طرفداری | سه فصل پیش، ژوزه مورینیو پس از باخت رم به یوونتوس در استادیوم آلیانز تورین سعی کرد ناکامی تیمش را این‌گونه توجیه کند:
اسکواد رم برای رقابت کردن به‌اندازه کافی عمق ندارد. سه مدافعی که روی نیمکت داشتم این‌ها بودند: برایان رینولدز، ماراش کومبولا و ریکاردو کالافیوری.
مورینیو پس از آوردن نام کالافیوری، چند ثانیه مکث کرد، سرش را تکان داد، ابروهایش را بالا برد و صدای تق‌تق در آورد تا حس واقعی‌اش را نسبت به این مدافع جوان نشان دهد.
رینولدز که حالا 22 ساله است، در تابستان گذشته به تیم «وِستِرلو» در بلژیک فروخته شد. کومبولا که با 30 میلیون یورو از هلاس ورونا به رم آمد، هیچ‌وقت نتوانست حتی نزدیک به این رقم برای رم بازی کند و این مدافع 24 ساله فصل 24-2023 را به‌صورت قرضی روی نیمکت تیم سقوط‌کرده ساسولو سپری کرد. اما آن ویدیوی کنفرانس خبری 2.5 سال پیش مورینیو که حالا فراگیر شده، به ما می‌گوید مورینیو درباره کالافیوری اشتباه می‌کرده است.
ریکاردو کالافیوری در بازی شنبه شب ایتالیا مقابل آلبانی در دورتموند از ابتدا به میدان رفت. این مدافع 22 ساله با ژاکت آدیداس، موهای بلند و تِل سر نازک خیلی‌ها را به یاد شکل و شمایل پائولو مالدینی، الساندرو نستا و فابیو کاناوارو، کسی که به‌خاطر نمایشش در همین استادیوم برنده توپ طلا شد، انداخت.
تمجید صفحه رسمی سری آ از ریکاردو کالافیوری
موهایش حس آن‌ها را می‌دهد!
مورینیو هفته گذشته گفته بود ایتالیا شانس قهرمانی یورو 2024 نیست چون به‌اندازه کافی در این نسل استعداد ندارد. پس از غافلگیری ثانیه‌های اول بازی و زده شدن سریع‌ترین گل تاریخ یورو به‌وسیله ندیم بایرامی، ایتالیا جبران کرد و غیر از دلهره وقت‌های تلف شده نیمه دوم، کالافیوری و زوجش، الساندرو باستونی چشم‌اندازی مناسب از زوج جدید دفاعی ایتالیا پس از دوران کیه لینی و بونوچی نشان دادند. باید اشاره کرد بازی برابر آلبانی، سومین بازی ملی کالافیوری بود.
او پیش از یورو 2024 و بازی‌های دوستانه جهت آماده‌سازی در این تورنمنت، هرگز پیراهن ایتالیا را به‌تن نکرده بود و حتی نمی‌دانست اصلا به لیست 26 نفره یورو راه می‌یابد یا خیر. با این‌حال جراحی کشاله‌ران فرانچسکو آچربی، باتجربه‌ترین مدافع ایتالیا در اوایل ژوئن و پارگی رباط صلیبی جورجو اسکالوینیِ مستعد در آخرین بازی فصل آتالانتا، راه را برای کالافیوری باز کرد. با وجود مصدومیت این دو مدافع، لوچانو اسپالتی می‌توانست از جانلوکا مانچینیِ رم مثل بازی‌های مقدماتی استفاده کند اما این سرمربی باتجربه در دوران 9 ماهه حضورش در تیم ملی ایتالیا نشان داده ترجیحش استفاده از بازیکنان چندپسته و منعطف است تا بازیکنانی که صرفا یک پست تخصصی دارند.
