فوتبال در آئینه مطبوعات بریتانیا

گزارش تحلیلی بازی منچستر یونایتد-کریستال پالاس؛ صدای پای شیاطین سرخ از اولدترافورد و سکوهای خالی اش!

محمدرضا شعاعی 04/21/2016 - 20:12 مشاهده پروفایل

2,571 مشاهده / 7 دیدگاه

کریستال پالاس که فصلی پر فراز و نشیب را سپری می کند، دیشب به اولدترافورد رفت تا شاید با غلبه بر یکی دیگر از تیم های ناکام این فصل، سر و سامانی به اوضاع خود ببخشد. فن خال و تیمش که همچون همیشه تحت فشار انتقادات قرار داشتند، به کمتر از 3 امتیاز بازی راضی نبودند.

طرفداری- کریستال پالاس که فصلی پر فراز و نشیب را سپری می کند، دیشب به اولدترافورد رفت تا شاید با غلبه بر یکی دیگر از تیم های ناکام این فصل، سر و سامانی به اوضاع خود ببخشد. فن خال و تیمش که همچون همیشه تحت فشار انتقادات قرار داشتند، به کمتر از 3 امتیاز بازی راضی نبودند. منچستر یونایتد که این روزها بیشتر به دلیل نحوه بازی خسته کننده و بی روح مورد انتقاد می گیرد، با تمام داشته های موجود پا به میدان گذاشت.

روایت کلی بازی:

انگیزه های دو تیم برای این بازی بسیار متفاوت بود ولی یک وجه مشترک هم بین آنها وجود داشت. هر دو تیم در مرحله نیمه نهایی جام حذفی حضور دارند و شاید بیش از این مسابقه، به فکر حضوری قدرتمندانه در جام حذفی باشند که به ویژه برای یونایتد و فن خال، آخرین جام ممکن و شاید آخرین راه گریز ممکن در این فصل خواهد بود.

یونایتد که حالا سهمیه لیگ قهرمانان را هم در خطر می بیند، تنها با فتح جام حذفی قادر خواهد بود که به هواداران بی شمار خود بگوید که «دیدید این فصل را هم بدون جام تمام نکردیم.» و البته این تنها راه باقیمانده برای لوئیز فن خال هم خواهد بود. خود فن خال هم به خوبی می داند که کسب سهمیه لیگ قهرمانان و حضور در این تورنمنت معظم برای هواداران یونایتد بسیار مهم تر از بالا بردن جام حذفی خواهد بود. یونایتد با پیروزی در این بازی، به فاصله یک امتیازی آرسنال و 2 امتیازی منچستر سیتی می رسید.

کریستال پالاس هم با آلن پاردیو فصل خاطره انگیزی را سپری نمی کند و ما طی دو دهه اخیر تیم های بهتری از این پالاس در لیگ برتر دیده بودیم. بزرگ ترین مشکل عقاب ها در این فصل، بحران در خط حمله و مشکل گلزنی است که حتی با حضور امانوئل آدبایور هم حل نشد. البته احتمال سقوط تیم کریستال پالاس بسیار اندک می باشد ولی هنوز از لحاظ ریاضی، این احتمال وجود دارد و همگان نیک می دانیم که هیچ چیز در فوتبال غیر ممکن نیست.

پالاس که در پایان سال 2015 در رتیه پنجم جدول قرار داشت، پس از آغاز سال 2016 وارد بحران شد و از 48 امتیاز ممکن فقط 5 امتیاز گرفته است. جالب اینجاست که در صورت پیروزی هر دو تیم در نیمه نهایی، این بازی در فینال جام حذفی یعنی 21 می در ومبلی تکرار خواهد شد. 27 سال از آخرین پیروزی کریستال پالاس در اولدترافورد مقابل شیاطین سرخ در بازی های لیگ می گذرد.

پاردیو مربی کریستال پالاس پس از متوقف کردن آرسنال با تساوی 1-1 در هفته قبل، در دومین بازی متوالی تیمش با یک تیم بزرگ لیگ برتر، 7 تغییر را در ترکیب اصلی خود ایجاد نمود. جالب اینجاست که هر 4 خط تیم پالاس یعنی از دروازه تا نوک حمله دچار تغییر شدند. تصمیم آلن پاردیو برای استفاده از جولین اسپرونی دروازه بان کهنه کار آرژانتینی در درون دروازه پس از مدت ها غیبت، شاید برای هواداران عقاب ها غیر منتظره بود. سایر بازیکنانی که وارد ترکیب اصلی پالاس در بازی دیشب مقابل یونایتد شده بودند، عبارتند از مارتین کلی و آدریان ماریا در خط دفاعی، لی چونگ یونگ، ویلفرد زاها و باکاری ساکو در خط هافبک و امانوئل آدبایور در خط حمله.

