طـرفـداری— جرارد دلوفئو پس از بازگشت از سویا به بارسلون، با تابستانی حساس روبه‌رو بود. وی طی دو فصل اخیر به طور قرضی در اورتون و سپس آندلس بازی کرده اما انتقال دوم او ناامیدکننده بود. او در کل زیر نظر اونای امری به دردسر افتاد. اما نکته‌ای که شرایط را بیش از پیش وخیم کرد، این بود که امری کوچک‌ترین حرکتی برای تکذیب شایعات در مورد رفتار نادرست این بازیکن انجام نداد. وی پیش از دیدار فینال لیگ اروپا در برابر دنیپرو در مصاحبه با The Guardian در مورد دلوفئو گفت: «او هنوز بلوغ یا ظرفیت فداکاری را ندارد.»
دو گزینه در مقابل این وینگر 21 ساله قرار داشت: ماندن یا رفتن. انتقال قرضی دیگر جای بحث نداشت. به همین خاطر، مخصوصاً از آن‌جایی که او در برنامه‌های لوئیز انریکه جایی نداشت، انتقال دائمی به نظر بهترین گزینه بود. جابه‌جایی به اورتون به دلایل بسیاری، تمامی شرایط مطلوب را داشت.
اولاً این‌که دوران حضور او در اورتون، مثمر ثمر بود. علی رغم ثبت تنها سه گل و چهار پاس گل در 25 بازی در لیگ، وی توانست چشمه‌هایی از توانایی‌اش را به نمایش بگذارد. او بی‌تردید در موقعیت‌های تک به تک باعث آزار مدافعین می‌شد و علاوه بر این، گل بسیار زیبایی که در برابر آرسنال به ثمر رساند، نفس‌گیر بود و می‌توان مدعی شد که نقطه درخشان دوران حضورش در اورتون به شمار می‌رود.
ثانیاً روبرتو مارتینز، بهترین مربی برای هدایت اوست. او بود که در زمانی که اورتون یک خطر جدی محسوب می‌شد و با فاصله‌ای اندک نتوانست به لیگ قهرمانان اروپا صعود کند، در او اعتماد به نفس ایجاد کرد. علاوه بر این، سرمربی سابق سوانزی به خاطر توانایی‌اش در رشد و پرورش استعدادهای جوان شهرت دارد؛ کافی است به جان استونز و راس بارکلی نگاه کنید، اگرچه بارکلی طی فصل پیش اندکی افت داشت.
اما از دست دادن دلوفئو برای بارسلونا به مثال استعداد درخشانی است که نتوانست پتانسیل بسیار عظیم‌اش را به فعل برساند. صحبت‌ها در مورد این‌که دلوفئو دومین بازیکن بزرگ لا ماسیا از دوران خروج لیونل مسی از آکادمی خواهد بود، شدت یافته بودند اما ناتوانی در کسب بازی در سویا، فقط و فقط باعث جلوگیری از رشد و پیشرفت او شد.
فروش او در ازای تنها 6 میلیون یورو واقعاً شگفت‌آور است؛ زیرا این مبلغ بسیار ناچیزی به شمار می‌رود. آن‌چه که بیش از پیش این انتقال را تعجب‌آور می‌کند این است که بازیکنی با شرایط و سطح او در بحبوحه انتخابات ریاست باشگاه به فروش رسید. اما بلوگرانا راهی برای بهره بردن از این انتقال دارد. آن‌ها در قرارداد او بندی را ثبت کردند که به آن‌ها اجازه خرید دوباره او را طی سه فصل آتی می‌دهد و این بدان معناست که در صورتی که وی بتواند پتانسیل خود را به فعل برساند، می‌توانند از حضور او بهره ببرند.
با این وجود، انتقال دلوفئو به گودیسون پارک نمادی است که نشان می‌دهد بازیکنانی از قماش او نتوانستند در دوران ریاست ساندرو راسل و جوزپ ماریا بارتومئو پتانسیل خود را به منصه ظهور بگذارند. تنها نکته تسکین‌بخش برای بارسلونا، بند بازخرید اوست.
اما یک نتیجه‌گیری می‌توان کرد: این انتقال برای بازیکن و باشگاه جدیدش مناسب است و اگر اوضاع بر وفق مراد این کاتالان باشد، برای بارسلونا نیز مناسب خواهد بود.
