هم نکرد. خب به نظر مربی احترام میذارم. یه وخ هست که مربی (مخصوصا مربیای وطنی) متاسفانه کلا انصاف رو میذارن کنار و میرن پی تعصبات رنگی یا باندی.. نمونه کاملش فیکس شدن سعداوی و استاد اسدی و خط خوردن و سکو نشین شدن زرینچه و پاشازاده بود. اما الان ما سالهاست که تفاوت چشمگیری بین یک مدعی خط خورده و یک بازیکن دعوت شده نمی بینیم. یه موقعی بازی ملی میتونست دریچه ای باشه واسه لژیونر شدن. الان این حرفها بی معنی شده. جهانبخش و محرمی و سردار بدون بازی چندانی توی لیگ خودمون رفتن اروپا و همونجا هم ملی پوش شدن. امه ژاکه فرانسه رو بدون کانتونا و ژینولا قهرمان جهان کرد و فوروارداش گیوارش و دوگاری بودن. خب حالا هم فرانسه قهرمان جهان شده و هم هر کی دوزار فوتبال بدونه قبول داره که ژینولا و کانتونا سطح فوتبالشون بالاتر از امثال دوگاری بود. قائدی سطح فوتبالش رو نشون داده و به نظرم برای دیده شدن نیازی به تیم ملی نداره. جو رو اینقدر رنگی نکنیم. حالا تو مرحله بعدی که بازیها سخت تر خواهند بود عیار تیم و بازیکنا بهتر دیده میشه. فعلا با این سه حریف که احتمالا هر تیمی از لیگ ما می تونست 9 امتیاز بگیره.