طرفداری- به گزارش ایندیپندنت، تام شین طی نامه ای سرگشاده به رومن آبراموویچ، مالک باشگاه چلسی، ضمن بیان وضعیت تری در چلسی، انتقادات تندی را به او وارد کرده است.
جان تری یعنی چلسی، یا حداقل تجسمی از چلسی برای تمام احساسات خوب و بد. او نمایانگر فوتبال کسل کننده است. منفور هواداران تیم های رقیب، به وجود آورنده فشارهای منفی، نیرنگ به چلسکی -اشاره به چلسی و مالک روسی باشگاه- و به جان خریدن راه رسیدن به صدر. افراد بی شماری این مدل را کپی برداری کرده اند، اما هیچ کدام مثل تری و چلسی موفق نبوده اند و یا مثل آن ها باعث آزار دیگران نشده اند.
در حالی که دیگران می آیند و می روند، بازیکن 35 ساله و سابق آکادمی همواره ثابت بوده است. او خاص است، حتی بیشتر از مورینیوی بذله گو، به خاطر تمام تمسخرها و نیش هایش. منفورترین بازیکن عصر حاضر در جهان؟ شاید. بهترین مدافع عصر حاضر در جهان؟ پاسخ دادن سخت است، البته فقط هنگام مصاحبه.
همان طوری که به خوبی می دانید، او بازیکنی است که دو دهه از عمرش را در خدمت آبی ها بوده است و این کار را بهتر از هر شخصی در تاریخ 111 ساله باشگاه انجام داده است. چلسی از سال 1905 تا کنون 22 عنوان مختلف فتح کرده است و تری 14 مدال از آن ها را در ویترین خود دارد.
او تنها محصول تیم جوانان باشگاه در 20 سال گذشته است که همواره در تیم اصلی حاضر بوده است -لوفتوس چیک هم تقریبا چنین وضعی دارد ولی هنوز راه درازی در پیش دارد- و 12 سال است که کاپیتانی این تیم را بر عهده داشته است. از سال 1998 که او اولین بازی خود را انجام داد، تاکنون 696 بار برای آبی ها به میدان رفته است. فقط دو نفر بیشتر از او بازی کرده اند که آخرین آن ها مربوط به سال 1980 می شود.
در 35 سال گذشته هیچ بازیکنی به اندازه او ریسک نکرده است، به اندازه او برای پیروزی آبی ها نگران نبوده است، به اندازه او برای تبدیل چلسی به یکی از باشگاه های برتر اروپا، اشک و خون و عرق نریخته است. پول های میلیاردی شما باشگاه را زبده تر کرد و تک تک هواداران چلسی از این بابت سپاسگزارند، اما این تری بود که با گزیده ای از بازیکنان دیگر، چلسی را از سالی به سال دیگر در سطوح بالا نگه داشت.
همانند همه روابط، در این رابطه نیز ناگواری، درد و شرمساری هست. مثل یک قاعده. پس حماقت بعد 11 سپتامبر، درگیری و ضرب و شتم، ماجرای وین بریج و ونسا پرانسل، اتهام نژادپرستی در مورد آنتون فردیناند، از دست دادن بازوبند کاپیتانی تیم ملی آن هم دوبار و سایر اتفاقات. این حوادث باعث شد تا کم کم او به شخصیتی منفور بین طرفداران تیم های رقیب تبدیل شود. موفقیت خیره کننده او به عنوان ابرقهرمانی برای چلسی، احساساتش و بردن به هر قیمتی، او را از سایر هم ردیفان خود جدا کرد.
او در ادامه افزود:
به طرز عجیبی، هر کار اشتباهی از سوی تری، محبوبیت او را نزد طرفداران چلسی بیشتر می کرد. از دید یک طرفدار چلسی، او مجازاتی بیش از حد برای خطاهای خود دریافت می کرد، در صورتی که بازیکنی با چنین شرایطی در تیم هایی بزرگتر نیز وجود داشته اند اما هرگز لقب "کثیف" را با خود حمل نمی کردند.
در داخل زمین، تیم الهام یافته از تری، قوانین متصور برای ما را جابجا می کرد. این مدافع، حتی در روزهای بد خود نیز می تواند به تلاش و کوشش خودش تکیه کند، هر چند همیشه مهارت های فوتبالی او ناچیز شمرده می شود.
