بايرن مونيخ در اين فصل از رقابت هاى بوندسليگا غير قابل توقف به نظر مى رسد، بعد از گذشت يازده هفته از اين رقابت ها، اين تيم با چهار امتياز اختلاف نسبت به وولفسبورگ و هفت امتياز اختلاف نسبت به مونشن گلادباخ صدر جدول را در اختيار خود گرفته و با دورتموند مهمترين رقيب بوندسليگايى خود در چند سال اخير اختلاف هفده امتيازى پيدا نموده است، موضوعى كه سبب شده رقابت هاى بوندسليگا خسته كننده و بدون هيجان به نظر برسد.
شايد ديگر تنها بعد از گذشت سه ماه از شروع رقابت هاى اين فصل بوندسليگا، بحث بر سر كسب عنوان قهرمانى اين رقابت ها با توجه به اقتدار بايرن مونيخ چندان توجيحى نداشته باشد، حال پرسشى كه مطرح مى شود اين است كه اقتدار فراوان بايرن مونيخ به ضرر بوندسليگا است و يا اين اقتدار مى تواند سبب انگيزه در تيم هاى ديگر و پيشرفت بوندسليگا شود؟
بايرن مونيخ لوكوموتيو بوندسليگا
رقابت در هر پروسه و زمينه اى باعث پويايى و زنده ماندن آن پروسه مى شود، موضوعى كه در خصوص بايرن مونيخ نيز صادق بوده است و همواره درخشش رقبا، انگيزه اى براى پيشرفت بايرن مونيخ بوده است. براى نمونه در دهه هفتاد ميلادى درخشش گلادباخ يوپ هاينكس و كلن، در دهه هشتاد ميلادى درخشش تيم هايى نظير هامبورگ، اشتوتگارت و وردربرمن و در دو دهه بعدى درخشش كايزرسلاوترن، وولفسبورگ، وردربرمن، اشتوتگارت و دورتموند انگيزه اى مناسب براى پيشرفت بايرن مونيخ بوده اند و در غير اين صورت شايد بتوان ادعا نمود كه اين تيم هرگز موفق به ثبت ركورد تعداد قهرمانى در بوندسليگا به نام خود نمى شد.
سران بايرن مونيخ همواره از وجود چنين رقابتى استقبال كرده و از آن به عنوان پيشرفت دوباره تيم خود برداشت نموده اند، در سال هاى اخير نيز درخشش دورتموند عامل مهمى در اوج گيرى مجدد بايرن مونيخ بوده است، چون دو قهرمانى متوالى دورتموند در بوندسليگا، چهره بايرن مونيخ را در فوتبال آلمان خدشته دار نموده و چهره اى بازنده به اين تيم بخشيده بود و اين موضوعى بود كه براى سران مونيخى هرگز قابل تحمل نبود.
به همين ترتيب سران مونيخى دست به برنامه ريزى موثرى براى بازگشت به اوج نمودند و با جذب ماتياس سامر به عنوان مدير جديد ورزشى اولين گام ها را در اين خصوص برداشتند. جذب بازيكنانى نظير خاوى مارتينز، تياگو آلكانتارا، ماريو گوتسه و روبرت لواندوفسكى را مى توان در اين راستا دانست و تضعيف دورتموند مهم ترين رقيب بايرن مونيخ با جذب ستارگان اين تيم را مى توان از محاسبات استراتژيك سران مونيخى در اين رابطه شمرد.
حال بايرن مونيخ همان طور كه كارل هاينتس رومنيگه تشبيه نموده به "لوكوموتيو بوندسليگا" تبديل شده است، با اين وجود به اعتقاد برخى از كارشناسان اين واگن هاى خود را از دست داده است، رومنيگه اما منكر چنين موضوعى است:"ما در باشگاه هاى ديگر انگيزه اى براى بهتر شدن ايجاد مى كنيم و اين موضوع سرانجام به نفع فوتبال آلمان تمام خواهد شد."
اقتدار بايرن مونيخ ترمزى براى پيشرفت ساير تيم ها
بوندسليگا در مسير صحيحى قرار گرفته است، تراز اقتصادى مثبت، تماشاگران زياد و افزيش مدام اعتبار و جايگاه، حال بالاترين سطح فوتبال آلمان تحت سلطه بايرن مونيخ قرار گرفته است. پروسه اى كه در سال هاى اخير آغاز شده و در اين فصل بر شتاب آن افزوده شده است، پروسه اى كه باعث خدشه وارد شدن به چهره بوندسليگا به خصوص در خارج از آلمان شده است.
