بعد از دو فصل ناامید کننده با مائوریتزیو ساری و آندره آ پیرلو، حذف مقابل لیون و پورتو در لیگ قهرمانان اروپا و نابودی رویای ۱۰ اسکودتوی پیاپی؛ آنیلی تصمیم گرفت سکان هدایت یوونتوس را بار دیگر به مکس آلگری بسپارد.
طرفداری | ترکیب یوونتوس در دوران پنج ساله آلگری همواره هافبک رجیستا داشته است. پیرلو، هرنانس و میرالم پیانیچ بازیکنانی بودند که به عنوان رجیستا در دسترس آلگری قرار داشتند و مارکیزیو نیز برخی اوقات این نقش را ایفا می کرد.
اگرچه بسیاری آرتور ملو را رجیستا می دانند، اما سبک بازی او و بازیساز های عقب نشین تفاوت بسیاری دارد. هافبک برزیلی زیر نظر ساری می توانست یک هافبک هولدر ( بازی گردان ) با پاس های کنترلی، بدون ریسک و با طول کوتاه باشد. بازیکنی که حضورش باعث می شود تا فشار پرس حریفان کم شده و مالکیت به نفع تیم خودی حفظ شود.
یا اینکه با توجه به توانایی ملو در دریافت توپ پشت به دروازه، انجام چرخش های ۱۸۰ درجه و دریبلینگ قدرتمند؛ او بین خطوط را با پویایی خود متصل کند و نقش یک هافبک انتقال دهنده (شاتلر) را در سمت چپ ۴۳۳ به عهده بگیرد. بنتانکور نیز همانند آرتور ملو رجیستا نیست و علاوه بر آن، دیسیپلین لازم را برای بازی در عقب زمین ندارد.
آلگری برای پیاده سازی تفکرات و انجام بازی دلخواهش نیازمند یک رجیستای تخصصی است. برای همین علاوه بر مانوئل لوکاتلی، زمزمه هایی مبنی بر بازگشت میرالم پیانیچ نیز به گوش می رسد. تمایل یوونتوس به داشتن هسته ایتالیایی، سن پایین و کیفیت مناسب باعث شده تا هافبک تیم ساسولو گزینه اول یووه در نقل و انتقالات تابستانی باشد. یووه در سالیان قبل نیز به خرید لوکاتلی علاقه نشان داده بود اما با جواب منفی میلان رو به رو شد.
معرفی لوکاتلی
استعداد مانوئل لوکاتلی در سنین پایین توجه استعدادیابان میلان را جلب کرد. او در یازده سالگی از آتالانتا به میلان منتقل شد و رده های سنی را یکی پس از دیگری گذراند. با خروج نوچرینو از ترکیب میلان، مانوئل از پریماورا به تیم بزرگسالان فراخوانده شد و در نهایت، برای اولین بار در زمان مربی گری سینیشا میهایلوویچ در لیست 18 نفره اصلی روسونری قرار گرفت.
هرچند او در زمان مربی گری میهایلوویچ نتوانست حتی یک بازی انجام دهد. اولین بازی او برای بزرگسالان روسونری در سری آ هنگام مربی گری کریستین بروکی و در مقابل کارپی رقم خورد. با ورود مونتلا به تیم و با توجه به مصدومیت های میلان در خط هافبک، او دقایق بیشتری برای بازی پیدا کرد. گل زیبای او مقابل یوونتوس در فصل 17/2016 به عنوان گل فصل باشگاه میلان برگزیده شد.
لوکاتلی در زمان گتوزو نتوانست خود را به ترکیب اصلی تحمیل کند و در نهایت به ساسولو پیوست. انجام سه فصل بازی پیوسته زیر نظر دی زربی، آن هم در تیمی که فشار چندانی بابت نتایج احساس نمی کند و کسب تجربه باعث شد تا هافبک با استعداد ایتالیایی پیشرفت کند و در رادار باشگاه های معتبر اروپایی قرار بگیرد.
سبک بازی
لوکاتلی یکی دیگر از هافبک های جوان ایتالیاییست که سایه سنگین پیرلو را بر روی خود احساس می کند و لقب "پیرلوی جدید" را دریافت کرده است. یکی از مربیان سابق لوکاتلی، او را اینگونه توصیف می کند: «او کمی پیرلو و کمی مونتولیوو را در خود دارد.»
