طرفداری- نوشته ذیل به قلم جف کارلیس در سایت ESPN در خصوص دربی مرسی ساید منتشر شد.
1. لیورپول ناکام
هنوز سوال های بی جوابی از برندن راجرز در خصوص اینکه آیا تغییر سبک او به سیستم 3-4-3 از ناچاری بوده است و یا اطمینان از جواب دادن آن وجود دارد. اما در هر صورت این سیستم بار دیگر در روز شنبه به خوبی عمل کرد. در مجموع، لیورپول تیم منسجم در گودیسون پارک بود، حتی پس از اینکه لوکاس لیوا یکی از کلیدی ترین مهره های این سیستم در دقیقه 16 مصدوم و تعویض شد. گاهی آبی ها توانستند با پرسینگ روی خط دفاعی لیورپول -به خصوص ساخو که پر اشتباه ظاهر شد- صاحب موقعیت هایی شوند اما در مجموع تیم مهمان توانست در فاز هجومی تیم برتر میدان باشد.
جردن آیب -جلوتر از لازار مارکوویچ که نتوانست به طور کامل پس از مصدومیت جزئی ریکاوری کند- در این دیدار دومین استارت خود در لیگ برتر تجربه می کرد. او که به نظر برای بازی در سمت راست راحت به نظر می رسید، دو بار تا آستانه باز کردن قفل دروازه اورتون پیش رفت.
بار نخست در دقیقه 17 و پس از ضربه رحیم استرلینگ در بی خبری مدافعان اورتون، نصیب آیب شد که هشیاری جوئل رابلس گلر اورتون توپ را از روی پای این بازیکن دفع کرد. ده دقیقه بعد بازیکن جوان لیورپول از زمین خودی با توپ حرکت کرد و پس از جا گذاشتن بازیکن مستقیمش از فاصله بیست و چند متری شوت زنی کرد که ضربه او به تیر عمودی دروازه برخورد کرد.
بهترین موقعیت اورتون در نیمه اول در بازه زمانی بین دو موقعیت آیب اتفاق افتاد جایی که شیمس کولمن روی ارسال استیون نای‌اسمیت صاحب توپ شد اما ضربه سر او به توپ نه به مهار توپ شباهتی داشت و نه توانست ضربه ای کاری به سمت دروازه مینیوله شلیک کند.
کنترل لیورپول روی توپ و میدان در نیمه دوم هم ادامه داشت و استرلینگ دو بار با رابلس تک به تک شد که هر دو بار ضربه خود را با بی دقتی به جایی فرستاد که گلر اورتون حاضر بود. با عدم توانایی او در به ثمر رساندن ضربه ها، راجرز او را به خط میانی بازگرداند و در دقیقه 56 دنیل استوریج را به میدان فرستاد.
با این حال فضای خاصی پشت سر دو مدافع اورتون، جان استونز و فیل جاگیلکا خالی نمی شد. آن ها در تمام طول بازی با فاصله کم و بدون اشتباه دفاع کردند -برای مثال زمانی که جاگیلکا توانست ضربه استوریج روی ارسال آیب را بلاک کند- و حتی گاهی کمی جلوتر آمدند و حمله های اورتون را پایه ریزی کردند.
هرچه که از طول زمان بازی گذشت، اورتون بر شتاب پرس کردن افزود و در دقیقه 85 با همین حربه صاحب موقعیتی مناسب شد که البته نتوانست کار را تمام کند.
2. آخرین دربی جرارد
صحبت هایی در خصوص اینکه وقتی استیون جرارد لیورپول را ترک کند، می تواند به طور قرضی به این تیم بازگردد وجود دارد. اما در حال حاضر به نظر می رسد این آخرین دربی مرسی ساید بود که شعار استیون جرارد، جرارد -هر دو جنبه آن؛ در ستایش و تمسخر وی از دو سمت آبی و قرمز شهر لیورپول- در آن طنین انداز می شد.
