وحی منزل نیست اما در همین اول فصل شرایط طوری به نظر می رسد که قهرمان لیگ برتر انگلیس باید از شهر منچستر بیرون بیاید. یعنی منطق این را می گوید:
۱- شور و اشتیاق دو تیم شهر منچستر از هر تیمی از انگلیس بیشتر است. مخصوصا یونایتد که سال ها پس از هزینه کردن، امسال ترکیب نسبتا کاملی دارد، مربی ای دارد که می داند امسال وقتش است و همه انتظار دارند یونایتد قهرمان انگلیس شود. تیمی که بعد از فرگوسن، رنگ قهرمانی را ندیده و حالا وقتش فرا رسیده است. یونایتد آماده به نظر می رسد و بازیکنانی کهکشانی در ترکیب دارد. آنها لیگ را هم عالی شروع کرده اند. در آن سوی شهر، منچسترسیتی شاید حداقل دیرتر از یونایتد قهرمان شده باشد اما این همه هزینه نجومی و با به خدمت گرفتن گواردیولا، باید امسال جواب بگیرد.
۲- قرعه و برنامه بازی های هر دو تیم در لیگ و اروپا بهتر از سایر تیم های انگلیسی است. آرسنال به طور کلی همچنان خیلی امیدوارمان نمی کند و از طرفی بازی در لیگ اروپا با فاصله زمانی کم، احتمالا توپچی ها را اذیت خواهد کرد. لیورپول هم مانند دو تیم شهر منچستر، قرعه قابل قبولی در اروپا دارد اما برای رقابت در هر تورنمنت، قدرت ترکیب این ۲ تیم را ندارد. همین کار را سخت می کند. چلسی و تاتنهام با بدترین قرعه ممکن در لیگ قهرمانان مواجه شده اند. در مورد چلسی، این تیم جدا از بازی در رم و مادرید، حتی در آسان ترین بازی گروه هم باید به دورترین نقطه ممکن در تورنمنت، یعنی باکوی آذربایجان برود. برای اینکه تجسم بهتری از این فاصله داشته باشید، فکر کنید چلسی قرار است در اوج بازی های لیگ برتر که یکی از آنها با منچستریونایتد است، باید به تبریز در ایران بیاید و فردا برگردد! دقیقا مسافت چیزی شبیه به این است. البته شرایط برای تاتنهام هم به همین شکل است. آنها به جز دو بازی سخت در مادرید و دورتموند، باید به نیکوزیا در قبرس بروند و برگردند.
پس می توان نتیجه گرفت که دو تیم برتر فصل گذشته یعنی چلسی و تاتنهام اگر بتوانند هم از گروه خود در اروپا صعود کنند و هم در انگلیس مدعی بمانند، کار بزرگی کرده اند. احتمالا با رسیدن به مرحله حذفی، فشار در اروپا متعادل خواهد شد و قرعه دوباره تاثیر خود را خواهد گذاشت اما در لیگ، برنامه بازی ها ایده آل تیم های شهر منچستر است. مخصوصا تیم مورینیو با انجام بازی های سبک تر، خود را آماده تر از همیشه کرده اما چلسی و تاتنهام در هفته دوم به مصاف هم رفته اند. به صورت کلی هم برنامه چیزی شبیه به این است. تعادل خوبی در برنامه بازی های تیم های منچستری دیده می شود. اگر چلسی یا تاتنهام در مرحله گروهی حذف شوند، احتمالا در لیگ وضعیت خیلی بهتری پیدا می کنند. فراموش نکنید که این دو تیم در نقل و انتقالات هم کار مهمی انجام نداده اند. تاتنهام کاملا آرام به ترکیب فعلی دل خوش کرده و چلسی به جز خرید رودیگر، سایر خریدهایش صرفا برای پر کردن جای ستاره قبلی بوده است. موراتا جای کوستا و باکایوکو جای ماتیچ. در حالی که هنوز مطمئن نیستیم این خریدها جواب خواهند داد، چیزی که مشخص است این است که تیم آبی پوش مثل ۲ سال اخیر، در نقل و انتقالات عملکرد خوبی نداشته است. تیم قهرمان لیگ، در روزهای مصدومیت نه تنها ترکیب خود را زوری پر می کند، بلکه نیمکتش پر از بازیکنان آکادمی و متوسط است. شرایط تاتنهام هم نسبتا مشابه است. دو تیم شهر منچستر اما نه تنها ستاره مهمی را از دست نداده اند که بلکه چند ستاره دیگر به ترکیب خود اضافه کرده اند. از طرفی چلسی در ۳ سال اخیر، ۲ بار قهرمان لیگ شده است. حتی بزرگترین مربی این لیگ(سرالکس فرگوسن) هم هر سال تیمش را قهرمان نمی کرد. شور و اشتیاق دادن به همان تیم، کار دشواری است که کونته در ایتالیا از پس آن برآمده اما مشخص نیست با این شرایط در انگلیس، از پس آن بر می آید. تاتنهام شور و اشتیاقی هم اندازه با تیم های منچستری دارد اما درگیری در گروه سخت اروپایی، آنها را با مشکلات زیادی روبرو خواهد کرد.