در تیم مونتلا او به عنوان یک رجیستا در ترکیب 3 دفاعه و یا چهار دفاعه به کار گرفته می شد. در تیم دی زربی، او به عنوان یکی از بازیکنان در دابل پیووت ایفای نقش کرد. هر چند او در میلان، ساسولو و ایتالیا در پست های دیگری نیز بازی کرده اما بازی در عقب زمین بهترین حالت برای اوست. توانایی های مانوئل در کنترل بازی، ارسال پاس و همچنین عملکرد خوب تدافعی باعث شده تا یوونتوس علاقه مند به جذب او باشد.
گزینه ای مطمئن برای دریافت پاس
ترکیب 4231 ساسولو، با جلو رفتن یکی از هافبک های پیوت و قرارگیری شماره 10 تیم در ضلع مقابل تبدیل به 433 می شود. لوکاتلی در ساسولو بازیکنی بوده که نزدیک به خط دفاعی بازی می کرده؛ این یعنی او گزینه اول مدافعان تیمش برای دریافت پاس بوده است. بازی در چنین پستی نیازمند دقت پاس بسیار بالا و همچنین تعامل خوب با مدافعان است.
حضور بین دو مدافع و درخواست برای توپ
راهنمایی مدافع میانی و اشاره او به بازیکن خالی
هافبک ساسولو در فصل 21/2020 بیشترین تعداد پاس در سری آ را به ثبت رساند. او پایه ریز بسیاری از حملات تیمش بود و دی زربی بدون داشتن همچین بازیکنی نمی توانست فوتبال مالکانه ای پیاده کند.
لوکاتلی بیشترین میانگین پاس در 90 دقیقه را بین هافبک های مشابه در سری آ دارد.
طول پاس های بلند
از مشخصه های هافبک رجیستا، توانایی ارسال پاس با طول بلند است. کاری که لوکاتلی به خوبی آن را انجام می دهد.
لوکاتلی با ارسال یک پاس بلند عرضی، منطقه بازی را عوض می کند.
نمونه ای از پاس های بلند و رو به جلو
دریافت توپ توسط وینگر ساسولو
از آنجایی که ساسولو « باز » بازی می کند و بازیکنان از هم فاصله دارند، بسیاری از پاس های زمینی لوکاتلی نیز طول بلندی پیدا می کند.
پیانیچ در یوونتوس به عنوان رجیستا بازی می کرده و بروزویچ نیز زیر نظر کونته نقش مشابهی داشته، آمار پیانیچ در فصل سوم و چهارم الگری و همچنین آمار بروزویچ در اینتر کونته را با فصل 21/2020 لوکاتلی مقایسه کرده ایم.
لوکاتلی بیشترین اقدام برای ارسال پاس های بلند را دارد. هرچند درصد پاس های صحیح او باید مقداری بیشتر باشد و نمی تواند در یک تیم بزرگ تر از ساسولو دائم توپ لو بدهد.
دید مناسب
لوکاتلی یاد گرفته به مرور زمان با دید وسیع تری بازی را ببیند و آنالیز کند. او بازیکنان خودی را به خوبی در مناطق خطرناک صاحب توپ می کند.
یک ثانیه چرخاندن سر و دیدن جناح چپ کافیست تا لوکاتلی گزینه خوبی برای ارسال پاس پیدا کند
لوکاتلی تک ضرب و بدون اتلاف وقت توپ را به اسپیناتزولا پاس می دهد.
صحنه ای دیگر از بازی یوونتوس ساسولو در فصل 19/2018 – لوکاتلی، وضعیت کوین پرینس بواتنگ را بین خطوط می بیند.
او برای بواتنگ پاس ارسال می کند، در همین هنگام بازیکن دیگر ساسولو فرارِ نفر سوم را انجام می دهد.
پاس کوین و فرار بازیکن ساسولو
تحرک در زمین
هافبک های رجیستا معمولا پرس گریزی اندکی دارند. مارک شدن آن ها را به زحمت می اندازد و ممکن است تمام برنامه های هجومی تیم که مبتنی بر رجیستا است را مختل کند. لوکاتلی با توجه به شرایط سنی و بدنی اش، تحرک مناسبی دارد، می تواند با دوندگی پرس حریف را دور بزند و در هر بازی تعداد بالایی لمس توپ انجام دهد.
