طرفداری- روز گذشته وزیر ورزش در مصاحبه با خبرنگاران گفت :
" چرا باید در شهرهای پر جمعیت ما جوانان سر کوچه ها بایستند، ولی در مناطق کم جمعیت شاهد ساخت اماکن ورزشی باشیم؟ به این می گویند پوپولیسم. چرا باید در جامعه ما نسبت به ضعف وزارت ورزش و جوانان بی انگیزگی وجود داشته باشد؟ متاسفانه فرهنگ سازمانی در وزارت ورزش و جوانان تنزل کرده و یا گاهی از ابتدا وجود نداشته است. چرا باید حدود 155 نماینده مجلس شورای اسلامی ما در فدراسیون های ورزشی به فعالیت بپردازند؟ مگر این همه کار در مجلس شورای اسلامی وجود ندارد؟ در حالی که می توانیم به جای این 155 نماینده مجلس شورای اسلامی شاهد حضور همین تعداد از افراد تحصیلکرده با درجه دکترا یا فوق لیسانس در رشته های تربیت بدنی باشیم."
بله. 155 نماینده مجلس در وزارت ورزش پرسه می زنند. طبق قانون داشتن دو شغل در ارگان های دولتی ممنوع است. صد البته هیچ دو شغله ای نیز در ارگان های دولتی نیز وجود ندارد. اما مساله ای که این روزها گریبان ورزش را گرفته است همین دو شغله ها هستند. یک شغل در مجلس و یک شغل در سایه. جالب است که فکر می کنیم مشکل مثلا فوتبال ما همین دولتی بودن یا حضور افراد نظامی و سیاسی در هیات مدیره این باشگاه هاست. اما ظاهرا مساله بسیار بزرگ تر از این حرف هاست.
وقتی در بسیاری از جاهای ورزش کشور فساد بارز حاکم است اما هیچکس به آن ها رسیدگی نمی کند؛ وقتی سال هاست در مجلس کمیسیون مبارزه با فساد فعالیت می کند، اما هیچ فسادی در ورزش علنی نشده، وقتی میلیارد ها تومان بودجه فدراسیون فوتبال گم شده و هیچ صورت حسابی از آن موجود نیست، یا وقتی می گویند پول فدراسیون فوتبال در جیب که فرد خارج نشید رفته، وقتی همه این ها اتفاق می افتد و هیچ صدای در صحن مجلس به گوش نمی رسد. به ما حق بدهید شک کنیم به خیلی چیز ها!
این فیش حقوقی یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی ایران است که چندی پیش در وبسایت باشگاه خبرنگاران منتشر شد. با دیدن این ارقام یاد صحبت های یکی از منتقدین در صدا و سیما می افتیم که می گفت: "آیا واقعا یک نماینده صدها میلیون و بعضا چند میلیارد تومان هزینه تبلیغات می کند تا بر صندلی بنشیند که حقوق آن 4 میلیون تومان است؟"
باید گفت خیر. نماینده مجلس بودن شغل دوم این افراد است! ای کاش مدال آوران و قهرمانان ملی ما به شغل هایی همچون دست فروشی و سمبوسه فروشی مشغول نبودند؛ آن وقت می گفتیم نوش جانتان آقایان! اما اکنون باید گفت کمی بیشتر به شغل اولتان توجه کنید.