تقابل ویلفرد زاها با تیم سابقش جالب توجه بود. ماریاپا پس از 6 ماه در ترکیب اصلی پالاس قرار گرفت. به هر حال پاردیو به دلیل اهمیت بیشتری که برای جام حذفی قائل بود، سعی کرد که به برخی از بازیکنان کلیدی تیمش استراحت بدهد.

فن خال هم سه تغییر را در ترکیب یونایتد ایجاد کرده و از ماتیو دارمیان، جسی لینگارد و آنتونی مارسیال در ترکیب اصلی استفاده نمود. در حالی که باستین شواین اشتایگر این بازی را از روی سکوها تماشا می کرد، مورگان اشنایدرلین در پست هافبک دفاعی قرار گرفت و وین رونی یک خط عقب تر رفت تا همچنان مارکوس رشفورد تک مهاجم شیاطین سرخ باشد.

حضور ممفیس دیپای، مروان فلینی و مارکوس روخو روی نیمکت منچستر یونایتد و غیبت یانیک بولازی، جیسون پانچئون، کانور ویکام و جیمز مک آرتور در ترکیب اصلی کریستال پالاس جالب توجه به نظر می رسید.

اما یک اتفاق تلخ و تا حدودی تراژدیک برای هواداران منچستر یونایتد در این بازی رقم خورد. سایمون استون خبرنگار ورزشی BBC که در اولدترافورد حضور داشته و از هوای عالی بهاری شهر منچستر سخن می گفت، در فاصله یک ساعت و نیم مانده به سوت آغاز بازی، عکسی را از اولدترافورد مخابره کرد که نشان دهنده خالی بودن درصد بسیار بالایی از صندلی های تماشاگران بود. او پیشبینی کرد که تعداد زیادی از صندلی های ورزشگاه پس از شروع بازی خالی خواهند ماند که متأسفانه چنین هم شد. اتفاقی کم سابقه که واکنش منفی هواداران یونایتد در شبکه های اجتماعی را به همراه داشت و آنها را به یاد روزهای درخشان و پر شور اولدترافورد در سال های استیلای سر الکس فرگوسن انداخت. استیو پریش مالک پالاس و اد وودوارد هم در کنار یکدیگر به صورت بسیار صمیمانه ای مشغول تماشای بازی شدند.

نیمه اول:

وقتی بازی با سوت لی میسون آغاز شد، دیدن صندلی های خالی در اولدترافورد توی ذوق می زد. اما هواداران شیاطین سرخ خیلی زود به وجد آمدند وقتی که در دقیقه 5 حرکت نفوذی ماتیو دارمیان از جناح چپ و ارسال زمینی وی با اشتباه دیمیان دلینی تبدیل به یک گل به خودی شد تا شاید نویدی باشد برای یک شب درخشان و تماشای یک فوتبال ناب از تیم محبوبشان. یونایتد پس از زدن گل هم آرام نشد و به ویژه از جناح چپ جملات زیادی را روی دروازه کریستال پالاس تدارک دید. اغلب این حملات از جناح چپ توسط ماتیو دارمیان و آنتونی مارسیال طراحی می شد.

البته شوت های از پشت محوطه جریمه نیز حربه دیگری بود که وین رونی و آنتونی مارسیال در نیمه اول مورد آزمایش قرار دادند هر چند که ستاره اصلی این بازی، جولین اسپرونی دروازه بان تیم میهمان بود. اسپرونی را هواداران قدیمی فوتبال جزیره به خوبی می شناسند چرا که او سال ها در همین پالاس عضویت دارد ولی در این فصل کمتر او را در زمین دیده بودیم. تصمیم پاردیو برای استفاده از اسپرونی در درون دروازه یک تصمیم بسیار خوب و موفق بود. پالاس در این فصل بارها به علت ضعف دروازه بان، گل خورده بود اما دیشب اسپرونی ثابت کرد که هنوز هم می تواند دروازه تیمش را بیمه نماید.

مارسیال در دقیقه 32 باز هم از چپ پا به توپ نفوذ کرد و ارسال زمینی او با دفع توپ ضعیف دلینی نزدیک بود تبدیل به یک گل به خودی مشابه به نفع یونایتد شود. این بار دلینی شانس آورد که اسپرونی توپ را از روی خط دروازه بیرون کشید. وین رونی، جسی لینگارد و آنتونی مارسیال در 15 دقیقه پایانی نیمه اول چند فرصت بسیار خوب برای زدن گل دوم یونایتد داشتند ولی با درخشش اسپرونی نتوانستند به این مهم دست یابند. نیمه اول با تک گل زودهنگام یونایتد، به پایان رسید و در مجموع یک فوتبال با کیفیت و هجومی را از شاگردان فن خال دیدیم.

