طرفداری| بازی برای تیم ملی کشورت در جام جهانی، این رویای هر بچه مدرسه ای است. اما فقط تصور کنید که واقعاً در سن یک پسر مدرسه ای هستید و این کار را انجام می دهید. برای چندین فرد خوش شانس، این واقعیت زندگی شان بود. بنابراین بیایید نگاهی دقیق تر به جوان‌ترین بازیکنان تاریخ جام جهانی بیاندازیم.
1. نورمن وایتساید (17 سال و 40 روز سن)
ایرلند شمالی - یوگسلاوی | 17 ژوئن 1982
نورمن وایتساید در دوران جوانی بلافاصله با هم وطنش، ستاره ایرلند شمالی، جورج بست مقایسه شد و حتی توسط همان شخصی که بازی بست را زیر نظر گرفته بود، برای منچستریونایتد زیر نظر گرفته شد. اما با وجود برخی مصدومیت ها در همان ابتدا که در نهایت باعث محدود شدن دوران حرفه ای او شد، نورمن وایتساید توانست جوان ترین بازیکن تاریخ جام جهانی لقب بگیرد.
وایتساید پیش از این که توسط بیلی بینگام به تیم ملی ایرلند شمالی برای جام جهانی 1982 دعوت شود، فقط در دو بازی تیم بزرگسالان برای شیاطین سرخ به میدان رفته بود (هر چند این مهاجم در آخرین روز فصل 82-1981 به جوان ترین گلزن تاریخ باشگاه تبدیل شد). وایتساید در اولین بازی کشورش در جام جهانی (اولین بازی آن ها در این رقابت در طول 24 سال گذشته) رکوردشکنی کرد، هر چند موفق به جشن گرفتن این دستاورد با به ثمر رساندن یک گل نشد. در عوض، او مجبور شد به دلیل کارت زرد به احتیاط در این دیدار بسنده کند و با این کار، به جوان ترین بازیکنی تبدیل شد که در تاریخ جام جهانی کارت زرد دریافت کرده است.
به طرزی باورنکردنی، این تیم ایرلند شمالی به مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 1982 رسید. آن ها قبل از این که توسط فرانسه الهام بخش میشل پلاتینی از دور رقابت ها حذف شوند، برای صعود از مرحله گروهی مقابل اسپانیا به پیروزی معروف 1-0 دست یافتند. هر چند وایتساید در این دوره از مسابقات موفق به گلزنی نشد اما عملکرد او برای تشویق رون اتکینسون برای فیکس کردن این بازیکن 17 ساله در طول فصل بعد کافی بود و در نهایت وایتساید به جوان ترین گلزن فینال لیگ کاپ (مقابل لیورپول) و اف ای کاپ (البته در بازی تکرار مقابل برایتون) تبدیل شد.
ایرلند شمالی و وایتساید در جام جهانی 1986 بازگشتند و این بازیکن موفق شد با یک ضربه ایستگاهی منحرف شده در جریان تساوی 1-1 مقابل الجزایر، نام خود را روی تابلوی گلزنان ثبت کند. هر چند با دو شکست دیگر در مرحله گروهی، ایرلند شمالی موفق به صعود نشد.
متاسفانه، در عرض ده سال پس از اولین حضورش در جام جهانی، وایتساید به دلیل مصدومیت های زانو که در سال های پایانی دوران حرفه ای اش رخ داد، در حالی که بازیکن اورتون بود مجبور به خداحافظی از فوتبال در 26 سالگی شد. او با 39 بازی برای ایرلند شمالی و 9 گل ملی به دوران حرفه ای خود پایان داد.
