بانوی ملیپوش وزنهبرداری ایران درباره کسب مدال طلا در مسابقات قهرمانی آسیا صحبت کرد.
به گزارش طرفداری، الهام حسینی در منامه بحرین به نخستین بانوی وزنهبردار ایران در تاریخ تبدیل شد که مدال طلای معتبرترین تورنمنت قاره کهن را کسب میکند. او با مهار وزنههای 102 کیلوگرم در یکضرب، 125 کیلوگرم در دو ضرب و 227 کیلوگرم در مجموع، سه مدال طلا گرفت و بالاتر از رقبای ژاپنی و قزاقستانی بر بام آسیا ایستاد.
وزنهبردار دسته 81 کیلوگرم زنان با وجود مصدومیت توانست در مسابقات قهرمانی آسیا بدرخشد؛ نوپایی وزنهبرداری در ایران و ضعف امکانات و زیرساختها نیز بزرگی کار او را بیش از پیش نمایان میکند.
حالا او درباره درخشش در بحرین و دشت هر سه طلای وزن خود گفته و البته از نبود امکانات گلایه کرده است.
الهام حسینی درباره سطح مسابقات قهرمانی آسیا و کسب سه مدال طلا در این رقابتها اظهار داشت:
مسابقات قهرمانی آسیا سطح خوبی داشت و من رقابت تنگاتنگی با حریفان داشتم. خدا را شکر توانستم هم در یک ضرب و هم دو ضرب به مدال طلا برسم و در مجموع هم عنوان قهرمانی را از آن خود کنم. کار آسانی نبود، بعد از مسابقات بازیهای کشورهای اسلامی زمان کمی در اختیار داشتم. تقریبا یک ماه تمرین داشتم و خستگی مسابقات هنوز نرفته بود، اما باید تمرینات را شروع میکردم.
دارنده مدال طلای مسابقات قهرمانی آسیا خاطرنشان کرد:
من از قبل آسیبدیدگی داشتم، ولی تحت کنترل بود و به صورت کامل مداوا نشده بود. در اردوی تیم ملی هم حتی درگیر مصدومیت بودم، ولی با تمام این مشکلات به لطف خدا خوب ظاهر شدم و به مدال رسیدم. در یک ضرب برای اولین بار این وزنه را زدم و حتی برای خودم هم یک رکورد محسوب میشد. در مسابقات قهرمانی آسیا توانستم ۴ کیلوگرم بیشتر از قونیه وزنه بزنم. خدا را شکر توانستم انتظارات کادرفنی را برآورده کنم.
بانوی ملیپوش وزنهبرداری درباره جزئیات جلسه با وزیر ورزش و جوانان گفت:
جلسه خوبی برگزار شد. سجادی کاملاً با گوش شنوا حرفهای ما را شنید. من درباره کمبود امکانات در سطح شهرستانها صحبت کردم. واقعا زمانی که در شهرستان هستم با این مشکل روبرو میشوم. من خارج از اردو جای مناسب برای تمرین ندارم و یکی از دلایلی که باعث شد مصدومیتم شدت پیدا کند همین موضوع بود. من زمانی که در باشگاه بدنسازی تمرین میکردم، نمیتوانستم وزنهها را به زمین بیندازم و همین حرکت به آسیبدیدگی من فشار آورد.
وی ادامه داد:
در جلسه این مسائل مطرح شد و وزیر ورزش هم قول مساعد داد امکانات و از جمله سالن وزنهبرداری در اختیار ما قرار بدهد. البته فدراسیون هم تجهیزاتی برای ما تهیه کرد. در شهرستان دورود هم قرار است یک سالن وزنهبرداری و در شأن این رشته در اختیار ما قرار دهند.
حسینی در ادامه به آنا گفت:
ما در سطح شهرستانها استعدادهای زیادی داریم، اما امکاناتی که در سالن تمرین داریم تنها در حد جوابگویی برای چند ورزشکار است که میتوانند تمرین کنند. این موضوع باعث میشود نتوانیم در بحث استعدادیابی کار کنیم. من دوست دارم وقتی مردم شهر و کشورم تا به این اندازه از من حمایت میکنند در برابر آنها کاری انجام دهم و برای نسل آینده کاری کنم.
وی افزود:
قطعا پدر و مادرها وقتی فرزندان خود را به یک رشته ورزشی میفرستند ابتدا به امکانات آن رشته نگاه میکنند. خودم اگر جای آنها بودم در این سالن تمرین، فرزندم را نمیفرستادم. در خصوص تجهیزات و سالن وزنهبرداری قولهایی به ما دادند که امیدوارم به وعدههای خودشان عمل کنند.
وی درباره شرایط فعلی اردوهای وزنهبرداری اظهار داشت:
زمان زیادی نمیگذرد که بدنه فدراسیون با تغییر و تحول روبرو شده است. واقعیت این است که در سطح اردوهای تیم ملی تغییر و تحول به وجود آمده و شرایط نسبت به گذشته بهتر شده است اما در سطح شهرستان هنوز تغییری صورت نگرفته ولی فدراسیون پیگیر این موضوع هست.
حسینی در خصوص رقابتهای جهانی و آغاز اردوی تیم ملی عنوان کرد:
اردوها از هفته آینده شروع میشود. مسابقات جهانی اولین گزینشی المپیک است. شرکتکنندگان زیادی در این مسابقه شرکت خواهند کرد. دسته ۸۱ کیلوگرم تازه به جمع المپیکیها اضافه شده و انتظار این را دارم که رقبای از دستههای پایینتر در این دسته شرکت کنند. مسابقه سختی پیش رو داریم و قابل قیاس با آسیایی نیست. هدفم این است که با آمادگی خوب روی تخته بروم.
وی در پایان گفت:
از همان زمان که وزنهبرداری را شروع کردم همه هدفم این بود که رو به جلو حرکت کنم، سال اول که در مسابقات آسیایی شرکت کردم تا به این دوره که سومین حضورم بود، ۵۰ کیلوگرم افزایش رکورد داشتم. این افزایش در طول سه سال اتفاق افتاد. البته شاید میتوانستم در مدت زمان کوتاهتر به آن برسم اما گاهی مصدومیتها و وقفهها مانع از این کار شد.