در سرزمین سامبا، جایی که رویاها پرواز می کنند،
در آنجا شاعری با مهارت های خالص و روشن رقصید.
رونالدینیو او را جادوگر زمین می نامیدند.
با پاهای مخملی و ترفندهایی که جادو می کند.
از خیابان های پورتو آلگره، او با ذوق بیرون آمد،
لبخند بر لبانش و شادی در هوا.
با هر لمس، یک ملودی، یک قافیه،
رونالدینیو فوتبال بازی می کرد، مثل شعر در زمان.
از طریق راهروهای نیوکمپ، افسانه او اوج گرفت،
با رنگ های بارسلونا نقاشی کرد و گل زد.
قهرمانان تاج گذاری شدند، با تلنگرهایی بسیار الهی،
در دنیای رونالدینیو، فوتبال یک زیارتگاه بود.
+Mahdilari
