طرفداری | بیورن بورگ (Björn Borg) زاده شش ژوئن 1956 در شهر استکهلم سوئد است. پدرش یک برقکار و بازیکن حرفه‌ای پینگ‌پنگ بود و فرزندش را نیز با راکت و توپ سرگرم کرد. او از کودکی به ورزش‌های تنیس و هاکی روی یخ مشغول بود اما در نهایت، تنیس را جدی‌تر دنبال کرد. او برای پیشرفت بیشتر در تنیس، قید تحصیلات خود را زد. بورگ از 12 سالگی، به بلوغ ورزشی خود رسید و در مسابقات تنیس، بازیکنانی با سن بسیار بالاتر از خودش را شکست داد. او در سن 15 سالگی، نماینده سوئد در دیویس کاپ شد و در نخستین بازی خود در این کاپ، اونی پارون از نیوزیلند را شکست داد. بورگ سپس در مسابقات رده سنی خود شرکت کرد و به قهرمانی نوجوانان ویمبلدون و اورنج بول دست یافت.
او در رقابت‌های مونت کارلوی 1973 به فینال رسید و پس از شکست برابر ایلی ناستاسه به نایب قهرمانی رضایت داد. بورگ در نیمه دوم سال به قهرمانی در مسابقات اوپن سان فرانسیسکو، استکهلم و بوینوس آیرس رسید. قهرمانی در گرند اسلم، دستاورد بسیار خوبی برای این جوان سوئدی بود. او در مسابقات اوپن فرانسه در سال 1974، ژان فرانسوا کائوژول فرانسوی، توما اویچی رومانیایی، ژان لوپ رویر فرانسوی، اریک فن دیلن آمریکایی و رائول رامیرز مکزیکی را شکست داد و به نیمه نهایی این تورنمنت رسید. او در نیمه نهایی برابر هارولد سالومون از آمریکا قرار گرفت و با پیروزی 1-3 برابر این رقیب، فینالست شد. پیروزی در سه ست پایانی از پنج ست فینال، کامبک بسیار حساس بورگ در فینال اوپن فرانسه برابر مانوئل اورانتس اسپانیایی بود که این جوان 18 ساله سوئدی را به قهرمانی این گرند اسلم رساند. بورگ در آن زمان، جوان‌ترین قهرمان مسابقات اوپن فرانسه شده بود.
بورگ از عنوان قهرمانی خود در اوپن فرانسه 1975 نیز دفاع کرد. او در مراحل ابتدایی، نورمن هولمز آمریکایی، پیتر ژوک مجار، جیری هربچ از جمهوری چک، استن اسمیت و هارولد سالومون از آمریکا را شکست داد و به نیمه نهایی این تورنمنت صعود کرد. او در نیمه نهایی، آدریانو پاناتای ایتالیایی را با نتیجه 1-3 شکست داد و در فینال، پیروزی 0-3 برابر گیلرمو ویلاس آرژانتینی را تجربه کرد. در سال 1976، این تنیسور سوئدی موفق به صعود به فینال US اوپن شد و پس از شکست برابر جیمی کانرز آمریکایی، به رتبه دوم بسنده کرد. او در مسابقات اوپن فرانسه نیز از مرحله یک‌چهارم نهایی عبور نکرد. با این وجود، قهرمانی در ویمبلدون، سال 1976 را برای این تنیسور خاطرانگیز کرد. او برای رسیدن به نیمه نهایی ویمبلدون، دیوید لوید از بریتانیا، مارتی ریسن از آمریکا، کالین دیبلی از استرالیا، برایان گاتفراید از آمریکا و گیلرمو والاس آرژانتینی را مغلوب کرد. پیروزی 0-3 برابر روشو تانر از آمریکا، بورگ را به فینال ویمبلدون رساند. او در فینال برابر ایلی ناستاسه بازی کرد و با سه پیروزی 4-6، 2-6 و 7-9 در سه ست متوالی، برای نخستین بار قهرمان ویمبلدون شد. پس از این بازی، ایلی ناستاسه، تنیسور مطرح رومانیایی، نقل قول مشهوری را بیان کرد.