2. ساموئل اتوئو (17 سال و 98 روز سن)
کامرون - ایتالیا | 17 ژوئن 1998
دقیقاً در همان روز اما 16 سال بعد از آن که وایتساید اولین بازی اش در جام جهانی را انجام داد، ساموئل اتوئو اولین بازی خود در جام جهانی را در جریان شکست 3-0 کامرون مقابل ایتالیا انجام داد و به یکی از جوان ترین بازیکنان تاریخ جام جهانی تبدیل شد. البته بازیکن وقت رئال مادرید، اولین بازی خود برای تیم ملی اش را یک سال پیش درست یک روز قبل از تولد 16 سالگی اش انجام داده بود اما این اولین بازی از چهار جام جهانی ای بود که اتوئو در آن ها حضور داشت.
اتوئو در جام جهانی 1998 فقط 24 دقیقه بازی کرد اما در سال 2002، با قهرمانی های پشت سر هم در جام ملت های آفریقا و همچنین کسب مدال طلای المپیک، امیدها زیاد بود اتوئو بتواند تیمش را در تکرار حضورشان در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 1990، رهبری کند. با این حال، یک گل انفرادی در جریان پیروزی 1-0 مقابل عربستان صعودی در جام جهانی 2002 برای شیرهای رام نشدنی به همان اندازه خوب بود اما آن ها بار دیگر در مرحله گروهی حذف شدند. هر چند آن ها با نایب قهرمانی در جام کنفدراسیون های سال 2003 بسیاری را شگفت زده کردند و اتوئو تنها گل کامرون را در پیروزی شوکه کننده 1-0 مقابل برزیل به ثمر رساند و پس از آن به بارسلونا رفت تا طعم موفقیت در لیگ قهرمانان اروپا را بچشد.
برای بازیکنی که در نهایت تبدیل به بهترین گلزن تاریخ کامرون شد (56 گل)، فقط دو گل در بزرگ ترین رقابت ملی ممکن به ثمر رسید. او در سال 2010 در دیداری سرنوشت ساز مقابل دانمارک با به ثمر رساندن اولین گل بازی امیدها را برای صعود به مرحله حذفی جام جهانی افزایش داد اما در نهایت، کامرون با نتیجه 2-1 شکست خورد. سه شکست دیگر در جام جهانی 2014 و در نهایت اتوئو پس از انتقال از چلسی به اورتون، خداحافظی خود از فوتبال ملی را اعلام کرد و کار خود را با 116 بازی ملی، سومین بازیکن با بیشترین بازی در تاریخ کامرون به پایان رساند.
3. فمی اوپابونمی (17 سال و 100 روز سن)
نیجریه - انگلیس | 12 ژوئن 2002
جام جهانی 2002 در مجموع برای تیم ملی نیجریه با دو شکست مقابل آرژانتین و سوئد و حذف از رقابت ها، ناامیدکننده بود. اما تساوی 0-0 در آخرین بازی این تیم مقابل انگلیس، شاهد حضور فمی اوپابونمی و تبدیل او به سومین بازیکن جوان تاریخ جام جهانی بود.
این وینگر در سال گذشته به لطف برخی عملکردهای درخشان خود در جام جهانی زیر 17 سال که شامل هت تریکش مقابل استرالیا بود، موفق شده بود به عنوان سومین بازیکن برتر این رقابت ها، توپ برنز را به دست آورد.
فمی اوپابونمی در وسط عکس با پیراهن شماره 23 در جریان جام جهانی 2002
این مسئله با توجه به علاقه تیم هایی مانند منچستریونایتد، آرسنال و لیون، باید شروع یک دوران حرفه ای امیدوارکننده به حساب می آمد اما متاسفانه در عرض چهار سال، اوپابونمی به دلیل مشکلات چشمی که در نهایت به گلوکوم تبدیل شد و او را از یک چشم نابینا کرد، مجبور به کناره گیری از فوتبال و پایان دادن به دوران حرفه ای خود شد.
4. سالومون اولمبه (17 سال و 184 روز سن)
کامرون - اتریش | 11 ژوئن 1998
شش روز پیش از اولین بازی اتوئو در جام جهانی، سالومون اولمبه تبدیل به جوان ترین بازیکن تاریخ تیم ملی کامرون در جام جهانی شد (و سپس دومین بازیکن جوان تاریخ این تیم در جام جهانی)، پس از این که سال قبل از آن در تیم ملی درخشید و اولین بازی ملی خود را نیز در 16 سالگی مقابل انگلیس در استادیوم قدیمی ومبلی انجام داد.
