طرفداری | تاتنهام هاتسپر، تیم رده پانزدهم لیگ برتر انگلیس، یک تیم فوتبال سرگردان است.
حقیقت امر این است نهتنها هفتهها، بلکه آنها ماهها است به شکل عجیبی گمراه بودهاند و دور خودشان میچرخند. عملکرد فاجعهبار در لیگ برتر انگلیس، با جوانبی مثل بحران مصدومیتها در تیم توجیه شده و در درجه دوم قرار گرفته است. کسی مشکلی نداشت تا قضاوت درباره نتایج را به تعویق بیندازند؛ توجیه این بود صبر کنید بازیکنان مصدوم برگردند، بازیهای حذفی برگزار شوند و بازیهای اروپایی از سر گرفته شود.
مشکل سرمایهگذاری افراطی روی داشتن «آینده» روشن این است که مجبورید همه اتفاقهایی که «الان» جلوی چشمانتان میافتند را بگیرید و اگر چنین کاری کنید، در بازیهای لیگ، شکست پشت شکست نصیبتان میشود. این یعنی نزول از منطقه سهمیه اروپایی به میانه جدول و در ادامه، اندیشیدن به یک فاجعه احتمالی، بدون آنکه با حقیقت کنونی روبهرو شوید.
بهقول جورجو کیه لینی؛ این داستان تاتنهام است. در این فصل، بدترین دوران این نسل را سپری کردهاند. آنها الان در رده پانزدهم لیگ برتر انگلیس هستند - این حقیقت باید بهقدری تکرار شود که کاملاً ملکه ذهن شود - و فقط 4 امتیاز از اورتونی بیشتر دارند که سه بر دو به آنها باختند؛ تیمی که نیمی از بازیهایش در لیگ برتر را واگذار کرده است.
میتوانیم تا فردا صبح در مورد این موضوع بنویسیم که فصل 25-2024 برای تاتنهام یک فاجعه و افتضاح در دوران مدرن بوده است. البته تا ماه مه 2025 باید صبر کرد اما در زمان این نگارش این مطلب، تاتنهام فقط باید به فکر بقا و نجات باشد.
معمولا باشگاه تاتنهام، رسیدن به هدفش در لیگ را اولویت قرار میدهد اما در بخش مهمی از این فصل، توجه همه در این باشگاه به رقابت کردن در سه تورنمنت معطوف بوده است. بازیکنان تاتنهام بهشدت اشتیاق دارند تا این فصل بتوانند برای تیم جام ببرند؛ اتفاقی که سالها رخ نداده است. نکته مثبتی که در تاتنهام میتوان دید، اتحاد بازیکنان در چنین شرایط سختی است تا بتوانند امید خود برای کسب جام را برای تیم خود زنده نگه دارند و این دلیلی است که بازیکنان میتوانند به آن چیزی که واقعا میلش را دارند، دست یابند.
تاتنهام در 15 بازی گذشته خود، فقط سه مسابقه را در وقتهای قانونی برده است؛ بازی با منچستریونایتد و لیورپول در کارابائو کاپ و ساوتهمپتون در لیگ برتر انگلیس. بقیه بازیهای لیگ انگار مسابقاتی تمرینی برای سرحال و شاداب ماندن برای بازیهای بعدی حذفی هستند. البته با اسکوادی که در پی شدت مصدومیتها لاغر شده و تاکتیکهای سرمربیِ تحتفشار جواب نمیدهد، بازیکنان همیشه چیزی داشتند تا بتوانند پشتش قایم شوند.
تاتنهام که فقط شکست پس از شکست میدید و رویکرد خود را کمی محتاطتر کرد تا از نتیجهای مثل باخت سه بر شش به لیورپول جلوگیری کند، دیگر یک تیم رقابتی نبود و این وضعیت در هفته 21 لیگ مقابل اورتون به اوج خود رسید؛ در استادیوم گودیسون پارک، اسپرز مقابل اورتونی که در سالهای گذشته به یک تیم بیاعتمادبهنفس در لیگ برتر تبدیل شده، منهدم شد. با دیوید مویس، اورتون آن توانایی و ارادهای که از دست داده بود را به فوتبالش اضافه کرد.
در نیمه اول بازی و زمانی که تاتنهام 3-0 عقب افتاده بود، خیلیها حس کردند آن بازی تاتنهام مقابل نیوکاسل در آوریل 2023 در حال تکرار است؛ انرژی رو به افول در پایان عصر، چشمان گیج و مبهوت بازیکنان و شوخیهای گزنده هواداران. در آن روز، تاتنهام در نیمه اول با نتیجه پنج بر صفر عقب افتاد و مربی تیم، کریستین استلینی تغییر تاکتیکی ناامیدانهای اعمال کرد تا در نتیجه تیمش 6-1 شکست بخورد. استلینی فردای آن روز، از سمت سرمربیگری موقت تاتنهام برکنار شد اما این دفعه تاتنهام در نیمه دوم، کمی جنگید تا به شکل قابل احترامتری و با نتیجه 3-2 شکست بخورد؛ چیزی که در ابتدای کار، قابل پیشبینی بهنظر نمیرسید.
