طرفداری | مجیکو گونزالز (Mágico González) با نام اصلی خورخه آلبرتو گونزالز باریاس (Jorge Alberto González Barillas)، زاده 13 مارچ 1958 در شهر سان سالوادور السالوادور است. او در پست‌های مهاجم نوک، هافبک نفوذی و مهاجم کاذب بازی می‌کرد. او فوتبالش را از سال 1975 با بازی در باشگاه آنتل السالوادور آغاز کرد و در 45 بازی فصل 76-1975، 13 گل زد. او سپس در ایندیپندنته ناسیونال کشورش حضور یافت و در یک فصل به آمار 32 بازی و هفت گل رسید. مجیکو در سال 1977 به باشگاه فاس السالوادور پیوست و تا سال 1982، در 63 بازی، 39 گل به ثمر رساند. در یکی از بازی‌های او در باشگاه فاس بود که گزارشگر بازی او را «جادوگر فوتبال» نامید و از آن تاریخ، این بازیکن به ال مجیکو معروف شد. او به همراه باشگاه فاس در مسابقات قهرمانی کونکاکاف و لیگ برتر السالوادور، نمایش‌های بسیار درخشانی داشت و موفق به قهرمانی در این رقابت‌ها شد.
پس از درخشش ال مجیکو در بازی‌های ملی برای السالوادور و لیگ این کشور، دو باشگاه اتلتیکو مادرید و کادیز رقابت سختی را برای به دست آوردن این بازیکن در نقل و انتقالات تابستانی 1982 داشتند. او از پاری سن ژرمن نیز پیشنهاد داشت اما به دلیل حاضر نشدنش در جلسه، از حضور در این باشگاه فرانسوی محروم شد. در نهایت، کادیز که در لیگ سطح دوم اسپانیا حضور داشت، موفق به جذب این بازیکن شد و مبلغی معادل با 42 هزار یورو را به باشگاه السالوادوری پرداخت کرد. 33 بازی و 14 گل از مجیکو، باعث شد تا کادیز به لالیگا صعود کند. حرکات تکنیکی و بازی تماشاگر پسند این بازیکن، او را به مرد محبوب سکوهای کادیز تبدیل کرده بود.
عادت به حضور در مهمانی‌های شبانه، یکی از معضلات ستاره السالوادوری کادیز بود. مسئولان کادیز برای کنترل بازیکنشان، یک کارمند مخصوص را استخدام کردند تا هر صبح او را برای حضور در تمرینات باشگاه بیدار کند. بیدار کردن مجیکو نیز یکی از کارهای سخت این کارمند بود زیرا این جادوگر فوتبالی، خواب سنگینی داشت و سابقه چرت‌زدن در ورزشگاه و حتی بر روی برانکارد را نیز داشت. او جریمه‌های بسیاری را از سوی باشگاه متحمل شد اما اشتیاق هواداران برای دیدن جادوی فوتبالی این بازیکن، مدیران کادیز را مجبور به سازش بیشتری با جادوگرشان کرد. این بازیکن در مسابقات پیش فصل کادیز برابر بارسلونا، موفق به حضور در نیمه نخست بازی تیمش نشد و پس از ورودش در نیمه دوم به زمین بازی، دو گل زد و دو پاس گل داد تا کادیز نیمه نخست 0-3 باخته را با پیروزی 4-3 عوض کند.
او در فصل 84-1983، برای نخستین بار در لالیگا به میدان رفت و از هفته دوم این فصل در ترکیب تیمش برابر مورسیا جای گرفت. نخستین گل مجیکو در لالیگا، در هفته سوم برابر خیخون صورت پذیرفت. درخشش در هفته پنجم برابر رئال مادرید که با بریس او همراه بود، این بازیکن را مرکز توجه فوتبال‌دوستان اسپانیایی کرد. او در دو بازی رفت و برگشت برابر بارسلونا نیز گلزنی کرد و سرانجام فصل نخست حضورش در بالاترین سطح فوتبال اسپانیا را با 31 بازی، 14 گل به پایان رساند. مجیکو در سال 1984 و به دعوت سزار لوئیس منوتی، در اردوی آمریکای بارسلونا حضور یافت تا پس از بازگشت به اسپانیا قراردادش را با باشگاه کاتالانی تکمیل کند. با وجود درخشش مجیکو در تمرینات بارسلونا، یک اتفاق حاشیه‌ساز در هتل، منوتی را از جذب این بازیکن منصرف کرد. او در یک بازی دوستانه برای بارسلونا به میدان رفت و به همراه مارادونا، ستاره وقت بارسلونا در دیدار با نیویورک کاسموس، گلچینی از حرکات تکنیکی را به نمایش گذاشتند.
