اختصاصی طرفداری | لئوناردو بونوچی، مدافع اونیون برلین به شکلی بسیار بد برای دومین بار از یوونتوس جدا شد. او حالا ضمن شکایت، مدعی شده باشگاه به وجهه او آسیب زده و ماسیمیلیانو الگری را دروغگو خطاب کرد.
با اینحال شواهد نشان میدهد بخش مهمی از صحبتهای او اگر دروغ نباشد، حداقل گمراهکننده است. همچنین سابقه او در گذشته و رفتارهای کنونی، نشان میدهد که بونوچی را نمیتوانیم در صف اسطورههایی چون جانلوییجی بوفون، الساندرو دل پیرو، کلودیو مارکیزیو، جورجو کیه لینی، پاول ندود و ... در قرن 21 یوونتوس قرار دهیم.
لئوناردو بونوچی 13 سال از عمر فوتبالی خود را با پیراهن یوونتوس سپری کرد. او که بیش از 500 مرتبه پیراهن سیاه و سفید را پوشید، همراه با یوونتوس 17 بار موفق شد جام فتح کند. بونوچی که یکی از ارکان اصلی مثلث دفاعی افسانهای "BBC" بود، در یوونتوس توانست یکی از پیشروترین مدافعان فوتبال اروپا در زمینه ارسال پاسهای بلند دقیق و خارج کردن تیم از پرس شود. بونوچی در دوران آنتونیو کونته، به واسطه آزمون و خطاها، بعضا اشتباهاتی داشت اما پس از پختهتر شدن، در تیم مکس الگری به مدافعی قابل اتکا تبدیل شد. اوج فوتبال لئو بونوچی در فصل 17-2016 بود؛ همان فصلی که یوونتوس برای آخرین بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید و این مدافع ایتالیایی به واسطه عملکرد درخشانش در تیم سال 2017 فیفا قرار گرفت. بونوچی در همان فصل با وجود داشتن اصطکاکهایی با ماسیمیلیانو الگری و درگیری لفظی با او که منجر به سکونشینی در یک مسابقه شد، در اوج محبوبیت قرار داشت.
خیانت در اوج محبوبیت
پیشتر پپ گواردیولا بارها به تمجید از بونوچی پرداخته بود و گفته بود او قطعا یکی از مدافعانی است که دوست دارد در تیمش داشته باشد. تیمهای لیگ برتری که آن روزها از ترند سیستم سه دفاعه استفاده میکردند، به شدت خواهان لئوناردو بونوچی بودند. واکنش مدافع محبوب یوونتوس به شایعات خروجش این بود: «پیراهن یوونتوس مثل پوست بدنم است و به تنم دوخته شده!».
همین صحبتها که نشان از تعصب و علاقه او به بیانکونری میداد، باعث شده بود برخی هواداران یوونتوس او را حتی بالاتر و محبوبتر از جورجو کیه لینی، مرد سربهزیر و حتی قدرنادیده تیمشان بدانند. البته که منطقی هم بهنظر میرسید؛ کسی فکرش را نمیکرد یک مدافع ایتالیایی که تیم به پای اشتباهاتش ایستاده تا تبدیل به یک بازیکن قابلاتکا شود و از محبوبیت بالایی برخوردار است، روزی بخواهد دست به خیانت بزند. جوزپه ماروتا، مدیر ورزشی سابق یوونتوس نیز در پاسخ به این سوال که آیا ممکن است روزی بونوچی از یووه برود، این پاسخ قاطعانه را داده بود: «بازیکنان ایتالیایی ارزش پیراهن یوونتوس را میدانند. اگر بونوچی بگوید میخواهم بروم، نهایتا از تورین به ویتربو (محل تولدش) میرود!».