اولمبه در طول اولین فصل خود با نانت در لیگ فرانسه به تاثیرگذاری ادامه داد و این هافبک بر شکوفایی مشهور خود در جام ملت های آفریقا درست چند ماه پیش از جام جهانی 1998، مهر تاکید زد و در اولین بازی خود در این رقابت برای آلفونس چامی پاس گلی را ارسال کرد که تنها گل در جریان پیروزی مقابل میزبان، بورکینا فاسو بود.
تعویض او در دقیقه 65 و ورودش به زمین مقابل اتریش با فیکس شدنش در دو بازی بعدی کامرون همراه شد اما این تنها حضور او در جام جهانی در کل دوران حرفه ای اش بود، هر چند او در نهایت 65 بازی ملی برای کشورش انجام داد و عضوی از تیمی بود که در سال های 2000 و 2002 قهرمان جام ملت های آفریقا شد. در فوتبال باشگاهی، او هنوز به عنوان عضوی از تیم نانت که در فصل 01-2000 قهرمان لیگ فرانسه شد و همچنین در دو جام حذفی متوالی فرانسه به موفقیت رسید، به یاد آورده می شود.
5. پله (17 سال و 234 روز سن)
برزیل - شوروی سابق | 15 ژوئن 1958
رکورددار اصلی و بازیکنی که هنوز صاحب اکثر رکوردهای جوان ترین بازیکن جام جهانی از بسیاری از جهات است. اگر پله می توانست از بند مصدومیت زانویی که در دو بازی ابتدایی جام جهانی 1958 سوئد درگیر آن بود، رها شود، چقدر همه چیز می توانست متفاوت باشد. اما پس از بازگشت به میادین مقابل اتحاد جماهیر شوروی در آخرین بازی مرحله گروهی و حتی ارسال پاس گل برای دومین گل واوا در جریان پیروزی 2-0 برزیل، مراحل حذفی جایی بود که این بازیکن واقعاً درخشید.
کار پله با تبدیل شدن به جوان ترین گلزن تاریخ جام جهانی با تنها گل او در جریان پیروزی مرحله یک چهارم نهایی مقابل ولز آغاز شد و پیروزی 5-2 سلسائو مقابل فرانسه در نیمه نهایی باعث شد پله جوان ترین بازیکنی که در تاریخ جام جهانی موفق به هت تریک می شود، نام بگیرد. نتیجه مشابهی در فینال مقابل سوئد میزبان حاصل شد و پله در این دیدار به بریس بسنده کرد و با 17 سال و 249 روز سن، تبدیل به جوان ترین بازیکنی شد که در فینال جام جهانی بازی و گلزنی می کند. تصاویر پسر 17 ساله ای که بر روی شانه های هم تیمی هایش در پی این قهرمانی گریه می کند، همان طور که برزیل اولین قهرمانی خود در تاریخ جام جهانی را کسب کرد، خیلی زود در سراسر جهان پخش شد. حتی با این که پله به لطف آمار باورنکردنی 13 گل فونتین، بهترین گلزن آن دوره از مسابقات نبود.
برای پله، این تازه آغاز راه بود زیرا او در نهایت در چهار جام جهانی حضور داشت و در سه دوره از آن جام ژول ریمه (نام وقت کاپ جام جهانی) را به دست آورد. با وجود عدم رضایت از میزان گلزنی اش (با 12 گل خود در جام جهانی که او را پس از میرسلاو کلوزه، رونالدو نازاریو، گرد مولر و ژوست فونتین در رده پنجم بهترین گلزنان تاریخ جام جهانی قرار داده است)، او با شش پاس گل در جام جهانی 1970، رکورددار بیشترین پاس گل در یک دوره جام جهانی است.
ترجمه شده از سایت theanalyst
