طرفداری- مهاجم بلژیکی - برزیلی منچستریونایتد، آندریاس پریرای 19 ساله به شدت پتانسیل تبدیل شدن به یک پل پوگبا جدید را دارد. پریرا هم اکنون از توانایی های خود به عنوان یک قدرت نفوذ استفاده می کند، اما در این جا ما به چند پرسش بزرگ بر می خوریم:
• آیا پریرا مانند بویان جورجیچ یک داستان احتیاطی دیگر است؟
• یا آندریاس پریرا به یک حسرت دیگر - مانند پل پوگبا- برای هواداران منچستریونایتد تبدیل خواهد شد؟
به گزارش منچستر ایونینگ نیوز، پریرا چندی پیش در گفت و گویی با توتو اسپرت گفت: "من بارها با پوگبا صحبت کرده ام، چرا که او دوست خوبی برای من است و به من گفته است می توانم به یوونتوس بپیوندم. در کنار پیشنهاد این دوستم نیز، پیشنهادهای دیگری را دریافت کرده ام که این پیشنهادات جای تامل دارند."
اما بهتر است ابتدا بررسی کنیم که این شیطنت پل پوگبا باعث به وجود آمدن چه شائبه هایی دررسانه ها شده است:
• "آندریاس پریرا پیشنهاد تمدید قرارداد را رد کرد؛ آیا منچستریونایتد هنوز از فاجعه پوگبا درس نگرفته است؟" - نوشته دنیل تیلوک در بیلیچر ریپورت
• "آندریاس پریرا می تواند همانند پوگبا، به ستاره ای جوان تبدیل شود که با خروج از یونایتد، به یوونتوس می پیوندد." - نوشته میک کیگان در دیلی میل
• "منچستریونایتد آماده است تا اشتباه خود در مورد پوگبا را تکرار کند." - نوشته الکس ریچاردز در دیلی میل
• "منچستریونایتد بر سر اشتباه خود در مورد پوگبا مصر است." - نوشته شده در وب سایت ESPN
• "پریرا: "پوگبا می خواهد من منچستریونایتد را ترک کنم و به یوونتوس بپیوندم." - منتشر شده در سایت گل بین المللی
و این ها همه تنها گوشه ای از تحیلی ها و خبرهایی بودند که در مورد شایعه جدایی پریرا از منچستریونایتد به گوش رسیدند. اما واقعا پریرا فکر می کند کیست؟ ونسان شایس؟ البته که شما با شنیدن و دیدن شایعات پیرامون پریرا باید به خود بگویید، وای، این بچه پر مدعا فکر می کند چه کاره است؟، جمله ای که احتمالاً در مورد جورجیچ نیز کاربرد زیادی داشته است.
جورجیچ نیز در گفت و گویی با The Pitch گفته بود: "من مانند زلاتان ابراهیموویچ هستم. اما او توانایی های بیشتری دارد و طبیعتاً او برای مردم بزرگ تر است. من اما به سطح او نرسیده ام، علیرغم اینکه زیاد صحبت می کنم."
تکبر و عملکرد ناچیز دو عامل کلیدی بودند که باعث شدند جورجیچ در کنار بازیکنان منچستریونایتد، نتواند به یک ستاره واقعی و خوب تبدیل شود. وی در ادامه صحبت های خود گفت: "من مردم را می بینم و آن ها به من می گویند که تو همان بازیکنی هستی که قرار بود نسل بعدی فوتبال باشی، تو در زمان خودت بهترین بودی. شاید غفلت من، شاید صبری که نداشتم، شاید عصبانیت هایم و ... باعث شدند من به آنچه که می خواهم نرسم. هرچند همچنان احترام زیادی را برای منچستریونایتد و کادرش قائل هستم."
جورجیچ دارای مشکلی بود که ورنون فرانکلین نیز به آن مبتلا بود، زمانی که همه چیز واقعی پیش می روند، اشتباهات رخ می دهد. این اتفاق درمورد پریرا نیز صدق می کند و به نظر می آید که این بازیکن در حال رفتن به مسیر اشتباهی است. زمانی که او در سن 15 سالگی از پی اس وی آیندهوون خریداری شد، به نظر می رسید او ستاره ای مانند الکس، آرین روبن، بودوین زندند، پوپسکو، استام، فن بومل، پارک جی سونگ، کوکو، روماریو، رونالد کومان، رونالدو لوییس، رود گولیت، رود فن نیستلروی و سایرین است. پریرا در این باره پس از آمدن به منچستریونایتد به گاردین گفت: "من به تور منچستریونایتد اضافه شده ام و با سرالکس فرگوسن صحبت کرده ام. آیندهوون می دانست که من درحال صحبت کردن با یک باشگاه دیگر هستم و آن ها به تصمیم من احترام گذاشتند. من هم اکنون 15 ساله هستم و این موضوع که من در این سن توانستم با سر الکس فرگوسن صحبت کنم موضوع بسیار فوق العاده ای است. منچستریونایتد جایی است که من آرزوی بازی کردن برای آن را دارم."
