طرفداری - تراکتورسازی تبریز که امسال با روی کار آمدن مجید جلالی با تفکراتی متفاوت پای به رقابت های لیگ برتر گذاشته است، با تئوری های متفاوتی که این مربی دارد بدون شک با چالش های جدیدی روبرو خواهد شد. این تیم تبریزی که پس از صعود به لیگ برتر با اتکا به پشتوانه قوی هواداران خود موجی جدید در فوتبال کشورمان ایجاد کرد اکنون با دو عنوان نایب قهرمانی پیاپی یکی از مدعیان اصلی فتح لیگ برتر به حساب می آید. تراکتورسازی شاید تنها تیمی باشد که پس از صعود از لیگ یک به لیگ برتر با این سرعت به سطح اول این لیگ رسید و خود را در زمره تیم های بزرگی چون سپاهان و استقلال قرار داد.
با نگاهی به لیست سرمربیان اخیر این تیم به این نام ها می رسیم: فراز کمالوند، امیر قلعه نوعی و تونی الیویرا از پرتغال. امسال نیز این نیمکت با حضور مجید جلالی به کار خود ادامه خواهد داد. بدون شک مجید جلالی با سه نام دیگر یاد شده تفاوت عمده ای از لحاظ سبک کاری و روحیات درونی دارد. سه مربی اخیر تراکتور مربیانی بودند که بشدت از لحاظ فنی بدنبال نتیجه گیری بودند و در این چند سال اخیر هم تقریباٌ در این کار موفق بوده اند. فراز کمالوند که این تیم را از لیگ یک به لیگ برتر رساند، با خریدهای بزرگ در همان سال تراکتور را در صف تیم های مدعی قرار داد. این روند از سوی قلعه نوعی و تونی نیز دنبال شد و هر ساله شاهد ورود و خروج خیل عظیمی از ستاره ها در این تیم بودیم. اوج این مساله زمان هدایت تراکتورسازی توسط امیر قلعه نوعی بود که طبق رسومات این سرمربی عده ای خاص از بازیکنان (سیاوش اکبرپور، امیرحسین صادقی و چند ستاره خارجی) را به این تیم آورد و همراه آنان برای اولین بار موفق به کسب مقام دوم لیگ برتر ایران شد که بسیار مقام ارزشمندی برای این تیم تاره وارد بود. الیویرای پرتغالی هم سال پیش با هیاهوی خاصی به تراکتور آمد و باز هم خریدهای بسیار خوب و گرانقیمتی در این تیم انجام شد و باز هم تراکتور مقام دوم را در بین بزرگان ایران کسب کرد.
نکته اصلی که در این چند سال در تیم تبریزی مشاهده شده عدم توجه به بازیکنان بومی است. این مساله تا حدی چشمگیر است که در ترکیب یازده نفره این تیم هیچ بازیکن اهل شهر تبریز وجود ندارد. در کل تیم هم بیشتر از چند ترک زبان وجود ندارد. این در حالی است که تراکتورسازی از حمایت بیشمار هوادارنی بهره می برد که عاشق تیم و شهر و تاریخ شان هستند.
با آمدن مجید جلالی این امید در بین تراکتوری ها به وجود آمده است که در آینده ای نزدیک تعداد بازیکن بومی در این تیم افزایش یابد. با نگاهی به کارنامه این مربی در می یابیم که توجه به جوانان و بازیکنان بومی و پایه در اولویت قرار دارد. البته حضور جلالی در تراکتور با عوامل و موارد گوناگونی همراه است که شاید کار برای وی کمی دشوار کند. یکی از این موارد به روحیات جلالی بر می گردد که کاملاٌ با سه مربی اخیر تراکتور متفاوت است. تحریک تماشاگران و روابط خاص با این قشر که از مهم ترین عوامل موفقیت تیم نیز هستند در مربیان اخیر تراکتورسازی امری بود بسیار جدی و جدایی ناپذیر. تونی پرتغالی به قدری با حرف ها و اعمالش دل هواداران را برده بود که بعد از اخراجش موجی از انتقاد و فشار باشگاه را فرا گرفت که در نوع خود بی نظیر بود. پیوند روحی کمالوند و هواداران این تیم نیز همیشه مورد توجه بود و برای همه آشکار است. قلعه نوعی هم که بلافاصله پس از حضور در این تیم به "امیر پاشا"ی تراکتوری ها مبدل شد.
اکنون باید ببینیم این روابط نزدیک بین هواداران تیم و سرمربی در مورد جلالی چگونه خواهد بود. چیزی که قابل پیش بینی است این می تواند باشد که جلالی با روحیاتی که دارد شاید نتواند آنطور که باید در دل هواداران جایی پیدا کند و تنها راهی که می تواند محبوب تراکتوری ها شود موفقیت در نتیجه گیری خواهد بود. در ضمن تراکتوری ها که همیشه از بومی نبودن تیم شان انتقاد می کردند اینک باید دید صبر و تحمل این را خواهند داشت که تیم شان با جوانانی که جلالی به تیم پرستاره اش اضافه خواهد کرد خود را پیدا کند یا خیر؟ همه می دانیم که بومی کردن و بها دادن به جوانان به فرصت و تحملی نیاز دارد که خوزستانی ها طعم آنرا چشیده اند و اینک نوبت تبریزی هاست که البته باید دید می توانند این تحمل را داشته باشند یا خیر؟ نکته آخر اینکه هواردانی که همیشه پشت این تیم و حامی تراکتور در هر شهری بودند در جاهایی هم نشان داده اند که کمی کم حوصله اند و این کار را برای هر سرمربی می تواند سخت کند و کار در این تیم کمی قواعد خاصی دارد که مجید جلالی در این مورد چالش بزرگی در دوران مربیگری اش تجربه خواهد کرد.
