مطلب ارسالی کاربران

تحلیل بازی دی استفانو و پوشکاش : کیفیت ها ، شباهت ها و تفاوت ها . جایگاه هر دو در بهترین های تاریخ ....

علی آرین 04/28/2023 - 16:52 مشاهده پروفایل

1,261 مشاهده / 62 دیدگاه 16 12

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

آلفردو دی استفانو و پوشکاش :
توی این پست قصد دارم به تحلیل بازی و نقاط قوت دی استفانو و پوشکاش بپردازم .
ابتدا از دی استفانو شروع میکنم .
آرژانتین در ۵۰ سال اولیه قرن ۲۰ لیگ قدرتمند و تیم ملی قدرتمندی داشت و از اون بازیکنای بسیار بسیار بزرگی بیرون اومدن ک شاید اسم خیلیاشون به گوشتون نخورده باشه ولی این بازیکنا حتی توی مقیاس تاریخی بازیکنای بزرگی هستن و شاید اگه فیلم و اطلاعات دقیقی ازشون وجود داشت چه بسا رقبایی برای مسی و مارادونا و پله و کرویف بودن .
کسایی ک بازیهای آدولفو پدرنرا ، آنتونیو ساستره و خوزه مانوئل مورنو رو دیدن عموما این سه بازیکن رو چیزی در حد پله و مارادونا میدونن ، یه عده از فوتبال نویسای قدیمی لاتین حتی اونا رو از مارادونا و پله بزرگتر میدونن . این صحبتا نه قابل رد هست و نه قابل اثبات اما ازشون میشه یه چیز رو فهمید ، این سه بازیکن رقبای گردن کلفتی واسه پله و مارادونا و دی استفانو و کرویف و ... بودن . یکی از ورزش نویسای آمریکای لاتین ک بازی مارادونا و پله و دی استفانو‌ زنده دیده بود مقاله ای نوشت ک از قضا خیلی دقیق و موشکافانه بود و دی استفانو رو‌بالاتر از پله و مارادونا دونسته بود ، این مقاله برای من سخیف به نظر میرسید تا اینکه قصد کردم زندگی دی استفانو و بازیهایی ک ازش موجود هستن رو زیر و رو کنم ، شاید براتون عجیب باشه ولی من هم تقریبا به نتایج مشابهی رسیدم ، دی استفانو یک هیولا بود !
فوتبال برای من ک صرفا یه فوتبال فن‌هستم و‌شاید برای اغلب کارشناسا و فوتبال نویس ها به دو‌ بخش تقسیم‌میشه : جنبه ی هنری و جنبه ی نتیجه گرایی .
دی استفانو توی جنبه ی هنری بسیار ضعیف تر از پله و مارادونا بود اما توی جنبه ی نتیجه گرایی و برنده شدن بازیا و تلاش و‌رقابت به جرات میگم به وضوح از این دو بهتر بود . تابحال توی این همه سال فوتبال دیدن به این مدل بازیکنی برنخورده‌بودم ک از دروازه ی خودی تا دروازه ی حریف مال خودش باشه. تو یک صحنه میدیدی توپ رو از پشت دفاع آخر سانتاماریا دفع میکرد و چند ثانیه بعد میدیدی توپ رو توی محوطه ی جریمه ی حریف جلوتر از مهاجم‌تیم ک پوشکاش بود گل میکرد !!!!! اصن عجیب بوده این جونور ! بارها فیلم ها رو استپ کردم از اول پخش کردم و فکر میکردم گزارشگر داره یکی دیگه رو اشتباه دی استفانو صدا میکنه . با خودم گفتم چطور همچین چیزی ممکنه ! ؟؟؟!