اما آیا بازی کردن برای برزیل نیز آرزوی این نوجوان بود؟
7 مارس 2014 | پریرا در گفت و گویی با نشریه Het Belang van Limburg گفت: "اگر من شانس بازی برای برزیل را داشتم، دریغ نمی کردم. اما من همیشه در رده های سنی متفاوتی برای تیم ملی بلژیک به میدان رفته ام و احساس می کنم که بلژیک خانه اصلی من است. هرچند درهای تیم ملی برزیل همچنان رو به من بسته نیست.
10 می 2014 | پریرا در توییتی اذعان کرد: "بسیار خوشحالم که برای تیم ملی برزیل برگزیده شده ام. این یک رویا بود که به واقعیت پیوست."
یک رویای بزرگ و واقعی باید در سراسر زندگی یک فرد باشد، نه اینکه بر حسب اتفاق و شانس مانند رابی کین (اشاره به بازی های او برای تیم های لیورپول، تاتنهام، سلتیک، اینترمیلان، ال ای کلگسی و ...) رخ بدهد. هم اکنون نیز به نظر می رسد شرایط کاری با پریرا کرده است که او بیشتر خود را متعلق به بلژیک بداند تا برزیل.
جورجیچ در ادامه صحبت های خود افزود: "بازیکنان جوان گاهی اوقات تصمیماتی فوری را اتخاذ می کنند. شاید آن ها پدر و مادر یا مدیربرنامه های صبوری را ندارند تا ببیند چه اتفاقی پیش خواهد آمد."
مصداق صحبتی که جورجیچ انجام داد، دقیقاً می تواند به پدر پریرا، مارکوس مرتبط باشد. او نیز در گفت و گویی با تلگراف، در مورد شرایط پسرش گفت: "ما شینده ایم که پاریسن ژرمن آندیارس را می خواهد، هرچند این موضوع در حد شایعه است و هنوز تیمی با ما در ارتباط نبوده است. البته باید اشاره کنم که پاریسن ژرمن می تواند انتخابی فوق العاده خوب برای آندریاس باشد."
با این صحبت ها به نظر می رسد مارکوس قصد دارد نام پسرش را به پاریسن ژرمن مرتبط کند؛ این درحالی است که در صورت ترک منچستریونایتد، بهترین گزینه برای پریرا می تواند همان آیندهوون باشد. چرا که در آنجاست که او می تواند هر هفته به عنوان بازیکن فیکس به میدان برود. هرچند مارکوس به این باشگاه هلندی نیز اشاره کرده است و در صحبت هایی در این باره اظهار داشت: "آن ها (آیندهوون) هم اکنون در صدر جدول هستند و آندریاس همیشه عاشق بازی کردن برای آن ها بوده است. ارتباط داشتن با پی اس وی نیز می تواند گزینه خوب دیگری برای انتقال آندریاس باشد."
البته شاید با این گفته ها، شما فکر کنید که مارکوس پریرا، این فوتبالیست بازنشسته به دنبال انتخاب صحیح برای پسر با استعدادش است. موضوعی که دور از چشم خود پریرا نبوده است و او در گفت و گویی با وب سایت رسمی باشگاه منچستریونایتد در این باره گفت: "پدر من پیش از این در بلژیک فوتبالیست بوده است و به همین دلیل است که من و خانواده ام در بلژیک زندگی می کنیم. او در همه چیزها به من کمک می کنم. تمام چیزهایی را که من باید یاد بگیرم را به من می آموزد و هرچه را می داند به من منتقل می کند. او گاهی اوقات پس از مسابقات، به من می گوید که چه کاری را درست انجام داده ام و چه کاری را اشتباه انجام داده ام. به طور کلی ما با یکدیگر صحبت های زیادی را انجام می دهیم."