نیمه دوم:

پالاس دقایق نخستین نیمه دوم را با اعتماد به نفس بیشتری آغاز نمود اما وقتی که مارسیال اولین حمله خطرناک یونایتد در نیمه دوم را طراحی نمود، پاپه سوآره مدافع پالاس فقط توانست شوت سهمگین پشت محوطه جریمه را با حضور به موقع از روی خط دروازه بیاورد تا همچنان پالاس را در بازی نگهدارد. باز هم یونایتد در نیمه دوم همچون نیمه اول، به حرکت های پا به توپ مارسیال از جناح چپ تکیه داشت.

خوان ماتا در نیمه دوم نمایش خوبی را ارائه داد و حتی فرصتی برای گلزنی هم داشت که با واکنش خوب اسپرونی همراه شد ولی کرنر حاصل از همان توپ در پشت محوطه جریمه به دارمیان رسید تا او بدون معطلی و پس از کنترل توپ با سینه و زدن یک شوت سر ضرب، دروازه پالاس را برای دومین بار در دقیقه 55 باز کند. یونایتد پس از زدن گل دوم، همه چیز را در اختیار گرفت و اگر بی دقتی رشفورد و لینگارد نبود، باید تا قبل از دقیقه 70 گل های دیگری هم می زد. یونایتد در 20 دقیقه آخر بازی، رویکرد تهاجمی اش را تغییر داده و سعی کرد با آرام کردن جریان بازی و کاهش سرعت آن، رو به حفظ توپ بیاورد و انرژی خود را برای بازی بعدی در جام حذفی مقابل اورتون ذخیره کند. فن خال از دقیقه 65 به بعد و با بیرون کشیدن تدریجی مهاجمان خود یعنی مارکوس رشفورد، وین رونی و جسی لینگارد جریان بازی را آرام کرد.

بدون شک یکی از آسان ترین بازی های یونایتد در بازی دیشب را شاهد بودیم و پالاس حتی یک بار هم نتوانست دروازه میزبان خود را تهدید نماید و بازیکنی همچون آدبایور نیز کاملاً محو بود. پاپه سوآره مدافع پالاس هم بسیار خوش شانس بود که به علت تکل خشن روی پای ماتا، با کارت قرمز داور رو به رو نشد. پالاس در سال 2016 فقط یک برد را به دست آورده و این می تواند یک زنگ خطر جدی برای آلن پاردیو باشد و شاید زنگ خطری جدی تر برای آرسن ونگر و مانوئل پیگرینی که حالا صدای نفس های شیاطین سرخ را پشت سر خود می شنوند.

هواداران یونایتد علی رغم پیروزی خانگی، آن دل و دماغ همیشگی را نداشتند و کمتری می شد شور و شعف همیشگی روی سکوهای اولدترافورد را حس کرد. به قول کارشناس سایت ورزشی BBC در بازی دیشب، منچستر یونایتد چیزهایی را داشت که پالاس هیچ کدامشان را نداشت یعنی درخشش، خلاقیت، پر انرژی بودن و اشتهای بالا.

فن خال برای ماندن در اولدترافورد، 4 بازی در لیگ برتر با تیم های لستر سیتی، وستهم، نوریچ و بورنموث در پیش دارد و البته پروژه جام حذفی هم در جای خود باقیست.

به طور کلی مارسیال، لینگارد و دارمیان را می توان بهترین بازیکنان منچستر یونایتد در این بازی دانست ولی وین رونی و مارکوس رشفورد به اندازه آنها خوب نبودند. اسپرونی 36 ساله به عنوان بهترین بازیکن این بازی لقب گرفت و فن خال هم در پایان گفت که باید این بازی 5-0 تمام می شد.

نکات آماری ویژه بازی:

منچستر یونایتد پس از 4 برد متوالی 1-0 در لیگ برتر، این بار توانست 2-0 پیروز شده و از حیث بسته نگهداشتن دروازه به آمار خوبی دست یابد.

پالاس در 6 بازی از 7 رویارویی با یونایتد در اولدترافورد و همچنین 11 مسابقه از 14 جدال رو در رو با یان تیم، موفق به باز کردن دروازه شیاطین سرخ نشده است.

کریستال پالاس پس از بازگشت به لیگ برتر در سال 2013، در بازی های لیگ برتر شش بار گل به خودی دریافت کرده و 50 درصد این گل به خودی ها توسط دیمیان دلینی زده شده است!

تعداد لمس توپ های امانوئل آدبایور (5 لمس) و آنتونی مارسیال (9 لمس) در محوطه جریمه حریف طی 90 دقیقه بازی حاکی از تفاوت های دو تیم خواهد داشت. (آدبایور در سمت راست و مارسیال در سمت چپ تصویر)