Ali Gتوصیه میکنم فیلم کاملش یوتوب ببینید.
این یک "بیانیه" ست به دنیای فوتبال. بیانیه ای که چندین دهه-ست شعله ش روشن هست. هرکسی به شهر رم، به قسمت زرد و قرمز شهر رم، لبخند زده، شهر باهاش مثل یک پادشاه رفتار کرده. اینجا نه کنسرتی هست. نه اجرایی هست. نه برنامه ای هست. فقط ده هزار نفر که اومدن از یک بازیکن برای اینکه تیمشون انتخاب کرده تشکر کنند.
مورینیو در وصف هوادارای شهر رم گفته: تاحالا هرکجا بودم من رو دوست داشتند، بخاطر جام هایی که براشون بردم. اینجا من از همین روز اول دوست داشتند. یک عشق بی قید و شرط و بند.
توی این شهر توتی، دروسی، پلگیرینی هایی به دنیا اومدند و (خواهند آمد) که لای این عشق بزرگ شدند، که ارزشش از پیشنهاد های نجومی بیشتره. هر سال که از آخرین جام رم داخلی رم میگذره و صبرها لبریز تر میشه، این هواداران با عطش و انرژی بیشتری به استادیوم ها میان و میدونند که بالاخره یک روزی، یکی از همین سالها، خورشید از جنوب و از شهر رم به رنگ زرد از جالوروسی طلوع میکنه :)
ورزش های زیادی میان و میرن. پولهای زیادی توی این صنعت و اون صنعت سرمایه گزاری میشه. ولی چیزی که یک ورزش زنده نگه میداره، هم از لحاظ اقتصادی، هم مطبوعاتی، هم ورزشی، این شور هواداری هست که توش طرفدارهای رم جزو بهترین هستند، اگر خودِ بهترین نباشند.
فورتزا روما.
پ.ن. بعضی از دوستان اصرار دارند دنبال مو تو غذا باشند و بگن همچین استقبالی بیشتر فشار روی دیبالا میذاره. خیر. دیبالا سالها قرار بود "محور" پروژه یوونتوس باشه. ولی دیدیم حتی تو پستش خریدهای بزرگی شد. هیچوقت به چیزی که لایقش بود نرسید. (تقصیر یوونتوس هم نیست، گاهی وقتا صرفا بعضی چیزا کلیک نمیکنن). رم فقط داره به دیبالا نشون میده که ازش بابت انتخابی که کرد قدردانه. و اینکه حاضره با دیبالا مثل رُکن اصلی پروژه برخورد کنه. و اون احترامی که لایقش هست رو بهش بگذاره. این قرار هست به دیبالا انگیزه بده، نه فشار.
پانوشت دوم: کسی نگفت رم مدعی قهرمانی هست. با چندتا خرید دیگر میتونیم مدعی قهرمانی باشیم، ولی توقع اصلی از یوونتوس و تاحدودی میلان/اینتر هست. رم هم تلاش خودش کرد. و باخت های زیادی قراره توی فصل تجربه کنیم. بازی های زیادی هست که ممکنه دروازه حریف نتونیم باز کنیم. ولی نباید نا امید بشیم. این تازه اول های یک پروژه چندساله است. بهتر و بهتر میشیم!
فورتزا روما!