اما آیا پریرا واقعاً ارزش این همه صحبت را دارد و بهترین انتخاب است؟
اگر شما مبنای پاسخ گویی خود را بر اساس نمرات و عملکرد او در لیگ قهرمانان اروپای جوانان سال گذشته بدانید، جواب قطعاً خیر است.
• در این رقابت ها 82 بازیکن دو یا بیش از دو گل را به ثمر رساندند؛ این درحالی است که پریرا تنها یک گل را به ثمر رساند.
• در این رقابت ها 56 بازیکن دو یا بیش از دو پاس گل را خلق کردند؛ این درحالی است که پریرا تنها یک پاس گل را خلق کرد.
پریرا دقیقاً با این آمارها یاد آور جورجیچ است. خود جورجیچ در این باره نیز می گوید: "زمانی که شما یک بازیکن خلاق هستید، مردم از شما انتظارات زیادی را دارند. آنگاه زمانی که شما عملکرد بهتری را به نمایش نمی گذارید، به عنوان یک بازیکن بد شناخته می شوید. من از آن هافبک هایی نبودم که توپ را نگه دارم و به خاطر آن تشویق شوم."
جورجیچ همچنین در اظهار نظری تنش زا و پر از عصبانیت ادعا می کند: "یا پاس گل پیروزی را بده یا با یک گل جریان بازی را عوض کند." در همین باره و در ومورد عصبانیت بازیکنان جوان، دیوید لینچ در منچسترایونینگ نیوز می نویسد.
"تناقض موجود در پریرا تنها عامل نگران کننده است. از یک بازیکن 19 ساله جوان می خواهند که در یکی از سخت ترین پست های موجود، یعنی پست شماره 10 به میدان برود. هرچند گل برتری او در آنفیلد در بازی های زیر 21 سال لیگ برتر فصل گذشته نشان داده که او به چه اندازه می تواند از پس این کار بر بیاید.
این بازیکن سابق آیندهوون، معمولاً توپ را بر می دارد و با حرکت از سمت چپ به شکلی غیرقابل مهار حرکت می کند و با نمایشی خیره کننده، با یک ضربه زیبا توپ را به کنج دروازه کپ نشینان (لیورپول) وارد می کند. این کاری است که پریرا باید آن را بیشتر انجام دهد."
در کنار قدرت شوت زنی بالا و خلق کردن فرصت هایی استثنایی، آندریاس پریرا با داشتن قابلیت صحبت به سه زبان یعنی پرتغالی، اسپانیایی و فرانسوی، به راحتی خود را با شرایط منچستریونایتد وفق داده است. در این شرایط منچستریونایتد نباید اشتباهی را که در قبال جواهر فرانسوی انجام داد، در مورد پریرا انجام دهد تا او به یک پوگبا ثانوی تبدیل شود. در باشگاه باید از رفتارهایی خودسرانه، متکبرانه و ناشایست او جلو گیری شود تا بازیکن به فکر کارهایی که به ضرر باشگاه هستند نیفتد.
پوگبا هرگز برنده جایزه جیمی مورفی یا دنزیل هارون (جوایزی که به بهترین بازیکن جوان و بهترین بازیکن تیم رزور منچستریونایتد داده می شود.) نشد. این بازیکن حتی در فصل آخر خود در منچستریونایتد، جایی برای فرار گرفتن در بهترین بازیکنان سال تیم رزرو هم نداشت تا جایی که آدم بوستوک در یادداشتی در وب سایت رسمی منچستریونایتد در این باره نوشت:
"میکل کین به عنوان بهترین بازیکن سال 2012 انتخاب شد؛ این انتخاب پس از آن صورت گرفت که این بازیکن فوق العاده خوب موفق شد در فاز دفاعی به یونایتد کمک شایانی را کند تا این تیم بتواند بار دیگر به قهرمانی برسد.
این بازیکن 19 ساله و برادر مهاجم تیم رزورها، با 60 درصد آرا به عنوان بهترین بازیکن انتخاب شد. در کنار او بازیکنانی چون لینگارد (با 24 درصد) و لارنل کول (با 16) درصد در جایگاه های بعدی قرار داشتند."