اکنون و 18 سال پس از اولین بازی اش، به نظر می رسد شما و مشاورانتان او را در حال خروج از استمفورد بریج می بینید. چرا؟
تری، هنگام بیان نظرات شفاف خود در روز یکشنبه، این موضوع را روشن ساخت که می خواهد بماند. در ویکاریج رود در بازی برابر واتفورد، طرفداران دو آتشه تری به وضوح نشان دادند که می خواهند او بماند. گاس هیدینک، سرمربی موقتی که برای هدایت تیم منصوب کرده اید، در کنفرانس قبل از بازی اعلام کرد که تری هنوز هم عالی بازی می کند.
شما نمی توانید تری را کنار بگذارید، به خاطر عملکرد او در داخل زمین. این جمله که تری در تمام دقایق همه بازی های فصل گذشته لیگ جزیره بازی کرد و تیم را پس از پنج سال به سوی قهرمانی رساند، واقعا جمله مناسبی است. عملکرد او با شایستگی او را در تیم منتخب سال قرار داد. او استادانه کار کرد. خستگی و غرور شاید باعث شد که او در ابتدای فصل عملکردی رو به افت داشته باشد، اما بیشتر دلیل بازی ضعیف او، بازیکنان خطوط جلویی بودند. تری در شرایطی قرار گرفت که قربانی اشتباهات دیگران شد. زمانی که سایر بازیکنان چلسی بهبود یافتند، تری نیز بهتر بازی کرد. این حتی به کاهش آمادگی فیزیکی او نیز مرتبط نمی شود و او را در آینده نیز آزار نخواهد داد. کاپیتان سابق انگلستان، هنوز می تواند دو سه سال دیگر نیز هر چند با وظایفی محدودتر، پا به توپ شود زیرا که بازی او به سرعتش وابسته نیست، بلکه استایل بازی او به آمادگی بدنی نیازمند است.
شما به خاطر بازیکنان جوانی که می توانند جانشین تری شوند -هر چند او هنوز هم بهترین است- و شاید به راحتی بهترین مدافع چلسی لقب بگیرند، او را از تیم کنار نمی زنید. به عملکرد آرسنال نگاه کنید. کورت زوما بازیکن آینده داری است، ولی با فکر اینکه او از هر لحاط خوب است و گزینه نهایی برای جانشینی است، خودتان را گول نزنید. او هنوز در ابعاد زیادی از بازی خود نیازمند پیشرفت است. گری کیهیل نیز فقط زمانی خوب است که در کنار تری بازی کند. دیگر چه گزینه هایی دارید؟ برانیسلاو ایوانوویچ، پاپی جیلوبوجی، مت میازگا و مایکل هکتور؟ خنده دار است.
به نظر می رسد که هنوز کمیته نقل و انتقالات شما در این مدت، اهمیت ترکیب رختکن را درک نکرده اند. آن ها همواره برای بازیکنان ثابت و مهم جانشین می آوردند، بازیکنان تاثیر گذاری که در برابر مزدوران مراقب باشگاه هستند. فرانک لمپارد، دیدیه دروگبا، پتر چک و اشلی کول شاید به پایان دوران بازی خود نزدیک شده اند ولی می توانند تکانی به رختکن تیم بدهند. ژوزه مورینیو و شخصیت و تمایل آن بازیکنان برای انجام بازی بیشتر، ناخودآگاه دست آوردهایی را برای سایر بازیکنان در پی دارد؛ اما این مربوط به چلسی گذشته بود و اکنون با رفتن تری تیم رهبری نخواهد داشت.
آن بازیکنان، قهرمانان، شاید نمی توانستند که در طول فصل 50 بازی انجام دهند ولی خوشحال نگه داشتن بازیکنان کهنه کار غیرممکن نیست. از سر الکس فرگوسن درباره رایان گیگز و پل اسکولز بپرسید. آن ها زمانی که حتی سی سالگی خود را پشت سر گذاشته بودند نیز در اولدترافورد بازی می کردند و در عناوینی که کسب کردند نیز نقش بسزایی داشتند. زندگی فوتبالی بلند و پرافتخار تری او را شایسته می سازد تا حداقل بتواند نقشی همانند آن دو را در تیم بازی کند.
جان تری هنوز هم به عنوان رهبر، نقش غالبی در تیم دارد. در حقیقت او شناسنامه ای برای باشگاه است. چه کسی را می بینید که بتواند جانشین او شود؟ کاپیتان ها را نمی توان ساخت، آن ها ذاتا کاپیتان پرورش می یابند. آیا پس از تری کسی هست که بتواند راهش را ادامه دهد؟ نه کسی که متعلق به گذشته باشگاه باشد.
