بی نام لیورپولیقهرمانی بسیار نزدیکه به لیورپول
نکته ی های مثبتی که دیده میشه اینا هست:
راجرز انگار یک روانشناسه و جوری با بازیکنا برخورد می کنه که در بهترین فرمشون ظاهر می شن از دنیل استوریج که زیر دست راجرز به سطح بالایی رسید بگیر تا هندرسون و حتی کم شدن تیرک زدن توسط سوارز نشون میده که بلده چطور با بازیکنا رفتار کنه .
آرسنال خرج عمده اش رو تابستون با خرید اوزیل به پایان رسوند ولی منچستر و چلسی و لیورپول می تونن توی زمستون هم خریدایی داشته باشن و با توجه به روند تیم پروژه ی راجرز برای هر بازیکنی می تونه جذاب باشه
دروازبان هم یه نکته ی مهمه و تمام طرفدارای فوتبال از نقش دروازبان به خوبی آگاهند . مینیوله قطعا یک دروازبان مطمئن برای لیورپول هست و می تونه لیورپول رو در راه قهرمانی کمک کنه.
توانایی دیگه ی راجرز که در مواقع مصدومیت می تونه کمک کننده باشه تغییر سیستم و تغییر پست بازیکن هاست . مثال هایی از فصل پیش می زنم استفاده از انریکه در پست مهاجم چپ و داونینگ در دفاع چپ در بعضی مواقع که جواب هم داد و همچنین تغییر سیستمی که امسال بعد از مصدومیت کوتینیو و جانسون انجام داد به من این اطمینان رو می ده که در مصدومیت ها و محرومیت ها زیاد نگران نباشم
اما تیم نقاط ضعفی هم داره
اولیش اینه که راجرز هنوز بازیکنای اصلیش توی پست های مختلف رو انتخاب نکرده و همیشه 11 نفر اولش همراه با شک و تردیده
دومیش رو هم یادم رفت. خب چیکار کنم دیگه یه لحظه از ذهنم پرید