قطعاً پل پوگبا در حد و اندازه های یک بازیکن جهانی از فیزیک بدنی نسبتاً خوب و تکنیک فوق العاده بالایی برخوردار بود. اما این سر الکس فرگوسن بود که چشم های خود را به روی این جواهر بست و باعث جدایی این بازیکن از یونایتد شد. در زمانی فرگوسن در گفت و گویی با سایت رسمی منچستریونایتد در این باره گفت: "من فکر نمی کنم پوگبا به ما احترام لازم را گذاشته باشد. اگر بخواهم صادق باشم، اگر او می خواهد به همین شکل ادامه دهد، بهتر است از ما دور باشد و در کنار بیانکونری ها باشد. پوگبا تا جایی که ما می دانیم، مدت ها پیش با یوونتوس قراردادی بلند مدت را امضا کرده است."
در این بین اما شکستن قول و قرارها، نشاندن بازیکن روی نیمکت و البته جا به جایی از تیم اصلی به تیم رزرو از علت های اصلی ناراحت شدن پوگبا بوده است. وی نیز در گفت و گویی با لـ کیپ که از طریق بین اسپرتس پخش شد، در مورد سرالکس فرگوسن گفت: "فرگوسن می گفت که من به او بی احترامی کردم. من نمی دانم که چرا او چنین صحبت هایی را انجام می دهد. وقتی که یک بازیکن 19 ساله می گوید نه، شاید این پاسخی به رفتاری دیگر است. او به من می گفت که زمان تو هم فرا خواهد رسید، اما این زمان هیچوقت فرا نرسید."
اما با انتخاب شدن به عنوان بهترین بازیکن جوان جام جهانی 2014، بهترین بازیکن جام جهانی زیر 20 ساله های 2014 و قهرمانی در دو سری آ همراه با یوونتوس، شاید حق با سر الکس فرگوسن بود. "بهتر است پوگبا به دور از منچستریونایتد باشد."
از آن پس اما، فرگوسن حتی به پیشرفت پوگبا نیز هیچگاه اشاره ای نداشته است؛ شاید او در حال اجرای این ضرب المثل است؛ بهتر از ساکت بمانی و احمق به نظر برسی تا اینکه صحبت کنی و همه شک ها را از بین ببری." فرگوسن در حرکتی شاید استادانه نیز در کتاب زندگی نامه خود هیچ اشاره ای به موضوع پوگبا نکرده است. اما خوشبختانه پوگبا در قبال رسانه ها، به مثل "هرچه در رختکن اتفاق می افتد، در رختکن می ماند." متعهد نبوده است و در گفت و گویی با کانال + به مسائلی اشاره کرد.
"بازی ای در برابر بلکبرن داشتیم؛ در دسامبر 2011 و در ورزشگاه خانگی، الدترافورد. پل اسکولز بازنشسته شده بود، درن فلچر مصدوم بود و بازیکنی وجود نداشت که بتواند در خط میانی بازی کند. به همین علت من بسیار مشتاقانه تمرین می کردم و بهتر می شدم هرچند مربی مدام به من می گفت: "تو از شرایط دور هستی."
و من این موضوع را نمی فهمیدم. از چه شرایطی دور بودم؟ بازی کردن؟ توان به میدان رفتن؟ بازی در زمین؟ یا چه؟ و زمانی که رافائل به جای من در خط میانی استفاده شد، واقعاً منزجر شدم.
این دلیلی است که منچستریونایتد باید مراقب رفتار خود با پریرا باشد و با او به شکلی متملقانه رفتار کند، هرچند او در قبال این رفتارها، حرکات نه چندان خوبی را انجام دهد. در این شرایط نیز به نظر می رسد سرمربی منچستریونایتد، لوییس فن خال به کار کردن با جوانان اهمیت زیادی را می دهد و این موضوع را بارها نشان داده است.
او در سال 1995 درحالی با آژاکس به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا رسید که میانگین ترکیب استفاده شده توسط او به سن 23 سال می رسید. هم اکنون نیز بازیکنانی چون جیمز ویلسون 19 ساله، پدی مک نیر 19 ساله و تیلر بلکت 20 ساله در ترکیب منچستریونایتد قرار دارند و درحال کسب تجربه هستند. این بازیکنان تا کنون روی هم رفته به مدت 1713 دقیقه برای یونایتد بازی کرده اند. در هر صورت به فن خال اعتماد کنید، چرا که او احتمالاً پریرا را به یک جورجیچ یا پوگبا شدن جدید سوق خواهد داد.
در آن زمان نیز شما احتمالاً شما به فرگوسن در زمانی که ستاره خود، پوگبا را از تیم بیرون کرده بود نیز اعتماد کرده بودید.
یادداشتی که خواندید، نوشته ای بود از Allan Jiang در وب سایت خبری تحلیلیِ بلیچر ریپورت (bleacherreport)
