با تو یک کوهه بلندم سر به آسمان کشیده
بی تو ریگ رهگذارم کف کوچه آرمیده
با تو بی نیاز و مغرور تکیه ام به حرف حقه
بی تو آن نیازمندم که همیشه مستحقه
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
بی تو یأسم با تو امید بی تو ظلمت با تو خورشید
با تو برکت زمینم بی تو خاک سرنشینم
با تو همجنس سپیده بی تو زخم آب د یده
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
با تو یک طلوع خوبم بی تو غربته غروبم
با تو سر چشمه ی نورم بی تو از روشنی دورم
بی تو وحشت سکوتم با تو سیر ملکوتم
بی تو آلوده به زشتی با تو آیاته بهشتی
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
بی تو یأسم با تو امید بی تو ظلمت با تو خورشید
با تو برکت زمینم بی تو خاک سرنشینم
با تو همجنس سپیده بی تو زخم آب د یده
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
با تو یک طلوع خوبم بی تو غربته غروبم
با تو سر چشمه ی نورم بی تو از روشنی دورم
بی تو وحشت سکوتم با تو سیر ملکوتم
بی تو آلوده به زشتی با تو آیاته بهشتی
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
با تو شایسته ی اوجم بی تو بازیچه ی موجم