پس از فینال لیگ قهرمانان 2017 و ماجراهای معروف درگیری در رختکن در بین دو نیمه بازی با رئال مادرید، ماجرای لئوناردو بونوچی و یوونتوس به یک شکست احساسی تبدیل شد. بونوچی فکر میکرد قدرش در یووه دانسته نمیشود و با تواناییهای خودش حتما میتواند حتی در تیمی ضعیفتر نسبت به یوونتوس آن زمان، موفقیتهایش را تکرار کند. او با شوکه کردن هواداران تیمش، درخواست خروج داد و به میلان پیوست. قلب هواداران یوونتوس شکست اما کار همینجا تمام نشد. اولین واکنش بونوچی پس از پوشیدن پیراهن روسونری، نوعی کریخوانی برای تیم محبوبش بود: «برای کسب موفقیت، تشنهتر از همیشهام» و البته که با کمال میل بستن بازوبند کاپیتانی میلان را پذیرفت تا نشان دهد نهتنها میخواهد یک داستانِ عشقیِ تازه را شروع کند، بلکه بدش هم نمیآید روی اعصاب هواداران یووه راه برود.
داستان عشقی جدید پر از دستانداز بود. بونوچی در همان ابتدای کار پس از چند بازی ضعیف و البته قدرت پایینتر میلان در مقایسه با یوونتوسِ آن روزها، پشیمان شد و میدانست که انتخابش اشتباه بوده. نوبت به بازی برگشت سری آ مقابل یوونتوس در تورین رسید. هواداران خشمگین بیانکونری کم نگذاشتند و در کل بازی او را «مار خائن» خطاب کردند. البته که توهینهای زیادی هم به او انجام شد. میلان در استادیوم آلیانتس به گل رسید؛ لئوناردو بونوچی با گلش رکورد 10 کلینشیت پیاپی یوونتوس را خراب کرد. واکنش بونوچی، همان خوشحالی همیشگی بود و انگشتش را مقابل صورتش چرخاند. برد 3-1 یوونتوس در آن بازی، به هواداران خشمگین کمی تسکین داد. بونوچی گفت دلیل خوشحالیاش تحریک شدن از سوی هواداران یوونتوس بوده است؛ استدلالی که خیلی متقاعدکننده بهنظر نمیرسد.
البته که نه تنها هواداران، بلکه برخی بازیکنان یوونتوس هم از بونوچی خوششان نمیآمد. مثال بارز این موضوع در شکست 4-0 میلان در فینال کوپا ایتالیا 2018 بود، جایی که ماریو مانژوکیچ در هیچیک از صحنههای بازی روی خوشی به بونوچی نشان داد و در یک صحنه هم نگذاشت این مدافع ایتالیایی دستش را به نشانه رفاقت به دور گردنش بیاندازد. کار تمام بود؛ بونوچی رسما پشیمان شد و البته پیوستن کریستیانو رونالدو به یوونتوس او را برای بازگشت مطمئنتر کرد. بونوچی در ازای انتقال ماتیا کالدارا به تورین برگشت و ماسیمیلیانو الگری به همراه بازیکنان، از او استقبال کردند. اما حساب او با هواداران صاف نشده بود. اولین پیام یوونتوسیها به محض بازگشت بونوچی به یوونتوس این بود: «ما مزدور و لجن نمیخواهیم» و البته که او در بازیهای خانگی ابتدایی از سوی برخی از هواداران هو میشد. با این حال حضور رفقای قدیمی بونوچی یعنی کیه لینی و بارتزالی باعث میشد او حس اعتماد و خواسته شدن را دوباره در یووه احساس کند و خودش را به عنوان یکی از بزرگان تیم میدید.
جنجالهای نژادپرستانه
همین احساس مهمپنداری باعث شد حاشیهای مهم برای یوونتوس ایجاد شود. هنگامی که مویزه کین، پدیده آن روزهای یووه در استادیوم کالیاری مورد توهینهای نژادپرستانه قرار گرفت. اکثر بازیکنان یوونتوس و چندین بازیکن سرشناس سیاهپوست ضمن محکوم کردن نژادپرستی، به حمایت از مویزه کینِ نوجوان پرداختند اما واکنش بونوچی شوکه کننده بود: «در چنین مواقعی خود بازیکن هم مقصر است و در اصل او نباید به سمت هواداران میرفت!» بیراه نیست اگر بگوییم استدلال بونوچی از جنس استدلال «کرم از خود درخته» برای سرزنش قربانیان تجاوز و تعرض جنسی بود. بدون شک کسی که خودش را بزرگ تیم میداند، در بدترین حالت اظهاراتش نباید باعث ایجاد حاشیه برای خودش، بازیکنان تیم و باشگاه شود.
