برشهای تلویزیونی در محوطهای که هواداران آرسنال را در خود جای داده بود، اضطراب را کاملاً نشان میداد. قرار نبود اینگونه باشد، نه مقابل این منچستریونایتد. لئاندرو تروسار پس از نقص دفاعی یونایتد در اواسط نیمه اول گل خود را به ثمر رساند. اما این برتری بسیار لغزنده بود و همه، بیشتر از همه میکل آرتتا، میدانستند که ممکن است فقط یک لحظه این برتری از بین برود. پنج دقیقه مانده به پایان، رعد و برق و تگرگ...
آرسنال در سالهای اخیر به قهرمانی در اینجا عادت نکرده بود و در 16 دیدار قبلی خود در لیگ برتر فقط یک بار این کار را انجام داد. آنها به شدت به امتیاز نیاز داشتند تا به پیروزی منچسترسیتی در فولام در روز شنبه پاسخ دهند. آرسنال کارش را انجام داد. وقتی همه چیز تمام شد، آرامش با سرخوشی در هم آمیخت. بارش باران در پایان تقریباً کتاب مقدس بود، تگرگ نیز فرو ریخت، سقف بدنام اولدترافورد مورد بررسی کامل قرار گرفت و مطمئناً زمانی که آرتتا و بازیکنانش در مقابل هواداران مسافر جشن گرفتند، پسزمینهای روشن ایجاد کرد. آرسنال مثل همیشه نبود. از نظر خلق موقعیت مانند همیشه نبودند و بسیار پایینتر از بهترینهای خود بودند. بازیکنان ستاره آنها مدافعان بودند، یعنی بن وایت و ویلیام سالیبا.
نتیجه تنها چیزی بود که مهم بود. آیا کسی فکر میکند که سیتی لغزش خواهد کرد؟ زمانی که عنوان قهرمانی در اختیار سیتی بود، هرگز آن را از دست ندادند. برای آرسنال، همچنان باید باور داشت. یافتن هرگونه خوشبینی قبل از بازی در قلب یونایتد دشوار بود، اما بااینحال با سوت مسابقه، صدای غرش فوقالعادهای از سوی تماشاگران میزبان به گوش میرسید. اسمش را بگذار ایمان کور یا اعتماد بیش از حد انتظار. آرسنال بدون تغییر و پر از اطمینان به برد بود. چیزی که در مورد یونایتد بسیار ناامیدکننده باقی ماند، تعداد زیاد غایبان بود، به خصوص در خط دفاعی، جایی که کاسمیرو در کنار جانی ایوانز در پی نمایش وحشتناک دوشنبه گذشته مقابل کریستال پالاس. هیچ کس دیگری نبود. خالی از مهمات. برای شیاطین سرخ، این تاریکترین دوران است. آرسنال ممکن است در نهایت قهرمان لیگ نشوند اما شکست دادن رقیب سنتی لحظه عالی برای هواداران بود.
آرسنال در حال رقابت برای قهرمانی در لیگ برتر به روزهای پایانی رسیده است و حتی اگر در نهایت بدون جام بماند، باید به تمام دستاوردهای خود افتخار کند. در فصل گذشته بسیاری از افراد و کارشناسها معتقد بودند که تیم میکل آرتتا همان فقدان اراده ذهنی را دارد که تیمهای آرسن ونگر به آن معروف است. اما الان هیچ کس نمیتواند این را بگوید. توپچیها از سال 2006 تنها یک بار در لیگ در اولدترافورد پیروز شده بودند و آن هم در یک استادیوم خالی در فصل 2020-21 که تحت تاثیر همه گیری کرونا بود. اما آنها دقیقاً همان کاری را کردند که باید در اینجا انجام میدادند، نقاط ضعف یونایتد را پیدا کردند و در برابر طوفانی در داخل و خارج از زمین مقاومت کردند تا پیروزی را تضمین کنند. انعطاف پذیری آنها با اجرای هیولایی از ویلیام سالیبا که در همان مرحله حساس فصل گذشته مصدوم شد، مجسم شد. در فصل 2022-2023، آرسنال با برتری تا آخرین مرحله پیش رفت، اما با از دست دادن امتیاز در 6 بازی از 9 بازی آخر خود بدون سالیبا - سه باخت - عنوان قهرمانی را از دست داد. اما حالا همه چیز تغییر کرده. سالیبا به عنوان رهبر دفاعی تیم خود به قدرت ادامه میدهند. سال گذشته، آرسنال خود را به خاطر عدم قهرمانی در لیگ مقصر میدانست، اما این بار آنها تیم گواردیولا را تا حد زیادی تحت فشار قرار دادهاند و فقط خواهان قهرمانی هستند.