وقتی مردم به چلسی فکر می کنند، حالا مورینیو و لمپارد رفته اند، آن ها اکنون به شما و تری فکر می کنند. ادن هازارد پتانسیلش را دارد ولی زیاد هم تهاجمی کار نمی کند و بازیکنی نیست که بتواند برای دهه ها در باشگاه بماند. با وجود پولدارهایی چون رئال مادرید و پاریس سن ژرمن که پیشنهاد پشت پیشنهاد ارائه می دهند. سسک فابرگاس بازیکن زبده ای است ولی کارنامه او در آرسنال از یادها نمی رود. گری کیهیل، اسکار، دیگو کاستا؟ باز هم خنده دار است.
وی در پایان نوشته است:
شما در طول دوران حضور خود در باشگاه نشان داده اید که به آنچه که طرفداران می اندیشند، اهمیتی قائل نیستید. اخراج مورینیو، آوردن آورام گرانت، اخراج کارلو آنچلوتی، اخراج روبرتو دی متئو، آوردن رافا بنیتز، ترفیع مایکل امینالو، اخراج مورینیو برای بار دوم. تمام تلاش ها به کار بسته شد تا فرانک لمپارد با پیراهن آبی از فوتبال خداحافظی کند. تمام تلاش ها به کار بسته شد تا مورینیو در تابستان شاد باشد و تیمی را که خودش می خواهد ببندد. اکنون نیز بایستی تمام تلاش ها انجام گیرد تا بزرگترین بازیکن تاریخ باشگاه چلسی در این تیم بماند.
تری تنها بازیکن باقیمانده است که طرفداران واقعی چلسی، نه آنانی که آن سوی دنیا هستند، به او ربط داده می شوند. او آخرین و تنها پل ارتباط میان هواداران سرخورده و یک رژیم مخفی است.
او اهل لندن است. او نگران باشگاه است. او تعاملی عادی با هواداران دارد. او واقعا آن ها را امیدوار می کند. هوادارانی را که برای همراهی تیم هزاران پوند هزینه می کنند، چه در کشور و چه در اروپا. او شاید در زندگی یک میلیونر باشد و صاحب زندگانی باشد که خیلی از ما ها آرزویش را داریم ولی او به خاطر فتح عناوین و اضافه شدن صفر جلوی حساب های بانکی اش به چلسی قفل نشده است. او قبلا این خواسته ها را داشت ولی خیلی بیشتر از آن ها خود را نشان داده است.
هنوز بدتر هم می شود، شما و مشاوران مورد اعتمادتان حتی شجاعت این را ندارید که مستقیما با تری صحبت کنید. او تماسی از سوی مدیربرنامه اش دریافت کرد. اگر مردی باشد که بیش از هم شایسته است، او تری است. شک دارم که در امپراطوری مولتی میلیاردی جایی برای احساسات وجود داشته باشد؛ اما فوتبال، هر قدر هم که ما بگوییم و هر قدر هم که پول بر اساس آن جابجا شود، یک تجارت نیست.
اگر چه طرفداران پول خود را نیز در یک باشگاه سرمایه گذاری می کنند ولی احساساتی که نسبت به آن باشگاه صرف می کنند بسیار بیشتر است. مدت ها بعد که شما بروید، هنوز وجود خواهند داشت کسانی که باشگاه را حفظ کنند. ما شایسته توجه هستیم، وقتی که شما می خواهید تصمیم گیری کنید. شما از هواداران گرفته تا سایر موارد برای ثروت و موفقیت باشگاه، عواملی را به استمفورد بریج آورده اید و ما در این میان هیچ نقش و دخالتی در ماهیت کار نداشته ایم.
این روشن است که اگر تری می خواهد باشگاه را ترک کند، تصمیمش یک تصمیم فوتبالی نیست؛ بلکه به خاطر عوامل خارج از زمین است. آیا او با مربی جدید جور خواهد شد؟ آیا افزایش سن باعث افت او می شود؟ آیا او به اندازه کافی در رختکن تیم قدرتمند است؟ همه این ها ممکن است به واقعیت بدل شود ولی زندگی فوتبالی تری و آنچه او برای باشگاه انجام داده است، او را شایسته این می سازد که در استمفور بریج کفش هایش را بیاویزد.
با گذشتن از همه این ها، جان تری یعنی چلسی.
ارادتمند شما. تام شین
