طرفداری- جونجو شلوی هافبک انگلیسی باشگاه سوانزی که از بیماری آلوپسیا (کچلی کامل) رنج می برد، در سومین فصل حضور در باشگاه ولزی نوید روزهای بهتری را می دهد. شلوی که با لیورپول به سطح اول فوتبال جزیره شناخته شد، این روزها از کاندید های محبوب دعوت به تیم ملی به شمار می رود. این بازیکن 23 ساله که متولد شمال شرق لندن است، در مصاحبه ای بلند با اسکای اسپورتس حرف های جالبی را مطرح کرده است.
مدیر برنامه هایم در حال مصاحبه با چند آشپر است. با مربی، مدیرعامل، مدیربرنامه ها و پدرم در خصوص قرارداد جدید صحبت کرده بودیم و آشپز جدید نیز یکی از بندهای آن بود. احساس کردیم که باید از نظر بدنی با تغییر برنامه غذایی بهبود پیدا کنم. امیدوارم یک فرد مناسب را پیدا کنیم و نسبت به آن خوشبینم.
قرارداد جدید شلوی که در اواخر فصل گذشته امضا شد، شامل افزایش دستمزد تا 65 هزار پوند می شد. برندان راجرز در یکی از مصاحبه های فصل گذشته خود در خصوص این باشگاه ولزی گفته بود که بازیکنانی در این باشگاه تمام عمر خود را درگیر فوتبال بوده اند که هرگز بیش از 2 هزار پوند در هفته دستمزد نگرفته اند. قرارداد جدید حق پخش تلویزیونی مسئله ای است که باعث می شود این باشگاه که به ارائه فوتبال جذاب معروف است، بتواند ستاره های خود را در لیبرتی استادیوم حفظ کند.
در فصل گذشته در بهترین شرایط از نظر قوای جسمی نبودم. وضعیت خورد و خوراکم در بهترین شرایط نبود و حضور یک آشپز می تواند بیش از پیش من را برای مسابقات آماده کند. دوست ندارم مسابقه ای را در شرایطی به پایان برسانم که پشیمانی هایی داشته باشم. که شرایطی وجود داشت که بتوانم عملکرد بهتری داشته باشم. اگر آماده باشم می توانم در تمام 90 دقیقه بازی تاثیر گذار باشم و اینطور نباشد که در دقیقه 70 تعویض شوم. فصل گذشته خیال راحتی از جهت بازی داشتم و از اینکه هر هفته بازی می کنم مطمئن بودم. در این فصل با وجود دو رقیبی که برای پستم دارم، شرایط متفاوت خواهد شد. بنا بر این باید این اطمینان را حاصل کنم که بهترین شانس را برای حضور ثابت در ترکیب خواهم داشت.
او وقتی تنها 16 سال و 59 روز سن داشت، به جوان ترین بازیکن تاریخ چارلتون در یک بازی رسمی تبدیل شد. انتقال به لیورپول در سال 2010 اتفاق افتاد. او در 17 سالگی به یکی از موفق ترین باشگاه های فوتبال جهان رسید و در نخستین مصاحبه اذعان کرد که قصد دارد 20 بازی در ترکیب قرمزها در همین فصل نخست انجام دهد! آن مصاحبه در ابتدا جدی گرفته نشد اما جونجو در فصل 11-2010 موفق شد 21 بار در ترکیب قرمزهای مرسی ساید قرار گیرد. دو فصل پس از آن هم وی در لیورپول باقی ماند و به مهره محبوب هواداران و گزینه ای برای پر کردن جای استیون جرارد درآینده تبدیل شد. اما اوضاع آنطور پیش نرفت و برخلاف نظر جرارد و راجرز، وی تصمیم به ترک باشگاه گرفت. ترک لیورپول در نگاه اول شاید یک قدم به عقب به نظر می رسید، اما انتقال به سوانزی برای شلوی و باشگاه ولزی موفقیت آمیز بود. او در این باشگاه به سطحی جدید رسید و اهدافی جدید را هدف قرار داد. حالا او هنوز همان سر نترس 17 سالگی را با ثبات بیشتری دارد. او را در همه حال می توان غیر قابل پیش بینی ترین بازیکن زمین دانست.
بله غیر قابل پیش بینی ام اما اینطور نیست که فکر کنم این به خودی خود عنصر مثبتی باشد. می دانم که می توانم به بازی شتاب بدهم، موقعیت خلق کنم یا تغییر دهنده نتیجه بازی باشم. اما ایمان دارم که از نظر دفاعی باید بهبود پیدا کنم. تکل های شتاب زده زیادی در فصل گذشته داشتم و این موردی که مربی در مورد آن زیادی با من حرف زد. حتی پدرم و ایجنتم هم به این موضوع اشاره کردند. کارهای زیادی در زمینه آمادگی جسمانی انجام می دهم تا سعی کنم در هر جنبه بازی بهبود پیدا کنم.
شلوی پدر، نقش موثری در زندگی ورزشی جونجو داشته است. او وقتی جونجو جوان تر بود برای هر بازی وی را با ماشین تا استادیوم می رساند و در راه بازگشت در خصوص عملکرد وی صحبت می کرد. جونجو نقش پدرش را به خوبی در پیشرفت فوتبالش به رسمیت می شناسد.
نمی خواستم که اوضاع به شیوه ای دیگر باشد. پدرم همیشه الگوی من بود و برای همه دوره بازی ام ممنون او هستم. او همیشه می خواهد در خصوص جزئیات تمرین و بازی من آگاه باشد و نقشی بزرگ در این زمینه ایفا کرده است.
تساوی 2-2 در خانه مدافع عنوان قهرمانی، شروعی قدرتمندانه برای گری مونک و یارانش بود.
با وجود مربی با ثباتی مانند او که همیشه به دنبال چیزهای جدید در بازی است، همیشه باعث می شود که راه های جدیدی را پیدا کنیم. ما بازیکنانی حرفه ای هستیم، پس باید خودمان را با شرایط متفاوت وفق بدهیم، اگر به دنبال موفقیت هستیم.