این نخستین باری نبود که ادعا شد بونوچی علیه مویزه کین سوگیری نژادپرستانه دارد. لااستامپا در تابستان 2023 گزارش داد بونوچی یک گروه واتساپ برای بازیکنان ایتالیایی یوونتوس تشکیل داده و مویزه کین را وارد آن گروه نکرده است. این مهاجم ایتالیایی از طریق ماتیا دشیلیو فهمید در این گروه جایی ندارد و این مدافعِ نخواستنی یووه با اشتباهی سهوی به کین فهمانده بود که در این گروه واتساپ با مدیریت بونوچی جایی ندارد.
سال پایانی یوونتوس، جدایی و اظهارات متناقض
بالا رفتن سن، ناگزیر به افت سطح فنی و تحلیل رفتن قوای بدنی منجر میشود. لئوناردو بونوچی 35 ساله در فصل 23-2022 اکثر بازیهای فصل را به علت مصدومیتهای متعدد از دست داد و در آن مسابقاتی که حضور داشت هم نتوانست همان مدافع همیشگی باشد. ماسیمیلیانو الگری که این روزها دشمن شماره یک بونوچی است، تصمیمی منطقی گرفت و ضمن سپردن بازوبند کاپیتانی به دنیلو، فقط در مواقع اضطرار از بونوچی بهره گرفت. به گفته شخص الگری و رسانههای ایتالیایی، از ماه فوریه 2023 به بونوچی اطلاع داده شد که او در برنامههای یوونتوس جایی ندارد و باید تیم را ترک کند. توتو اسپورت در گزارشی مدعی شده در اواسط فصل گذشته، فرانچسکو کالوو و فدریکو کروبینی، مدیران وقت یوونتوس از بونوچی خواستند تا در پایان فصل 23-2022 با نهایت احترام برایش بازی خداحافظی ترتیب داده شود اما پاسخ او، نه بود چرا که هدف آخر بونوچی در پایان فوتبالش، بازی کردن به عنوان کاپیتان ایتالیا در یورو 2024 است.
مسلما این حق هر باشگاهی است که بازیکن خود، به خصوص کسی که دستمزد بالایی میگیرد و بازدهی مناسبی ندارد را در لیست مازاد خود قرار دهد. خود بونوچی به این موضوع اذعان دارد که کریستیانو جونتولی، مدیر ورزشی یوونتوس در ماه جولای به شکلی محترمانه با حضور در خانه او، موضوع نخواستنش را اطلاع داده است. ماسیمیلیانو الگری هم نام او را از تور پیشفصل خط زد تا موضع رسمی یوونتوس در قبال بونوچی مشخص شود. این مدافع باسابقه ایتالیایی، با این اعلام موضع یووه، حدود دو ماه تا پایان نقل و انتقالات فرصت داشت تا به تیم دیگری برود اما این موضوع را تا روز آخر نقل و انتقالات به تاخیر انداخت و حالا مدعی شده یوونتوس به چهره او خدشه وارد کرده و به همین علت شکایتی قانونی علیه این باشگاه را به ثبت رسانده است. او با اعلام اینکه میخواهد غرامت دریافتی را به خیریه ببخشد، علنا میخواهد چهره باشگاهی که در آن رشد کرده را بد نشان دهد.
بونوچی میگوید حاضر بوده با هدف کمک به جوانان یوونتوس، به عنوان مدافع ششم در تیم بماند. این ادعای مدافع اونیون برلین، دو تناقض مهم دارد؛ مدافع ششم کدام باشگاهی در دنیا میتواند عضوی از تیم ملی باشد؟ و چرا مدافع ششم یک تیم باید سالانه 6 میلیون یورو دستمزد بگیرد؟ یوونتوس میخواست در ماه اکتبر قرارداد بونوچی را با کاهش دستمزد تمدید کند (لینک خبر) اما در نهایت توافق میان طرفین انجام نشد. در واقع ادعای مدافع پیشین یوونتوس درباره میل باشگاه برای تمدید قرارداد درست است اما او حقیقت را به طور کامل بیان نکرد. همه میدانند که یوونتوس به دلیل مشکلات مالی، مجبور به تعدیل هزینهها است و هدف تمدید با بونوچی در اکتبر 2022 نیز چیزی جز تطبیق دستمزد و سطح عملکرد نبوده است.