حال در ماه نوامبر تقريبا اكثر كارشناسان ترديدى نسبت به قهرمانى بايرن مونيخ در بوندسليگا ندارند و براى هواداران بوندسليگا در اين فصل ديگر نبردى هيجان انگيز بر سر كسب قهرمانى مطرح نمى باشد، تيم هاى وولفسبورگ و مونشن گلادباخ نيز نمى توانند سدى براى بايرن مونيخ در اين مسير باشند و تنها نكته هيجان انگيز اين است كه آيا بايرن مونيخ مى تواند ركورد امتيازى خود در بوندسليگا را پشت سر بگذارد و يا بار ديگر در ماه مارس به قهرمانى زود هنگام در بوندسليگا برسد.
با اين حال نمى توان بايرن مونيخ را در پديد آمدن چنين شرايطى مقصر دانست، موفقيت اين تيم نتيجه كاركرد مثبت سران اين تيم است، از لحاظ اقتصادى اين تيم از شرايط فوق العاده اى برخوردار است و حتى در بلند مدت نيز خطرى در اين زمينه اين باشگاه را تهديد نمى نمايد. بايرن مونيخ به خوبى وظايف خود را انجام داده و رقباى اين تيم در اين زمينه كوتاهى كرده اند و هر گاه رقيبى به بايرن مونيخ نزديك شده است، اين تيم ترسى در تضعيف حريف خود نداشته است.
اين كه مونيخى ها اعتقاد دارند كه اقتدار آنها براى بوندسليگا ضررى ندارد ، برداشتى اشتباه است، ماتياس سامر در اين رابطه گفته است:"اين كه اقتدار بايرن مونيخ جذابيت ليگ را به خطر انداخته ادعاى درستى نيست، همانطور كه قهرمانى متوالى دورتموند چنين اثر بدى بر روى جذابيت بوندسليگا نداشته است و در آينده نيز اقتدار بايرن مونيخ لطمه اى به بوندسليگا وارد نخواهد كرد." فوتبال آلمان به دلايل گوناگونى در حال تجربه پيشرفت و گسترش است، اما بى ترديداين پيشرفت و بهبود جايگاه به خاطر وجود يك بوندسليگاى يك طرفه نى« باشد.
زيبايى و جذابيت فوتبال در اين است كه پيش از يك بازى نتوان به راحتى پيش بينى پيروزى تيمى را داشت و حتى بتوان براى تيمى به ظاهر ضعيف تر نيز شانسى براى پيروزى قائل بود. اما امروزه تنها مى توان بر روى تعداد گل هاى به ثمر رسيده توسط بايرن مونيخ در يك بازى بحث نمود. بين سال هاى 2003 و 2013 بوندسليگا پنج قهرمان متوالى را تجربه نموده است اما با شرايط فعلى بايرن مونيخ و قدرت اقتصادى بالاى اين تيم،آيا بين سال هاى 2013 تا 2023 نيز چنين اتفاقى قابل تصور است؟
اولى هوينس مدير سابق بايرن مونيخ به جانشينان خود در اين باشگاه هشدار داده كه با جذب ماركو رويس دورتموند را بيش از اين تضعيف ننمايند، هوينس مدير قابلى بود كه مى توانست مشكلات را از قبل پيش بينى نمايد. يك ليگ متعادل و قوى براى بايرن مونيخ نيز بسيار مهم مى تواند باشد. فتح سه گانه در سال 2013 در واقع زمانى براى بايرن مونيخ امكان پذير شد كه دورتموند در سال 2012 رقيبى بسيار قوى براى مونيخى ها بود و تجربه حذف از رقابت هاى ليگ قهرمانان اروپاى سال گذشته با باخت مقابل رئال مادريد بعد از قهرمانى زودهنگام بايرن مونيخ در بوندسليگا مى تواند هشدارى به سران تيم در خصوص ادامه روند بى رقيبى مونيخى ها در آلمان باشد.
By Christoph Köckeis & Falko Blöding / Goal Deutschland