همچین فیزیک و استقامت و تلاشگری توی دهه ی ۵۰ اونم توی ۳۳ سالگی ؟ مگه میشه ؟ چطور ممکنه آخه ؟ قشنگ انگار چند تا دی استفانو رو کپی کرده بودن و توی هر خطی یکی دوتاشو گذاشته بودن .وقتی این توی سنین بالای ۳۰ اینجور بوده فقط خدا میدونه ک توی سنین جوانی چقدر توانا و دونده بوده . کسی ک بیش از دفاعا تکل میزد ، بیش از هافبک ها تسلط روی مرکز زمین داشت و مثل مهاجما گل میزد .
دی استفانو بر‌ خلاف باور عموم اصلا تکنیکی و‌ ظریف نبود و بر خلاف چیزی ک گفته میشه خیلی پاسور قابلی هم نبود ، پاسای اشتباه زیادی داشت و به ندرت پاسای دورتر از ۱۰ ۱۵ متر میداد ، توی همه ی بازیهایی ک از دی استفانو هست به ندرت یه پاس بلند یا یه ارسال از کناره ازش دیده میشه اما ازونور میشه گفت توی ارتباط با بقیه ، پیش بردن توپ از دفاع خودی با پاسکاری به یک سوم هجومی حریف و توی حفظ توپ نمونه بود ، استپ های بسیار دقیق و حساب شده ای داشت و توی شوت زنی و سرزنی بسیار قدرتمند بود . دی استفانو یک کمک دائم در دفاع ، یک هافبک توانا در کنترل میانه ی میدان و یک نیروی اضافی در گلزنی بود . واقعا روی دو دروازه خوب‌کار میکرد .‌ میدونست کی باید نفوذ کنه و کی باید عقب بکشه . برام جای سواله ک این نبوغ و هوشیاری رو کی بهش یاد داده بود ، این چیزا رو فقط توی مدرسه فوتبالای قرن ۲۱ اونم جاهایی مثل هلند و اسپانیا ک مربیاش درک‌ بالایی از زمان و فضا دارن میشه یاد گرفت . برای فهم و‌درک کیفیت دی استفانو باید فوتبال شناس باشی و بازیکنای زیادی رو دیده باشی ک بدونی تفاوت این بازیکن با بقیه در چه چیزی هست . برای کسایی ک به جنبه ی آرتیستیک و هنری ماجرا ارزش بیشتری قائل هستن دی استفانو شاید خیلی معمولی به نظر برسه چون توی پاهاش اصلا جادویی وجود نداشت و حتی دویدنش خشک و مسخره به نظر میرسید ، دریبل هاش ساده بود و توی فضاهای بسته اصلا خلاقیتی نداشت اما توی بازی یه بلاهایی سر تیم حریف میاورد ک هیچکدوم از بازیکنای حریف ازش آسایش نداشتن ، واقعا سمج و تلاشگر بود ، سرعت بالایی ام داشت ، سریع به نقطه ی مورد نظر میرسید . دوستان ، اصلا اینجوری فک نکنید ک دی استفانو ازین بازیکنایی بود ک گهگاهی به خطوط مختلف سرک‌میکشید ، خیر ، توی هر صحنه حاضر بود ، هنگام دفاع توی دفاع بود و هنگام حمله توی هجوم ، برید بازی مقابل آینتراخت رو ببینید ، مال سال ۶۰ هست. توی بازی بارها و‌بارها تا کنار دروازبان به عقب برگشت ‌. بارها و بارها توی هجوم حضور پیدا کرد ، فک کنم هتریک هم کرد . اگه اشتباه نکنم توی این بازی ۳۳ یا ۳۴ سالش بود . ترسناک بوده ، واقعا ترسناک .
چهره ی مهربون و خندونش گولتون نزنه ، پشت این نقاب، هیولایی ترسناکتر و با توانایی بدنی بالاتر از رود گولیت و فرانک رایکارد و لوتهار ماتائوس قایم شده بود ‌.

