اگه گفتید چرا من به اسطوره‌های یک باشگاه توهین میکنم؟ چرا به هواداران یک تیم توهین میکنم؟ چرا من به یک تیم با تاریخچه صد ساله و بازیکنان و اسطوره هایی که در زمان خودشون تاریخ رو رقم زدند توهین میکنم؟ اگه کسی گفت چرا از عبارت کریه پویولم دهن فلانی استفاده میکنم؟
چون من یه ترول و جنده‌توجه هستم و میخوام از همه چیز یه ایرادی بگیرم و ترول‌بازی در بیارم که یه نفر نگام کنه و یکی جوابم رو بده و اقلا تو این عمر گرانبهای من یکی منو آدم حساب کرده باشه که بشینه باهام دو کلام حرف بزنه.
وگرنه من یه بدبخت ترول و انگل جامعه هستم که اگه کسی زندگی واقعی و شخصیت منو ببینه دیگه باهام حرف نمیزنه!
تو رو خدا تحویلم بگیرید
حتی یک لایک
حتی با دیسلایک‌های شما من خوشحال میشم چون بالاخره یکی منو آدم حساب کرده و حرفام رو خونده و ناراحت شده و بهم دیسلایک داده!
حتی به قیمت ناراحتی مردم و توهین به تیم و هواداران و اسطوره‌هاشون من باید توجه چند نفر رو نسبت به خودم جلب کنم.
چون من یک جنده توجه هستم.
چون هیچ وقت هیچ موفقیت و دستاوردی در زندگیم نداشتم که مثل پویول مردم ایستاده من رو تشویق کنند.
چون مثل پویول کاپیتان یک باشگاه بزرگ و تاریخی و اساطیری نبودم که هر جا میرم مردم از جلوی پاهام بلند شم و وقتی حرف میزنم همه به احترامم سکوت کنن.
چون مثل پویول چمپیونزلیگ و یورو و جام جهانی و لالیگا نبردم و مدال طلا گردنم نیست و جام رو بلند نکردم و مردم کره زمین واسم ایستاده کف بزنن.
چون هیچ وقت قهرمان تخت خواب و اتاقم هم نبودم چه برسه به قهرمان قهرمان یک تیم! قهرمان یک ملت!
چون نه تنها مثل پویول فراری و پورشه ندارم حتی نمیتونم یه زندگی مرفه واسه خودم و خانواده خودم تهیه کنم و تدارک ببینم!
من حتی تو خرج خودم هم موندم چه برسه به اینکه بخوام قهرمان باشم! پس همون گوهخور باشم بهتره! ساده‌تره انگار!
چون فقط میتونم گوهخوری بزرگان رو بکنم و خودم آدم حقیری هستم. خودم یه مفلوک بدبختم. بدون هیچ دستاوردی.
نه هیچ دستاوردی توی زندگی خودم نه هیچ دستاوردی واسه رئال مادرید که عاشقشم و دوسش دارم. هیچ کاری واسه مادرید نتونستم بکنم جز آبروی رئال مادرید و طرفدارانش رو اینجا و اونجا ببرم! فقط کارم گوهخوری این و اونه و خودم هیچ کاری واسه رئال نکردم. فقط بلدم نفرت بورزم. فقط بلدم تفرقه بندازم. من یه آدم نفرت انگیزم! فقط بلدم نفرت بورزم و نفرت ایجاد کنم و نفرت بپراکنم! نفرت پراکنی کارمه! حتی نسبت به بعضی از اسطوره‌های خودمون هم نفرت میورزم! اسطوره‌های رقیب که بماند! حتی نسبت به مربی و بعضی از بازیکنان تیم نفرت میورزم! به جای حمایت میام گوهخوری بازیکن و مربی تیم رو میکنم که کاری جز نفرت پراکنی و تفرقه اندازی نیست!
و وقتی اسطوره موفق تیم رقیب رو میبینم که این همه دستاورد داره و یک ابر قهرمانه، تمام وجودم پر از نفرت و عقده میشه و فقط با توهین کردن به پویول و معرفی شخصیت خانواده‌ام به همگان این نفرت و عقده یه کم فروکش میکنه!
من فقط تا آخر عمر میتونم یه گوهخور باشم. گوهخور بزرگانی مثل پویول. یه آدم بدون افتخار و دستاورد تو جهان سوم با شلوارک از زیر پتو فقط عقده‌هاش رو با گوهخوری بزرگانی مثل پویول خالی میکنه!
چون عرضه ندارم که هیچ گوه دیگه بخورم و چه گوهی بهتر از گوه پویول!؟ اقلا گوه یه قهرمان رو میخورم و مردم هم توجهشون بهم جلب میشه و منم به هدفم میرسم. ارضا شدن حس جنده توجهی و نشون دادن عقده حقارتم به بقیه.
میام توی شبکه های اجتماعی داد میزنم که آهااااای مرررررددددمممم. منو ببینیییید. من گوهخوررررررر پویول هستم!
چی میشه واقعا شخصیت خودتون و خانوادتون رو به این شکل به همگان نشون میدید و خودتون رو یه گوهخور به مردم معرفی میکنید؟
البته الان نبین که گوهخور پویول هستم. وقتی پویول رو از نزدیک ببینم میشاشم به شلوار خودم و فقط آرزو دارم ازش عکس و امضا بگیرم.
همیشه از خودم میپرسم به عنوان یه هوادار وظیفه من در قبال باشگاهم چیه؟!
اینکه بیام بدون چون و چرا در شکست ها و پیروزی ها تیمم رو حمایت و تشویق کنم و تیمم بدون من قدم بر نداره یا اینکه بیام مدام بهونه بگیرم و زر بزنم و غر بزنم و ایراد بگیرم و نفرت بورزم و گوهخوری این و اون رو بکنم؟
این گوهخوری چه تاثیری بر باشگاهم داره؟
آیا با گوهخوری من تغییرات مثبتی در باشگاه حاصل میشه!؟ آیا با گوهخوری من فلان بازیکن که ازش بدم میاد دیگه تو ترکیب بازی نمیکنه؟
آیا با گوهخوری من فلان مربی برکنار میشه؟
آیا با گوهخوری من فلان بازیکن خریداری میشه؟
و شایدم فقط با گوهخوری من دارم نفرت پراکنی میکنم؟
شاید من یه آدم نفرت انگیز و نفرت ورزی هستم؟
از همه بدتر شاید یه ترول گوهخور هستم که کارم و شغلم گوهخوری یک نفره!؟ شاید با گوهخوری فلانی پول درمیارم و جلوی زن و بچم میذارم!
شاید بچم داره با پول گوهخوری بزرگ میشه! شاید با پول گوهخوری واسه زنم غذا میخرم و میبرم خونه!
شاید شاید شاید این فکرها و تفکرات توی ذهن آدمهای بیشخصیت نمیاد! چون اگه شخصیت داشتند که گوهخور نبودند! حالا من بخوام بیام بهشون بگم این کار موجب بی‌شخصیتی خودت و خانوادت میشه! مگه میفهمه!؟
کسی که گوهخوره یعنی شخصیت و خانواده و اینا نداره که این تفکرات توی سرش بیاد! بدونه شخصیت چیه! یا نفرت چیه! یا اصلا واسش مهم نباشه گوهخور باشه! شاید اصلا خوشحالم هست گوهخوره!
نمیدونم….