تغییر سرمربی کادیز در فصل 85-1984، باعث شد تا مجیکو از این باشگاه جدا شود. او پس از آزمایش ناموفق در بارسلونا به صورت قرضی راهی وایادولید شد و در یک فصل حضورش، آمار 10 بازی و سه گل را به ثبت رساند. او در پیراهن وایادولید نیز خرق عادت نکرد و بار دیگر برابر بارسلونا گلزنی کرد. او پس از پایان حضور قرضی خود در وایادولید به کادیز بازگشت و در پنج فصل حضورش در این باشگاه، آمارهای 36 بازی و هشت گل در فصل 87-1986، 31 بازی، 10 گل و یک پاس گل در فصل 88-1987، 33 بازی و هفت گل در فصل 89-1988، 19 بازی و سه گل در فصل 90-1989 و پنج بازی در فصل 91-1990 را به ثبت رساند. او در یکی از فصول بازگشتش به کادیز، بندی در قراردادش داشت که در صورت عدم حضورش در هر بازی به دلایل غیر فنی، 700 هزار دلار جریمه می‌شد. او در سال 1991 به باشگاه فاس السالوادور بازگشت و تا سال 1999 در این باشگاه بازی کرد. آمار مجیکو در این سال‌ها، 73 گل در بالای 100 مسابقه بود. او در سال 1999 از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
نخستین بازی ملی مجیکو برای تیم ملی السالوادور در سال 1976 و در انتخابی جام جهانی برابر کاستاریکا رقم خورد. او به همراه کشورش به جام جهانی 1982 صعود کرد تا السالوادور برای دومین بار در بزرگترین ضیافت فوتبالی جهان حضور داشته باشد. مجیکو در سه بازی کشورش برابر مجارستان، بلژیک و آرژانتین در ترکیب ثابت حضور داشت اما نتوانست به گل یا پاس گلی در این تورنمنت برسد. او وقفه بزرگی را در میانه‌های بازی‌های ملی‌اش از سال 1993 تا 1998 را داشت. مجیکو در سال 1998، پس از پنج سال دوری از بازی‌های ملی به السالوادور بازگشت و در گلدکاپ 1998 این کشور را همراهی کرد. دیدار با جامائیکا در گلدکاپ 1998، آخرین بازی ملی او بود. آمار نهایی مجیکو در رده ملی، 62 بازی و 21 گل ملی بود. دیوید ویدال، مربی این بازیکن در کادیز، در صحبت‌هایش با یوهان کرایوف در زمان حضور این مربی در بارسلونا، مجیکو را به او پیشنهاد داده بود و اعتقاد داشت این بازیکن السالوادوری، از دوران اوج کرایوف نیز بهتر بود. مجیکو یکی از بازیکنان مورد علاقه مارادونا بود و این اسطوره آرژانتینی دنیای فوتبال، سبک بازی این بازیکن را بسیار دوست داشت.
از سری خاطرات فوتبالی
هورشت دیتر هوتگس؛ پای آهنی وردربرمن و حریف ناخوشایند گرد مولر
محراب شاهرخی؛ مروارید سیاه پرسپولیس و مرد مظلوم فوتبال ایران
نیکولا ونتولا؛ مهاجم سابق اینتر و آتالانتا با سابقه حضور در المپیک سیدنی
بروس گروبلار؛ از حضور در جنگ رودزیا و بازی در تیم ملی زیمباوه تا سنگربانی لیورپول و قهرمانی در اروپا