سرزنش کردن سرمربی کار آسانی است اما آنژ پوستکوعلو را نمیتوان با وجود تقصیرهای مهمی که به گردنش است، تنها مقصر موجود معرفی کرد. دنیل لوی، رییس باشگاه در تمام بعدازظهر دیروز شعارهای استعفا را از سوی هواداران باشگاه رسید اما تاریخ نشان میدهد وقتی روی رییس باشگاه فشار بیاید، سرمربی بهایش را میپردازد. اگر لوی بلافاصله تصمیم به اخراج آنژِ محبوب میگرفت، بازهم توجهها معطوف خودش میشد و نه روی مربی اخراج شده. لوی باید به دنبال راهی باشد که از این وضعیت خلاص شود.
شاید بهتر باشد تاتنهام به شکل جدیتری وارد بازار نقلوانتقالات شود و همچنان به پوستکوعلو فرصت بدهد. مصدومیت زانوی دومینیک سولانکه و کشیدگی عضله برنان جانسون، آسیب بیشتری به تیم زده و تنها بازیکن تهاجمی آنها که وضعیت خوبی دارد، دیان کولوسفسکی است اما با وجود تلاشهای وینگر سوئدی، باید از او حمایت بیشتری صورت گیرد نه اینکه تمام بار مسئولیت روی دوش این بازیکن جوان قرار گیرد.
در خط دفاعی، تاتنهام همچنان به بازیکنان بیشتری نیاز دارد. آنها فقط نمیتوانند بنشینند و دعا کنند تا کریستین رومرو و میکی فن د فن زودتر برگردند و خط دفاعی تیم را نجات دهند. رادو دراگوشین و آرچی گری اخیرا وظایفی که از آنها خواسته شده را انجام دادهاند اما هردو مدافع در گودیسون پارک عملکرد بدی داشتند و شاید بد نباشد که تاتنهام تصمیم بگیرد دراگوشین را برای مدتی به تیم دیگری قرض دهد.
پوستکوعلو فصل را با اسکوادی لاغر شروع کرد و الان 11 بازیکن کلیدی تیم، مصدوم هستند. تقویم فشرده مسابقات هیچ فرصتی برای استراحت به بازیکنان نمیدهد و بدون جذب حداقل دو بازیکن جدید، سخت است که شرایط از اینی که هست، بدتر نشود. شاید اینجا نقطهای است که باید در اولویتها تغییری بهوجود بیاید.
برای مدتها گفته میشد کسب جام میتواند منجی فصل تاتنهام باشد اما چه کسی میتواند با تاکید و جدیت بگوید این تاتنهام میتواند جام ببرد؟ اگر تاتنهام در آنفیلد هم مثل گودیسون پارک بازی کند، احتمالا نتیجهای بدتر از 6-3 برایش تکرار میشود. وقتی سه روز بعد راهی ویلاپارک شوند، حفظ موقعیت کنونی در FA Cup هم سخت خواهد بود. ممکن است در عرض چند هفته، تاتنهام هردو جام داخلی را از دست دهد.
لیگ اروپا، تورنمنت متفاوتی است اما بازی پنجشنبه این هفته برابر هوفنهایم یک چالش جدی با توجه به مصدومیتهای بازیکنان باشد. اگر اسپرز نتواند در مسیر لیگ در میان هشت تیم برتر قرار گیرد، باید در ماه فوریه در پلیآف شرکت کند که ممکن است با حذف در این رقابتها، کل فصلشان سه ماه ماه زودتر از موعد به پایان برسد.
این پیشبینی برای هواداران تاتنهام به شکل صریحی رک و تلخ است اما این تنها نتیجهای است که میتوان از دیدن بازی با اورتون گرفت؛ دوازدهمین و بدترین شکست تاتنهام در این فصل لیگ و ممکن بود بازی خیلی بدتر از نتیجهای که رقم خورد، تمام شود.
خلاصه بازی اورتون 3-2 تاتنهام
تاتنهام باید از رویای نجات یافتن فصل پس از بازگشت بازیکنان مصدوم، دست بردارد و از رویاپردازی درباره قهرمانی در جامهایی که ممکن است در آن شکست بخورند، دست بکشند. کسی باید این وضعیت را کنترل کند و کشتی سوراخ شده را در سطح آب نگه دارد اما نه آنژ و نه لوی ظاهرا قرار نیست این کار را انجام دهند.
ترجمه یادداشت جک پیت بروک برای وبسایت اتلتیک، با اندکی دخل و تصرف