از نظر تاکتیکی، کالافیوری یک کشف بزرگ و خریدی مقرون‌به‌صرفه در فصل گذشته سری آ بود. او فقط در ازای 4 میلیون یورو از بازل سوئیس به بولونیا آمد. الساندرو لوچی، مدیربرنامه‌های کالافیوری به دنبال یافتن باشگاهی بود که او پس از تخریب در رم بتواند دوران حرفه‌ای‌اش را بازسازی کند. خیلی از باشگاه‌های اروپا مایل بودند این مدافع را به‌عنوان یک فولبک چپ در تیم خود داشته باشند چرا که این پستِ بازی او در آکادمی رم و رده‌های سنی ایتالیا بود. با این‌حال هایکو ووگل، مدیر ورزشی بازل که به سرمربی موقت تیم تبدیل شد، او را چند باری در مرکز زمین امتحان کرد.
ایده بولونیا برای استفاده از کالافیوری با اهداف لوچی درباره موکلش یکسان بود و بولونیا او را به‌عنوان گزینه‌ای مناسب جهت رشد مرکز خط دفاعی برای تیاگو موتا خرید. پتانسیلی که او آزاد کرد، بسیار بالا بود.
در فصلی که بولونیایِ درخشان برای اولین بار به لیگ قهرمانان اروپا راه یافت، کالافیوری توانست 5 پاس گل ثبت کند؛ این آماری است که غیر از او هیچ مدافع وسطی در سری آ نتوانست به ثبت برساند. او همچنین آخرین بازی فصلش را برای گلزنی انتخاب کرد و دو بار توانست دروازه یوونتوس را باز کند. اگرچه بولونیا مسابقه‌ای که 3-0 جلو بود را با تساوی 3-3 عوض کرد.
در نشست خبری پس از بازی، از کالافیوری پرسیده شد که آیا سبک بازی‌ات شبیه به جان استونز است؟ ریکاردو اورسولینی، هم‌تیمی او با حالت سرخوشانه‌ای فریاد زد: «او شبیه مالدینی بود!»
اگرچه خود کالافیوری در فصل گذشته بیش از هر زمانی با استونز مقایسه شد چرا که با الگوهای ساخت بازیِ تیاگو موتا، او از خط دفاعی به هافبک منتقل می‌شد. خود کالافیوری در این خصوص می‌گوید:
سبک بازی استونز خیلی به بازی من شباهت دارد. او الگوی من است. رفتن من به خط هافبک چیزی نبود که به یک‌باره اتفاق افتاده باشد؛ این دستورالعمل‌های سرمربی است. او کسی است که مرا در این نقش دید و چیزهای خیلی زیادی از او آموخته‌ام. موتا یک سرمربی انقلابی، باهوش و شفاف در خواسته‌هایش است.
کالافیوری در اولین بازی رسمی برای تیم ملی ایتالیا
لوچانو اسپالتی در آن بازی بولونیا و یوونتوس در استادیوم حاضر بود اما او احتمالا زودتر از این تصمیمش را برای بردن کالافیوری به آلمان گرفته بود. دعوت شدن به تیم ملی برای شرکت در یورو، پاداش عملکرد در یک بازی نیست بلکه به کل فصل مربوط است و در بسیاری از سایت‌ها از جمله اتلتیک، کالافیوری در تیم منتخب فصل سری آ بود.
برای کسی که در نام‌خانوادگی‌اش «گل‌ها» وجود دارد (فیوری در ایتالیایی به معنای گل‌ها)، او هنوز کاملا شکوفا نشده است. کالافیوری در آکادمی رم با ماشین دنیله دِ روسی به تمرینات می‌رفت؛ همان کسی که حالا سرمربی رم شده و اخیرا از فروش این بازیکن جوان به بازل در تابستان 2022 افسوس خورد. بدِ ماجرا این‌جاست که رم در فروش کالافیوری هیچ بند بازخریدی نگنجاند. در اکتبر 2018 او در مسابقه مقابل ویکتوریاپلژن در لیگ جوانان اروپا دچار مصدومیت شدید زانو شد که هم‌تیمی‌هایش از شدت اضطراب، دست‌هایشان را روی سرشان گذاشتند. خود او در این خصوص می‌گوید:
قدرت من برای بازگشت ناشی از این بود که به علت سن کمم خیلی به وخیم بودن اوضاع فکر نمی‌کردم. هرگز فکر نکردم که به دلیل آن مصدومیت بد، تسلیم شوم و فوتبال را کنار بگذارم. نمی‌توانستم برای بازگشتم به زمین صبر کنم.