جرارد در چند صحنه حضوری موثر داشت اما در مجموع شبی آرام را سپری کرد. پس از حضور در نقش هافبک عقب در بازی مقابل بولتون، در این بازی با توجه به حضور توامان جردن هندرسون و لوکاس لیوا -و حتی زمانی که آلن به ترکیب اضافه شد- او در نقش هجومی تری در ترکیب جا گرفته بود.
ضربه آزاد او در دقیقه دهم بازی از فاصله 25 یاردی توسط دست های رابلس از زیر تاق دروازه بیرون کشیده شد اما زیباترین صحنه بازی دقایقی بعد بود جایی که جرارد با یک ضربه آکروباتیک تا یک قدمی به ثمر رساندن یکی از زیباترین گل های دوران ورزشی خود پیش رفت اما مدافعان اورتون با سر توانستند توپ را دفع کنند.
آخرین موقعیت بازی را هم کاپیتان خلق کرد، جایی که در دقیقه 88 ضربه او از پشت محوطه جریمه با فاصله کمی از دروازه به بیرون رفت. در مجموع کاپیتان 34 ساله لیورپول در این بازی بیشتر در نقش بازیکن هدف ظاهر شد و بیشتر بار هجومی تیم را فلیپه کوتینیو و رحیم استرلینگ بر دوش می کشیدند.
وقتی سوت پایان به صدا در آمد جرارد در شرایطی زمین را ترک کرد که از سوی هواداران لیورپول تشویق و از سوی هواداران اورتون هو می شد. همانطور که همیشه بوده است.
3. صبر زیاد مارتینز برای جلو کشیدن
پس از شش دیدار بدون برد، اورتون در هفته گذشته موفق شده بود پالاس را شکست دهد تا اورتونی ها اندک امیدی به این بازی داشته باشند. اما در شرایطی که جاگیلکا و استونز در خط دفاعی محکم ظاهر شدند، سوال ها در مورد کیفیت خط حمله آبی ها هنوز ادامه دارند.
اینکه فقدان لیتون بینس یکی از دلایل بود شکی وجود ندارد. باشگاه در روز جمعه اعلام کرد این بازیکن به دلیل مصدومیت زانو برای مدتی نامعلوم از میادین دور خواهد بود. اگرچه جانشین او، برایان اویدو در حمله خوب ظاهر شد، اما آبی ها در نبود بینس نتوانستند از ضربات شروع مجدد خود به درستی استفاده کنند. آن ها بدون بینس و در نبود بازیکن خلاق دیگری مانند استیون پینار و لئون آزمن نمی توانند آنطور که باید از ضربات شروع مجدد خود استفاده کنند.
کوین میرالس در دقایقی خوب ظاهر شد اما گرت بری نتوانست آنطور که باید راه ارتباطی با وی پیدا کند و در مجموع در این بازی تیم صاحب خانه نتوانست از پانسیل های مرد بلژیکی به خوبی استفاده کند. این بازیکن در دقیقه 60 جای خود را به آرون لنون داد. حضور بازیکن قرضی تاتنهام، بر سرعت اورتون افزود اما باز هم نبود بازیکنان خلاق در اطراف او، لنون را هم به سرنوشت میرالس در این بازی دچار ساخت.
با توجه به این که بیشتر موقعیت های اورتون در نیمه دوم زمانی به وجود آمدند که مدافعان این تیم در نقش بازی ساز ظاهر می شدند، این تیم نیاز به یک بازی ساز خلاق و همه کاره را فریاد می زند. در نبود این مهم، روملو لوکاکو مجبور می شد برای خود موقعیت سازی کند و یک بار در این زمینه موفق بود و توانست از امره جان عبور کند اما تکل جردن هندرسون مانع او شد.
آخرین تغییر مارتینز در بازی در پنج دقیقه به پایان اتفاق افتاد جایی که راس بارکلی جانشین نای‌اسمیت شد و ملی پوش جوان انگلیسی در همین دقایق کوتاه نشان داد باید زودتر از این به بازی گرفته می شد. پاس خوب او در دقایق پایانی به کولمن رسید و اگر واکنش به موقع مینیوله نبود نتیجه بازی طور دیگری رغم می خورد.