روی کاغذ(تنها روی کاغذ. بله می دانم فوتبال را روی کاغذ نمی نویسند)، منچستریونایتد شرایط ایده آلی برای قهرمانی در لیگ و حتی موفقیت در اروپا دارد. این تیم می تواند تا نیم فصل اول امتیازات زیادی در لیگ جمع کند و در اروپا به راحتی در گروهش اول شود. شرایط برای سیتی هم نسبتا مشابه است با این تفاوت که آنها باید یک بار در ناپل، بازی سختی را انجام دهند. چیزی که فعلا شانس تیم قرمزپوش را بیشتر می کند، تجربه مورینیو است که از همان ژست هایش در اولین بازی، مشخص است که می خواهد لیگ را سرانجام به اولدترافورد بیاورد. منچسترسیتی از نظر مهره هیچ چیز کم ندارد. برنامه و قرعه هم عالی به نظر می رسد اما هنوز پاسخ به این سوال که آیا گواردیولا می تواند از پس بازی های عادی در بریتانیا بربیاید را نمی دانیم. سال گذشته که نتوانست.
برای همین، توقع از دو تیم شهر منچستر به شدت بالاست و در پایان فصل، در نهایت در صورت عدم قهرمانی، یکی از دو تیم ناکام و شکست خورده محسوب می شود. در مورد چلسی و تاتنهام، اگر دو تیم سهمیه بگیرند، عملکرد قابل قبولی داشته اند. در غیر این صورت، آنها هم شکست خورده اند. کونته تیمش را پارسال قهرمان کرده و با توجه به وضعیت نقل و انتقالات، ترکیب کنونی تیمش و قرعه لیگ و اروپا، گرفتن سهمیه، موفقیت محسوب می شود. در مورد تاتنهام هم می توان چنین چیزی را قبول کرد. لیورپول اگر بتواند قهرمان شود، شاهکار کرده است و گرفتن سهمیه قابل قبول است. برای آرسنال، قهرمانی فراتر از شاهکار است.
من صبر کرده بودم تا قرعه کشی اروپا هم انجام شود. البته که این ها صرفا گمانه زنی های ابتدای فصل است اما روی کاغذ، منچستریونایتد، هرگز در دوران پسا فرگوسن، تا این حد شرایط قهرمانی در لیگ را نداشته است. حتی در اروپا هم مسیر موفقیت، واضح تر از سالیان اخیر است. از آن سمت، گواردیولا با هزینه های کهکشانی و خرید هر بازیکنی که می خواهد، مطمئن است که مالک و هواداران سیتی، از او قهرمانی می خواهند. چیزی که مشخص است، در پایان فصل، یک تیم به شدت تحت فشار ناکامی خواهد بود مگر اینکه یکی از این دو تیم در اروپا موفق شود و دیگری در لیگ.
می دانم که طرفداران هر کدام از این تیم ها دوست دارند تیمشان قهرمان هر تورنمنتی شود، این ها صرفا گمانه زنی بود و هیچ ارزش دیگری ندارد :دی
ارادت