فرنک پوشکاش :
مجارستان هم دقیقا مثل آرژانتین توی نیمه ی اول قرن ۲۰ تیم قدرتمند و مدرنی داشت و از اون فوتبال بازیکنایی مثل فرنک بن ، گئورگی ساروش ، گئورگی اورث ، پوشکاش ، ژیبور ، کوچیس ، فلورین آلبرت بیرون اومدن . از بین اون مجار ها بازیکنی ک به دی استفانو شباهت داشت گئورگی ساروزی یا همون گئورگی ساروش بود ک توی تمامی خطوط کاملا توانا بود و فرقی نمیکرد کجا بازی کنه اما وقتی در مورد پوشکاش صحبت میکنیم دقیقا در مورد بازیکنی بر عکس دی استفانو صحبت میکنیم و تنها چیزی ک پوشکاش و دی استفانو در اون مشترک‌بودن بی رحمی‌روی دروازه ی حریف بود ، بجز این مورد ، تقریبا هیچ اشتراکی بین این دو وجود نداشت .
پوشکاش بازیکنی بود ک با خلاقیت و جادو و ظرافت بازی میکرد و هر حرکتش ، هر قدمش حساب شده بود ، جاگیری هاش توی نقاط کور دفاع حریف مثل مسی و مارادونا بود و جایی می ایستاد ک بتونه باصرف کمترین انرژی بتونه سنگین ترین ضربه رو به حریف وارد کنه . دقیقا بر عکس دی استفانو‌ توی شلوغی های محوطه جریمه بسیار خونسرد ، خلاق و دقیق بود و به ندرت پاس هاش و شوت هاش خطا میرفتن . پوشکاش توی گلزنی و خلق موقعیت یه چیزی مثل مسی بود ک وقتی دور و بر محوطه جریمه ی حریف صاحب توپ میشد بازیکنای حریف دست و پاشونو گم‌ میکردن .شوتای پوشکاش معروف بودن ، پوشکاش راکت شلیک میکرد ، بدون دورخیز و بدون کوچکترین معطلی . نقاط فعالیت پوشکاش یک سوم هجومی حریف بود و توی فوتبال امروزی احتمالا ss یا Am میتونست بازی کنه و اینکه شخصی فکر کنه پوشکاش استرایکر بوده یه اشتباه هست . درسته ک توی رئال در ترکیب اولیه خیلی اوقات مهاجم نوک‌بود اما معنیش این نبوده ک پوشکاش استرایکر باشه ، صرفا رئال گاهی بدون مهاجم مرکزی بازی میکرد . اگه بخوام یه مدل امروزی از پوشکاش اسم ببرم پائولو دیبالا هست ، دیبالا رو چند برابر قوی تر کنید ، یه پوشکاش ازش در میاد ‌. البته پوشکاش توانایی سرزنی خوبی هم داشت ، بدنش مثل تیر آهن محکم بود . تنها مشکلی ک داشت تنبلی و ورک ریت پایین بود ک چیز عجیبی نیست ، بازیکنای با بهره ی هوشی و تکنیک بالا عموما تنبل و کم‌ کار هستن . البته با همین اوضاع نزدیک به ۷۵۰ گل و ۴۰۰ پاس گل ثبت کرده ک این اعداد دقیقا به اندازه ی بازیکنی مثل پله هست ‌ک هر دو تونستن بر‌روی بیش از ۱۱۰۰ گل تاثیر مستقیم داشته باشن .
جمع بندی : دی استفانو و پوشکاش دو بازیکن بسیار متفاوت و بهترین مکمل ها واسه ی یکدیگر بودن هر دو بهترین بازیکنای دهه ی ۵۰ بودن و برای من دی استفانو جزو ۵ پادشاه بزرگ فوتبال و پوشکاش جزو‌۱۰ بازیکن برتر تاریخ هست .
پ.ن : ما روز به روز علممون کامل تر میشه و به جزییات بیشتری راجب فوتبال پی میبریم ، شاید تا مدتی پیش دی استفانو رو بازیکنی توی قد و قواره ی پله و مارادونا و مسی نمیدیدم اما امروز با نگاهی دوباره به قضایا و عوض کردن زاویه دید ، اون رو بازیکنی درین قد و قواره میبینم دی استفانو در کنار اون سه نفر و یوهان کرویف ۵ گرند مستر ( استاد بزرگ ) فوتبال هستند کسایی ک روش بازیشون باید در بزرگترین مدارس فوتبال تعلیم داده بشه ، دیدشون در زمین بی نظیر ، حرکاتشون در بین خطوط سرگیجه آور ، تسلط و کنترلشون روی بازی مانند کسی هست ک دسته ی پلی استیشن دستش هست و داره تیم رو رهبری میکنه ‌.در مورد پوشکاش میشه گفت ک بازیکنی در قد و قواره ی کریستیانو رونالدو هست ، چهارچوب شناس ، نابودگر ، بی رحم ، با ثبات ، نترس ، جاه طلب ، در خطوط عقب تر زمین تقریبا گنگ اما در یک سوم هجومی رسما ترمیناتور .

این ها صرفا نظرات شخصی من هستن ، اونها رو به عنوان فکت تاریخی مطرح نکردم ، خوشحال میشم نظراتتون رو با من به اشتراک بگذارید .

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