تعداد لمس توپ های لوکاتلی فاصله بسیاری با نفر دوم دارد.
خلاقیت؛ ارسال گل و پاس گل
یکی از ایرادهای وارد بر لوکاتلی، این است که به اندازه کافی پاس گل نمی دهد. او در فصل 21/2020 تنها 2 پاس گلی داد. هافبک سابق روسونری در میدان داری، ارسال پاس های کلیدی، پاس های رو به جلو و پاس های منتهی به 3/1 حریف بسیار خوب عمل می کند اما خلق موقعیت و ارسال پاس های عمقی جزو ویژگی های برجسته او نبوده است.
همانگونه که می بینید، هافبک هجومی سابق رم بهترین آمار در خلق موقعیت و پاس گل را دارد اما در ارسال پاس های صحیح کوتاه، پاس های رو به جلو و پاس هایی که در نیمه حریف داده شده اند لوکاتلی برتر است.
ذکر این نکته ضروریست الگری و دی زربی دو فلسفه متفاوت را دنبال می کنند و شاید «مد مکس» از هافبکش بخواهد تا ریسکی تر پاس بفرستد و مستقیما مهره های هجومی را تغدیه کند.
شوتزنی
لوکاتلی در 3 فصل اخیر، 6 گل در ساسولو زده است.
عکس بالا، تمامی اقدام های شوتزنی لوکاتلی را نشان می دهد. دایره های قرمز شوت هایی هستند که به اوت رفته اند و شوت های بنفش نیز توسط حریف بلاک شده اند. او بدش نمی آید که شوت بزند و زمانی که فضای مناسبی در اختیارش قرار بگیرد شانس خود را امتحان خواهد کرد؛ همانند گلی که به سوییس زد.
نکته دیگر عکس بالا، زدن گل از روی نقطه پنالتی است. او در کنار براردی جزو پنالتی زن های ساسولو بوده و می تواند زدن پنالتی را برعهده بگیرد. البته با حضور کریستیانو رونالدو و پائولو دیبالا، این آپشن خیلی بدرد بخور به نظر نمی رسد!
پارامترهای دفاعی
هافبک های رجیستا معمولا توانایی دفاعی بالایی ندارند؛ اما لوکاتلی نشان داده در تکل زنی و قطع توپ بازیکن ماهری است. او در دفاع تبدیل به نقطه ضعف نمی شود. او به طور میانگین در هر بازی 3 نبرد هوایی داشته که نیمی از آن ها را پیروز شده است. رقمی که برای یک هافبک دفاعی مشابه لوکاتلی کاملا قابل قبول می باشد.
در فصل 21/2020 سری آ تنها داویده کالابریا تعداد تکل بیشتری از او زده است.
|
بازیکن
|
تعداد تکل
|
|
کالابریا
|
101
|
|
لوکاتلی
|
81
|
|
ده رون
|
80
|
|
دی لورنزو
|
79
|
|
تورسبی(سمپدوریا)
|
76
|
|
ربیو
|
72
|
|
باکایوکو
|
69
|
|
لیوا
|
68
|
او از درگیری نمی ترسد و در صورت نیاز تکل می زند.
نمونه ای از تکل
پیش بینی حرکت بازیکن هلند و قرارگیری در مسیر ارسال پاس
برش توپ و ایجاد ضدحمله
جمع بندی
یوونتوس بعد از جدایی پیرلو، پوگبا و ویدال نتوانسته ضعف به وجود آمده در میانه زمینش را ترمیم کند. بازیکنانی نظیر آرتورملو و آرون رمزی که اولویت های اقتصادی در جذب آن ها دخیل بوده، به جای اینکه کمک حال یووه باشند بدتر باعث مریضی این تیم شده اند.
مانوئل لوکاتلی بازیکنی باکیفیت و استاندارد است که خریدش کمربند میانی یوونتوس را محکم می کند. هافبک سال های نه چندان دور میلان، به دور از حواشی به پیشرفت ادامه داده تا جایی که برترین تیم های اروپا را خواهان خود می بیند. مد مکس از داشتن چنین بازیکنی خوشحال خواهد شد و با زوج کردن او کنار ربیو، مک کنی یا بنتانکور می تواند زوجی ایده آل برای ترکیب 4231 اش بسازد.
یادداشت ارسالی از: حامد عباس نژاد