مینو رایولای فقید که در آن زمان مدیربرنامه کالافیوری بود، سعی کرد بهترین روش درمانی را برای این بازیکن جوان در نظر بگیرد و ریکاردو را نزد همان متخصصی در آمریکا فرستاد که پیش‌تر زلاتان ابراهیموویچ را معالجه کرده بود. کالافیوری با قدرت برگشت اما فرصت خاصی به او با پیراهن جالوروسی داده نشد. کولاروف هنوز بازنشسته نشده بود، لئوناردو اسپیناتزولا در اوج آمادگی به رم پیوسته بود و در یوروی قبلی تا زمان پارگی آشیلش مقابل بلژیک، بازیکنی تعیین‌کننده برای ایتالیا به شمار می‌رفت. کالافیوری تا آن زمان یک فولبک چپ بود اما حالا طوری متحول شده که در آینده او را به‌عنوان یک مدافع مرکزی مدرن خواهیم دید.
بولونیا نمی‌خواهد کالافیوری را از دست دهد و یا حداقل به شکل ارزانی او را واگذار کند چرا که 40 یا 50 درصد از رقم فروش او به بازل سوئیس خواهد رسید. از طرفی تیاگو موتا می‌خواهد کالافیوری همراهش به یوونتوس بیاید. بایرن مونیخ در خصوص او پرس‌وجوهایی داشته و منچسترسیتی نیز درباره این مدافع جوان کنجکاو است.
اسپالتی درباره کالافیوری می‌گوید:
ریکاردو به ما نشان داد بازیکنی قابل‌اعتماد است و او کیفیت بازی به‌عنوان یک فوتبالیست بین‌المللی را دارد. وقتی حریف صاحب توپ باشد، او دفاع می‌کند و وقتی توپ را بگیرد، حریفان باید دنبالش کنند چون می‌خواهد جلو برود و گل بزند.
دویدن‌های بولدوزر گونه کالافیوری یکی از ویژگی‌های عملکرد مسلط او مقابل آلبانی بود.
نقشه حرارتی ریکاردو کالافیوری در بازی با آلبانی
9 نبرد (نفر اول ایتالیا)
6 پیروزی در نبرد (نفر اول ایتالیا)
5 بازپس‌گیری مالکیت (نفر اول ایتالیا)
3 توپ‌ربایی (نفر اول ایتالیا)
117 لمس توپ (نفر چهارم زمین)
خیلی از بازیکنان مهم این تیم ملی ایتالیا، پیراهن اینتر، قهرمان جدید سری آ را می‌پوشند و ردپای اینتری‌ها در پیروزی 2-1 مقابل آلبانی دیده می‌شد؛ دی مارکو گل اول را به آلبانی هدیه کرد، باستونی گل تساوی را زد و نیکولو بارلا گل پیروزی‌بخش را به‌ثمر رساند اما این تیم ملی، با لهجه رمی صحبت می‌کند.
کالافیوری، داویده فراتزی، جانلوکا اسکاماکا و لورنتزو پلگرینی همه اهلِ شهر ابدی هستند. آخرین‌باری که ایتالیا با 4 بازیکن از شهر رم در یک مسابقه به میدان رفت، بازی اول جام جهانی 2002 مقابل اکوادور بود؛ این یکی از دلایلی است که اولین بازی رسمی کالافیوری کمی آسان شد.
مورینیو درباره خیلی از چیزهای دوران حرفه‌ای‌اش حق داشته اما او درباره کوین دی بروین و محمد صلاح در چلسی اشتباه کرد. حالا مشخص شده قضاوت او درباره کالافیوری نیز ناشیانه بوده است.
یادداشت جیمز هورنکسل از وب‌سایت اتلتیک