اگر ما تنیس بازی می‌کنیم، بورگ ورزش دیگری را بازی می‌کند «ایلی ناستاسه - فینال ویمبلدون 1976»
به جز ویمبلدون، قهرمانی در جام جهانی تنیس با پیروزی برابر گیلرمو والاس آرژانتینی، از دیگر دستاوردهای سال 1976 این تنیسور بود. او در ویمبلدون 1977، پس از گذر از مراحل ابتدایی، بار دیگر ایلی ناستاسه را این بار در یک‌چهارم نهایی جام شکست داد و سپس برابر ویتاس گرولایتیس و جیمی کانرز آمریکایی در نیمه نهایی و فینال پیروز شد و برای دومین بار قهرمان ویمبلدون شد. پس از این قهرمانی، بورگ برای نخستین بار به رنک شماره یک تنیس جهان رسید و 109 هفته در این رنک دوام آورد. او در سه سال بعدی خود به قهرمانی در هر دو گرند اسلم مهم تنیس یعنی اوپن فرانسه و ویمبلدون دست یافت. بورگ در سال 1978، جیمی کانرز را در فینال ویمبلدون و گیلرمو والاس را در فینال اوپن فرانسه شکست داد. در سال‌های بعدی نیز پیروزی برابر روشو تانر در ویمبلدون 1979، ویکتور پچی پاراگوئه‌ای در اوپن فرانسه 1979، جان مک انروی آمریکایی در ویمبلدون 1980 و ویتال گرولایتیس در اوپن فرانسه 1980، افتخارات این تنیسور را به تعداد بالاتری رساند. سال 1981، قهرمانی‌های پی‌در‌پی این تنیسور در ویمبلدون با شکست در فینال برابر جان مک انرو، خاتمه یافت اما قهرمانی در اوپن فرانسه برابر ایوان لندل از چک، دست این تنیسور را در این سال خالی نگذاشت. آخرین تورنمنت او، US اوپن 1981 بود که با شکست دیگری برابر مک انرو همراه بود. او در سال‌های 1979 و 1980 در تورنمنت ولوو مسترز نیز حضور داشت و با پیروزی برابر گرولایتیس و لندل، دو قهرمانی را به افتخاراتش افزود. دو شکست در دو تورنمنت مونت کارلو و کلاسیک آلن کینگ، او را به خداحافظی از تنیس در 26 سالگی رساند.
بورگ یک عقیده خاص خود را در مسابقات ویمبلدون داشت. او در هر دوره از این مسابقات، با ریش و لباس ثابتی حضور داشت و در همین دوران بود که توانست بر تنیس جهان حکمرانی کند و با پنج قهرمانی متوالی ویمبلدون، نامش را در دنیای تنیس جاودانه کند. خداحافظی او در 26 سالگی، شوک بزرگی برای دوست‌داران تنیس بود تا باخت برابر مک انروی آمریکایی، آخرین تجربه او در گرند اسلم‌ها باشد. او پس از پایان فینال US اوپن و شکست برابر رقیب آمریکایی‌اش، با اسکورت پلیس از ورزشگاه خارج شد. تناسب اندام و آمادگی بدنی این بازیکن به قدری خوب بود که او در هیچ‌کدام از مسابقاتش، احساس خستگی نمی‌کرد و رقبایش را قلع و قمع می‌کرد. لقب این تنیسور سوئدی، «مرد یخی» بود زیرا در سخت‌ترین شرایط بازی نیز از او ناآرامی خاصی دیده نمی‌شد. او در سال‌های 1991 تا 1993 تلاش‌هایی را برای بازگشت به تنیس حرفه‌ای داشت اما این مهم به حضور در چند تورنمنت خلاصه شد. در سال 1987، نام این تنیسور سوئدی به تالار مشاهیر تنیس اضافه شد و در سال 2014 نیز در روزنامه دجنس نایهتر سوئد بالاتر از زلاتان ابراهیموویچ، بهترین ورزشکار تاریخ سوئد شد. او از سال 1976 تا 1981 به 41 پیروزی متوالی در دیدارهای مختلف تنیس رسیده بود. بورگ رکورد پیروزی در 14 نیمه نهایی گرند اسلم‌های تنیس را نیز دارد. 696 بازی و 209 برد، آمار کلی بورگ در دنیای تنیس بود.
از سری خاطرات ورزشی
آشنایی با آرنولد اسکالاند، پسر طلایی و عضو تالار مشاهیر WWE
آشنایی با ماسیس هامبارسومیان، مرد طلایی بوکس ایران در بازیهای آسیایی 1974 تهران
آشنایی با عمرو شبانه، یکی از بهترین بازیکنان اسکواش در ابتدای قرن بیست و یکم با لقب مچشکن
آشنایی با میرزا ژومبا، یکی از بهترین وینگرهای تاریخ هندبال جهان از ریهکا