یک هفته بسیار بد برای کاسمیرو. شاید بدترین هفته تمام دوران حرفهای او. این بازیکن برزیلی در هفته گذشته مقابل کریستال پالاس به قدری بد بود که جیمی کرگر از او خواست تا از فوتبال سطح بالا فاصله بگیرد. روز جمعه، او از لیست برزیل برای کوپا آمریکا تابستان امسال کنار گذاشته شد. و در اینجا، زمانی که آندره اونانا توپ را به جلو انداخت او برای خارج شدن از محوطه جریمه خود بسیار کند بود. بی حالی او باعث شد تا آرسنال در یک حملهای برق آسا دروازه منچستریونایتد را باز کند. این یک اشتباه نابخشودنی بود، به خصوص برای بازیکنی که مدت زیادی را صرف بازی در باشگاهی به نام رئال مادرید کرد. احتمالاً هواداران منچستریونایتد از دیدن دکلان رایس در خط هافبک آرسنال بسیار چشم نواز بازی میکند، حرص میخورند.
" باز هم تروسار، اول، اول، اوله. " این آوازی است که هواداران آرسنال برای وینگر بلژیکی خود در مقابل منچستریونایتد سر دادند. تروسار از زمانی که در ژانویه 2023 به آرسنال آمد، سادهترین شروع زندگی را با توپچیها نداشت. او در ۱۰ بازی اول برای آرسنال فقط یک گل به ثمر رساند. سپس به روند گلزنی خود برگشت. اما زیاد دوام نداشت. فراز و نشیبهای تروسارد، شک و تردیدهایی به وجود آورد. اما همه چیز در ماه ژانویه تمام شد. در حال حاضر او نمیتواند گلزنی را متوقف کند. چهار گل از پنج بازی و ثبت مجموع یازده گل در لیگ، یک رنسانس چشمگیر را رقم زده.
با در نظر گرفتن همه چیز، این بدترین نتیجه یا عملکرد از دیدگاه تن هاخ نبود. اما اجتناب از این واقعیت که نخوردن شکست سنگین در برابر تیمی که معمولاً آنها را رقیب خود میدانستند، به عنوان یک نتیجه مثبت تلقی میشود، نشان میدهد چقدر تیم او از لحاظ روحیه و کیفیت در حد پایینی قرار دارد. در اصل میتوانیم بگوییم تن هاخ خالق رکوردهای منفی است. گل تروسارد به این معنا بود که یونایتد برای اولین بار در یک فصل از سال 1970-1971، 82 بار در تمام رقابتها گل خورده بود. این نهمین شکست فصل در اولدترافورد بود، بالاترین رقم از فصل 1973-1974 - زمانی که یونایتد سقوط کرد - و بیشترین تعداد بازی خانگی که آنها تا به حال در یک فصل شکست خوردهاند. این رکوردهای منفی میتواند همچنان ادامه پیدا کند. قرار گیری در جایگاه هشتم یا شکست در دو بازی آخر مقابل نیوکاسل و برایتون به این معناست که آنها با کمترین امتیاز در تاریخ لیگ برتر، فصل را به اتمام میرسانند.
برنده: هواداران لیگ برتر انگلیس |
این نتیجه فقط یک خبر خوب برای آرسنالیها نبود، بلکه باعث تقویت همه هواداران لیگ برتر در سراسر جهان شد، بهاستثنای هواداران منچسترسیتی. اگر تیم آرتتا موفق به پیروزی نمیشد، سیتی میتوانست روز سهشنبه عنوان قهرمانی را به پایان برساند و روز پایانی فصل تکراری شود. با توجه به اینکه شفیلد یونایتد و برنلی قبلاً سقوط کردهاند و لوتون تقریباً کارش تمام شده، نبرد برای قرار گرفتن در جمع چهار تیم برتر و راهیابی به لیگ قهرمانان اروپا نیز میتواند تا روز دوشنبه، اگر نه سهشنبه پایان یابد. در عوض، مهمترین نبرد برای قهرمانی به منچسترسیتی و آرسنال متمرکز شده و جام قهرمانی فقط ورزشگاهها اتحاد یا امارات قرار میگیرد. فقط باید تا شب سهشنبه صبر کرد.