بونوچی در مصاحبه تندش که رسانههای ایتالیایی به او نقدهای زیادی وارد کردهاند، گفته بود یوونتوس احترامش را حفظ نکرده و او را تحقیر کرده، اما این در حالی بود که او خود او در آخرین بازی فصل 23-2022 مقابل اودینزه اصرار کرد تا فیکس شود و پس از پایان بازی در آغوش همتیمیهایش اشک ریخت چون خودش میدانست این آخرین بازی او با پیراهن باشگاه است. این یعنی خود بازیکن از خواسته باشگاه از اواسط فصل مطلع بوده اما بههرحال نهایت تلاش خود را کرد تا در جایی که او را نمیخواهند، باقی بماند. علاوهبراین استوری جنجالی بونوچی در ماه ژوئن 2023 با عبارت J. شایعاتی در خصوص پایان دوران او در یووه را مطرح کرد و فردای همان روز مارسی برای جذبش دستبهکار شد اما او بازهم پیش از اعلام رسمی جونتولی، حاضر نشد از یوونتوس برود. قطعا دست و پا زدن برای ماندن، در شان یک اسطوره نیست!
شکایت از تیم محبوب، تمام پلهای پشت سر را خراب کرد!
کسی که در مصاحبه اخیرش آرزو کرده روزی سرمربی یوونتوس شود و در سال 2019 مصاحبه کرده بود «یوونتوسی زاده شده»، حالا از این باشگاه شکایت کرده تا نمک روی زخمهای متعدد بانوی پیر بپاشد؛ تیمی که این روزها با حواشی و مشکلات زیادی روبهرو است. رفتاری که عبارت «نان به نرخ روز خوردن» را به ذهن متبادر میکند. بونوچی به دلیل یک ماه تمرین نکردن در بهترین شرایط ممکن، دست به شکایت زده اما در باشگاهی که در خداحافظی با بازیکنان تاثیرگذارش چندان خوشرفتار نیست، شرایط بدتری هم وجود داشته است.
ماریو مانژوکیچ در ابتدای فصل 20-2019 به علت افت کیفیت فنی از سوی مائوریتزیو ساری کنار گذاشته شد، تا ژانویه 2020 و پیوستنش به الدحیل قطر، به مدت شش ماه حتی یک دقیقه هم برای یووه به میدان نرفت. اما این مهاجم کروات نه تنها شکایتی علیه بیانکونری انجام نداد، بلکه با وجود این خاطره بد، در مصاحبههایش به نیکی از دوران حضورش در یوونتوس یاد کرد. مانژوکیچ که یک سال پس از جداییاش از یوونتوس و یک دوره کوتاه در میلان بازنشسته شد، ضعفهایش را به موقع شناخت و سعی نکرد این ضعفها را گردن کس دیگری بیندازد. بونوچی که همواره داعیهدار رهبری در یوونتوس بود، خوششانس است که حالا در یک تیم سطح بالا و حاضر در لیگ قهرمانان اروپا حاضر است اما در مقایسه با بازیکنی مثل مانژوکیچ که فقط 4 سال برای بیانکونری به میدان رفت، قطعا سطح محبوبیت بالاتری بین هواداران ندارد.
این به ما نشان میدهد که رهبری و اسطوره بودن در کنار کلفت کردن رگ گردن و مصاحبههای «قلمبهسلمبه»، بزرگمنشی و معرفت هم میخواهد. الساندرو دل پیرو، جانلوییجی بوفون و جورجو کیه لینی در تمام سالهای حضورشان در یوونتوس، بالاخره لحظاتی ناخوشایند را هم تجربه کردند اما حاضر نشدند پشت بانوی پیرشان را خالی کنند. برای یوونتوسیها، لئوناردو بونوچی و واژه اسطوره، مثل دو خط موازی هستند که هرگز به یکدیگر نمیرسند؛ خاطرات 500 بازی بونوچی در یوونتوس، حالا در ذهن هواداران خدشهدار باقی خواهد ماند. این را بیانیه هواداران یوونتوس در زمستان 2022 هم تایید میکند: «لئوناردو بونوچی، تو در ترویزو، باری، پیزا، میلان و مطمئنا در یوونتوس رهبر نبودهای و نخواهی بود.»